15 Ιουλίου 2017

Κωστής Βελμύρας (1989-1960)





















Αθηναϊκό απόβροχο


Στις πιπεριές η βένετη του απόβροχου φεγγοβολή
διαμαντοστάει, και -σάμπως
κάποιος να τσάκισε γυαλί-
στα πεζοδρόμια καθρεφτάν χίλιες λιμνούλες στο μελί
το μελιχρό δειλινό θάμπος.

Γαλαζοφορεμένη πράσινο μουντό και γκρίζο χτυπητό
πέρα στον ελαιώνα...

Καθάριο ασήμι αναλυτό
να η θάλασσα. - Η βραδυνή χάρη φοράει τον Υμηττό
μαβιά πορφύρα, ροζ κορώνα.

Κι η, απά στο Κέντρο σκαλωτή, κάτασπρη
φτωχογειτονιά
που λάμπει από την πάστρα
καθώς σε κάθε της γωνιά
τρέμει ένα φως - λες θα ντυθεί μόλις απλώσει η
σκοτεινιά
τον Αττικό ουρανό με τ' άστρα.

Από την ποιητική συλλογή "Λίγα τραγούδια",1929
Το ποίημα ανθολογείται από τον Τάσο Πορφύρη στην  "Ανθολογία της Βροχής",
 εκδόσεις ΤΡΟΠΙΚΟΣ, 2003

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου