Η Κλειώ Παπαδοπούλου μας περιγράφει, με τον ποιο γλαφυρό και εύστοχο τρόπο, πώς οι άνθρωποι που λατρεύουν την τέχνη τους μπορούν να ζήσουν και εκτός πραγματικότητας τον υπέροχο τρόπο που παρασύρουν μαζί τους τούς ανθρώπους που μπορούν να ταξιδέψουν "αλλού", καθώς απολαμβάνουν τα έργα τους.
Να τι μας λέει για τη ζωή της στο Λονδίνο και τις μουσικές της:
"... ίσως το μόνο που θα έλεγα είναι ότι αισθάνομαι απίστευτη τύχη και σχεδόν ευγνωμοσύνη να μπορώ να "ζω" κάνοντας κάτι που το αγαπώ τόσο βαθιά και σε μια πόλη (το Λονδίνο) τόσο έντονη όπου δεν μπορείς ποτέ να επαναπαυτείς. Κάθε μέρα ξυπνάω με μια περιέργεια και σχεδόν παιδική λαχτάρα του τι θα μπορεί να μου συμβεί κι εκείνη τη μέρα. Είναι συναίσθημα τρομακτικό και συγχρόνως απίστευτα όμορφο, σαν να κατεβαίνεις το πιο υπέροχο τρενάκι σ' ένα λούνα παρκ... εκεί που νομίζεις ότι έκοψε ταχύτητα ξαναξεκινάει ακόμα πιο γρήγορα!
Όσο για τη μουσική η κινητήρια μου δύναμη εδώ και κάποιο καιρό είναι η επαφή που δημιουργείται με τους ανθρώπους και το πώς οι ήχοι καταφέρνουν να γκρεμίσουν τα εμπόδια που βάζει το μυαλό. Και έστω και για λίγη ώρα δημιουργείται αυτή η αίσθηση ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από την πραγματικότητα που ζούμε, κάτι πολύ όμορφο που ως μουσικός μερικές φορές καταφέρνεις να το μεταδώσεις και στο κοινό... οι Γάλλοι αυτό το κάτι θα το λέγανε... Je ne sais quoi..."
Ακούστε εδώ το μουσικό κομμάτι που αγαπάει ιδιαίτερα η Κλειώ και νιώθει απίστευτη χαρά όταν έχει την ευκαιρία να το παίξει.
Η Κλειώ Παπαδοπούλου είναι κόρη της "δικιάς μας" Ντίνας Παπαδοπούλου, η οποία την επισκέπτεται συχνά και μας μεταφέρει στη Λέσχη μας άρωμα Λονδίνου.
Μάθετε για την ομορφιά της μουσικής, την πορεία της Κλειώς στον μαγικό κόσμος της μουσικής, τις εμφανίσεις της και για πολλά περισσότερα εδώ: klioblonz. Για το "πάντρεμα" φλάουτου και άρπας εδώ: amaltheaduo.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου