Ηλίας Λ. Παπαμόσχος, Ο μυς της καρδιάς
Διηγήματα
Μεταίχμιο, 2011, 107 σελ.
109ο βιβλίο
3/5/2017
Πρόταση της Παναγιώτας (Τούλας) Κύττα
Χριστίνα Βουμβουράκη
Κάθε διήγημα μια φωτογραφία, καρφωμένη επάνω στο γραφείο
του συγγραφέα. Άγνωστο πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που αραδιάστηκαν με
επιμέλεια επάνω στο τραπέζι, αλλά επικρατεί η βεβαιότητα πως θα μείνουν εκεί
για πάντα. Γύρω τους σκοτάδι διαλυμένο βίαια, απ’ το ψυχρό φως μιας λάμπας
ανάκρισης που ζητά επίμονα να μάθει την Αλήθεια. Μα η αλήθεια, φοβισμένη,
εξαφανίζεται πίσω από ξεθωριασμένες λέξεις. Κι έτσι, τίποτα δεν είναι αυτό που
είναι. Κι όλα μοιάζουν με κάτι άλλο. Σε βαθμό που στο εξώφυλλο διαβάζω: «Ωμής
της καρδιάς».
Βιολέττα Παπαδοπούλου
Πολύ λυρικό το ύφος, γεμάτο μεστά νοήματα, σαν να
διαβάζεις ποίηση σε πεζή μορφή. Πλείστα τα θέματα που θίγονται, ο θάνατος,
με κυρίαρχη μορφή, η εξουσία του πατέρα, η απουσία της μητέρας, η μοναξιά, τα
γηρατειά.
Πολλή όμορφη η περιγραφή της χιονισμένης Καστοριάς και
της λίμνης της, «που είναι όλο ραγισματιές, σκάει τη νύχτα και ο κρότος
ακούγεται σαν ουρλιαχτό θυμωμένου ή λαβωμένου θεριού», του ξερού
προσώπου–τοπίου του Σεΐχη Αμπντούλ, του Αλβανού ποιμένα.
"Ταυτότητα" και εξώφυλλο βιβλίου από τη βάση της Βιβλιονέτ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου