Καλοτάξιδο! Παντελής Τρακίδης "Σκλάβος της Ελευθερίας"

Η πρόσκληση του Παντελή να συναντηθούμε για να μου δώσει «κάτι» δεν προμήνυε τίποτε για το τι μου επιφύλασσε. Ένας φάκελος στα χέρια του και το γνώριμο χαμόγελό του έκρυβαν για τα καλά αυτό το «κάτι». Το σχήμα και το βάρος του φακέλου πρόδωσε το περιεχόμενό του, πριν περάσει από τα δικά του στα δικά μου χέρια. Κάποιο βιβλίο που του άρεσε σκέφτηκα. Η αλήθεια είναι ότι η σιωπή του για το τι περιέχει ο φάκελος, σ' αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα πριν το άνοιγμά του, κίνησαν τις υποψίες μου ότι μπορεί να κρύβει κάποια δικιά του δημιουργία. Αλλά και πάλι οι διαδρομές που ακολούθησαν οι σκέψεις μου με οδήγησαν σε κάποιο φωτογραφικό λεύκωμα, καθώς τα τελευταία χρόνια μας έχει κάνει γνωστή την αγάπη του για τη φωτογραφία, εκτός από εκείνην την παλιά του αγάπη για τις μηχανές μεγάλου κυβισμού, με τις οποίες πηγαινοέρχεται στις συναντήσεις της Λέσχης μας. Αλλά και πάλι τα λευκώματα έχουν άλλες διαστάσεις συνήθως, οπότε αποκλείστηκε αυτή η εκδοχή. Το «κάτι» βρισκόταν στα χέρια μου. Διάβασα και ξαναδιάβασα το όνομα του συγγραφέα και τον τίτλο του βιβλίου: «Παντελής Τρακίδης, Σκλάβος της Ελευθερίας». Ακολούθησαν το «ευχαριστώ», το «μπράβο», το «καλοτάξιδο» και ένας μικρός κόμπος στον λαιμό σαν διάβασα την αφιέρωση. Του υποσχέθηκα να του πω τη γνώμη μου, «δίχως φόβο και πάθος», μόλις το διαβάσω. Διέκρινα στα μάτια του την λάμψη, που μόνο η δημιουργία προσθέτει, καθώς και την προσμονή για τις γνώμες των άλλων, κυρίως των αγαπημένων άλλων.

Και να, τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτή η συντροφιά της Λέσχης Ανάγνωσης της ΕΡΤ3 συνεχίζει να μας εκπλήσσει, πέντε χρόνια μετά. 

Καλοτάξιδο Παντελή.