ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα: «Το πουλί με τα κρυστάλλινα φτερά»

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΛΑΝΑΤΑΙ, Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ

ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΑΡΤΖΕΝΤΟ ΣΤΟ «ΠΟΥΛΙ ΜΕ ΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΦΤΕΡΑ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 στα πλαίσια του αφιερώματος Ο Κίτρινος Τρόμος (Cinema Giallo) προβάλλει τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) το θρίλερ του Ντάριο Αρτζέντο Το πουλί με τα κρυστάλλινα φτερά (Ιταλία, 1970, έγχρωμη, 92'). Παίζουν: Τόνι Μουζάντε, Σούζι Κένταλ, Ενρίκο Μαρία Σαλέρνο.

Η ταινία είναι μια ευγενική προσφορά του 20^ού Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και του κ. Νίνου Φένεκ Μικελίδη, ενώ η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια γίνονται από το ΚΕΜΕΣ. Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό. Στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Κώστα Τσιναρίδη.

Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο θα είναι: Η παραπλάνηση του βλέμματος και ο σχολιασμός της αναπαράστασης στο σινεμά του Αρτζέντο.

Ένας συγγραφέας στοχοποιείται από έναν δολοφόνο όταν γίνεται μάρτυρας επίθεσής του σε μια γυναίκα.

Η ανάλυση του Κώστα Τσιναρίδη που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Ο Ιταλός Ντάριο Αρτζέντο έχει καθιερωθεί ως ένας από τους αποτελεσματικότερους σκηνοθέτες ταινιών τρόμου. Κατορθώνει να πρωτοτυπεί όχι μόνο με τις σκηνοθετικές του ικανότητες, αλλά και  με τον προβληματισμό του πάνω στα νοήματα της Τέχνης. Η ιδιαίτερή του ματιά φαίνεται ήδη από την πρώτη του ταινία, το giallo-θρίλερ “Το πουλί με τα κρυστάλλινα φτερά”.

Ο Αμερικάνος συγγραφέας Σαμ Ντάλμας (Τόνι Μουζάντε) βρίσκεται εκπατρισμένος στην Ιταλία προς αναζήτηση έμπνευσης. Ένα βράδυ γίνεται μάρτυρας επίθεσης σε μια γυναίκα από έναν άγνωστο. Ο Ντάλμας αποκτά τότε ιδιαίτερη βαρύτητα ως μάρτυρας, μια και το περιστατικό αποτελεί κρίκο σε μία αλυσίδα επιθέσεων σε γυναίκες. Αυτό το τυχαίο γεγονός θα οδηγήσει και τον ίδιο σε στοχοποίηση από τον δολοφόνο. Παραδόξως, ο Ντάλμας δείχνει να απολαμβάνει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, μια και τον βοηθάει να ανακτήσει τη χαμένη του έμπνευση.

Ο Αρτζέντο χρησιμοποιεί συνειδητά τις συμβάσεις του θρίλερ, χωρίς να βαίνουν εις βάρος των υπολοίπων νοημάτων της ταινίας. Το εύρημα του συγγραφέα που αναζητά την έμπνευση μέσω της προσωπικής του εμπλοκής στην ιστορία έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές, όχι μόνο σε θρίλερ, αλλά και σε υπαρξιακά δράματα. Ταυτόχρονα, η ακροβασία μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας οδηγεί τον ήρωα σε περιπέτειες, ενώ η απροσεξία του μπορεί να αποβεί μοιραια. Και αντίστροφα, η ανάγκη του ευφάνταστου ήρωα για περιπέτεια τον οδηγεί στην αλήθεια, στην οποία η αστυνομία αδυνατεί να φτάσει, παρά τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας.

Τα σχόλια πάνω στη σχέση καλλιτέχνη και δημιουργίας δε σταματούν στην ηδονή της αφήγησης. Ο Αρτζέντο προχωρεί και στην αποδόμηση της σχέσης θεατή και εικόνας, όπως φαίνεται στα ασαφή φλας-μπακ του συγγραφέα. Ο δε εγκλωβισμός του μέσα στις γυάλινες πόρτες της γκαλερί στην αρχική σκηνή της επίθεσης υπονοεί σαφώς την αδυναμία παρέμβασής του στα τεκταινόμενα του κινηματογραφικού κάδρου. Ταυτόχρονα, μέσω της παρουσίας της Τζούλια (Σούζι Κένταλ), υπεισέρχεται και το σχόλιο για την παραμέληση αγαπημένων προσώπων χάριν της δημιουργίας.

Με την υποχώρηση όλων των εντάσεων στο τέλος, η ταινία αποπνέει αισιοδοξία και πληρότητα. Συναισθήματα που την διαφοροποιούν όχι μόνο από τα κοινά θρίλερ, αλλά και από τα υπόλοιπα, “πικρά” στα νοήματά τους, giallo-θρίλερ.»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ «ΠΟΥΛΙ ΜΕ ΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΦΤΕΡΑ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε το Πουλί με τα κρυστάλλινα φτερά είναι:

1.    Για τη δυναμική σκηνοθεσία του Ντάριο Αρτζέντο.

2.    Για το δαιδαλώδες σενάριό του.

3.    Για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Τόνι Μουζάντε.

4.    Για την ατμοσφαιρική μουσική του Ένιο Μορικόνε.

5.    Για την υπέροχη έγχρωμη φωτογραφία του.

6.    Για τις αναφορές στο σινεμά του Μάριο Μπάβα.

7.    Για το εύρημα με τις γυάλινες πόρτες.

8.    Για το “πέρασμα” του Μάριο Άντορφ.

9.    Για την κριτική ματιά πάνω στη ζωή των καλλιτεχνών.

10.  Για το αισιόδοξο τέλος.

Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου προβάλλεται το δεύτερο θρίλερ του Ντάριο Αρτζέντο Ο γάτος με τις εννιά ουρές (1971).