ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3 / Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα: «Εγώ φοβάμαι» - Δευτέρα 21-3-2016

 ΕΡΥΘΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ, ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ «ΦΟΒΑΜΑΙ» ΤΟΥ ΝΤΑΜΙΑΝΟ ΝΤΑΜΙΑΝΙ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3, στα πλαίσια του αφιερώματός της Ευρωπαϊκό Πολιτικό Σινεμά, προχωρά σε μια ακόμη μεγάλη καινοτομία και παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη Δευτέρα 21 Μαρτίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) το προφητικό πολιτικό θρίλερ του Νταμιάνο Νταμιάνι Φοβάμαι (Ιταλία, 1977, έγχρωμη, 113') με θέμα τη δράση των Ερυθρών Ταξιαρχιών λίγο πριν την κορύφωσή της, με τη δολοφονία του Πρωθυπουργού Άλντο Μόρο το 1978. Παίζουν: Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Έρλαντ Γιόζεφσον, Μάριο Αντόρφ, Αντζέλικα Ιππόλιτο.

Η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια γίνονται από το ΚΕΜΕΣ. Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου έντυπη ανάλυση θα διανεμηθεί στους θεατές, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο θα είναι: Ο απόηχος των παρακολουθήσεων στον κινηματογράφο: από τη “Συνομιλία” στο σκάνδαλο Watergate και το “Φοβάμαι” στην υπόθεση Μόρο.

Ένας ειδικός φρουρός και ο εισαγγελέας τον οποίο προστατεύει ξετυλίγουν το νήμα των Ερυθρών Ταξιαρχιών ύστερα από μια σειρά τυχαίων γεγονότων. Όμως, ο λαβύρινθος των αποκαλύψεων εγκυμονεί κινδύνους και για τους ίδιους.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Ιταλία των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Ένας χωρισμένος αστυνομικός (Βολοντέ), με ωραία φιλενάδα, παίρνει εντολή από τον προϊστάμενό του να προστατεύει έναν εισαγγελικό λειτουργό (Γιόζεφσον). Η μυθοπλασία θα μας οδηγήσει  σ’ έναν καφκικό λαβύρινθο.

Αυτό το απρόβλητο στην Ελλάδα μέγα αριστούργημα του Νταμιάνι πρόβλεψε με μαθηματική ακρίβεια τι θα γινόταν λίγους μήνες αργότερα (Μάρτιος 1978), με την απαγωγή του Μόρο και την εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών σε μια άνευ προηγουμένου σήψη. Μια από τις πλέον προκλητικές ταινίες όλων των εποχών, αθυρόστομη, α-περίγραπτη, α-πρόβλεπτη, καταγγελτική, αλλά και υψηλής αισθητικής. Με τρεις κορυφαίους ανδρικούς ρόλους, με τον Λουίτζι Κουβάιλερ να κάνει θαύματα με την υποπράσινη «πεσμένη» φωτογραφία (σημαινόμενο της σηπτικής κατάστασης), τον Ριτς Ορτολάνι  σ’ ένα μουσικό επίτευγμα και με το μοντάζ καθηλωτικό, το φιλμ σε στέλνει κατευθείαν στην αγωνία της απώλειας, στην επίκληση της σωτηρίας, στην αναζήτηση ενός καταφυγίου. Όμως δεν υπάρχει τίποτα παρά μια πελώρια χαίνουσα τρύπα, που μέσω αυτής ολισθαίνεις στο μοιραίο. Όλοι οι μηχανισμοί αχρηστευμένοι, οι θεσμοί ακινητοποιημένοι, το κράτος απόν, η πρόνοια ελλείπουσα. Μα αυτά είναι μόνο λέξεις μπρος στη δύναμη των εικόνων, στην ιδιοφυή πλανοθεσία, στη γεωγραφία των κάδρων, στην έξοχη επιλογή των χώρων.

Εγώ Φοβάμαι ο τίτλος… και όντως κι εγώ φοβάμαι και μόνο που σκέφτομαι την ταινία, τους κινδύνους της, το θάνατο που ψιθυρίζει, την απουσία να πλησιάζει, το τέλος του υποκειμένου μέσα σ’ ένα σύμπαν τελειωμένο. Φοβάμαι την απώλειά μου σ’ έναν κόσμο ήδη απολεσθέντα. Ποίημα θανάτου η ταινία, μεγαλείο πολιτικού καταγγελτικού λόγου.»

 

ΕΝΤΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ «ΦΟΒΑΜΑΙ»

Εξάλλου, 11 λόγοι για να μην χάσετε το Φοβάμαι είναι:

1.    Γιατί ο Νταμιάνι δείχνει με ακρίβεια και πειστικότητα την τρομερή πολιτική και ιδεολογική σύγχυση στην Ιταλία της δεκαετίας του '70.

2.    Γιατί η μυθοπλασία αποπνέει Κάφκα, αίσθηση παραλόγου, ενώ έμμεσα παραπέμπει σε ταινίες του Φερέρι όπως ο “Πειρασμός”.

3.    Γιατί ο Βολοντέ πραγματοποιεί έναν εξαιρετικό ρόλο, διασχίζοντας όλες τις γκάμες τις υπόδησης, από τον μανιακό ως τον χαμηλότονο.

4.    Για τα μεγάλα αναπάντητα υπαρξιακά ερωτήματα του ήρωα, που στην κυριολεξία φοβάται το φόβο που πηγάζει από παράλογες δομές.

5.    Γιατί ο μεσογειακός Βολοντέ “παραστέκεται” από δύο έξοχους ηθοποιούς βόρειων χωρών: τον χαμηλότονο Σουηδό Έρλαντ Γιόζεφσον και τον υπομανιακό Γερμανό Μάριο Αντόρφ.

6.    Για τη «βρώμικη», κοκκώδη και λειτουργική φωτογραφία αντίστιξης του μεγάλου Λουίτζι Κουβάιλερ, που είναι ένα εικαστικό επίτευγμα.

7.    Για το υποδειγματικό μοντάζ που επιταχύνει συνεχώς τους αγωνιακούς ρυθμούς και μεταφέρει στο θεατή την αγωνία του ήρωα.

8.    Για την εξαιρετική μουσική του Ριτς Ορτολάνι, που σχολιάζει ειρωνικά τα γεγονότα.

9.    Για την εκπληκτική και ταυτόχρονα σαρκαστική αναπαράσταση μιας εποχής, όπου τόσο η Ιταλία όσο και η Ελλάδα ήταν γεμάτη από πορνοκινηματογράφους.

10.  Για τη βαθύτατη πικρία του Νταμιάνι, που μας δείχνει ότι το ποιοτικό σινεμά πεθαίνει μέσα στους πορνοκινηματογράφους με το έγκλημα να εισδύει μέσα του.

11.  Γίατί παρόλο που είναι εξόχως πολιτικό και καταγγελτικό φιλμ, ο θεατής το απολαμβάνει σαν ένα σύγχρονο πολιτικό νουάρ.

Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 28 Μαρτίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 παρουσιάζει στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος την παραβολική πολιτική ταινία του Κάρλος Σάουρα Το κυνήγι (1966).