16 Οκτωβρίου 2016

Η λέξη του μήνα (29.4): η "πέτρα" της Ντίνας Παπαδοπούλου

Ανέστης Ευαγγέλου

Όχι στη μαγεία των λέξεων
στη λάμψη και στα κουδουνίσματα που βγάζουν
όταν χτυπά η μια στην άλλη
Όχι στην αλχημεία της γλώσσας

όχι στο λαβύρινθο των πολλαπλών παραπομπών
στην αναιμική ποίηση των σοφών εργαστηρίων
που βγάζουν δεκαπέντε στίχους
και τρείς σελίδες σημειώσεις για να τους στηρίξουν

ναι στις υπέροχες
στρογγυλές
πολυδύναμες
τέλεια σμιλεμένες από τον καιρό
λέξεις της γλώσσας μας
καθώς κροκάλες μαύρες στο Εμποριό*
που βγήκαν λάβα φλογερή απ' τα σπλάχνα
της γης μας και τις ελείανε το κύμα
χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια
όσο ν' ρθούν να λάμψουν από μέσα τους
και να δοξάσουν πάλι την τρομερή καταγωγή τους

όχι στη μεταφυσική με τη γραβάτα
στην Αγωνία της Ύπαρξης με κεφαλαία
όχι στα μεγάλα συνθετικά ποιήματα
που γράφονται στις διακοπές τα καλοκαίρια

όχι στις ιδέες κοινής χρήσεως
στη ρητορεία της αδελφοσύνης
στα γλυκερά αισθήματα
στα φουσκωμένα λόγια

όχι στον ανώδυνο λυρισμό

ναι στα αιχμηρά πράγματα
στην απαράμιλλη λάμψη της απόλυτης γύμνιας
στους αδάμαντες των δακρύων

ναι στο ζεστό
παντοδύναμο
κατακόκκινο αίμα.

Ανέστης Ευαγγέλου, Το χιόνι κι ερήμωση, 1994, Χειρόγραφα


*Κροκάλες. Το τελικό στάδιο μιας πέτρας. Κατάμαυρες κροκάλες, από ηφαιστειογενή πετρώματα δεσπόζουν στο Εμποριό, στη νοτιοδυτική Χίο.


Φωτο: Ντίνα Παπαδοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου