Η λέξη του μήνα / παπούτσια (1.5)

Όταν η Αντιγόνη συνδύασε τα βιβλία με τη λέξη του μήνα, "τα παπούτσια" ... διαμορφώθηκαν οι ακόλουθες βιβλιοπροτάσεις:

1. Ζώρζ Σαρή, Τα στενά παπούτσια, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2012.

Από το οπισθόφυλλο :
    «Στη Βαγία, ένα γραφικό χωριουδάκι της Αίγινας. Η Ζωή, δώδεκα χρονών κοριτσάκι, θα γνωρίσει τον Παναγιώτη, που είναι κι αυτός δώδεκα χρονών. Θα ταιριάξουν, θα γίνουν φίλοι, θα αγαπηθούν. Παίζουν μαζί, ονειρεύονται τα ίδια όνειρα -τα όνειρα όλων των παιδιών είναι ίδια. Όταν μεγαλώσουν, θα παντρευτούν, το πιο όμορφο όνειρο...1936, μια χρονιά που οι άνθρωποι ζουν ανέμελα, μικροί και μεγάλοι. Η Ζωή και ο Παναγιώτης βιάζονται να μεγαλώσουν. Πιστεύουν πως και οι μεγάλοι είναι το ίδιο ευτυχισμένοι σαν τα παιδιά. Βιάζονται. Α, δεν έχει. Πρέπει να παντρευτούν, φέτος, τώρα. Σκαρώνουν ένα γάμο... Παιδιά δεν είναι; Η Ζωή νύφη. Μα τα πράγματα θα εξελιχθούν αλλιώς...»

βλ.biblionet. 

2.  Θανάση Σκρουμπέλου, Μπλε καστόρινα παπούτσια, Εκδόσεις Τόπος, Αθήνα 2007.  

 

 Από το οπισθόφυλλο :

     «Με αφορμή την αιματηρή προβοκάτσια του παρακράτους τον Νοέμβριο του 1964, κατά τον εορτασμό για την επέτειο ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου, ο Θ. Σκρουμπέλος στήνει μια τολμηρή τοιχογραφία των σίξτις, με φόντο το μαγαζί "Χαβάη" στο Μεταξουργείο: κέντρο τραβεστί, τόπο συνάντησης πρώην χιτών, αρχηγείο παρακρατικών συνωμοσιών, σήμα κατατεθέν μιας γειτονιάς, μικρογραφία της Ελλάδας, χωρισμένης αυστηρά στα όρια μιας εξουσίας που καθόριζαν οι διεκδικήσεις των άτεγκτων αντιπάλων, Λαμπράκηδες και παρακράτος. [...] Ένα παθιασμένο μυθιστόρημα για τα πάθη της Αριστεράς, για τα πάθη της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Μια συγκλονιστική ιστορία, που πραγματεύεται την Ιστορία με τα υλικά ερωτικής τραγωδίας». 

βλ. .biblionet.

  

3. Δημήτρη Μπασλάμ,Τα παπούτσια του βαρύτονου, Εκδόσεις Επόμενος Σταθμός, Περαία Θεσσαλονίκης 2014. 

Από το οπισθόφυλλο :

    «Ο Κύριος Χαρίτονος ήταν Βαρύτονος, όχι μάγειρας, ράφτης, μπάτλερ, επιπλοποιός αλλά ένας καλοστεκούμενος, ευγενικός και πάντοτε καλοντυμένος Βαρύτονος. "Χαρίτονος Φουξ, χαίρομαι ιδιαιτέρως!" έλεγε με μία υπόνοια στόμφου όταν συστηνόταν, κάνοντας βέβαια και την σχετική υπόκλιση. "Λυρικός Βαρύτονος!" συνέχιζε, "Όχι μελωδικός, λυρικός!" συμπλήρωνε τονίζοντας την διαφορά και αν κάποιοι τον ρωτούσαν: "Αλήθεια, ποια η διαφορά Κύριε Χαρίτονε;" αυτός τους απαντούσε: "Είναι απλώς θέμα ρεπερτορίου!". Για τον Κύριο Χαρίτονο βέβαια, ήταν απλώς θέμα ακρίβειας. Η μανία του με την τελειομανία του, απλώς θα εξεταστεί παρακάτω».

  βλ. biblionet

4. Noel Streatfeild, Τα βιβλία για τα παπούτσια 

Πρόκειται για τα παιδικά βιβλία: Ballet Shoes, 1936, Tennis Shoes, 1937, Circus Shoes,1938, Theater Shoes,1944, Party Shoes,1946, Movie Shoes,1949, Skating Shoes, 1951, Family Shoes,1954, Dancing Shoes, 1957, Travelling Shoes, 1962, Ballet Shoes for Anna ,1972, που δεν έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά

βλ. tovivlioskouliko

για την επιλογή: Αντιγόνη Παπαδάκη