85 Βιβλίο - Μohsin Ηamid, "Ο απρόθυμος φονταμενταλιστής" (5ος χρόνος)

Mohsin Hamid, Ο απρόθυμος φονταμενταλιστής

μετάφραση: Παλμύρα Ισμυρίδου
Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός, 2008

2-3-2016

Βιβλίο 85^ο

Πρόταση της Ανθής Καραμανλή

Βιολέττα Παπαδοπούλου

Στο βιβλίο παρακολουθούμε έναν Πακιστανό που ζει στη Ν.Υόρκη, έχοντας σπουδάσει στο Πρίστον, να ερωτεύεται την ΄Ερρικα (που χάνεται για τον πεθαμένο Κρις), να γεύεται όλα τα πλούτη και τις ανέσεις της Αμερικής, δουλεύοντας για μία εταιρεία συμβούλων αποτίμησης της αξίας εταιρειών, να αμείβεται πολύ καλά, να νιώθει Θεός, αλλά…

Όταν πέφτουν οι δίδυμοι πύργοι και μετά βλέπουμε την αλλαγή στη συμπεριφορά των Αμερικανών, τον φόβο και την τρομοκρατία στους πολίτες.

Όταν η Ινδία αποφασίζει να χτυπήσει τη χώρα του, ξυπνάει πια και, βλέποντας την απάθεια και την αδράνεια της Αμερικής, παραιτείται από τη δουλειά του και γυρίζει πίσω στην πατρίδα του, οργανώνοντας αντιαμερικανικές δράσεις από τη θέση του λέκτορα στο Πανεπιστήμιο.  Ώσπου πηγαίνει κάποιος πράκτορας για να τον σκοτώσει.

Ένας Ασιάτης ανάμεσα σε δύο κόσμους, θέλοντας τόσο να ενσωματωθεί στη δυτική κουλτούρα, σπουδάζοντας και δουλεύοντας στη Ν. Υόρκη, όπου όμως, όλα του θυμίζουν την πατρίδα του. Κουβαλάει τα έθιμά της, τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των συμπατριωτών του, τη μυρωδιά από το χώμα της και από τα γιασεμιά της και, που , εν τέλει , δεν μπορεί να «βολευτεί» , νιώθοντας ότι η πατρίδα του και η οικογένειά του υποφέρουν από την χώρα, που διάλεξε να υπηρετήσει (σαν τους γενίτσαρους που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι).

Πολύ έξυπνη η γραφή, σε πρώτο πρόσωπο αφήγηση, είναι σαν να ακούμε την νοσταλγία των παιδιών μας που λείπουν, που νιώθουν εγκλωβισμένα ανάμεσα στο όνειρο της τακτοποιημένης ζωής και της ζοφερής πραγματικότητας της χώρας μας. Δείχνει και την άλλη όψη του νομίσματος, την οργή των λαών, που χτυπάει αλύπητα η Αμερική, δείχνοντας μονίμως την υπεροψία της και μη μπορώντας να υπολογίσει τις συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς της -ο ίδιος βέβαια, ζει στο Λονδίνο, αφού σπούδασε στην Αμερική.

Ντίνα Παπαδοπούλου

Μιλά για θέματα που μας απασχολούν όλους λίγο ή πολύ και για συναισθήματα που νοιώσαμε και νοιώθουμε. Αυτή την παρακμή μας που ζούμε αν και κάποτε υπήρξαμε η χώρα που έδωσε τα φώτα σε όλους, τα ανάμεικτα συναισθήματα που νοιώσαμε στις 11/9, αλλά και όλη αυτή την αίσθηση πως βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού, σε μια πολύ ευαίσθητη ισορροπία.

Η γραφή του πολύ έξυπνη και ενδιαφέρουσα και όλη αυτή η ατμόσφαιρα που δημιουργεί σε κάνει να το ζεις. Δυστυχώς από ότι διάβασα δεν ευτύχησε στην κινηματογραφική του μεταφορά. Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι πως του έδωσαν οι New York Times τον τίτλο του καλύτερου βιβλίου της χρονιάς 2007.