88 Βιβλίο - Τ. Ντε Κουίνσυ, "Οι εξομολογήσεις ενός Άγγλου οπιοφάγου"

Τόμας Ντε Κουίνσυ, Εξομολογήσεις ενός Άγγλου οπιοφάγου,

Βιβλιοπωλείον της Εστίας 2008

4-5-2016

Βιβλίο 89^ο

Πρόταση της Παναγιώτας Κύττα

Χριστιάνα Βέλλου

Το βιβλίο με ζόρισε πολύ, δύσκολο θέμα για λογοτεχνία, βέβαια γράφτηκε το 1821 και ίσως για την εποχή να ήταν πολύ πρωτοπόρο.

Θα μείνω στην γραφή, που μου άρεσε, πυκνογραμμένο, με ρομαντισμό, ευαισθησία, με κάποιο εγγλέζικο σνομπισμό (sic)! αλλά και αληθινό.

Ο συγγραφέας παρότι χαοτικός στην ζωή του, έχει μια σκέψη πολύ οργανωμένη, ίσως η βαθιά του ελληνομάθεια τον βοηθά σε μεθοδική και πολύπλευρη προσέγγιση.

Μου άρεσε επίσης η ενδιαφέρουσα ανάπτυξη του για την απεραντοσύνη του ασυνείδητου και πως βυθίζεται μέσα σε αυτήν με τη χρήση του οπίου. Και βέβαια τα τραύματα της παιδικής ηλικίας καθοριστικά. Χωρίς να το επιδιώκει βάζει θεμέλια στην ψυχανάλυση!!!

Χριστίνα Βουμβουράκη

Ήταν υπέροχο,  μα χωρίς να μου αρέσει. Με παρέσυρε αν και πήδηξα μια–δυο σελίδες από εδώ κι από εκεί. Θα το θυμάμαι για πάντα, αλλά δεν θα είμαι ποτέ καθόλου σίγουρη γι αυτό που θα θυμάμαι. Προφανώς νομίζετε ότι βρίσκομαι σε κατάσταση σύγχυσης, κι όμως δεν είμαι. Αυτή ακριβώς την αίσθηση μου άφησαν οι «Εξομολογήσεις ενός Άγγλου οπιοφάγου»: μια ταχτοποιημένη σύγχυση, γέννημα της αγωνίας ενός σκεπτόμενου ανθρώπου για την θνητή φύση του ανθρώπου και την τραγικότητα της γέννησης.

Θαύμασα την ελευθερία Τόμας Ντε Κουίνσυ, που όμως γίνεται φυλακή του και την τρυφερότητα του που όμως ώρες ώρες παίρνει όψη σκληρή. Με αιφνιδίασε η δεξιότητα του να αντλεί το γενικό και το πανανθρώπινο μέσα από το ειδικό και το προσωπικό και να διακρίνει αρχετυπικά μοτίβα  μέσα στην εφήμερη καθημερινότητα.  Εύλογα δεν μπόρεσα παρά να θαμπωθώ από την ευρυμάθεια του, η οποία  κατακλύζει το βιβλίο με έναν τρόπο αφοπλιστικό, γιατί όχι μόνο δεν κρύβει ίχνος κομπασμού ή επιδειξιμανίας, αλλά αντιθέτως έχει μια συγκινητική υπαρξιακή διάσταση. Αυτό όμως για το όποιο πραγματικά του βγάζω το καπέλο, είναι η τόλμη της ανάδειξης του ονείρου και της φαντασίωσης σε όχημα έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων.