Η λέξη του μήνα (20.7): η πόλη της Χριστίνας Κελεσίδου

Για τη λέξη του μήνα

από την Χριστίνα Κελεσίδου

H λέξη ''πόλη'' με προβλημάτισε για τι να προτείνω για το blog. Κατ΄αρχάς, συνειρμικά η λέξη πόλη με πήγε κατ' ευθείαν στο ποίημα  ''Η πόλις'' του Καβάφη, το αξεπέραστο και λατρεμένο αυτό ποίημα.

 Μετά θυμήθηκα τις ''Αόρατες πόλεις'' το βιβλίο του Καλβίνο, που είχε προτείνει η Στεφανία, και μ' είχε ενθουσιάσει και σκέφθηκα να το ψάξω. Σε μια ανάρτηση της εφημερίδας Η Καθημερινή, σε άρθρο του Θοδωρή Χιώτη, αναφέρει ότι ο Καλβίνο στηρίχθηκε και έγραψε για τις 55 πόλεις στην ''χρυσή σπείρα'' http://openlit.teimes.gr/city/images/chiotis/Fibonacci.gif

Φεγγάρι την ημέρα, φωτο: Γιώργος Καλιεντζίδης

Επίσης, ο Καλβίνο χρησιμοποίησε το έργο του Μάρκο Πόλο για τις πόλεις και ιδού ένα απόσπασμα από μια ομιλία του Κουμπλάι Χαν στον Μάρκο Πόλο.

‘Θα σου διηγηθώ τι ονειρεύτηκα χθες βράδυ’, είπε στον Μάρκο. ‘Καταμεσής μιας επίπεδης και κίτρινης γης, σπαρμένης με μετεωρίτες και πλάνητες λίθους, έβλεπα να υψώνονται από μακριά τα βέλη μιας πόλης με λεπτές οξυκόρυφες σκεπές, φτιαγμένα έτσι ώστε η Σελήνη στο ταξίδι της να μπορεί να ακουμπά πότε στο ένα και πότε στο άλλο, ή να κάνει κούνια κρεμασμένη στα σύρματα των γερανών’. Και ο Πόλο: ‘Η πόλη που ονειρεύτηκες είναι η Λαλάγη. Οι κάτοικοί της φρόντισαν έτσι ώστε ο νυχτερινός ουρανός να κοντοστέκεται σε αυτή και η Σελήνη να επιτρέπει στο κάθε στοιχείο της πόλης να μεγαλώνει και να ξαναμεγαλώνει χωρίς τέλος’. ‘Είναι όμως κάτι που ούτε εσύ ξέρεις’, πρόσθεσε ο Χαν. ‘Ευγνωμονούσα η Σελήνη έδωσε στην πόλη της Λαλάγηςένα ακόμη πιο σπάνιο προνόμιο: να μεγαλώνει με ελαφρύτητα’.