Πιστεύω, όπως ο Κόνραντ πίστευε πως η αγγλική γλώσσα διάλεξε αυτόν και
όχι αυτός την αγγλική γλώσσα, πως τα πράγματα μας διαλέγουνε, δεν τα
διαλέγουμε εμείς. Επίσης πιστεύω πως όλα από το τυχαίο εκπορεύονται.
Από πολύ μικρή είχα πετριά με τον κινηματογράφο. Ήθελα να σπουδάσω
σκηνοθεσία κινηματογράφου, αλλά η βάσκανος μοίρα άλλα μου έγραψε. Από το
λύκειο ακόμα, πήγαινα στο υπόγειο του Ραγιά, τότε ήταν στην Τσιμισκή,
και αριστερά από τις σκάλες, κάτω από τον μακρόστενο πάγκο, είχε βιβλία
για τον κινηματογράφο. Εκεί έγινε η συνάντησή μας, εκεί ο κεραυνοβόλος
έρωτας, εκεί και η υιοθεσία μου στο Μπουνιουελικό σύμπαν. Έκτοτε, έγιναν
πολλές ταινίες στον παγκόσμιο κινηματογράφο και στο μυαλό μου βεβαίως,
εγώ, όμως, ακόμα πετάω χάρτινα αεροπλανάκια μαζί του, και με την
Κοντσίτα*.
Για μένα οι λέξεις "Μπουνιουέλ" και "σινεμά" είναι ένα πράγμα. Όταν πρότεινα τη λέξη του Δεκεμβρίου, ήταν το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της πόλης μας, και επιθυμούσα πολύ ένα αφιέρωμα στον τρισμέγιστο αυτόν σκηνοθέτη. Επισυνάπτω φωτό του Μπουνιουέλ με όλο το βαρύ πυροβολικό του Χόλυγουντ.
Για μένα οι λέξεις "Μπουνιουέλ" και "σινεμά" είναι ένα πράγμα. Όταν πρότεινα τη λέξη του Δεκεμβρίου, ήταν το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της πόλης μας, και επιθυμούσα πολύ ένα αφιέρωμα στον τρισμέγιστο αυτόν σκηνοθέτη. Επισυνάπτω φωτό του Μπουνιουέλ με όλο το βαρύ πυροβολικό του Χόλυγουντ.
Ιφιγένεια Θεοδωρίδου
*H Κοντσίτα ήταν η
αδερφή του Μπουνιουέλ, ήταν πολύ συνδεδεμένοι και σε μεγάλη ηλικία
επιδίδονταν στις παιδικές τους φάρσες· μία από αυτές ήταν να πετάν
χάρτινα αεροπλανάκια από το διαμέρισμα του Λουί στην Μαδρίτη. Όποιο
αεροπλανάκι ακουμπούσε πρώτο στη γη, έχανε· "ήταν ένας τρόπος να αυξήσω
τα εισοδήματα μου" έλεγε σκωπτικά ο Λουί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου