ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3 / Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα: «Ο Μαφιόζος» - Δευτέρα 13-6-2016

 Ο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ «MAΦΙΟΖΟΣ» ΣΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3, ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία του προηγούμενου αφιερώματος, μεταφέρεται στο μαγευτικό σινεμά Απόλλων (Σαρανταπόρου 4, κάθετος στη Βασιλίσσης Όλγας, τηλ. 2310828642) για το δυναμικό θερινό της πρόγραμμα. Ταυτόχρονα, σε κάθε προβολή θα υπάρχουν μουσικοί πρόλογοι από γνωστούς καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης. Το νέο αφιέρωμα στην Ιταλική Σάτιρα (υποενότητα: Αφιέρωμα στον σπουδαίο κωμικό Αλμπέρτο Σόρντι) ξεκινάει τη Δευτέρα 13 Ιουνίου στις 21:15 με την κοινωνική σάτιρα του Αλμπέρτο Λατουάντα Ο μαφιόζος (Ιταλία, 1962, ασπρόμαυρη, 105'). Παίζουν: Αλμπέρτο Σόρντι, Νόρμα Μπένγκελ, Ούγκο Ατανάσιο, Καρμέλο Ολιβιέρο. Στον μουσικό πρόλογο ο Αλεξανδρος Τριανταφύλλου, που θα ερμηνεύσει εξαιρετικούς νοσταλγικούς σκοπούς με τη φυσαρμόνικά του.

Η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια γίνονται από το ΚΕΜΕΣ και θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου. Στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Κώστα Τσιναρίδη, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο θα είναι: Οι διαφορές πολιτισμών με κοινό στόχο το έγκλημα.

 Ένας καλοκάγαθος υπάλληλος από το σύγχρονο Μιλάνο πηγαίνει για διακοπές με την οικογένειά του στη γραφική Σικελία, όπου θα βρεθεί μπροστά σε μια διαφορετική κοινωνική πραγματικότητα.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Τι είναι τελικά η Μαφία; Ένα συνδικάτο του εγκλήματος; Ένας κόσμος του περιθωρίου; Ένα μυστήριο; Ή μήπως απλά ένας θρύλος;

Τίποτε από τα παραπάνω, ή μάλλον όλα μαζί. Η Μαφία είναι μια πραγματικότητα, και μάλιστα πολύ πιο κοντά μας απ' όσο νομίζαμε. Η ταινία τονίζει τα παραπάνω με σοκαριστική σαφήνεια.

Ο καλοκάγαθος Αντόνιο Μπανταλαμέντι (Αλμπέρτο Σόρντι), επόπτης εργοστασίου στο βιομηχανικό Μιλάνο, ξεκινά για οικογενειακές διακοπές στο γραφικό χωριό του στη Σικελία. Η κοινωνική άνοδός του, από χωριατόπαιδο σε στέλεχος υπερσύγχρονου εργοστασίου, οφείλεται σε ένα φαινομενικά αθώο ρουσφετάκι του Ντον Βιντσέντζο (Ούγκο Ατανάσιο). Για να βγει η παλιά υποχρέωση, ο Ντον Βιντσέντζο ζητάει κάτι που θα αφήσει για πάντα το στίγμα του στη ζωή του Αντόνιο.

Πολυεπίπεδη δημιουργία που προσεγγίζει περισσότερο το κοινωνικό δράμα παρά την γκανγκστερική ταινία. Η κάθοδος του Αντόνιο από τον προηγμένο Βορρά στον καθυστερημένο Νότο μας εισάγει από την αρχή σε ένα ενιαίο σύνολο γεμάτο αντιθέσεις. Η οικονομική πρόοδος δεν μπορεί να αποκρύψει την ουσία της σύγχρονης κοινωνίας που, τυπικά μόνο, έχει αφήσει πίσω της τα κατάλοιπα του παρελθόντος. Όταν ο Αντόνιο διστάζει να αρνηθεί τις επιθυμίες της Μαφίας, δεν είναι επειδή απλά φοβάται για τη δική του ζωή ή της οικογένειάς του, αλλά για το κοινωνικό κόστος που θα πληρώσει. Η ευημερία του εξαρτάται από τους “ισχυρούς”, οι οποίοι του έχουν δείξει πολλές φορές ότι η υποταγή ανταμείβεται.

Στο τέλος της ταινίας, ο Αντόνιο είναι πιο έτοιμος να παίξει τον κοινωνικό ρόλο του “προϊστάμενου” ύστερα από την κυνική αλλά διδακτική του εμπειρία.

Η επιβίωση αρχαϊκών δομών στο σήμερα, υποστηρίζει ο Λατουάντα, δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης οικονομικής και τεχνολογικής ανάπτυξης. Οφείλεται στη συνειδητή ενσωμάτωσή τους από μία κοινωνία που είναι δομημένη πάνω στο κυνήγι του κέρδους. Και μια τέτοια σάπια κοινωνία χρειάζεται οπωσδήποτε τη Μαφία, κι ας την ξορκίζει φραστικά.»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟΝ «ΜΑΦΙΟΖΟ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε τον Μαφιόζο είναι:

1.    Για το εξαιρετικά διεισδυτικό σενάριο των Μάρκο Φερέρι και Άτζε-Σκαρπέλι, που συνδυάζει τη σατιρική διάθεση με την κοινωνική διάσταση.

2.    Για τον υποδειγματικό ρόλο του Αλμπέρτο Σόρντι, κωμικού και τραγικού ταυτόχρονα.

3.    Για την εκπληκτική, ενίοτε υπερρεαλιστική φωτογραφία του Αρμάντο Νανούτσι.

4.    Γιατί ο μέγας Λατουάντα, όπως συνηθίζει, καταφέρνει να απογειώσει την ταινία του πέραν του ρεαλισμού, σημειώνοντας και τη γκροτέσκο διαχείριση του χρόνου.

5.    Για τον ιδιοφυή τρόπο που ο Λατουάντα συνδυάζει την εθιμική διασκέδαση με το έγκλημα.

6.    Για την εξαιρετική φαινομενολογία του αμφίσημου των γεγονότων: η παράδοση μπορεί να είναι και έγκλημα.

7.    Για την ειρωνική δικαίωση της ωραίας, επικριτικής, μικροαστής συζύγου του. Όσο εκείνος επιμένει ότι η Σικελία είναι ένα όνειρο, τόσο εκείνη διαισθάνεται τι κρύβεται κάτω από τη γραφικότητα.

8.    Γιατί ο Λατουάντα δεν υποχωρεί μπροστά στη γελοιογραφία, αλλά ανατέμνει το εσωτερικό μιας κοινωνίας.

9.    Για τον τρόπο που συνδέεται η Σικελία με τις ΗΠΑ. Στη γραφική Μεσόγειο το έγκλημα εξαίρεται και θεωρείται δείγμα ανδρείας, ενώ στις ΗΠΑ υποκριτικά θεωρείται απαγορευμένο

10.  Γιατί η ταινία ενέπνευσε πολλούς Αμερικάνους και Ευρωπαίους δημιουργούς στην ανάδειξη του ήρεμου, καθημερινού ανθρώπου που μπορεί να είναι και δολοφόνος.

Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος 20 Ιουνίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 παρουσιάζει στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος την κοινωνική σάτιρα του Ντίνο Ρίζι Παλιοζωή Παλιόκοσμε (1961).