2018... 2019 βιβλία στη Λέσχη Ανάγνωσης ΕΡΤ3

Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση της ΕΡΤ3 και του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος

Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση

της ΕΡΤ3 και του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος

Λογοτεχνία από τη Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3

Θεατρικό δρώμενο από τα φιλοξενούμενα άτομα του Συλλόγου

Καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τον 9.58fm

 

Η ΕΡΤ3 συνεχίζοντας τις δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, διοργανώνει με τη Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3, τον 9,58FM και τον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος, χριστουγεννιάτικη εκδήλωση στις νέες εγκαταστάσεις του Συλλόγου στην Καλαμαριά (Ροδοπόλεως 5), την Παρασκευή, 21 Δεκεμβρίου 2018, στις έξι το απόγευμα.

         Η εκδήλωση θα αρχίσει με την αφήγηση του διηγήματος του Παύλου Νιρβάνα «Το φλουρί του φτωχού» από τη Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3. Η επιλογή του κειμένου έγινε σε συνεργασία με την υπεύθυνη της δομής Άννα Παπαχρήστου από τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης, Χριστιάννα Βέλλου, που έχει και την επιμέλεια της αφήγησης, Χριστίνα Βουμβουράκη και Χριστίνα Κελεσίδου, οι οποίες αφηγούνται την ιστορία. Η Μαρίνα Ντόντση επέλεξε τα τραγούδια και τη μουσική που συνοδεύουν την αφήγηση.

 Θα ακολουθήσει θεατρικό δρώμενο από τα φιλοξενούμενα άτομα του Συλλόγου σε επιμέλεια της θεατρολόγου Μαρίας Κοντίου.

Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με μουσικό πρόγραμμα, μια πρόταση του 9,58fm με τον Γιάννη Τσολακίδη και τη Λίνα Αναλατζίδου στο τραγούδι και τη συνοδεία του Σάκη Λάιου στο πιάνο.  

137 βιβλίο: Ανθή Βηδενμάιερ, "Το παζλ της μετάφρασης"

  Το παζλ της μετάφρασης

Ανθή Βηδενμάιερ
Ένεκεν, 2011

Πρόταση του Γιώργου Καλιεντζίδη

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018 στις 7 μ.μ.
στο  καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

 

Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εκείνους και σε εκείνες που, παρότι χρήστες των μεταφράσεων σε όλη τους τη ζωή, δε φαντάζονται πόσα κρύβονται πίσω από τις φαινομενικά ανώδυνες λέξεις "μετάφραση", "διερμηνεία" και "υποτιτλισμός" ή "μεταγλώττιση" ούτε τον ανυπολόγιστο αριθμό σελίδων που έχουν γραφεί γι' αυτές. Ο ζήλος της ενασχόλησης με ζητήματα που αφορούν τη μετάφραση -και, σε πολύ μικρότερο βαθμό, τη διερμηνεία- έχει αυξηθεί ιδιαίτερα, από τότε που η Μεταφρασεολογία αξίωσε και, εν μέρει, πέτυχε να αντιμετωπίζεται ως αυτόνομη επιστήμη, δηλαδή τα τελευταία σαράντα με πενήντα χρόνια. Σε αυτό το διάστημα η Μεταφρασεολογία γνώρισε διαφορετικούς προσανατολισμούς και διαφορετικές προσεγγίσεις, άσκησε τη γοητεία της σε νέους και νέες επιστήμονες, δεν κατόρθωσε, όμως, να συμβάλει ιδιαίτερα στην αναγνώριση του ρόλου των μεταφραστών και των διερμηνέων σε σχέση με τις κοινωνικές εξελίξεις ούτε στη βελτίωση του status του επαγγέλματός τους, το οποίο συνεχίζει να μην αναγνωρίζεται στις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Στο βιβλίο κυριαρχεί η δυαδική μορφή ανεκδοτολογικού και θεωρητικού λόγου, που επιδιώκει να υπομνήσει τη συνεχή εναλλαγή ανάμεσα σε δύο γλώσσες και δύο πολιτισμούς, την οποία βιώνει οποιοσδήποτε ασχολείται με κάποια μεταφραστική δραστηριότητα. Η εικόνα της μετάφρασης ως ειδώλου -τόσο του πρωτοτύπου όσο και της εποχής της, του ίδιου του μεταφραστή αλλά και του είδους της μετάφρασης- η οποία εμφανίζεται σε όλα τα πεδία που εξετάζονται, υπενθυμίζει συνεχώς το στιγμιαίο -και κατά κάποιον τρόπο απατηλό- χαρακτήρα κάθε μεταφράσματος. Έτσι, παρά τη διαφορετική τους θεματολογία, τα κεφάλαια του βιβλίου συνομιλούν μεταξύ τους, για να υπογραμμίσουν τα κοινά χαρακτηριστικά τα οποία διέπουν τη διαδικασία, τα προβλήματα και τη μεθοδολογία που εξετάζουν. Μοιάζει με αυτόν τον τρόπο να συντίθεται ένα "παζλ" -λέξη δάνεια και, σε πείσμα της μετάφρασης, αμετάφραστη- από παρόμοιες κι ωστόσο διαφορετικές δραστηριότητες με γνωστές και άγνωστες πτυχές, όπως άγνωστη παραμένει εν πολλοίς και η πολυπλοκότητα του μεταφραστικού εγχειρήματος.

 

Η Ανθή Βηδενμάιερ είναι πτυχιούχος μεταφράστρια (πανεπιστήμιο Μάιντς της Γερμανίας) για τη γερμανική, την ισπανική και την αγγλική γλώσσα. Η διδακτορική διατριβή της (Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας) έχει ως θέμα τη μετάφραση της ποίησης. Εργάστηκε ως μεταφράστρια και διερμηνέας συνεδρίων για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και επιστημονικά έργα για εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα καθώς και μεγάλο αριθμό τεχνικών, οικονομικών και νομικών κειμένων. Συνεργάστηκε στην έκδοση του νέου ελληνογερμανικού και γερμανοελληνικού "Μεγάλου Λεξικού PONS" (2008). Δημοσιεύει επιστημονικά άρθρα, βιβλιοκρισίες μεταφρασεολογικών έργων και συμμετέχει με ανακοινώσεις σε μεταφρασεολογικά συνέδρια και εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διετέλεσε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταφραστών (2002-2006). Δίδαξε μετάφραση στο "ΕΚΕΜΕΛ", στο "Ινστιτούτο Goethe" Θεσσαλονίκης και σε πανεπιστήμια της Γερμανίας. Σήμερα διδάσκει μετάφραση λογοτεχνικών και ειδικών κειμένων, υποτιτλισμό και διερμηνεία, ως επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Πηγή: http://www.biblionet.gr

Η Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 και το "Παιδί του ελέφαντα" στον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος

Τα φιλοξενούμενα άτομα του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος άκουσαν την ιστορία του ελέφαντα που η μύτη του μεγάλωσε και έγινε μια μεγάλη προβοσκίδα. Είναι μια από τις ιστορίες του βιβλίου "Απίθανες ιστορίες" του Ράντγιαρντ-Τζόζεφ Κίπλινγκ που παρουσίασαν σήμερα τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3: Άννα Παντζή, Κλεοπάτρα Τσάκουρη και Μαρία Ντόντζη, που είχε και τη μουσική επιμέλεια της εκδήλωσης. Την Ομάδα Αφήγησης της Λέσχης συντόνισε η Χριστιάνα Βέλλου και μαζί με την Άννα Παπαχρήστου, την υπεύθυνη της δομής, παρουσίασαν και συζήτησαν με τα φιλοξενούμενα άτομα τα σημαντικότερα σημεία της ιστορίας. Τα κείμενα επιλέγουν τα μέλη της Λέσχης: Χριστιάνα Βέλλου, Χριστίνα Βουμβουράκη και Χριστίνα Κελεσίδου. Η δράση αυτή της Λέσχης εντάσσεται στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΡΤ3.

Οι φωτογραφίες είναι από την σημερινή (Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018) εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο εντευκτήριο (Ροδοπόλεως 5, Καλαμαριά) του Συλλόγου.

Η Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 με τις "Απίθανες ιστορίες" στον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος

Η Ομάδα Αφήγησης της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 επανέρχεται, και αυτήν την -τρίτη στη σειρά- φορά επιλέγει να παρουσιάσει, στα φιλοξενούμενα άτομα της δομής του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος, "Το παιδί του ελέφαντα" από τις ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Ράντγιαρντ-Τζόζεφ Κίπλινγκ.

Η δράση της Λέσχης Ανάγνωσης εντάσσεται στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΡΤ3 και θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου 2018, στις 11 π.μ.

Αφηγούνται τα μέλη τής Λέσχης: Άννα Παντζή, Κλεοπάτρα Τσάκουρη και Μαρία Ντόντση, που έχει και την μουσική επιμέλεια. Η επιλογή του κειμένου έγινε, σε συνεργασία με την υπεύθυνη της δομής την κ. Άννα Παπαχρήστου, από τα μέλη της Λέσχης: Χριστίνα Βουμβουράκη, Χριστίνα Κελεσίδου και Χριστιάνα Βέλλου, που θα συντονίσει την Ομάδα Αφήγησης.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: "O Ράντγιαρντ Κίπλινγκ γεννήθηκε στη Βομβάη της Ινδίας στις 30 Δεκεμβρίου το 1865. Έζησε για πολύ καιρό στην Ινδία, όπου αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία. Έκανε πολλά ταξίδια, στην Αυστραλία, στη Νότια Αφρική και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου εγκαταστάθηκε στο Βερμόντ. Εκεί έγραψε "Το βιβλίο της ζούγκλας" (1984), το πρώτο αριστούργημα ανάμεσα στα βιβλία που έγραψε ο Κίπλινγκ για τα παιδιά. Ακολουθεί ο "Κιμ", ένα μυθιστόρημα στο οποίο ο συγγραφέας δίνει κλασικές εικόνες από τα πιο γραφικά μέρη της Ινδίας. Το 1907 , σε ηλικία 42 χρονών του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας και έτσι έγινε ο νεότερος σε ηλικία που κέρδισε ποτέ το βραβείο αυτό, και το 1926 πήρε το Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Ακαδημίας Λογοτεχνίας. Πέθανε στο Λονδίνο στις 18 Ιανουαρίου 1936, σε ηλικία 70 ετών".

Οι φωτογραφίες είναι από την προηγούμενη παρουσία της Ομάδας Αφήγησης στον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος (Ροδοπόλεως 5, Καλαμαριά), στις 14 Νοεμβρίου 2018.

136 βιβλίο: Luis Sepulveda, "Ένας γέροντας που διάβαζε ιστορίες αγάπης"

Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης

Μυθιστόρημα

μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Opera, 1996

Πρόταση της Ρούλας Τσολακίδου

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018 στις 7 μ.μ.
στο  καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Το πολυβραβευμένο και πολυδιαβασμένο οικολογικό μυθιστόρημα του Λουίς Σεπούλβεδα για τον Αμαζόνιο, τους ινδιάνους και την καταστροφή της παρθένας φύσης. Μια ομάδα λευκών ρίχνεται στην αναζήτηση ενός άγριου αιλουροειδούς. Η συνάντηση των ανθρώπων με το ζώο αποτελεί μία από τις πλέον φορτισμένες σελίδες της σύγχρονης λογοτεχνίας. Μεταφρασμένο στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου.

Ο Luis Sepulveda (Λουίς Σεπούλβεδα) γεννήθηκε το 1949 στο Ovalle, στο βορρά της Χιλής. Στα 15 του χρόνια έγινε μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας. Σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου στο Σαντιάγο. Το 1969 πήρε πενταετή υποτροφία για το Πανεπιστήμιο της Μόσχας, αλλά πέντε μήνες αργότερα εκδιώχθηκε από τη Σοβιετική Ένωση λόγω "κακής διαγωγής": είχε πιάσει φιλίες με αντιφρονούντες. Ένθερμος υποστηρικτής του Σαλβατόρ Αλιέντε, μπήκε στην προσωπική του φρουρά το 1973. Μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ φυλακίστηκε, βασανίστηκε, κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε ποινή είκοσι οκτώ ετών. Μετά από δυόμισι χρόνια εγκλεισμού του αποφυλακίστηκε με παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας και εξορίστηκε από τη Χιλή. Κατέφυγε στο Εκουαδόρ, όπου οργάνωσε θεατρικό θίασο. Έγραψε ποιήματα, θεατρικά έργα, διηγήματα και δημιούργησε θεατρικές ομάδες στο Περού, το Εκουαδόρ και την Κολομβία. Έζησε έξι μήνες στον Αμαζόνιο με τους ινδιάνους Σουάρ, στο πλαίσιο αποστολής της Unesco, και αποκόμισε εμπειρίες που άλλαξαν την αντίληψή του για τον κόσμο και του πρόσφεραν, αργότερα, το υλικό για το πρώτο του μυθιστόρημα: "Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης" (1989). Το 1979 κατατάχθηκε στη Διεθνή Ταξιαρχία "Σιμόν Μπολιβάρ" και συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα της Νικαράγουας, στην οποία, μετά την επικράτηση της επανάστασης, εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Την επόμενη χρονιά (1980) εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη και έγινε ακτιβιστής της Greenpeace. Ταξίδεψε σ' όλον τον κόσμο και του απονεμήθηκαν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία. Τα πιο γνωστά βιβλία του είναι: "Ο κόσμος του τέλους του κόσμου" (1989), "Όνομα ταυρομάχου" (1994), "Patagonia express" (1995), "Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ' ένα γλάρο να πετάει" (1996), "Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer" (1996), "Hot Line, Γιακαρέ" (1997), "Η τρέλα του Πινοσέτ" (2002), "Τα χειρότερα παραμύθια των αδελφών Γκριμ" (2004), "Η δύναμη των ονείρων" (2006). Σήμερα ζει στην Ισπανία.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

(2017)	Το τέλος της ιστορίας, Opera
(2016)	Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό, Opera
(2015)	Ο μουγκός Ουζμπέκος, Opera
(2013)	Η ιστορία ενός σαλιγκαριού που ανακάλυψε τη σημασία της βραδύτητας, Opera
(2013)	Η ιστορία του Μιξ, του Μαξ και του Μεξ, Opera
(2012)	Ιστορίες από δω κι από κει, Opera
(2012)	Τελευταία νέα από το Νότο, Opera
(2009)	Η σκιά του εαυτού μας, Opera
(2009)	Το λυχνάρι του Αλαντίν, Opera
(2008)	Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer, Pathos Publishing
(2007)	Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ' ένα γλάρο να πετάει, Opera
(2007)	Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer, Alter - Ego ΜΜΕ Α.Ε.
(2004)	Σημειώσεις εν καιρώ πολέμου, Opera
(2003)	Η τρέλα του Πινοτσέτ, Opera
(2003)	Όνομα ταυρομάχου, Opera
(2000)	Χρονικά του περιθωρίου, Opera
(1998)	Hot line. Γιακαρέ, Opera
(1998)	Patagonia Express, Opera
(1998)	Αν δεν έχεις πού να κλάψεις, Opera
(1998)	Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer, Opera
(1996)	Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης, Opera
(1996)	Ο κόσμος του τέλους του κόσμου, Opera
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2006)	Τα χειρότερα παραμύθια των αδελφών Γκριμ, Opera

Πηγή: http://www.biblionet.gr 

133 βιβλίο: Πασκάλ Μπρυκνέρ, "Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα"

    

                                                                                       

 Πρόταση Παντελή Τρακίδη

                                                                                                       

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2018

Κατερίνα Τσίχλα

Η λογοτεχνική παγίδα του Μπρυκνέρ εκτυλίσσεται σ’ ένα καράβι που ταξιδεύει. Προορισμός οι Ινδίες, διαλεγμένο σύμβολο προσποιητού φιλοσοφικού ιδεαλισμού για την ευρωπαϊκή μπουρζουαζία. Από εκείνα που καταπίπτουν πριν αλέκτωρ λαλήσει. Ρόλοι για τέσσερις. Ατμόσφαιρα επιθυμιών. Εξομολογήσεις μεταξύ αγνώστων. Ο ένας ανάπηρος. Η νοσηρότητα διαφαίνεται άμεσα και αναγνωρίζεται σωστά. Εγκώμια γυναικείου κορμιού. Πινέλο ζωγράφου σε άσκηση αναπαράστασης γυμνού έργου τέχνης. Πίνακες θυσιαστηρίου ανδρικής ορμής. Κτηνώδης ερωτισμός. Σεξουαλικοί εξτρεμισμοί. Λεκτικές ακροβασίες που εξιδανικεύουν τη σάρκα και την εξυμνούν στα όρια ανακάλυψης νέας θρησκείας. Σκανδαλώδεις σκηνές, επιτηδευμένα χαστούκια στον άσπιλο ρομαντισμό. Σαν διάθεση της αναρχίας να επιβληθεί στον κομφορμισμό, ίσως και στην αγνότητα. Επίθεση κατά της σύμβασης. Παρέκκλιση της κανονικότητας. Πανηγύρι της φαντασίας. Χειροκρότημα της διαστροφής. Εξουσία και υποδούλωση. Η μία ενέχει την άλλη και αντιστρέφονται στροβιλιστά, ανατρέπονται βίαια, μόνο για να ξανά-ανατραπούν. Κατάπτωση, αφορμή απόδειξης ότι η κάθε ανθρώπινη φύση εμπεριέχει εν δυνάμει, σε μορφή σπέρματος, τα συστατικά της κακότητας. Εκδίκηση για τον πόνο του έρωτα. Αδιέξοδο που οδηγεί μόνο σε καινούργιο και μεγαλύτερο. Τελικό όριο, οι πύλες του θανάτου. Γιατί ο έρωτας είναι δυο μοναξιές που ζευγαρώνουν για να φτιάξουν μια παρεξήγηση, στα λόγια του Μπρυκνέρ.

Ο συγγραφέας σοκάρει για να τραβήξει βίαια την προσοχή του αναγνώστη στο θέμα του έρωτα. Τον παρουσιάζει σαν το ανθρώπινο μέσο όπου εκδηλώνεται όχι πια η ανάγκη της τρυφερής αγάπης, αλλά της κατάκτησης πεδίων έξω από τον εαυτό. Την εποχή της κυριαρχίας των αστών, η δύναμη εξασκείται στην καταβρόχθιση του άλλου. Τα «μαύρα φεγγάρια του έρωτα» είναι ένα αιρετικό βιβλίο με φιλοσοφικές γωνίες, μεταμφιεσμένο σε χυδαίο ανάγνωσμα.

Βιολέττα Παπαδοπούλου

Βιβλίο με εξαιρετική γραφή, κατάδυση στα πιο σκοτεινά σημεία του μυαλού και της ψυχής του ανθρώπου.

Με φιλοσοφικούς προβληματισμούς, ανατέμνει τον έρωτα, τις παρεκτροπές του, την αναζήτηση της ηδονής μέσα από ακρότητες, την ανάγκη των συντρόφων να καθ υποτάξουν εντέλει και να υποδουλώσουν ο ένας τον άλλον.

Αποδομείται η έννοια του ζευγαριού, εξετάζονται σε χειρουργικό τραπέζι η πορεία μιας σχέσης, ο αρχικός ενθουσιασμός, η κορύφωσή του και η μίζερη πτώση του, οι υποχωρήσεις που αναγκάζονται να κάνουν οι σύντροφοι για να μείνουν μαζί, από το φόβο της μοναξιάς ή της ματαίωσης.

Και πόσο εύκολα ο Φραντς βασανίζει τη Ρεβέκκα ή το αντίστροφο, αφού το αρχικό πάθος ξεθυμάνει, πόσο καταστροφικά συναισθήματα γεννιούνται στο μυαλό τους, για να ξεκάνουν ο ένας τον άλλον, όταν πια αρχίζει η ανία!

Κάτι που προσπαθούν οι δύο παραπάνω ήρωες να το μεταδώσουν ύπουλα και στο ερωτευμένο ζευγάρι του Ντιντιέ και της Μπεατρίς, που συναντούν τυχαία σε μια κρουαζιέρα και, που στο τέλος, το κατορθώνουν, εξουθενώνοντας τους, ψυχικά, ηθικά και πνευματικά.

Θαυμάσιες περιγραφές και βουτιές στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, στα πάθη του, στις φαντασιώσεις του, στο ευάλωτο της ψυχής του, στη μοναξιά του, στην επιθυμία να εξουσιάσει τους συντρόφους.

Ακόμη και του κοινωνικού κύκλου του Φραντς, των «αριστερών» δήθεν, μεγαλοαστών, που περιφρονούν την κατωτερότητα της μόρφωσης και της καταγωγής της Ρεβέκκας.

Η γυναίκα σε όλο το έργο είναι αδύναμη και ταυτόχρονα κυρίαρχη, καταλύτης των εξελίξεων, με μια αστείρευτη εσωτερική δύναμη.

Ο άντρας, κυρίαρχος δήθεν, βυθίζεται στα πάθη του, αιχμάλωτος του ρόλου που έμαθε, που τον θέλει αποκλειστικό διεκδικητή σε μια ερωτική σχέση.

Η αγάπη, απούσα, από την πλευρά του άντρα, εμφανίζεται στη γυναικεία πλευρά, με διαστρεβλωτικό τρόπο όμως, που στο τέλος τα καταστρέφει όλα. Οι ήρωες παρουσιάζονται χωρίς καθόλου αυτοεκτίμηση.

«Η ελευθερία δεν κερδίζεται, παρά ύστερα από φοβερά παζάρια με τους εσωτερικούς σου δαίμονες, ύστερα από αγώνες και παλινδρομήσεις ατελείωτες».

«Η απάτη είναι το όπλο των αδυνάτων, παιδιών και γυναικών, που κρατούν έτσι για τον εαυτό τους ένα μικρό κόσμο ελευθερίας, σ’ έναν κόσμο που δεν τους δίνει καμία».

«Οι εραστές πρέπει να βάζουν τέρμα στο δεσμό τους από υπερβολική αρμονία, στο αποκορύφωμα του πάθους τους».

Βιβλιοπαρουσίαση: Νίκος Μυλόπουλος "Εγχείρημα φωτός"

Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Ελένη Παπαδοπούλου, Φιλόλογος-Ποιήτρια, Ξανθίππη Ζαχοπούλου, Εκπαιδευτικό-Ποιήτρια, Δήμητρα Μήττα, Φιλόλογος-Συγγραφέας και στο πιάνο η Ιόλη Ρώσσιου
Την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018, στις 7.00 μ.μ.
Στο βιβλιοπωλείο "ΒΙΒΛΙΟρυθός"-Σαββάλας
(Βασιλέως Ηρακλείου 47, Θεσσαλονίκη)

Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής στη Λέσχη Ανάγνωσης της ΕΡΤ3

Ξεκίνησε το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής, στο πλαίσιο της λειτουργίας της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 με εισηγήτρια την Γεωργία Μακρογιώργου, συγγραφέα και κάτοχο μεταπτυχιακού τίτλου στη δημιουργική γραφή-συγγραφή από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Στο εργαστήρι συμμετέχουν (δωρεάν) τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης: Αλέξης Αλεξίου, Χριστιάνα Βέλλου, Χριστίνα Βουμβουράκη, Νίκος Ματενίδης, Βιολέττα Παπαδοπούλου, Παντελής Τρακίδης, Κλεοπάτρα Τσάκουρη, Κατερίνα Τσίχλα. Στο τέλος των μαθημάτων τα κείμενα των συμμετεχόντων θα εκδοθούν σε βιβλίο.

Οι φωτογραφίες είναι από την τρίτη συνάντηση του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής, στον πολυχώρο ΕΝΕΚΕΝ, την Τετάρτη, 14 Νοεμβρίου 2018.

  

Καλοτάξιδη η "Κινητή Γιορτή" της Αρχοντούλας Διαβάτη

Συλλογή διηγημάτων, εκδόσεις Νησίδες

Η ‘‘Μυθολογία’’ στον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος

Μέλη Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος και Συντροφιάς Αφήγησης της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 (Ιούνιος 2018)

Η Συντροφιά Αφήγησης της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 θα διαβάσει, στα φιλοξενούμενα άτομα του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος,  αποσπάσματα από το βιβλίο της Σοφίας Ζαραμπούκα «Μυθολογία», την Τετάρτη, 14 Νοεμβρίου 2018, στις 11 π.μ. Η δράση αυτή είναι η αρχή υλοποίησης της υπόσχεσης για την ανά δίμηνο παρουσία της Συντροφιάς Αφήγησης στην κοινωνική δομή και είναι η συνέχεια ανάλογης πρωτοβουλίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2018, στο πλαίσιο δράσης της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της ΕΡΤ3.

Τα κείμενα θα διαβάσουν τα μέλη της Λέσχης: Χριστιάνα Βέλλου και Χριστίνα Κελεσίδου (που επέλεξαν τα κείμενα μαζί με την Χριστίνα Βουμβουράκη) Βιολέττα Παπαδοπούλου και ο Νίκος Ματενίδης, που είχε την μουσική επιμέλεια. Για το πρόγραμμα της εκδήλωσης συνεργάστηκαν με την υπεύθυνη της δομής Άννα Παπαχρήστου.

Η επόμενη παρουσία της Συντρφοφιάς Αφήγησης στον Σύλλογο προγραμματίζεται για την Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018. Ανάλογες δράσεις θα πραγματοποιηθούν σε οίκους ευγηρίας και άλλες δομές.

135 βιβλίο: Ζοζέ Σαραμάγκου, "Το ταξίδι του ελέφαντα"

Πρόταση της Χριστίνας Κελεσίδου

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018 στις 7 μ.μ.
στο  καφέ του Μακεδονικού Μουσείου

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε: Στα μέσα του 16ου αιώνα ο βασιλιάς Ιωάννης Γ' της Πορτογαλίας δώρισε στον εξάδελφό του, τον αρχιδούκα Μαξιμιλιανό της Αυστρίας, γαμπρό του αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄, έναν ελέφαντα που επί δύο χρόνια βρισκόταν στη Λισαβόνα, προερχόμενος από την Ινδία. Με βάση τα ελάχιστα στοιχεία που βρέθηκαν, αλλά κυρίως με την πανίσχυρη φαντασία του που μας έδωσε τόσα και τόσα αριστουργήματα, ο Ζοζέ Σαραμάγκου φτιάχνει μια ιστορία όπου η πραγματικότητα μπλέκεται με τη μυθοπλασία, η ειρωνική ματιά με το χιούμορ, η κριτική διάθεση με τη συμπάθεια για το ανθρώπινο γένος. Το ταξίδι του ελέφαντα συμπίπτει με την επέτειο των δέκα χρόνων μετά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας στο συγγραφέα.

Ντίνα Παπαδοπούλου: Ρεπορτάζ από την Ζυρίχη

Η πινακοθήκη Kunsthaus της Ζυρίχης άνοιξε το 1910. Χτίστηκε από τους αρχιτέκτονες Karl Moser και Robert Curjel. Διαθέτει μια εξαιρετικά εντυπωσιακή και πλούσια συλλογή έργων τέχνης από μεσαίωνα έως σήμερα, Claude Monet, Picasso, Van Gogh, Manet. Matisse, Margritte, Bruegel, Rodin, Chagall, Leger, Rothko, Warhol κ.α.. Ξεχωρίζει η συλλογή έργων του Ελβετού καλλιτέχνη Alberto Gicometti, καθώς και έργων του Νορβηγού Edvart Munch, η μεγαλύτερη εκτός Νορβηγίας. Υπάρχει έμφαση σε Ελβετούς καλλιτέχνες παλιούς και σύγχρονους Ferdinand Hodler, Henry Fuseli, Bazelitz κ.α.

Έκθεση: 8 γυναίκες στην γκαλερί Ρώ

Άννα Δήμου, Εύη Ζαχαριάδου, Ρινέτα Ιωσαφάτ, Αλίκη Καραβάτου, 

Χριστίνα Κελεσίδου, Μένη Παναγιωτάκη, Ντίνα Παπαδοπούλου, Βιργινία Τσακίρη

134 βιβλίο: 'Ιβο 'Αντριτς, " Η Δεσποινίδα"

μετάφραση Χρήστος Γκουβής 

εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, 267 σελ.

Πρόταση της Άννας Παντζή

Στο καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Τετάρτη, 31 Οκτωβρίου 2018, στις 7 μ.μ.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε:

 "Η δεσποινίδα" είναι μια Σέρβα που αναπτύσσει δράση τοκογλύφου πριν από και κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Για τους συμπολίτες της είναι "ένα πλάσμα δίχως καρδιά και αξιοπρέπεια, μια εξαίρεση για τον γυναικείο πληθυσμό της πόλης, κάτι σαν μοντέρνα μάγισσα..." Ανέραστη, αγέλαστη, δίχως χαρά και δίχως αισθήματα φιλίας και αγάπης ακόμα και για την ίδια τη μητέρα της, βλέπει τους άλλους μόνο ως συμβαλλόμενους στις διαρκείς συναλλαγές της και μόνο έτσι τους αναγνωρίζει. Σκιαγραφώντας το πορτρέτο αυτού του "θηλυκού Σάιλοκ", ο Ίβο Άντριτς ολοκληρώνει την καταγραφή των ιστορικών γεγονότων και την περιγραφή της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Βοσνίας, για μια περίοδο που ξεπερνά τα 400 χρόνια -μια καταγραφή που ξεκίνησε με τα άλλα δύο αριστουργηματικά μυθιστορήματά του, "Το γεφύρι του Δρίνου" και "Το χρονικό του Τράβνικ" που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.

Ντίνα Παπαδοπούλου: Ρεπορτάζ από τη Μυρτιά

Στο χωριό Μυρτιά, 15 χλμ. έξω από το Ηράκλειο, υπάρχει ένα εξαιρετικό μουσείο για το έργο και τη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη. Η Μυρτιά είναι το χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας του Καζαντζάκη. Το μουσείο ιδρύθηκε το 1983 από τον Γιώργο Ανεμογιάννη, φίλο και συγγενή του Καζαντζάκη. Η πρόθεση του ιδρυτή ήταν να δημιουργήσει ένα μουσείο ικανό να φιλοξενήσει τα πολυάριθμα εκθέματα που έχουν σχέση με τον συγγραφέα και στοχαστή Νίκο Καζαντζάκη. Το μουσείο φιλοξενεί συλλογή χειρογράφων, αλληλογραφίας, πρώτων εκδόσεων, φωτογραφικού υλικού και προσωπικών αντικειμένων του συγγραφέα, τα οποία αναδεικνύονται μέσα από  τις πιο σύγχρονες μουσειακές μεθόδους.

Τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης (από αριστερά): Ανθή Καραμανλή, Ντίνα Παπαδοπούλου, Χριστίνα Κελεσίδου και Παναγιώτα Κύττα

132 βιβλίο: Ορχάν Παμούκ, «Ιστανμπούλ»

132 βιβλίο

3/10/2018

πρόταση Χριστιάνας Βέλλου

Βιολέττα Παπαδοπούλου

'Ενα βιβλίο-ποίημα για την γενέτειρα πόλη του συγγραφέα, γεμάτο ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Πόλης της νιότης του, με τα βαπόρια της, τον Βόσπορο, την ομίχλη,τα σοκάκια, τα γυαλί, τους φτωχούς ανθρώπους, την μελαγχολία της.

Μια μελαγχολία διάχυτη σε όλο το βιβλίο, που μαζί με την φαντασία και την λυρική αφήγηση του Παμούκ, μας δίνουν ολοζώντανη την εικόνα της Κωνσταντινούπολης των μέσων του 20ού αιώνα.

Του αρέσει ο χειμώνας, το χιόνι, τα καλντερίμια, οι άνθρωποι που τρέχουν να ζεσταθούν, τα σκυλιά στους δρόμους, η θάλασσα, η κουλτούρα του φεγγαριού και οι ζωγραφιές όλων αυτών. Ο Βόσπορος μας λέει είναι η θεραπεία, σε μια πόλη που έχασε την λαμπρότητά της και που φτωχαίνει, μην μπορώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στο παρελθόν και στην δυτικοποίηση του σήμερα.

Γίνονται εκτεταμένες αναφορές σε στιγμές της προσωπικής του ζωής, στις σχέσεις με τους γονείς και τους συγγενείς του, που τους περιγράφει με τρυφερότητα και αγάπη, στα σπίτια που μεγάλωσε, όλες με τη ματιά ενός ποιητή ή ενός ζωγράφου.

Κάπου λέει πως «΄Ο,τι κι αν γίνει, ο άνθρωπος στο τέλος μπορεί να πάει να περπατήσει στο Βόσπορο» ή κάπου αλλού ότι» Ο εκδυτικισμός πρόσφερε την απόλαυση σε μένα και σε εκατομμύρια κατοίκους της Ινστανπουλ να βρίσκουν εξωτικό το παρελθόν τους».

Και, εν τέλει, μετά από τις αναζητήσεις του ανάμεσα στη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική, έγινε συγγραφέας, όπως κλείνει το βιβλίο του.

Κατερίνα Τσίχλα

Ο Ορχάν Παμούκ ολοκλήρωσε το 2003 το βιβλίο του Ιστανμπούλ, μην έχοντας εγκαταλείψει ως τότε ποτέ την γενέθλια πόλη. Αφοσιωμένος παντοτινά σ αυτήν, συνδέει τα χαρακτηριστικά της  με  τον ορισμό της  δικής του υπόστασης και γράφει ένα βιβλίο για την κοινή τους μοίρα.

Το παιδί Ορχάν μεγαλώνει τη δεκαετία του 50 σε μια μεσοαστική οικογένεια που, αναμορφώνοντας την παράδοση της παλιάς οθωμανικής, συγκεντρώνεται σε μια μοντέρνα πολυκατοικία. Η τάση εκδυτικισμού έστησε το σπίτι με αρ νουβό επίπλωση και γιαπωνέζικα παραβάν, κλειδωμένους μπουφέδες και ανέγγιχτο πιάνο, όλα διαθέσιμα για να εκτεθούν πάνω τους κορνιζαρισμένες οικογενειακές φωτογραφίες. Ο συγγραφέας περιγράφει την αίσθηση που αποκομίζει από τις αναμνήσεις του, άθροισμα πολλών και διαφορετικών μεταξύ τους στιγμών. Τα γιορτινά τραπέζια με το πλήθος των καλεσμένων στο σαλόνι που αργότερα  γινόταν  και πάλι σκοτεινό μουσείο-εκθετήριο. Τα μοναχικά παιχνίδια της ανερμάτιστης φαντασίας του, τα μαχητικά-ανταγωνιστικά με τον μεγαλύτερο αδελφό. Την εικόνα του πατέρα είτε αφιερωμένου στο διάβασμα της εφημερίδας στην ώρα της παρουσίας του, είτε αποτυπωμένη σαν ίχνος στον εκνευρισμό της μητέρας στην ώρα της απουσίας του. Τη δυσαρέσκεια από τους ζωηρούς συζυγικούς καβγάδες, την οικονομική ανασφάλεια των πρώην πλούσιων που έβλεπαν τη σμίκρυνση της περιουσίας τους. Σχολεία και δάσκαλοι, εφηβεία και αναζητήσεις. Ψηφίδες από πολυποίκιλες στιγμές που ο συγγραφέας   βιώνει μάλλον θλιμμένα με φόντο την εξίσου θλιμμένη πόλη του.

Τα χαλάσματα της παρηκμασμένης αυτοκρατορίας εκπέμπουν εγκατάλειψη και μελαγχολία, αίσθηση που ανακατεμένη με τον αέρα της, εισπνέεται από τον Παμούκ αναγκάζοντας τον να την αντιπαλέψει αρχικά, να την αφομοιώσει τελικά. Τη θέση της φθοράς, δεν είχε πάρει ένας καινούργιος δυνατός κόσμος. Η Κεμαλική δημοκρατία έδωσε μια εικόνα εξευρωπαϊσμού και έτσι ο θρυμματισμένος οθωμανικός πολιτισμός εξεταζόταν πλέον για τα εξωτικά χαρακτηριστικά του. Το Βυζάντιο επέβαλε, με τις μνημειακές παρούσες του ομορφιές, να μετατραπεί η πόλη από εθνική σε κοσμοπολίτικη. Όμως η Ιστανμπούλ του 41^ου παραλλήλου μοιράζεται με τους εκατομμύρια κατοίκους της τη λύπη για τις νίκες που πέρασαν, για την απώλεια του μεγαλείου. Η φτώχια μαραίνει την πόλη που δεν εμφανίζεται πια σαν ιστορικός, αλλά σαν ξεπεσμένος τόπος με γκριζόχρωμους κατοίκους. Οι δυτικοί περιηγητές, ζωγράφοι, ποιητές, συγγραφείς την αποδίδουν σε άσπρο-μαύρο και τη ψυχή της, τον Βόσπορο, πάντα με λυρικό χρώμα και τοξοειδείς καπνούς από τα φουγάρα των καραβιών, αποκαλύπτοντας έτσι ότι δεν κατοικούν εκεί.

Ο Παμούκ γράφει μια αυτοβιογραφία για τα νεανικά χρόνια της ζωής του, δίνοντας στον αναγνώστη όλα τα στοιχεία  με τα οποία η  ιδιοσυγκρασία της πόλης του, γέννησε τις συνθήκες και τις επιλογές της ζωής του.

133 βιβλίο: Πασκάλ Μπρυκνέρ, «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα»

Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα

Πασκάλ Μπρυκνέρ
μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος
Εκδόσεις Πατάκη, 2017

Πρόταση του Παντελή Τρακίδη

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2018 

Στο καφέ του ΜΜΣΤ, στις 7 μ.μ. 

Πασκάλ Μπρυκνέρ

Με σπουδές φιλοσοφίας στο ενεργητικό του (έκανε το διδακτορικό του δίπλα στον Ρολάν Μπάρτ) γράφει εναλλάξ κάθε τόσο μυθιστορήματα και δοκίμια, αρθρογραφεί στο "Νουβέλ Ομπσερβατέρ", είναι διδάκτωρ της φιλοσοφίας στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού και διδάσκει ως καθηγητής επισκέπτης σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ είναι κοσμοπολίτης φύσει και θέσει. Γεννήθηκε το 1948 στο Παρίσι. Έζησε έξι χρόνια στην Αυστρία, πέρασε μέρος της εφηβείας του στη Λυόν και σε ηλικία δεκαέξι ετών εγκαταστάθηκε μόνιμα στη γαλλική πρωτεύουσα. Συμμετείχε στον αναβρασμό του Μάη του '68 διακηρύσσοντας ότι: "Εκείνη την εποχή όλοι είμαστε κομμουνιστές". Έχει δύο παιδιά, ένα γιο και μία κόρη.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου (εκδόσεις Πατάκη) διαβάζουμε:

Πώς µπορεί να ξεφύγει κανείς από τη µονοτονία σε µια µακροχρόνια σχέση; Αυτό είναι στην ουσία το ερώτηµα που θέτουν οι ήρωες του εµβληµατικού µυθιστορήµατος του Πασκάλ Μπρυκνέρ, πάνω στο πλοίο που θα τους οδηγήσει από τη Μασσαλία στην Κωνσταντινούπολη. O Φραντς αφηγείται στον συνταξιδιώτη του Ντιντιέ το χρονικό του ακραίου έρωτά του µε τη γοητευτική και µυστηριώδη Ρεβέκκα, αφήγηση που δε θα αφήσει ανέγγιχτη τη σχέση του Ντιντιέ µε τη δική του σύντροφο, την Μπεατρίς...
Διπλή ιστορία έρωτα και προδοσίας, κεκλεισµένων των θυρών, τα "Μαύρα φεγγάρια του έρωτα" είναι ένα µεγάλο µυθιστόρηµα για τα όρια αλλά και για τα αδιέξοδα της ιδιωτικής ζωής, όταν εκείνη συντρίβεται υπό το κράτος της ίδιας της ελαφρότητάς της.
"Μία τυχαία συνάντηση που ξεκινάει µε τη δύναµη και την ορµή του πάθους περνάει από όλες τις διαδροµές της λαγ-νείαςκαι της σαρκικής εξάρτησης... Οι ήρωες του Μπρυκνέρ, ανασφαλείς και παντοδύναµοι ταυτόχρονα, παρασύρουν και άλλους στο προκληκτικό και άγριο παιχνίδι τους, θέτοντας µπροστά στα µάτια τους την επιθυµία ως πειρασµό, την αγάπη ως κακόγουστο παιχνίδι και τη συνύπαρξη δύο ανθρώπων ως µία κατάσταση που δεν πρέπει να είναι γαλήνια και στατική. Μήπως χωρίς τη σκοτεινή πλευρά δεν υπάρχει ερωτικό πάθος;"
Το κουτί της Πανδώρας 

  Πασκάλ Μπρυκνέρ
μετάφραση: Μαρίνα Λώμη
Εκδόσεις Αστάρτη, 1990
267 σελ.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου (εκδόσεις Αστάρτη) διαβάζουμε:

Πώς να ξεφύγει κανείς από τη μονοτονία της ζωής του ζευγαριού; Ανάγοντας τον έρωτα σε ειδωλολατρία, καταφεύγοντας στα βίτσια ή καταστρέφοντας, αφανίζοντας σιγά-σιγά το σύντροφό του; Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα των ηρώων του μυθιστορήματος. Στα "Μαύρα φεγγάρια του έρωτα" έχουμε μια διπλή ιστορία: απ’ τη μια η ανελέητη καταγραφή της ερωτικής "έκπτωσης" κι απ’ την άλλη μια ιστορία "κεκλεισμένων των θυρών", μέσα στον περιορισμένο χώρο ενός καραβιού. [...]
Πρωταγωνιστές είναι ένα ζευγάρι Άγγλων, έναν Αμερικανό συγγραφέα και μια νεαρή Γαλλίδα χορεύτρια. Η κατάληξη της εναλλαγής ερωτικών ρόλων μεταξύ τους θα είναι τραγική...
Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του στα γαλλικά, το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, το 1992, σε μια γαλλοβρετανική ταινία του Ρομάν Πολάνσκι με πρωταγωνιστές τους Πήτερ Κογιότ, Εμμανουέλ Σενιέ, Χιού Γκραντ και Κρίστιν Σκοτ Τόμας.