30 Απριλίου 2017

Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης: «Ανοίξαμε και σας κερνάμε λέξεις»



Με αφορμή την επαναλειτουργία της Κεντρικής Βιβλιοθήκης, πέντε από τους σημαντικότερους θεσσαλονικείς λογοτέχνες διαβάζουν κείμενά τους που αφορούν στη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο.
Συμμετέχουν: Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Σάκης Σερέφας, Ισίδωρος Ζουργός, Σοφία Νικολαΐδου. Την εκδήλωση συντονίζει ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης Ηλίας Κουτσούκος.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 3 Μαΐου 2017 και ώρα 8 μ.μ., στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης- Γραφείο Εκδηλώσεων
Αρμόδιος: Κωνσταντίνος Βόγδανος,
Εθνικής Αμύνης 27, 546 21 Θεσσαλονίκη
Τηλ.  231331 8593,  email: k.vogdanos@thessaloniki.gr





29 Απριλίου 2017

105 Χάινριχ Μπελ, «Οι απόψεις ενός Κλόουν»



Οι απόψεις ενός κλόουν

μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη

252 σελ.


105ο βιβλίο
8/3/2017
Πρόταση Κατερίνας Τσίχλα
Ταυτότητα και εξώφυλλο βιβλίου από τη βάση της βιβλιονέτ



Βιολέττα Παπαδοπούλου
Οι Απόψεις ενός Κλόουν γράφτηκαν το 1963 και αποτελούν ένα από τα καλύτερα έργα του γερμανού συγγραφέα Χάινριχ Μπελ (1917-1985).
Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στον τρόπο που έδρασαν οι Ναζί στη Γερμανία και καυτηριάζονται τα φαινόμενα, που ήθελαν το γερμανικό λαό να είναι αμέτοχος ή ανήξερος σε ό,τι συνέβαινε και σε άλλη τη βία που κουβαλούσε ο φασισμός.
Με τη ματιά ενός καλλιτέχνη-κλόουν, του Χανς Σνηρ (ο συγγραφέας τον παρομοιάζει με τον Σαρλό), γόνου μιας πολύ πλούσιας οικογένειας, που την εγκατέλειψε, προβάλλεται σε γκρο πλαν,  η αηδία του για την υποκρισία της κάθε μορφής εξουσίας, είτε αυτή αφορά στην οικογένεια είτε στην καθολική εκκλησία είτε στην κοινωνία γενικότερα.
Ξεδιπλώνεται και διαφαίνεται όλη η αναλγησία των μεγαλοαστών απέναντι στα προβλήματα ή τις ιδιαιτερότητες των συνανθρώπων τους, η τσιγγουνιά σε αισθήματα και πράξεις αλληλεγγύης των ‘βολεμένων’ προς όποιον χρήζει βοηθείας.
Ο Χανς, εγκαταλειμμένος από την αγαπημένη του Μαρί, η οποία, στην πορεία της αφήγησης, απορροφάται τελείως από τις καθολικές και μικροαστικές καταβολές της, κατρακυλάει συνεχώς όλο και πιο χαμηλά, προσπαθώντας να την ξανακερδίσει.
Ο συγγραφέας περιγράφει πολύ τρυφερά τις στιγμές που έζησε ο Χανς με τη Μαρί και όλα όσα τους ένωσαν, την ανιδιοτέλεια του κλόουν, σε αντιδιαστολή με την ιδιοτέλεια της οικογένειάς του ή των καθολικών φίλων του και ιερέων.
Μου θύμισε πολύ τον Φύλακα στη Σίκαλη του Σάλιντζερ (που είχε γραφεί το 1951), με τον Χόλντεν να ζει μια σχεδόν παράλληλη ζωή με τον ήρωα του βιβλίου Χανς.
Απελπισία, μελαγχολία, ειρωνεία, αηδία, αγάπη, έρωτας, για τη μοναδική του αγάπη Μαρί και για την τέχνη του, διατρέχουν τις σελίδες του βιβλίου, που είναι ένα σαφές ‘κατηγορώ’ στην μεταπολεμική Γερμανία και τους εκπροσώπους της.
Χαρακτηριστικός επιπλέον ήρωας- αντίστοιχος του χαρακτήρα του συγγραφέα- ο Χάινριχ Μπέλιν, κληρικός καθολικός, που βοηθάει τον Χανς, αλλά στο τέλος εγκαταλείπει τον κλήρο.
Κάποιες φράσεις του βιβλίου:
Ο πατέρας της Μαρί λέει κάπου ότι θα έφτιαχνε μια οργάνωση που θα φρόντιζε τα παιδιά των πλουσίων.
Ο Χανς λέει ότι έβλεπε τους γονείς του απλώς σαν ξενοδόχους και ότι η σνομπ μάνα του περιόριζε την ψεύτικη γλύκα της στα Ι και Ε των λέξεων, λέγοντας σπάνια φράσεις που έχουν Α, Ο και ΟΥ.

Χριστιάνα Βέλλου 
Μέσα από την ματιά ενός απελπισμένου καλλιτέχνη «κλόουν» ο συγγραφέας, μας αποκαλύπτει το πορτραίτο της γερμανικής κοινωνίας της εποχής του Χίτλερ και της μεταπολίτευσης, η οποία παλεύει να βρει την ταυτότητα της σαν χώρα, επηρεασμένη από τη θρησκεία, σχολιάζοντας την υποκρισία κυρίως της καθολικής εκκλησίας .
Ο ήρωας Χάνς Σνηρ, γόνος πλούσιας οικογένειας, στην Βόννη, οι οποίοι, εκτός όλων των άλλων, είναι και ρηχοί προτεστάντες, αποφασίζει να κάνει την επανάστασή του με το να γίνει καλλιτέχνης κλόουν και να περιοδεύει στη χώρα δίνοντας παραστάσεις. Με τα νούμερά του καυτηριάζει την υποκρισία των συμπατριωτών του, θίγοντας κυρίως την ασυνέπεια λόγων και πράξεων.
Ο μελαγχολικός μονόλογος ενός κλόουν που τον εγκατέλειψε η φίλη του, που αρχίζει να πίνει και να μεθά και καταλήγει ένας αποτυχημένος καλλιτέχνης.
Το υπαρξιακό ερώτημα του Σνηρ, ποιος είμαι, προκαλεί και προσκαλεί τη χώρα του να κάνει το ίδιο. Τι είναι πιο σημαντικό: η ευημερία και η τάξις ή ο άνθρωπος;

Βιβλίο που διαβάζεται σήμερα δύσκολα, κυρίως γιατί δεν σε συναρπάζει με το τι θα γίνει στην συνέχεια, αλλά παράλληλα κλασσικό έργο γραμμένο σε μια εποχή ψυχρή, μετά τον πόλεμο, άχαρη θα έλεγα, που κάποιος έπρεπε να μιλήσει και να θίξει σκηνές καθημερινότητας, συναισθήματα, τον έρωτα, την κουλτούρα της μεταπολεμικής Γερμανίας. Το βιβλίο μου άρεσε, η γραφή σε πρώτο πρόσωπο ήπια μεν αλλά με αιχμές και με κάποια δόση καυστικότατη.
Διάβασα κάπου ότι ο συγγραφέας ανήκει στην ομάδα Γερμανών συγγραφέων της «λογοτεχνίας των ερειπίων» κριτικάροντας την μεταπολεμική Γερμανία, μου άφησε όμως ερωτηματικά κατά ποσό μπορεί να υπάρχει εξιλέωση, έστω και σε ατομικό επίπεδο, της θηριωδίας του ναζισμού με τη γραφή ενός βιβλίου.

28 Απριλίου 2017

Η λέξη του μήνα (35.5) της Κωνσταντίνας Χονδρογιάννη


Πηγή: http://www.biblionet.gr


 Κική Δημουλά

                       
Νοσταλγία


Τον θυμάμαι ακόμα.
Παράξενο πολύ,
γιατί όσο ένα ανοιξιάτικο σύννεφο έμεινε,
όσο χρειάζεται για να ειπωθεί ένα αντίο.
Υπέροχο μνημείο.
Διάχυτος σαν μυρουδιά,
απροσδιόριστος σαν το άπειρο,
βλέμμα σάμπως σ’ ατέλειωτη νύχτα.
Μπροστά μας ένα σταχτοδοχείο
όπου τινάζαμε μια τεφρωμένη ολοκλήρωση.
Το ρολόγι του σχεδίαζε με το χρόνο
κάποιο ξεκίνημα πικρό.
Και τότε εγώ
σήκωνα το ποτήρι
και πίναμε μαζί κάποιο σαλπάρισμα
ανάκατο με μια σιγή.
Στο χωρισμό μήτε αντίο
μήτε φιλί.

Από τη συλλογή Έρεβος (1956) της Κικής Δημουλά
Πηγή: Κική Δημουλά, Ποιήματα (εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα, 1998)

27 Απριλίου 2017

Η λέξη του μήνα (35.4): η «νοσταλγία» της Αρχοντούλας Διαβάτη

                                                 Κ. Π. Καβάφης

 
Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πω...
Μα έτσι εσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει —
γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.

Δέρμα σαν καμωμένο από ιασεμί...
Εκείνη του Aυγούστου — Aύγουστος ήταν; — η βραδυά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια· ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
A ναι, μαβιά· ένα σαπφείρινο μαβί. 
 
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
 
 
 
 
(διαβάζει: Λαμπέτη Έλλη, Η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει Καβάφη, Διόνυσος 1983
 



26 Απριλίου 2017

Η «Χάρτα της Ειδομένης» και ο Παύλος Νεράντζης στο Ιταλικό Κοινοβούλιο


Πηγή φωτο: http://parallaximag.gr
δημοσιογράφος Παύλος Νεράντζης μιλάει την Πέμπτη 27 Απριλίου 2017 στην ιταλική Βουλή, «ως συντονιστής του Δικτύου "Χάρτα της Ειδομένης" και εκπρόσωπος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης, παρουσία Ιταλών βουλευτών και ευρωβουλευτών, για ένα σημαντικό θέμα, που αφορά όλους μας: τη ρητορική του μίσους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πώς αντιμετωπίζουν το ρατσισμό και την ξενοφοβία τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ; Υπάρχει πράγματι πλουραλισμός και ποιες οι ευθύνες των Μέσων και των δημοσιογράφων στην αναπαραγωγή της ρητορικής του μίσους; Πώς προσεγγίζουν θέματα που έχουν σχέση με πρόσφυγες και μετανάστες; Είναι δυνατή και επαρκής η αυτορρύθμιση;

Στο ευρωκοινοβούλιο αναπτύσσεται μια έντονη προβληματική για αυτά τα θέματα, το ίδιο και στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που διαπιστώνουν ότι το αναφαίρετο δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης χρησιμοποιείται από τη ρητορική του μίσους.
Διοργανωτής της ημερίδας είναι το Κοινοβούλιο των Δικαιωμάτων, το Διεθνές Παρατηρητήριο για τα Βαλκάνια και τον Καύκασο και η Ένωση "Χάρτα της Ρώμης", τα δε συμπεράσματά της θα τεθούν υπόψη της αρμόδιας επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου. Μαζί στο πάνελ θα είναι άλλοι τρεις Ευρωπαίοι συνάδελφοι από κορυφαίες δημοσιογραφικές οργανώσεις: το Community Media Forum, το Article 21 και την Associazione Carta di Roma». Αυτά αναφέρει στο προσωπικό του fb ο Π.Ν.. 


Διαβάζουμε στη «Χάρτα της Ειδομένης», έναν Κώδικα Αντιρατσιστικής Δεοντολογίας των Ελλήνων Δημοσιογράφων, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης μετά από πρόταση του Παύλου Νεράντζη:


Άρθρο 1. Οι δημοσιογράφοι έχουν την υποχρέωση να συμπεριφέρονται προς όλους τους πολίτες, ημεδαπούς και αλλοδαπούς, με βάση τις αρχές της ισοτιμίας και ισονομίας, χωρίς να κάνουν διακρίσεις με βάση την εθνοτική καταγωγή, τη χώρα προέλευσης, τη θρησκεία, το φύλο, το χρώμα, τη γλώσσα, τις πολιτικές πεποιθήσεις, την οικονομική κατάσταση ή την κοινωνική τους θέση. 
Άρθρο 2. Κατά τη λήψη εικόνων (φωτορεπορτάζ, τηλεοπτική κάλυψη γεγονότων) και συνεντεύξεων στα οποία εμπλέκονται πρόσφυγες, μετανάστες, θύματα εμπορίας ανθρώπων και γενικότερα ανυπεράσπιστες κοινωνικά ομάδες θα πρέπει να ζητείται εκάστοτε και προηγουμένως η συναίνεση του εκτιθέμενου σε μετάδοση προσώπου, πρόσφυγα, μετανάστη ή θύματος εμπορίας (συμφωνία συμμετοχής – παραχώρηση δικαιώματος) ώστε, διά της συγκεκριμένης πράξης (καταγραφή εικόνας, λόγου), να μην αισθανθεί καταφρόνηση, να μην παραβιάζεται η ιδιωτικότητά του και να μην προσβάλλεται η τιμή και η προσωπικότητά του.
...................................................




Συνέχεια στη «Χάρτα της Ειδομένης».




25 Απριλίου 2017

Η λέξη του μήνα (35.3): η «νοσταλγία» του Γιώργου Καλιεντζίδη


Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)


ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

                                                                         Κ.Γ. Καρυωτάκης

Μέσ' από το βάθος των καλών καιρών
οι αγάπες μας πικρά μας χαιρετάνε.


Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, λες.
Κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεις
που δεν μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα,
δεν αγαπάς και δεν θυμάσαι , ας κλαις.

Ξάφνου θα ιδείς δυό μάτια γαλανά
-πόσος καιρός! τα χάιδεψες μια νύχτα-
και σα ν' ακούς εντός σου να σαλεύει
μια συφορά παλιά να ξυπνά,

θα στήσουνε μακάβριο το χορό
οι θύμησες στα περασμένα γύρω.
και θ' ανθίσει στο βλέφαρο σαν τότε
και θα πέσει το δάκρυ σου πικρό.

Τα μάτια που κρεμούν -ήλιοι, χλωμοί-
το φως στο χιόνι της καρδιάς και λιώνει,
οι αγάπες, που σαλεύουν πεθαμένες,
 οι πρώτοι ξανά που άναψαν καημοί...

                                          
                                                                        

Κ. Γ. Καρυωτάκης, "Ποιήματα και πεζά", επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, εκδόσεις ΕΣΤΙΑ: Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη, 1972, σελ. 8.

24 Απριλίου 2017

Η λέξη του μήνα (35.2): η «νοσταλγία» της Άννας Παντζή


Πηγή φωτο: https://el.wikipedia.org






Νόστος [επιστροφή] + άλγος [πόνος] = ο πόθος για την επιστροφή στην πατρίδα
Νοσταλγία = ευχαρίστηση και λύπη ως αποτέλεσμα μια ανάμνησης

Επιλέγω την ταινία «Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ»  του Αντρέι Ταρκόφσκι και το ποίημα «ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ»της Κικής Δημουλά.

23 Απριλίου 2017

Εκδόσεις και παραγωγές του 9.58 fm της ΕΡΤ3 - Κλείτος Κύρου, «Οπισθοδρομήσεις - αναδρομή ζώης»

Κλείτος Κύρου,  "Οπισθοδρομήσεις" 


Αναδρομή ζωής
επιμέλεια: Γιώργος Καλιεντζίδης
Άγρα
, 2001, 181 σελ.

«Το κείμενο του Κλείτου Κύρου προέρχεται από τη σειρά των εκπομπών με τίτλο "Εν όλω" που ηχογραφήθηκαν για τον 9,58FM της ΕΡΤ 3 με επιμέλεια Γιώργου Καλιεντζίδη και μεταδόθηκαν από τις συχνότητές του από την 1.2.2000 έως τις 25.4.2000. Περιέχει τις ενότητες "Οι πρόγονοι", "Οι γονείς", "Κολέγιο", "Μεσοπόλεμος", "Πόλεμος και Κατοχή", "Απελευθέρωση", "Λογοτεχνικές συντροφιές", "Πρώτες εκδόσεις", "Τρελές συντροφιές", "Κινηματογράφος", "Οικογένεια", και συμπληρώνεται από εργογραφία του ποιητή.
"Θα πρέπει εξαρχής να τονίσω ότι ελαχιστότατες φορές κατέφυγα μέχρι σήμερα στον πεζό λόγο. Κι ακόμη, να διευκρινίσω πως το κείμενο που ακολουθεί δεν μπορεί με κανέναν τρόπο, απολύτως με κανέναν τρόπο, να συμπεριληφθεί στην κατηγορία των αυτοβιογραφιών οποιασδήποτε μορφής. Περιλαμβάνει ένα σύνολο αναδρομών στα περασμένα, χωρίς την παραμικρή ιδανική χρονολογική σειρά. Ένα σύνολο από άτακτες μνήμες που εφορμούν στα τυφλά σε γεγονότα κάποιων άλλων εποχών. Οι απώτεροι χρόνοι είναι και οι πλέον προτιμούμενοι. Ίσως, επειδή το βάθος του χρόνου ασκεί μια διαφορετικού είδους γοητεία, που αποβαίνει συνάμα και πιο καταλυτική. Και πάντοτε, το τονίζω αυτό, χωρίς την παραμικρή επιδίωξη. Πάντοτε το παρελθόν αποκτά διαστάσεις, είναι η σκάλα που ανεβαίνει αδιάκοπα στον ουρανό, μια αγκαλιά ονείρων να διατηρούνται εν καταψύξει μέσα σε πολύχρωμα κουτιά." 

Κλείτος Κύρου»
 Κλείτος Κύρου (1921-2006)


Ο Κλείτος Κύρου γεννήθηκε στις 13.8.1921 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 10.4.2006, σε ηλικία 85 ετών. Εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα από το 1951 ως το 1983. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 1974 ως το 1976. Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Ασχολήθηκε με την κριτική κινηματογράφου. Το 1988 του απονεμήθηκε το Β΄ Κρατικό βραβείο ποίησης, που δεν το δέχτηκε. Βιβλία: "Αναζήτηση" 1949, "Σε πρώτο πρόσωπο" 1957, "Κραυγές της νύχτας" 1960, "Κλειδάριθμοι" 1963, "Απολογία" 1966, "Απολογία Β΄" (έκδ. συμπληρωμένη) 1976, "Οι κατασκευές (1949-1979)" 1980, "Τα πουλιά και η αφύπνιση" 1987, "Περίοδος χάριτος" 1992, "Ο πρωθύστερος λόγος" 1995. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση ξένης ποίησης (ιδιαίτερα των Έλιοτ, Πάουντ, Μακλής, Ώντεν, Κητς, Απολλιναίρ, Σαντράρ, Λόρκα, Νερούντα) και θεάτρου (Φορντ, Μάρλοου, Λόρκα, Σέλλεϋ). Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών για το έργο του Μάρλοου "Δόκτορ Φάουστους" (1991) και το κρατικό βραβείο μετάφρασης για το έργο "Οι Τσέντσι του Σέλλεϋ" (1994) και τα δύο στις εκδόσεις Άγρα. Τον Νοέμβριο του 2001 κυκλοφόρησε επίσης από τις εκδόσεις Άγρα το αυτοβιογραφικό βιβλίο του "Οπισθοδρομήσεις: αναδρομή ζωής".

(φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)

Βιογραφικό και φωτογραφίες από βιβλιονέτ

22 Απριλίου 2017

Συνάντηση με τον Τόλη Νικηφόρου

Την Τετάρτη, 14 Δεκεμβρίου 2016 συναντήσαμε τον ποιητή και πεζογράφο Τόλης Νικηφόρου, μια από τις πιο ευγενικές και σημαντικές παρουσίες στο λογοτεχνικό χώρο. Μιλήσαμε μαζί του για το τριακοστό τρίτο βιβλίο του, τη συλλογή διηγημάτων "Αγνώστου Στρατιώτου", που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μανδραγόρας. Για τα δέκα επτά διηγήματά της συλλογής, που περιστρέφονται στα χρόνια του χθες, στη γειτονιά της Θεσσαλονίκης, της παιδικής του ηλικίας, με τις μνήμες, τα γεγονότα και τη μυθιστορηματική πλοκή να συμπλέκονται και να αλληλοσυμπληρώνονται, για να μας παρουσιάσουν, να μας προσφέρουν ό,τι απομένει από εκείνο που αγαπήσαμε και ξέρουμε ότι έχει οριστικά περάσει στο χθες, που όμως είναι πάντοτε (στο μυαλό μας) ωσεί παρών. 
Μας τίμησε με την παρουσία του, καθώς και ο ποιητής Ανδρέας Καρακόκκινος, που συμμετείχε στις συζητήσεις μας, εκείνη τη βραδιά.

Τους ευχαριστούμε.

Οι φωτογραφίες είναι του Παντελή Τρακίδη.


Γ.Κ.








21 Απριλίου 2017

Βραβείο Λογοτεχνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης (2017) στην Κάλλια Παπαδάκη


Πηγή φωτο: Εφημερίδα των Συντακτών

Διαβάσαμε με χαρά την είδηση ότι η Κάλλια Παπαδάκη είναι η συγγραφέας στην οποία θα απονεμηθεί το βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το βιβλίο της  «Δενδρίτες» (εκδόσεις Πόλις, 2015). Και η χαρά μας είναι διπλή γιατί είναι και καλή συγγραφέας και το άξιζε και γιατί είναι κόρη της Αντιγόνης Κούγια-Παπαδάκη, που είναι μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3, και του Μανώλη Παπαδάκη, φίλου της Λέσχης και συν-πότη στα "καζανέματα".
Την Κάλλια την προσκαλέσαμε στη Λέσχη, στις 2-11-2015, και μιλήσαμε για το βιβλίο που βραβεύτηκε. Μια  «γεύση»των όσων ειπώθηκαν βρίσκεται στο δημοσίευμα του ιστολογίου μας http://bookreadert-3.blogspot.gr.
Ευχόμαστε, όλα τα μέλη της Λέσχης, εις ανώτερα στην Κάλλια Παπαδάκη και θερμά συγχαρητήρια και στους γονείς της.
Γ.Κ.
Ακολουθεί η είδηση όπως παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ
Στην Κάλλια Παπαδάκη θα απονεμηθεί, στις 23 Μαΐου, στις Βρυξέλλες, τoΒραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (European Union Prize for Literature) με αναφορά στο τελευταίο της βιβλίο «Δενδρίτες» (εκδόσεις Πόλις, 2015).
Στόχος του Βραβείου είναι να συμβάλλει στην προώθηση της δημιουργικής πεζογραφίας στην Ευρώπη σε πολλές γλώσσες, φέρνοντας στο φως μεταφράσεις βραβευμένων έργων, προωθώντας την καλλιέργεια ενός διαπολιτισμικού διαλόγου.
Η Ελλάδα είναι μεταξύ των εκ περιτροπής χωρών, οι συγγραφείς των οποίων βραβεύονται και για το 2017 και ανάμεσά τους είναι οι Rudi Erebara (Αλβανία), Ina Vultchanova (Βουλγαρία), Sunjeev Sahota (Ηνωμένο Βασίλειο), Halldóra K. Thoroddsen (Ισλανδία), Osvalds Zebris (Λεττονία), Walid Nabhan (Μάλτα), Aleksandar Bečanović (Μαυροβούνιο), Jamal Ouariachi (Ολλανδία), Darko Tuševljaković (Σερβία), Sine Ergün (Τουρκία) και Bianca Bellová (Τσεχία).
Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας στηρίζεται από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έχει αναθέσει τον συντονισμό του στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή Ομοσπονδία Βιβλιοπωλών (EIBF), το Συμβούλιο Ευρωπαίων Συγγραφέων (EWC) και την Ομοσπονδία Ευρωπαίων Εκδοτών (FEP), ενώ στην Ελλάδα συντονίζεται από την Εταιρεία Συγγραφέων.
Μέλη της Επιτροπής στην Ελλάδα για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το 2017 είναι ο συγγραφέας και μεταφραστής Αχιλλέας Κυριακίδης, ο εκδότης και εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Εκδοτών Γεώργιος Νίκας, ο κριτικός λογοτεχνίας Αριστοτέλης Σαϊνης και ο συγγραφέας και βραβευμένος με Ευρωπαϊκό Βραβείο το 2014 Μάκης Τσίτας, ενώ Πρόεδρος της Επιτροπής είναι ο συγγραφέας και Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων Γιώργος Χουλιάρας.
Το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη», με προϋπολογισμό σχεδόν 1,46 δισ. ευρώ για την περίοδο 2014-2020, συνεισφέρει σε  προγράμματα πολιτιστικής συνεργασίας και περιλαμβάνει πρόγραμμα στήριξης λογοτεχνικών μεταφράσεων μεταξύ ευρωπαϊκών γλωσσών.
Οι «Δενδρίτες» είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Κάλλιας Παπαδάκη (1978). Έχουν προηγηθεί η βραβευμένη συλλογή διηγημάτων «Ο ήχος του ακάλυπτου» (Πόλις, 2009) και η ποιητική συλλογή «Λεβάντα στο Δεκέμβρη» (Πόλις, 2011). Η συγγραφέας έχει επίσης τιμηθεί για τη δουλειά της ως σεναριογράφος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

20 Απριλίου 2017

Κινηματογραφική ταινία και μουσική για «Τα χελιδόνια της Καμπούλ» του Γιασμίνα Χάντρα

Τα χελιδόνια της Καμπούλ

Μυθιστόρημα

Γιασμίνα Χάντρα
μετάφραση: Ζεραλντίν ΜπιενκούρΜιχάλης Μακρόπουλος

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2004
152 σελ.



Φωτο και στοιχεία βιβλίου από τη βιβλιονέτ

Την Τετάρτη 8/2/2017 μιλήσαμε στη Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 για το μυθιστόρημα του Γιασμίνα Χάντρα, «Τα χελιδόνια της Καμπούλ», μετάφραση Ζεραλντίν Μπιενκούρ, Μιχάλης Μαρκόπουλος, εκδ. Καστανιώτη, 2004.
Η Μαρία Ντότση, μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3, προτείνει την κινηματογραφική ταινία και τη μουσική που, κατά τη γνώμη της ταιριάζουνμε τον «κόσμο» του βιβλίου. Έτσι, μας προτείνει να δούμε την ταινία «Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή». Πρόκειται για  ιρανική ταινία του 2007 σε σκηνοθεσία της Χάνα Μαχμαλμπάφ (διάρκειας 81΄00).  Η ταινία μας μεταφέρει στην μακρινή Bamian του Αφγανιστάν, όπου η μικρή Μπαχτάι θέλει ένα τετράδιο και να πάει στο σχολείο, για να μάθει να διαβάζει.  "Η ταινία δεν περιγράφεται με λόγια... μόνο να την δείτε" μας προτρέπει η Μαρία Ντόντση.
Για μουσική, στο τέλος ή κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του μυθιστορήματος, η Μ.Ν. προτείνει να ακούσουμε το cd των: Jan Garbarek/Ustad Fateh Ali Khan and Musicians from Pakistan, με  τους:
Ustad Fateh Ali Khan; voice
Jan Garbarek; soprano,tenor saxophones
Ustad Shaukat Hussain; tabla
Ustad Nazim Ali Khan; sarangi
Deepika Thathaal; voice
Manu Katche; drums

Μια μικρή "γεύση"...




19 Απριλίου 2017

Τώρα διαβάζουμε (108ο βιβλίο): Τζέημς Τζόυς, «Οι Δουβλινέζοι»

Οι Δουβλινέζοι

Τζέημς Τζόυς
μετάφραση: Κοσμά Πολίτη

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1987
245 σελ.
Τετάρτη, 19/4/2017 στις 7 μ.μ., στο Καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.
Πρόταση της Βιολέττας Παπαδοπουλου.

Οι Δουβλινέζοι

Τζέημς Τζόυς
μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης

Ελευθεροτυπία, 2006
222 σελ.


Δουβλινέζοι

Τζέημς Τζόυς
μετάφραση: Μαντώ Αραβαντινού

Ηριδανός, 2004
219 σελ.

Οι Δουβλινέζοι

Τζαίημς Τζόυς
μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης
εικονογράφηση: Μπ. Γουάινμπαουμ

Εκδόσεις Γκοβόστη, 1985
231 σελ.

 

Δουβλινέζοι

Τζέημς Τζόυς
μετάφραση: Μαντώ Αραβαντινού

Γαλαξίας, 1971
[Εξαντλημένο]










Στην έκδοση Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. διαβάζουμε: «Στη φημισμένη συλλογή των "Δουβλινέζων" συγκαταλέγονται δεκαπέντε σύντομες ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους όχι από τους ήρωες αλλά από το θέμα και το ιστορικό φόντο. Πηγή της έμπνευσης των ιστοριών υπήρξαν οι νεανικές εμπειρίες του συγγραφέα, οι οποίες σκιαγραφούν με μια δόση σάτιρας άλλα και μεγάλο ρεαλισμό το τέλμα της Ιρλανδίας στις αρχές του 20ού αιώνα. Αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του τέλματος είναι το μεσοαστικό Δουβλίνο, μια πρωτεύουσα που ζει μέσα στη μιζέρια, την εθνικιστική έξαρση, την αποσύνθεση και την ηθική παράλυση, με ιστορικούς συντελεστές της οπισθοδρόμησης τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τη γειτονική Αγγλία». 

Κείμενο και φωτο αναδημοσίευση από βιβλιονέτ