Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3: Οκτωβρίου 2017

31 Οκτωβρίου 2017

115 Γουίλιαμ Γκόλντιγκ, «Ο άρχοντας των Μυγών». William Golding ‘’Lord of the Flies’’,1954

115 Βιβλίο

4/10/2017

Πρόταση Χριστίνας Κελεσίδου

Χριστίνα Κελεσίδου

Ένα αεροπλάνο πέφτει σε ένα κοραλλιογενές νησί του Ειρηνικού, οι επιζώντες, μικρά αγόρια από 6-12 χρονών βρίσκονται απομονωμένοι σε ένα ιδανικό περιβάλλον. Στη αρχή το αντιμετωπίζουν με ενθουσιασμό και όλα πάνε καλά. Η ύπαρξή τους όμως απειλείται όχι από εξωτερικούς κινδύνους αλλά από την ίδια τους τη φύση και επιθυμίες. Ο συγγραφέας τα παρουσιάζει όλα αυτά με ένα αλληγορικό τρόπο, ξεκινώντας από το τίτλο όπου ‘’Ο Άρχοντας των Μυγών ‘’ είναι ο Βελζεβούλ δηλαδή ο διάβολος. Ο άνθρωπος, δηλαδή τα μικρά αγόρια, από την αθωότητα προσπαθεί για την επιβίωση του (άναμμα φωτιάς, κυνήγι για τροφή), περνάει στον φόβο, στον θυμό και στο τέλος στον θάνατο. Ο W.Golding με μία ευκολοδιάβαστη γραφή γραμμένη με κινηματογραφικό τρόπο (εξ ου και η ομότιτλη ταινία του Πήτερ Μπρούκ, μας δίνει μια πολύ καλή εικόνα της πραγματικής ζωής και της πάλης με την καθημερινότητα μέσα από τις εμπειρίες των μικρών αυτών αγοριών στην άγρια φύση του νησιού.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου είναι ότι δεν αναφέρονται λεπτομέρειες για την πτώση του αεροπλάνου, αλλά ούτε για τις συνθήκες ζωής των αγοριών πριν από το νησί. Δεν αναφέρονται οι γονείς τους, είτε σαν πληροφορία στους αναγνώστες ή σαν αναμνήσεις στις συζητήσεις ή στις σκέψεις των παιδιών. Ο συγγραφέας με αυτόν τον τρόπο μας κρατάει «εγκλωβισμένους» στο νησί μαζί με τα αγόρια. Με αυτόν τον τρόπο ζούμε και εμείς μέρα με τη μέρα τον αγώνα τους, χωρίς να μας δίνει χρόνο και δεδομένα για αναπολήσεις και θύμησες της πρότερης ζωής.

Η μαχητικότητα και η διεκδίκηση στο απομονωμένο νησί, γίνονται μάχη για την επιβίωση, γίνονται προπομποί της ωριμότητας και της αντιμετώπισης της πραγματικότητας χωρίς καμία βοήθεια από ενήλικες. Η συστολή και η εσωστρέφεια οδηγούν στη θυματοποίηση και στην εγκατάλειψη από τους άλλους.

Ένα σημαντικό θέμα είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν καθόλου κορίτσια και ούτε αναφέρονται. Πιθανότατα το μέγεθος του βιβλίου να ήταν διπλάσιο, καθώς η είσοδος του γυναικείου στοιχείου θα πυροδοτούσε πλείστες καταστάσεις, συναισθήματα και εμπειρίες στη μικρή κοινότητα. Ενδεχομένως ένα ή πολλά κορίτσια να προκαλούσαν αντιζηλίες μεταξύ των αγοριών, να είχανε και αυτά ηγεμονικές τάσεις στις ομάδες των παιδιών, ίσως να έκανε την εμφάνισή της η λίμπιντο και το σεξουαλικό στοιχείο και φυσικά κάποια αγόρια μικρής ηλικίας θα αναζητούσαν τη χαμένη μητέρα τους.

Μπορεί το συγκεκριμένο βιβλίο να παρουσιάζει μια φανταστική ιστορία ακραίων καταστάσεων, δεν παύει όμως να είναι πάντα επίκαιρο, καθώς η ανθρωπότητα πάντα θα βιώνει δύσκολες συνθήκες εξαιτίας πολέμων και άλλων πολιτικών καταστάσεων σε πολλά μέρη του πλανήτη. Ο τελικός αποδέκτης των εμπειριών αυτών είναι συνήθως τα παιδιά που μεγαλώνουν με το φορτίο των σκληρών βιωμάτων και εμπειριών που τα έχουν μέσα τους όλη τους τη ζωή, όπως και η μικρή παρέα στο νησί.

Ελένη Παπαστεργιάδου

Το βιβλίο μου θύμισε με έναν τρόπο τον Χάξλεϊ με τον "κόσμο" του. Επειδή οι ήρωες είναι παιδιά με σόκαρε περισσότερο -μπορεί και αυτό να ήθελε. Τίποτα πιο τρομακτικό από τα αρχέγονα ένστικά μας που ολοένα πλησιάζουμε.

Βιολέττα Παπαδοπούλου

Διαχρονικό μυθιστόρημα, που δείχνει όλη την αγριάδα που κρύβει ο άνθρωπος, όταν ξαναγυρίζει στα πρωτόγονα ένστικτά του και απομακρύνεται από τις αξίες του πολιτισμού του, φτάνοντας να τις εκμηδενίζει εντελώς.

Παράνοια, σκληρότητα, φιλοτομαρισμός, αρχομανία, επιθυμία για αφανισμό του άλλου, κανιβαλισμός, εγωισμός, μισαλλοδοξία, όλα τα μαύρα σκοτάδια της ψυχής μας εκτεθειμένα να κατοικούν στις ζωές παιδιών που ναυάγησαν σε ένα απομονωμένο νησί.

Οι μόνες λογικές φωνές, του Ραλφ, του Πίγκυ, του Σάιμον ή των 2 δίδυμων αδελφών, για τήρηση κάποιων κανόνων, που θα κάνουν τη ζωή τους στο νησί ευκολότερη και θα κρατήσουν την πιθανότητα της σωτηρίας τους ζωντανή, πνίγονται μέσα στον ορυμαγδό των φωνών του όχλου, που άγεται και φέρεται από αγροίκους τύπους της ομάδας των κυνηγών (ο Τζακ ή ο Ρόμπερτς), με χαρακτήρες ζωώδεις και επιθετικούς.

Η τελική εξόντωση όλων των ειρηνόφιλων και λογικών παιδιών και η σωτηρία μόνο του αρχηγού τους, στο τέλος, μας δίνει κάποια νότα αισιοδοξίας, μην αφήνοντάς μας όμως, να ξεχάσουμε την ευκολία της μεταμόρφωσης του ανθρώπου, την ευκολία της απραγίας και ανευθυνότητας μέσα από την ανωνυμία του πλήθους-αγέλης και την καταστροφή, μέσα από όλα αυτά, της αθωότητας και της γνώσης να ζει αλληλέγγυα και ειρηνικά, δίνοντας χώρο σε διαφορετικούς από εμάς ανθρώπους, πολιτισμούς, νοοτροπίες, να συνυπάρξουν αρμονικά.

27 Οκτωβρίου 2017

Η λέξη (40.3) του Παύλου Νεράντζη (Οκτώβριος 2017): η άγνοια

Η λέξη του μήνα

Πηγή φωτο: http://www.enet.gr

Η άγνοια και η εξυπηρέτηση (πολιτικών) σκοπιμοτήτων δημιουργούν κάθε φορά ένα εκρηκτικό τοπίο, που ακυρώνει την ορθολογική σκέψη και τη σύγκλιση απόψεων.

25 Οκτωβρίου 2017

Η λέξη (40.2) της Χριστίνας Βουμβουράκη (Οκτώβριος 2017): η άγνοια

Η λέξη του μήνα

Δεν ξέρω τι μορφή θα μπορούσε να πάρει η άγνοια.
Τα λιγοστά δευτερόλεπτα της απόστασης από την άγνοια στη γνώση, όμως, είναι κάπως έτσι:

"Λευκοί!" ή αλλίως "Siliminsi!" στη γλώσσα Dagbani των Dagbamba, που ζουν στη Βόρεια Γκάνα. ( Ιούλιος 2017)

19 Οκτωβρίου 2017

Η λέξη (40.1) της Κωνσταντίνας Χονδρογιάννη (Οκτώβριος 2017): η άγνοια

Η λέξη του μήνα

Στη φιλία και στον έρωτα είμαστε συχνά πιο ευτυχισμένοι χάρη στα όσα αγνοούμε παρά στα όσα ξέρουμε.
Λα Ροσφουκώ

Γάλλος συγγραφέας

18 Οκτωβρίου 2017

Τώρα διαβάζουμε (116 βιβλίο): Ιωάννα Καρυστιάνη, «Κοστούμι στο χώμα»

πρόταση Έφης Πέτρου

Τετάρτη, 18 Οκτωβρίου 2017, στις 7:30 μ.μ.

στο Καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Ιωάννα Καρυστιάνη, Κουστούμι στο χώμα

Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Καστανιώτη, 2001
377 σελ.
Βραβείο μυθιστορήματος του περιοδικού «Διαβάζω»

Η Ιωάννα Καρυστιάνη γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1952 στα Χανιά της Κρήτης από γονείς Μικρασιάτες. Σπούδασε νομικά. Επαγγελματικά ασχολήθηκε με το σκίτσο και την εικονογράφηση (με το όνομα "Ιωάννα"). Δούλεψε στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης", στα περιοδικά "Τέταρτο", "Ένα", "Εικόνες", και σε ξένες εφημερίδες. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη λογοτεχνία το 1994, με τη συλλογή διηγημάτων "Η κυρία Κατάκη". Ακολούθησε το μυθιστόρημα "Μικρά Αγγλία", το οποίο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, το 1998, και ήταν υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας και για το λογοτεχνικό βραβείο Balkanika. Το επόμενο μυθιστόρημά της, "Κουστούμι στο χώμα", τιμήθηκε με το βραβείο μυθιστορήματος του περιοδικού "Διαβάζω" το 2001.Είναι παντρεμένη με τον σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη και μητέρα των σκηνοθετών Αλέξανδρου Βούλγαρη ("Κλαις;", "Ροζ") και Κωνσταντίνας Βούλγαρη ("Γιούπι", "Με τα φώτα νυσταγμένα", "Βαλς Σεντιμεντάλ").

Βιογραφικό και φωτο από τη http://www.biblionet.gr/

17 Οκτωβρίου 2017

Έκθεση: 8 γυναίκες στην γκαλερί Ρώ

Εύη Ζαχαριάδου, διακοσμητικά αντικείμενα, Έλλη Κατσάρα, χαρακτική, Χριστίνα Κελεσίδου, μετάξι, Θέη Νικόλτση, κεραμική, Ντίνα Παπαδοπούλου, κόσμημα, Βιργινία Τσακίρη, κεριά, Λίνα Χατζητάστη, κεραμική/μικρογλυπτική

10 Οκτωβρίου 2017

Πρόγραμμα Λέσχης Ανάγνωσης ΕΡΤ-3

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΦΗΣ ΠΕΤΡΟΥ

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ, "ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ"

ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ

ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, "ΑΘΩΣ Ο ΔΑΣΟΝΟΜΟΣ", ΕΚΔ. ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ

ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017'

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΙΛΝΤ, "DE PROFUNDIS"

ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΣ ΒΕΛΔΕΜΙΡΗ

ΚΛΕΜΑΝ ΡΟΣΕ, "ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΤΟΥ", ΕΚΔ. ΑΡΜΟΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΑΣ ΔΙΑΒΑΤΗ

ΝΟΥΤΣΙΟ ΟΡΝΤΙΝΕ, "Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΧΡΗΣΤΟΥ", ΕΚΔ. ΑΓΡΑ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΒΟΥΜΒΟΥΡΑΚΗ

ΑΔΟΛΦΟ ΜΠΙόΥ ΚΑΣάΡΕΣ, "Η ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΜΟΡΕΛ" ΕΚΔ. ΠΑΤΑΚΗ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΡΙΑΣ ΝΤΟΝΤΖΗ
ΚΑΖΟύΟ ΙΣΙΓΚΟύΡΟ, "ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ" ΕΚΔ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

9 Οκτωβρίου 2017

Θανάσης Μαρκόπουλος, " Ματιές ενόλω ΙΙ "

Οι Ματιές ενόλω ΙΙ περιλαμβάνουν δώδεκα δοκίμια, τα οποία δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία 2005-2015 σε περιοδικά του κέντρου και της περιφέρειας. Πρόκειται για κείμενα που έρχονται να προσεγγίσουν αντίστοιχους ποιητές του μεταπολέμου, τρεις της πρώτης γενιάς (Σαχτούρης, Λειβαδίτης, Κωσταβάρας), τέσσερις της δεύτερης (Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Λυκιαρδόπουλος, Νικηφόρου) και πέντε της γενιάς του ’70 (Γκανάς, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, Φωστιέρης). Αντίθετα, οι Ματιές ενόλω του 2003 συγκέντρωναν δοκίμια των χρόνων 1996-2003 και πραγματεύονταν το έργο οχτώ μεταπολεμικών ποιητών, τριών της πρώτης γενιάς (Αναγνωστάκης, Κύρου, Θασίτης) και πέντε της δεύτερης (Χριστιανόπουλος, Ασλάνογλου, Μέσκος, Ευαγγέλου, Μάρκογλου).

Η επιλογή των δώδεκα ποιητών έχει να κάνει βέβαια με τα αναγνωστικά ενδιαφέροντα του συγγραφέα αλλά συχνά και με τα φιλολογικά. Με άλλα λόγια, στη μια περίπτωση λόγοι αισθητικοί, ενίοτε και ιδεολογικοί, τον οδήγησαν σε δημιουργούς, όπως οι Λειβαδίτης, Κωσταβάρας, Λυκιαρδόπουλος, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, ενώ στην άλλη οι αισθητικές του προτιμήσεις, σε συνδυασμό με τις επαγγελματικές του ενασχολήσεις, συνέτειναν, ώστε να εντρυφήσει σε ποιητές, όπως οι Σαχτούρης, Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Νικηφόρου, Γκανάς και Φωστιέρης.

Τα δοκίμια διακρίνονται για τη φιλολογική επάρκεια, την κριτική οξυδέρκεια και την ποιητική τους ευαισθησία, ενώ η έκτασή τους δεν έχει αξιολογικό χαρακτήρα, αλλά συναρτάται με τις απαιτήσεις των ίδιων των έργων και με τον τρόπο προσέγγισης που επιλέγεται κάθε φορά.

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Θανάσης Μαρκόπουλος γεννήθηκε το 1951 στα Κρανίδια της Κοζάνης. Σπούδασε Αρχαία Ελληνική και Νεοελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε τις μεταπτυχιακές και τις διδακτορικές του σπουδές στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στην ποίηση και τη μελέτη της μεταπολεμικής ελληνικής λογοτεχνίας. Ποιήματα και δοκιμιακά του κείμενα, κριτικά και φιλολογικά, δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά.

Έχει εκδώσει οχτώ συλλογές ποιημάτων, τρεις μελέτες και τέσσερα βιβλία με δοκίμια.

Βιογραφικό και σημείωμα από Εκδόσεις Μελάνι

Περισσότερα βιοεργογραφικά στοιχεία http://www.biblionet.gr

8 Οκτωβρίου 2017

Αντίο Λούλα Αναγνωστάκη (δεκαετία 1930 - 8 Οκτωβρίου 2017)

Η Λούλα Αναγνωστάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1930 και είναι μικρότερη αδελφή του ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη. Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης ("Η διανυκτέρευση", "Η πόλη", "Η παρέλαση"), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν. Το Φεβρουάριο του 1967 ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το τρίπρακτο έργο της "Η συναναστροφή", σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά. Ακολούθησαν: "Αντόνιο ή το Μήνυμα" (1972), "Η νίκη" (1978), "Η κασέτα" (1982), "Ο ήχος του όπλου" (1987), όλα από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Το 1990 ο θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου παρουσίασε το έργο "Διαμάντια και μπλουζ", σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Το 1995 ανέβηκε Το "Ταξίδι μακριά" από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. Το 1998 το μονόπρακτο "Ο ουρανός κατακόκκινος" από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βίκτορα Αρδίττη και το 2003 το έργο "Σ' εσάς που με ακούτε" από τη Νέα Σκηνή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή.
Τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη έχουν επίσης παρουσιαστεί από Αθηναϊκούς θιάσους και Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, καθώς και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Κύπρο, Ισπανία, ΗΠΑ).
Δημιουργός μιας ιδιαίτερης γραφής, η Λούλα Αναγνωστάκη αποτύπωσε στα έργα της το εσωτερικό τοπίο του σύγχρονου Έλληνα και τις μεταβολές του υπό την επίδραση της Ιστορίας. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής περιόδου στη χώρα μας, όπως το τραύμα, η ενοχή, η μοναξιά, η ήττα. Παρακολουθώντας την εξέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας και μετά τη μεταπολίτευση, πραγματεύεται τον εγκλωβισμό των ανθρώπων και των κοινωνιών, τα αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου, τη μοναξιά, την έλλειψη επικοινωνίας και το αίσθημα ασφυξίας του ατόμου. Βαδίζει το δικό της δημιουργικό, μοναχικό δρόμο, επενδύοντας ιδιαιτέρως στη μουσική διάσταση του λόγου της, που ενισχύει τη δραματικότητα και την εμβέλειά του.
Παντρεύτηκε το συγγραφέα και καθηγητή Ψυχιατρικής Γιώργο Χειμωνά και είναι μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά.

Πηγή κειμένου: http://www.biblionet.gr

Πηγή φωτο: https://www.efsyn.gr