Συνάντηση με τον Καθηγητή Φιλοσοφίας και συγγραφέα Άρη Στυλιανού (6/2/2019)

141 Βιβλίο: Rainer Maria Rilke, "Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή"

Rainer Maria Rilke
μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
εκδ. Ίκαρος

Πρόταση της Μαρίνας Πελτέκη

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019, στις 7 μ.μ.
στο  Café  του Μακεδονικού Μουσείου

Σύγχρονης Τέχνης

Δέκα γράμματα που ο Ράινερ-Μαρία Ρίλκε είχε στείλει από το 1903 ώς το 1908 σ έναν άγνωστό του νέο, τον Franz Xaver Kappus, μαθητή της Στρατιωτικής Σχολής κι αργότερα ανθυπολοχαγό του αυτοκρατορικού στρατού της Αυστροουγγαρίας, ο οποίος σύντομα αποσύρθηκε από τον στρατό και αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία.

Πηγή φωτογραφίας: https://ereading.nlg.gr

Στον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος με το "Νησί των συναισθημάτων" του Μάνου Χατζιδάκι

Τα φιλοξενούμενα άτομα του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος θα ακούσουν το "Νησί των συναισθημάτων" του Μάνου Χατζιδάκι από την Συντροφιά Αφήγησης της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3, στην οποία συμμετέχουν οι: Άννα Παντζή, Μαρία Ντόντζη, που έχει και τη μουσική επιμέλεια της παρουσίασης, Χριστιάνα Βέλλου και Χριστίνα Κελεσίδου, που συντονίζουν τη Συντροφιά Αφήγησης μαζί με την Χριστίνα Βουμβουράκη. Η επιλογή των κειμένων γίνεται σε συνεργασία με την υπεύθυνη της δομής, την Άννα Παπαχρήστου. Η δράση αυτή της Λέσχης εντάσσεται στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΡΤ3 και θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 14 Φεβρουαρίου 2019, στις 11 π.μ. στο εντευκτήριο (Ροδοπόλεως 5, Καλαμαριά) του Συλλόγου.

134 βιβλίο - Ίβο Άντριτς, «Η Δεσποινίδα»

                                                                                                       

134 Βιβλίο
31 Οκτωβρίου 2018

Πρόταση Άννας Παντζή

                                                                   

Βιολέτα Παπαδοπούλου

Η τραγική ιστορία μιας γυναίκας από τη Σερβία, της Ράικα ή Δεσποινίδος, που εκτυλίσσεται στο Σεράγεβο και στο Βελιγράδι στις αρχές του 20ού αιώνα.

Η ηρωίδα ζει όλη της τη ζωή στεγνώνοντας την ψυχή της και αφιερώνοντας όλες της τις δυνάμεις στην απόκτηση και συσσώρευση πλούτου, με τοκογλυφία και σκοτεινές συναλλαγές.

Ο συγγραφέας μας την παρουσιάζει από τα παιδικά της χρόνια έως τον θάνατό της, περιγράφοντας πολύ πειστικά τον χαρακτήρα της και τις αιτίες διαμόρφωσης της σκληρής συμπεριφοράς της απέναντι σε όλους, ακόμη και στον ίδιο της τον εαυτό. Ενώ παράλληλα, περνάει μπροστά μας και κομμάτι της ιστορίας των λαών της περιοχής και οι αναταραχές των πολέμων.

Οι μόνες μορφές που μπόρεσαν να την κάνουν την Δεσποινίδα να νιώσει άνθρωπος ήταν ο πατέρας της, που έγινε όμως για αυτήν το αρνητικό σύμβολο που διαμόρφωσε τη ζωή της, ο θείος Βλάντο και ο μπον βιβέρ Ράσκο. Αυτός ο τελευταίος είναι και ο μόνος που κατόρθωσε να την κάνει να χάσει τον έλεγχο του μυαλού της και να νιώσει αισθήματα μητρικά ή και κρυφο-ερωτικά.

Η Ράικα είναι μία μορφή που γεννάει λύπη, απέχθεια, θυμό, αποστροφή, για την τυφλή αγάπη του χρήματος και για την απληστία, που καταστρέφει τον ίδιο τον φιλάργυρο και όλες του τις σχέσεις.

Για την εποχή που αναφέρεται το βιβλίο, επιπλέον αποτελεί και έναν αντιήρωα, που αντιπροσωπεύει όλα όσα οι άνθρωποι θέλουν να ξεχάσουν, μαύρες μορφές που γεννήθηκαν από τις ανάγκες του πολέμου και έζησαν σε βάρος των συνανθρώπων τους, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία τους να καλύψουν έστω τις βασικές τους ανάγκες.

Μου έλειψαν οι δυνατές στιγμές στο βιβλίο, η πλοκή ήταν σε όλη την αφήγηση επίπεδη και πάνω κάτω η ίδια, ενώ η όποια κορύφωση ήρθε στις τελευταίες σελίδες του.

Κατερίνα Τσίχλα

Το βιβλίο του Άντριτς βασίζεται σ ένα πρόσωπο και μια πληγή. Μιλά για την Ράικα και τον συνεχή αγώνα της ενάντια στη χαρά, αντίδραση σταθερή και πάγια που ξεκίνησε από το εφηβικό της τραύμα. Μια ψυχική ζημιά από την αναπάντεχη πατρική οικονομική πτώχευση που όταν έγινε έφερε δύο συνέπειες. Τον θάνατο του προστάτη πατέρα και τον ευτελισμό που ένιωσε το έως πρόσφατα παιδί απέναντι στη ξαφνική φτώχεια. Ντροπή και αναξιοπρέπεια την κυρίευσαν γιατί έτσι εκείνη προσέλαβε την έλλειψη. Ανθρώπινη φθορά που δεν την συγχωρούσε, δεν την αξίωνε σαν κάτι που επιτρεπόταν να της συμβεί. Σαν άνοιγμα πηγαδιού στην ανασφάλεια για την ύπαρξη την ίδια, σαν προσωπική ευθύνη για την διόρθωση του κακού. Και από τότε η δεσποινίδα έδωσε μια μάχη με φανατισμό και ύφος μάρτυρα εναντίον της ζημιάς και της σπατάλης. Έθαψε οριστικά μέσα της κάθε αίσθημα ευσπλαχνίας και μεγαλοσύνης, αγάπης και ευγένειας, βαπτίζοντας τα λόγους και αιτίες για ισόβια καταδίκη στην καταστροφή. Ταύτισε κάθε ευαισθησία με αδυναμία. Ορκίστηκε και κράτησε τον όρκο ότι θα ελέγχει τη ζωή της. Στη μάχη έχασε κάθε ανθρώπινη επαφή, τις θεωρούσε περιττές, έχασε έτσι ακόμα και το όνομα της, άχρηστο χωρίς τους άλλους, αφού ο μόνος κόσμος που αναγνώριζε ήταν αυτός του χρήματος. Προτίμησε να ξοδέψει κάθε προσωπική της δύναμη, κάθε στιγμή ανάπαυσης, κάθε ενδεχόμενο υγείας στο βωμό της αποστροφής για τη σπατάλη. Εκμεταλλεύτηκε κάθε ανθρώπινη ανάγκη στην ευνοϊκή για αυτήν συγκυρία του Μεγάλου Πολέμου για να γεμίσει τις κασέλες της με ληστρικούς τόκους. Μοναδικό ρήγμα, μια υποψία έρωτα για έναν νεαρό, που καθόλου τυχαία της θύμιζε αδιόρατα, ένα χαμόγελο που ερχόταν από την ευτυχισμένη παιδική της ηλικία. Πέφτοντας θύμα του, ο κύκλος ζώσας ζωής έκλεισε με κλειδαριά ασφαλείας.

Το χρώμα της μιζέριας και της ψυχικής φτώχειας αποδίδει ο Άντριτς σ ένα μυθιστόρημα που τοποθετείται στην εποχή γύρω από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον τόπο που στάθηκε αφορμή για την έναρξη του. Δίνει στον αναγνώστη την μικρή εικόνα της προσωπικής μικρότητας και δυστυχίας, μέσα στη μεγάλη, της πάλης εθνικισμών και θρησκευτικών ιδεολογιών. Με το ύφος του, την επαναληπτικότητα, το περίκλειστο της ατμόσφαιρας και την σκοτεινή σκιαγράφηση του χαρακτήρα της ηρωίδας, πείθει ότι ο εχθρός μπορεί να είναι απολύτως και ο εαυτός.

Κοπή βασιλόπιτας 2019 και τυχερός/ή δεν βρέθηκε

  

140ο βιβλίο: Φρανσουά Ζυλιέν, "Εγκώμιο της απραξίας" - Γνωρίζουμε τον Άρη Στυλιανού, καθηγητή πολιτικής φιλοσοφίας του ΑΠΘ και συγγραφέα και μιλάμε για το βιβλίο του Φρανσουά Ζυλλιέν "Εγκώμιο της απραξίας"

Ο Άρης Στυλιανού πρότεινε να διαβάσουμε το βιβλίο "Εγκώμιο της απραξίας" και θα μιλήσουμε μαζί του γι' αυτό.

Ο Άρης Στυλιανού γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και στα Πανεπιστήμια Paris-IV και Paris-I της Σορβόνης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ. ενώ από τον Αύγουστο του 2015 είναι πρόεδρος του Δ.Σ. του Κ.Θ.Β.Ε. Μεταφράζει και επιμελείται φιλοσοφικά κείμενα από τα λατινικά και τα γαλλικά.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2016)	Ο Σπινόζα και η δημοκρατία, Πόλις
(2006)	Θεωρίες του κοινωνικού συμβολαίου, Πόλις
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2018)	Κοινωνική και πολιτική εκπροσώπηση, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων
(2012)	Ο θεός της Βίβλου και ο θεός των φιλοσόφων, Άρτος Ζωής
(2008)	Καβάφεια 2006: Αφιέρωμα στον φιλόσοφο Κώστα Παπαϊωάννου, Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία
(2008)	Φιλοσοφία των επιστημών, Ζήτη
(2008)	Φιλοσοφία των επιστημών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης [εισήγηση]
(2006)	Salonique! Ça va?, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
Μεταφράσεις
(2014)	Spinoza, Baruch de, 1632-1677, Περί της ελευθερίας της σκέψης σε ένα ελεύθερο κράτος, Άγρα
(2013)	Spinoza, Baruch de, 1632-1677, Πολιτική πραγματεία, Εκδόσεις Πατάκη
(1996)	Balibar, Étienne, 1942-, Η φιλοσοφία του Μαρξ, Νήσος
(1996)	Balibar, Étienne, 1942-, Ο Σπινόζα και η πολιτική, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Λοιποί τίτλοι
(2012)	Rousseau, Jean - Jacques, 1712-1778, Λόγος περί επιστημών και τεχνών, Νήσος [επιμέλεια]
(2009)	Renaut, Alain, Η φιλοσοφία, Πόλις [επιμέλεια]
(2005)	Althusser, Louis, 1918-1990, Μοντεσκιέ: πολιτική και ιστορία, Πλέθρον [επιμέλεια]
(2005)	Balibar, Étienne, 1942-, Πολιτική και αλήθεια, Νήσος [επιμέλεια]
(2005)	Derrida, Jacques, 1930-2004, Συνομιλίες για το αύριο, Μεταίχμιο [επιμέλεια]
(2002)	Deleuze, Gilles, 1925-1995, Ο Σπινόζα και το πρόβλημα της έκφρασης, Κριτική [επιμέλεια]

Πηγή βιογραφικού: http://www.biblionet.gr
Πηγή φωτογραφίας: http://www.efsyn.gr

Εγκώμιο της απραξίας

Η αποτελεσματικότητα στην κινεζική σκέψη

Φρανσουά Ζυλλιέν
μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής
επιμέλεια: Αργύρης Παπασυριόπουλος, Νίκος Κουμπιάς
επιμέλεια σειράς: Θάνος Σαμαρτζής, Νίκος Κουμπιάς

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2012

Πρόταση του Άρη Στυλιανού

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου, στις 7 μ.μ.
στο  Café  του Μακεδονικού Μουσείου

Σύγχρονης Τέχνης

Ο ευρωπαίος άνθρωπος της πράξης λέει: για να είμαι αποτελεσματικός, πρέπει να θέσω έναν ξεκάθαρο στόχο και να αναζητήσω τα μέσα που θα οδηγήσουν στην πραγματοποίησή του με τον πιο άμεσο τρόπο.

Στην κινεζική σκέψη -όπως την παρουσιάζει εδώ ο Φρανσουά Ζυλλιέν, ένας από τους διαπρεπέστερους σινολόγους της εποχής μας- η αποτελεσματικότητα νοείται διαφορετικά.

Ο κινέζος στρατηγός δεν θέτει στόχους ούτε καταστρώνει σχέδια. Αυτό που κάνει είναι να προσπαθεί να ανιχνεύσει και να εκμεταλλευτεί την εσωτερική δυναμική της κατάστασης· να συντονιστεί με τη φυσική πορεία των πραγμάτων, ώστε να κάνει τις συνθήκες να δουλέψουν για λογαριασμό του.

Σύμφωνα με την κινεζική αντίληψη, τότε δρα κανείς με αληθινή αποτελεσματικότητα, όταν απλώς υποβοηθά αυτό που θα συμβεί ούτως ή άλλως. Όταν το αποτέλεσμα της δράσης του προκύπτει αβίαστα, ανεπαίσθητα, σαν από μόνο του.

Γιατί το μέγιστο κατόρθωμα είναι να ενεργήσεις έτσι ώστε να φαίνεται πως ο καθένας θα μπορούσε να καταφέρει αυτό που εσύ πέτυχες. Χωρίς αντίσταση, χωρίς κίνδυνο, χωρίς κόπο.

Ο Francois Jullien (1951) σπούδασε φιλοσοφία στην Ecole Normale Superieur του Παρισιού και σινολογία στα πανεπιστήμια του Πεκίνου και της Σαγκάης. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Paris VII-Denis Diderot. Με το έργο του, και χάρη στη διπλή ιδιότητα του φιλόσοφου και του σινολόγου, επιχειρεί τη συστηματική αντιπαραβολή ευρωπαϊκής και κινεζικής σκέψης. Μέχρι σήμερα, τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες. Σημαντικότερα έργα του: Proces ou creation (1989)· La propension des choses (1992)· Figures de l’immanence (1993)· Fonder la morale(1995)· Traite de l’efficacite (1997)· L’ombre au tableau (2004).  Στα ελληνικά κυκλοφορεί το Από την Ελλάδα στην Κίνα (Εξάντας 2002).

Πηγή φωτογραφίας: Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης