 |
| Πηγή εικόνας: Μπέρλοντ Μπρεχτ |
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα θεάτρου, θυμόμαστε τον θεατρικό συγγραφέα και ποιητή Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Στο βίντεο η Αντιγόνη Βαλάκου ερμηνεύει μοναδικά την Μάνα Κουράγιο στο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου στο Εθνικό Θέατρο, το 2007.
Κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, συνάντησε και δούλεψε με το συνθέτη Χανς Έισλερ και ανέπτυξαν φιλία ζωής. Γνώρισε και τη Χέλενε Βάιγγελ, τη δεύτερη γυναίκα του, που τον συνόδεψε αργότερα στην εξορία μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το 1922 παντρεύτηκε την τραγουδίστρια της όπερας Μαριάν Ζόφ. Η κόρη τους Ανν Χιόμπ γεννήθηκε ένα χρόνο μετά. Το 1923 προσλήφθηκε βοηθός σκηνοθέτη στο Γερμανικό Θέατρο του Βερολίνου υπό τη διεύθυνση του Μαξ Ράινχαρτ. Άρχισε να φοιτά στη Μαρξιστική Εργατική Σχολή και μελέτησε διαλεκτικό υλισμό. Το 1930 παντρεύτηκε την Χέλενε Βάιγγελ που στη συνέχεια απέκτησαν, αρχικά, έναν γιο και, κατόπιν, μια κόρη.
Η προσαρμογή της Όπερας των ζητιάνων του Τζον Γκέι με το όνομα Η Όπερα της Πεντάρας (Die Dreigroschenoper, 1928) σε στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ και μουσική Κουρτ Βάιλ προκάλεσε αίσθηση στο Βερολίνο και ο αντίκτυπος του επηρέασε την παγκόσμια σκηνή Μιούζικαλ. Στην όπερα αυτή, ο Μπρεχτ στηλίτευε την καθώς πρέπει βερολινέζικη αστική τάξη που πρόσαπτε στο προλεταριάτο έλλειψη ηθικής.
Το 1933, με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία, ο Μπρεχτ αυτοεξορίστηκε μέχρι το έτος 1948. Έζησε πρώτα στη Δανία και τη Φινλανδία και μετά στις ΗΠΑ καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. Στη Μόσχα εξέδωσε σε συνεργασία με άλλους Γερμανούς συγγραφείς το περιοδικό «Η Λέξη» (Das Wort). Στην Αμερική, όπου έζησε το κύριο μέρος της ζωής του, δέχθηκε έντονες διώξεις από το Μακαρθικό καθεστώς.
Μετά το τέλος του πολέμου εγκαταστάθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και μαζί με τη Χέλενε Βάιγκελ (Ηelene Weigel) ίδρυσαν (1949) το Μπερλίνερ Ανσάμπλ (Berliner Ensemble). Το 1950 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Τεχνών. Τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο της ΛΓΔ το 1951 και με το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη το 1954.
Θεατρικά
- Baal (Βάαλ, 1918)
- Trommeln in der Nacht (Τύμπανα τη νύχτα, 1918)
- Im Dickicht der Städte (Στη ζούγκλα των πόλεων, 1921)
- Leben Eduards des Zweiten von England
- Mann ist Mann (Ο άντρας είναι άντρας, 1924)
- Die Dreigroschenoper (Η όπερα της πεντάρας, 1928)
- Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny (Opernlibretto) (Η ακμή και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι, 1927)
- Der Ozeanflug, ή Der Lindberghflug, ή Der Flug der Lindberghs
- Das Badener Lehrstück vom Einverständnis, ή Lehrstück
- Der Jasager. Der Neinsager (Opernlibretti/Lehrstücke [Schuloper])
- Die Maßnahme (Lehrstück)
- Die heilige Johanna der Schlachthöfe (Η αγία Ιωάννα των σφαγείων, 1929)
- Die Ausnahme und die Regel (Lehrstück)
- Die Mutter
- Die Rundköpfe und die Spitzköpfe
- Die Horatier und die Kuriatier (Lehrstück)
- Furcht und Elend des Dritten Reiches (Τρόμος και αθλιότης του Γ΄Ράιχ, 1935) - Mωραΐτης - Εκδόσεις (μετάφρ. Ν. Κατσαούνης)
- Leben des Galilei (Η ζωή του Γαλιλαίου, 1937)
- Mutter Courage und ihre Kinder (H Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της, 1939)
- Das Verhör des Lukullus, ή Lukullus vor Gericht, ή Die Verurteilung des Lukullus (Hörspiel, später Opernlibretto)
- Der gute Mensch von Sezuan (Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν, 1939) ― ελλην. μετάφρ. Μάριος Πλωρίτης, "ΙΘΑΚΗ"
- Herr Puntila und sein Knecht Matti (Ο κύριος Πούντιλα κι ο δούλος του ο Μάττι, 1940)
- Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui (Η άνοδος του Αρθούρου Ουί, 1941)
- Die Gesichte der Simone Machard, ή Die Stimmen (Τα οράματα της Σιμόν Μασάρ ή Οι φωνές, 1941)
- Schweyk im Zweiten Weltkrieg (Ο Σβέικ στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, 1943)
- Der kaukasische Kreidekreis (Ο καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία, 1944) ― ελλην. μετάφρ. Οδυσσέας Ελύτης, "ΣΧΟΛΗ ΜΩΡΑΪΤΗ"
- Die Tage der Commune (Η μέρα της Κομμούνας, 1949)
- Turandot oder Der Kongreß der Weißwäscher
- Επεξεργασία της Αντιγόνης
- Επεξεργασία του Κοριολάνου του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Πηγή: wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου