29 Σεπτεμβρίου 2016

Στο σπίτι του Γιώργου Σεφέρη και της Μαρώς Σεφέρη



Της Ντίνας Παπαδοπούλου

Μια αναπάντεχη επίσκεψη


Όταν μου είπαν πως θέλει να με γνωρίσει η κ. Άννα Λόντου, κόρη της Μαρώς Σεφέρη, δεν είχα ιδέα πως πηγαίναμε στο σπίτι που έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Γιώργος Σεφέρης -από το 1960 έως το θάνατό του, το 1971- μαζί με τη σύζυγό του Μαρώ Σεφέρη. Φανταστείτε την μεγάλη μου έκπληξη και συγκίνηση όταν βρεθήκαμε έξω από το σπίτι και είδα την μαρμάρινη πλάκα "εδώ έζησε κλπ.". Ένα απλό σπίτι εξωτερικά αλλά  που κρύβει μέσα του συγκινήσεις και ντοκουμέντα μιας ζωής σημαντικής για την ελληνική λογοτεχνία και ιστορία. Φωτογραφίες, πίνακες, αντικείμενα, το γραφείο του και ένας μικρός κήπος με ανθισμένους τούς αγάπανθους!!!


Τα βιβλία του χαρίστηκαν στην Βικελαία βιβλιοθήκη. 

Ο Γιώργος Σεφέρης πέθανε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971. Το 1963 βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. 

Η Μαρώ Σεφέρη (Μαρίκα Ζάννου) γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και πέθανε το 2000.

Ο πατέρα της Άννας Λόντου, ήταν απόγονος και συνονόματος του Ανδρέα Λόντου, οπλαρχηγού της Επανάστασης του '21.

Αισθάνθηκα πώς μου έκαναν ένα μεγάλο δώρο.

Ν.Π.

Υ.Γ. Η δημοσίευση των φωτογραφιών γίνεται με άδεια της κ. Άννας Λόντου, την οποία και ευχαριστώ. 





Ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους

Δεν έχει ασφοδίλια, μενεξέδες, μήτε υάκινθους·πώς να μιλήσεις με τους πεθαμένους.Οι πεθαμένοι ξέρουν μονάχα τη γλώσσα των λουλουδιών·γι’ αυτό σωπαίνουν5ταξιδεύουν και σωπαίνουν, υπομένουν και σωπαίνουνπαρὰ δῆμον ὀνείρων, παρὰ δῆμον ὀνείρων. *
Αν αρχίσω να τραγουδώ θα φωνάξωκι α φωνάξω—Οι αγάπανθοι προστάζουν σιωπή10σηκώνοντας ένα χεράκι μαβιού μωρού της Αραβίαςή ακόμη τα πατήματα μιας χήνας στον αέρα.
Είναι βαρύ και δύσκολο, δε μου φτάνουν οι ζωντανοί·πρώτα γιατί δε μιλούν, κι ύστεραγιατί πρέπει να ρωτήσω τους νεκρούς15για να μπορέσω να προχωρήσω παρακάτω.Αλλιώς δε γίνεται, μόλις με πάρει ο ύπνοςοι σύντροφοι κόβουνε τους ασημένιους σπάγγουςκαι το φλασκί των ανέμων αδειάζει.Το γεμίζω κι αδειάζει, το γεμίζω κι αδειάζει·20ξυπνώσαν το χρυσόψαρο κολυμπώνταςμέσα στα χάσματα της αστραπής,κι ο αγέρας κι ο κατακλυσμός και τ’ ανθρώπινα σώματα,κι οι αγάπανθοι καρφωμένοι σαν τις σαΐτες της μοίρας25στην αξεδίψαστη γηςσυγκλονισμένοι από σπασμωδικά νοήματα,θα ’λεγες είναι φορτωμένοι σ’ ένα παμπάλαιο κάροκατρακυλώντας σε χαλασμένους δρόμους, σε παλιά καλντερίμια,οι αγάπανθοι τ’ ασφοδίλια των νέγρων:30Πώς να τη μάθω ετούτη τη θρησκεία;
Το πρώτο πράγμα που έκανε ο θεός είναι η αγάπηέπειτα έρχεται το αίμακι η δίψα για το αίμαπου την κεντρίζει
35το σπέρμα του κορμιού καθώς τ’ αλάτι.Το πρώτο πράγμα που έκανε ο θεός είναι το μακρινό ταξίδι·εκείνο το σπίτι περιμένειμ’ ένα γαλάζιο καπνόμ’ ένα σκυλί γερασμένο40περιμένοντας για να ξεψυχήσει το γυρισμό.Μα πρέπει να μ’ αρμηνέψουν οι πεθαμένοι·είναι οι αγάπανθοι που τους κρατούν αμίλητους,όπως τα βάθη της θάλασσας ή το νερό μες στο ποτήρι.Κι οι σύντροφοι μένουν στα παλάτια της Κίρκης·45ακριβέ μου Ελπήνωρ!* Ηλίθιε, φτωχέ μου Ελπήνωρ!Ή, δεν τους βλέπεις;—«Βοηθήστε μας!»—Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη.
Τράνσβααλ14 Γενάρη 1942












27 Σεπτεμβρίου 2016

"Βραβείο Νέου Λογοτέχνη" στην Κάλλια Παπδάκη



 
Κατόπιν της διαδικασίας ψηφοφορίας των μελών της κριτικής επιτροπής (Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016), το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη από το Περιοδικό Κλεψύδρα & το 'Έναστρον Βιβλιοκαφέ απονέμεται στην Κάλλια Παπαδάκη για το βιβλίο της «Δενδρίτες» (εκδ. Πόλις, 2015).
 



Η κριτική επιτροπή:
Ανδρέας Μήτσου, συγγραφέας
Ελένη Γκίκα, συγγραφέας, δημοσιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας
Γιώργος Χάκας, ιδιοκτήτης/υπεύθυνος βιβλιοπωλείου
Βαγγέλης Προβιάς, συγγραφέας, εισηγητής σεμιναρίων δημιουργικής γραφής

Πηνελόπη Πετράκου, συντάκτρια του Περιοδικού Κλεψύδρα, υπεύθυνη του Βιβλιοπωλείου Έναστρον

*Η ημερομηνία της εκδήλωσης απονομής θα ανακοινωθεί σύντομα.

Οι υποψήφιοι (με σειρά παρουσίασης):
Κάλλια Παπαδάκη, «Δενδρίτες», εκδ. Πόλις
Μαρία Ξυλούρη, «Η νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου», εκδ. Καλέντης
Άγης Πετάλας, «Η δύναμη του κυρίου Δ*», εκδ. Αντίποδες
Βαγγέλης Σωτήρης, «πορτοκαλί φάκελος», εκδ. Λέμβος
Θοδωρής Ρακόπουλος, «νυχτερίδα στην τσέπη», εκδ. Νεφέλη
Κυριάκος Γιαλένιος, «Μόνο τα νεκρά ψάρια ακολουθούν το ρεύμα», εκδ. Ψυχογιός
Κωνσταντία Σωτηρίου, «Η Αϊσέ πάει διακοπές», εκδ. Πατάκη
Θωμάς Συμεωνίδης, «ΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΜΟΥ!», εκδ. Γαβριηλίδης
Δημήτρης Καρακίτσος, «ΒΕΝΟΥΣΜΠΕΡΓΚ», εκδ. Αντίποδες
Μαρία Ιωάννου, «ΚΑΖΑΝΙ», εκδ. Νεφέλη

26 Σεπτεμβρίου 2016

Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3: «Αδέσποτα Σκυλιά» - Δευτέρα 26-9-2016



 ΕΚΡΗΞΗ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΣΤΑ «ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ εγκαινιάζουν  τη χειμερινή σεζόν με το εκτεταμένο αφιέρωμα: Η βία και το ζεύγος, από τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665). Το σκεπτικό των διοργανωτών είναι το ακόλουθο: η κοινωνία είναι οργανωμένη σε ζεύγη, τα οποία υφίστανται πολλαπλή βία, είτε χρώματος, είτε ομάδων, είτε συνεχών καταστάσεων και πιέσεων.Το ζήτημα δεν είναι μόνο ψυχολογικό ή έστω κοινωνικό, αλλά και βαθύτατα πολιτικό. Έτσι, στη σπονδυλική στήλη αυτού του αφιερώματος θα αρθρωθούν ταινίες από πολλά κινηματογραφικά είδη, σπουδαίων σκηνοθετών και πρωτοποριακής αφήγησης.

Πρώτη ταινία του αφιερώματος το σπουδαίο θρίλερ του Σαμ Πέκινπα Αδέσποτα Σκυλιά (Βρετανία, 1971, έγχρωμη, 118') που θα προβληθεί χωρίς περικοπές. Παίζουν: Ντάστιν Χόφμαν, Σούζαν Τζορτζ, Ντέιβιντ Γουόρνερ. Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Κωνσταντίνου Στυλιανού από το Cine.gr. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.
Το προς συζήτηση θέμα στο μάθημα για τον κινηματογράφο θα είναι: Αδέσποτα Σκυλιά: Φασισμός ή πραγματικότητα, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί ειδική κοινωνιολογική ανάλυση της κ. Τζένης Μαρτσοπούλου, ακριβώς επειδή η ταινία θίγει ένα καυτό θέμα για τις γυναίκες. Ένα ζευγάρι Αμερικανών αποφασίζει να μετακομίσει στη βρετανική ύπαιθρο αλλά αντιμετωπίζει την επιθετική συμπεριφορά των ντόπιων.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Όταν η αρχή μιας δεκαετίας οριοθετείται από μια συγκαλυμμένη ωδή και ταυτόχρονη απροκάλυπτη καταδίκη της βίας, καταλαβαίνεις ότι η δεκαετία αυτή (του '70), θα είναι κινηματογραφικά αναβράουσα. Το Αδέσποτα Σκυλιά αποτέλεσε μόνο την αρχή μιας αλυσίδας ταινιών που αντιμετώπισαν τη βία όχι ως μέσο, αλλά ως αυτοσκοπό. Ακολουθήθηκε από το Κουρδιστό Πορτοκάλι, το Παράνομο Φορτίο, το Όταν ξέσπασε η βία, ταινίες που έφερναν τη βία πιο κοντά στον καθημερινό άνθρωπο από ποτέ. Την ανήγαγαν σχεδόν σε αποδεκτή μέθοδο, ενίοτε εγκλώβιζαν τον θεατή στο να συμπαθήσουν τον βίαιο πρωταγωνιστή ή τουλάχιστον να τον δικαιώσουν και να τον δικαιολογήσουν.
Ο Ντέιβιντ Σάμνερ είναι ένας πασιφιστής μαθηματικός που αποσύρεται με τη γυναίκα του στο πατρικό της τελευταίας σε μια ήσυχη πόλη για να αφοσιωθεί στο έργο του. Η πλοκή της ταινίας πυροδοτείται από τις προστριβές του ζευγαριού και από την ένταση που αναπτύσσεται ανάμεσα στη γυναίκα και στους κατοίκους του χωριού, μερικούς από τους οποίους έχει προσλάβει ο Σάμνερ για να επιδιορθώσουν το σπίτι. Η γυναίκα του Σάμνερ προκαλεί με τις γυμνόστηθες εμφανίσεις της οδηγώντας στον βιασμό της από τους άντρες που δουλεύουν στο σπίτι. Το νήμα της πλοκής θα καταλήξει στην πολιορκία του σπιτιού του Σάμνερ από τους άντρες κατοίκους του χωριού.
Η επιλογή του Ντάστιν Χόφμαν αποδείχθηκε ιδανική, αλλά πριν την αποδοχή του κοινού είναι πολύ αμφίβολο ότι η φιγούρα του Χόφμαν θα ανταποκρινόταν στη μορφή του Σάμερ. Για έναν ηθοποιό που ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά του αφενός μέσα από τον Πρωτάρη και αφετέρου μέσα από το Τούτσι, πώς γίνεται να του εμπιστεύεσαι έναν ρόλο που κλιμακώνεται για να φτάσει σ' αυτόν ενός πρωτόγονου που τον κινούν σαν μαριονέτα μόνο τα σεξουαλικά ένστικτα; Η σκηνή της πολιορκίας είναι αποκαλυπτική: ο Χόφμαν αντιστέκεται μόνος του σε μια αγέλη χούλιγκαν προσπαθώντας να υπερασπιστεί φαινομενικά το σπίτι του και τη γυναίκα του. Η βία που εξαπολύεται εναντίον του, άσκοπη και ατελέσφορη, αναδεικνύει βεβιασμένα αλλά μεθοδικά τον αταβιστικό χαρακτήρα του ανθρώπου, τον ξεγυμνώνει, τον αποσαρκώνει μέχρι να φτάσει στον πιο σκληρό πυρήνα του που ταυτίζεται με τον ζωικό. Σε δεύτερο επίπεδο ο Σάμνερ φαίνεται να υπερασπίζεται την τιμή του σπιτιού και της γυναίκας του, φαίνεται να διεκδικεί τη θέση του ανάμεσα στους ομοειδείς του. Καθώς ο βιασμός της γυναίκας του ποτέ δεν του γνωστοποιείται, η επίθεση που υπόκειται εμφανίζεται ως ο μοναδικός λόγος για αντεπίθεση.
Σε τελική ανάλυση η ταινία αποτελεί μια σπουδή όχι τόσο πάνω στη βία, αλλά πάνω στα επίπεδα του εαυτού μας. Η βία αποτελεί ένα από αυτά και ο Πέκινπα καταδεικνύει την ευκολία ανάδυσής της, την απροσφορότητά της και εν τέλει τον φαύλο κύκλο της. Κι όλα αυτά δοσμένα μέσα από την ευγενική φυσιογνωμία (πώς αλλιώς άλλωστε θα μπορούσε να τονιστεί η αντίθεση;) του αφοπλιστικά νωχελικού Χόφμαν. Και βέβαια, όταν εν έτει 1971 η Αμερική είναι ακόμη νανουρισμένη από τα ρομάντζα των προηγούμενων δεκαετιών και η βία εξαντλείται στα γουέστερν (που κανέναν δεν αγγίζουν) ή στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας (ομοίως), η διεισδυτική μορφή βίας που δημοσιεύει ο Πέκινπα είναι ενοχλητική, η δε αντιμετώπιση της γυναίκας ως «μήλον της έριδος» χαρακτηρίζεται από τους κριτικούς ακόμη και ως φασιστική. Έτσι η ταινία έγραψε ιστορία.»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΑ «ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε τα Αδέσποτα Σκυλιά είναι:

1.      Γιατί ο Πέκινπα μας αποδεικνύει με μαθηματικό τρόπο ότι τα κίνητρα της βίας είναι και σεξουαλικά, και ψυχολογικά, και λόγω του φυσικού ντεκόρ.
2.      Για την εξαιρετική αναπαράσταση της βρετανικής επαρχίας και των συμπεριφορών των κατοίκων της.
3.      Για την εξαιρετική δομική ισορροπία, μια και ο βιασμός τοποθετείται ακριβώς στο μέσον της ταινίας.
4.      Γιατί συνεχώς επικρέμεται μια διαρκής ένταση ότι κάτι θα εκραγεί, αλλά αναστέλλεται.
5.      Γιατί η αφήγηση, ενώ είναι αργή και πένθιμη, προβλέπει τον μακάβριο εφιάλτη χάρη στο υπέροχο εξωτερικό μοντάζ.
6.      Για τον πολύ σπουδαίο ρόλο του Ντάστιν Χόφμαν, που η σταδιακή μεταμόρφωσή του δε γίνεται εξωτερικά, αλλά εσωτερικά.
7.      Για τον επίσης υποδειγματικό ρόλο της Σούζαν Τζορτζ, που υποδύεται άψογα το νυμφίδιο.
8.      Για την εκπληκτική χαμηλότονη παγωμένη φωτογραφία του Τζον Κοκουγιόν, που αποδίδει εξαιρετικά την ψυχολογική κατάσταση των ηρώων.
9.      Γιατί ο Πέκινπα, μέσω της μεγέθυνσης στα γεγονότα, μας αποκαλύπτει καταστάσεις που συμβαίνουν μεν αλλά δεν τις εξομολογούμαστε ποτέ.
10.  Για το συνταρακτικό τέλος που αναιρεί πλήρως τις πιθανές ιδεολογικές μας αντιρρήσεις.

Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ παρουσιάζουν στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το θρίλερ του Νλικολας Ρεγκ: Η δύναμη της σάρκας (1980).

25 Σεπτεμβρίου 2016

Ημερίδα μνήμης για τον καθηγητή Ζήση Παπαδημητρίου

Πηγή φωτό: https://zenithmag.wordpress.com


Ημερίδα μνήμης
για τον καθηγητή Ζήση Παπαδημητρίου







Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016
Δημαρχείο Θεσσαλονίκης
αίθουσα συνεδριάσεων Δημοτικού Συμβουλίου

υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης

«Ευρώπη – Quo Vadis?»
Η Ευρώπη στο σταυροδρόμι κρίσιμων αποφάσεων


«Ευρώπη – Quo Vadis?» - Η Ευρώπη στο σταυροδρόμι κρίσιμων αποφάσεων είναι το θέμα ημερίδας που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης στις 30  Σεπτεμβρίου, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, για να τιμηθεί η μνήμη του καθηγητή Ζήση Παπαδημητρίου, που έφυγε πέρυσι αρχές Οκτωβρίου από τη ζωή.
Ο Ζήσης Παπαδημητρίου άφησε πίσω του ένα πλούσιο έργο σε βιβλία και δημοσιεύσεις, αλλά και ένα μεγάλο κενό στον χώρο της διανόησης, καθότι ήταν ενεργή η ενασχόλησή του με όλα τα σύγχρονα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα που συνταράσσουν την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ημερίδα, σύμφωνα με την οργανωτική επιτροπή, που την  αποτελούν η σύζυγος του εκλιπόντος καθηγητή, Κριστιάνε Παπαδημητρίου, ο δημοσιογράφος Παύλος Νεράντζης και η δρ. Αναστασία Δεληγκιαούρη, φιλοδοξεί να γίνει ένα forum ανταλλαγής απόψεων και ιδεών στα μείζονα θέματα που απασχολούν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά και τους Ευρωπαίους πολίτες σε μία στιγμή που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κλυδωνίζεται επικίνδυνα αφενός από ξενόφοβες και ρατσιστικές τάσεις και αφετέρου από την κατάρρευση του Κράτους Πρόνοιας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Κορυφαίοι καθηγητές πανεπιστημίων από την Ελλάδα, συνάδελφοι και φίλοι του καθηγητή Ζήση Παπαδημητρίου θα αναφερθούν στην παγκοσμιοποίηση και την εθνική κυριαρχία, στην ευρωπαϊκή διακυβέρνηση, στις στρατηγικές εξόδου από την κρίση, στις διαπραγματεύσεις για την TTIP, στην άνοδο του ρατσισμού και τα αίτια που την προκαλούν, στο προσφυγικό και τον ρόλο που διαδραματίζουν οι ευρωπαϊκές ελίτ και οι ΜΚΟ.
Η ημερίδα θα κλείσει με μία συζήτηση στρογγυλής τράπεζας, παρεμβάσεις πολιτών και τις ομιλίες της Κριστιάνε Παπαδημητρίου και του γιού τους, Αλέξη Παπαδημητρίου.



Σύντομο βιογραφικό του Ζήση Δ. Παπαδημητρίου

Ο Ζήσης Παπαδημητρίου γεννήθηκε στους Γόνους της Λάρισας  στις 17 Ιουλίου του 1939 από σχετικά εύπορη αγροτική οικογένεια.
Το 1957 μετανάστευσε για να σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δυτικού Βερολίνου.
Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα για την στρατιωτική του θητεία. Υπηρέτησε δυόμιση χρόνια μαζί με την τιμωρία ως δηλωμένος κομμουνιστής.
Πηγή φωτό: https://zenithmag.wordpress.com
Το 1965, η ανήσυχη φύση του τον οδηγεί στο Αμβούργο της Γερμανίας, όπου αυτή τη φορά σπουδάζει Οικονομικά και Κοινωνιολογία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του περνάει μια θυελλώδη ζωή ως επαναστάτης – ιδεολογικά και πρακτικά σε πολεμικές συγκρούσεις σε τρεις ηπείρους. Τελειώνοντας τις σπουδές του πηγαίνει στη Φρανκφούρτη, όπου το 1974, γίνεται δεκτός ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας, γνωστό ως «Κριτική Σχολή της Φραγκφούρτης», στην οποία βρισκόταν κορυφαίοι στοχαστές όπως ο Μαξ Χορκχάιμερ, ο Τέοντορ Αντόρνο και ο Χέρμπερτ Μαρκούζε. Ο τελευταίος υπήρξε  μέντορας  και πνευματικός πατέρας του Ζήση Παπαδημητρίου. Εκεί έκανε το διδακτορικό του με  επιβλέποντα  καθηγητή τον Γκέρχαρντ Μπραντ, ο οποίος τον ενθάρρυνε να διδάξει Βιομηχανική Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Johann Wolfgang von Goethe της Φρανκφούρτης για 10 χρόνια.
Το 1985 εκλέχτηκε καθηγητής Γενικής και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο ΑΠΘ, όπου  και έκλεισε - μετά από είκοσι ένα χρόνια - την πανεπιστημιακή του πορεία το 2006.  Ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Tohoku της Ιαπωνίας (1992), στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1993-1996) και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο στα Γερμανικά, Ελληνικά και Αγγλικά, ενώ μεταφράσεις εργασιών του έχουν δημοσιευτεί στα Ιταλικά και τα Ιαπωνικά.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τον απασχόλησε πολύ η πορεία της Ευρώπης μέσα στην χρηματοοικονομική κρίση, η οποία χτύπησε όλες τις περιφερειακές χώρες της ΕΕ και έγραψε μαζί με τον παλαιό του σύντροφο, τον Καρλ Ηάϊντς Ροτ, ένα μανιφέστο με τίτλο: «Να αποφύγουμε την καταστροφή: Μανιφέστο για μια Ευρώπη της ισότητας».
Έφυγε από τη ζωή την 1η  Οκτωβρίου του 2015, αφού πάλεψε με την ασθένειά του για τρία χρόνια. 



Πρόγραμμα
9.30        Προσέλευση συνέδρων
10.00-10.30  
Προσφώνηση
Παύλος Νεράντζης, δημοσιογράφος, ντοκιμαντερίστας

Χαιρετισμοί
Γιάννης Μπουτάρης, δήμαρχος Θεσσαλονίκης
Νίκος Βαρσακέλης, αναπληρωτής Πρύτανης Οικονομικών ΑΠΘ
Παναγιώτης Αβραμόπουλος , πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Θεσσαλονίκης
Κώστας Κολλάτος, δήμαρχος Τεμπών
Thomas von Freyberg, κοινωνιολόγος, π. επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας της Φρανκφούρτης
Εκφωνεί ο Βασίλης Χουλιάρας, πρόεδρος της Εταιρίας Οικονομολόγων Θεσσαλονίκης
Karl Heinz Roth, γιατρός, ιστορικός και συγγραφέας, πρόεδρος του Ιδρύματος για την Κοινωνική Ιστορία του 20ου και 21ου αιώνα,
Εκφωνεί ο Δημήτρης Σκαραγκάς, ψυχίατρος

10.30-12.00 Η πολιτική κρίση στην ΕΕ
Συντονίζει ο Παντελής Σαββίδης, δημοσιογράφος

10.30-10.50
Αντώνης Μανιτάκης, ομότιμος καθηγητής Νομικής Σχολής,  ΑΠΘ
Παγκοσμιοποίηση και εθνική κυριαρχία

10.50-11.10
Ευθύμιος Παπαβλασόπουλος, λέκτορας Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Ευρωπαϊκή διακυβέρνηση: μια εναλλακτική ανάγνωση της πολιτικής και  κοινωνικής κρίσης

11.10-11.30
Δρ. Αναστασία Δεληγκιαούρη, επιστημονική συνεργάτης ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Καστοριά
Το «δημοκρατικό έλλειμμα» στην ΕΕ και τρόποι αντιμετώπισής του για μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη

11.30-11.50
Μιχάλης Σπουρδαλάκης, κοσμήτωρ Σχολής Οικονομικών & Πολιτικών Επιστημών, καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας , Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σκέψεις για μια πολιτική απάντηση στην οικονομική και κοινωνική κρίση

11.50-12.10 Διάλειμμα

12.10-13.40 Η οικονομική και κοινωνική κρίση στην ΕΕ
Συντονίζει η Νικολέττα Τσιτσανούδη Μαλλίδη, επίκουρη καθηγήτρια Γλωσσολογίας Παιδαγωγικού Τμήματος, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

12.10-12.30
Γιώργος Δουράκης, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας Τμήματος Πολιτικών Επιστημών, ΑΠΘ
Ο εφιάλτης της ευρωπαϊκής αποσύνθεσης: η οικονομική διάσταση

12.30-12.50
Άρης Καζάκος, καθηγητής Εργατικού Δικαίου Νομικής Σχολής, ΑΠΘ
Ανταγωνιστικότητα και προστασία των επενδύσεων ως πυλώνες της παγκοσμιοποίησης και το παράδειγμα της TTIP. Διαβουλευτική ή συγκρουσιακή υπαρκτή δημοκρατία;

12.50-13.10
Γιάννης Κουκιάδης, καθηγητής Εργατικού Δικαίου Νομικής  Σχολής, ΑΠΘ
Η αμφισβήτηση των συλλογικών δικαιωμάτων από τη νεοφιλελεύθερη θεωρία

13.10-13.30
Στέργιος Μπαμπανάσης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, πρόεδρος Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών
Στρατηγικές για την έξοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την κρίση με αναφορές στο έργο του Ζήση Παπαδημητρίου

13.30-17.00 Διάλειμμα

17.00-17.15
Κώστας Λάμπος,  οικονομολόγος, συγγραφέας
Ζήσης Παπαδημητρίου. Ένας πραγματικός Πολίτης του Κόσμου, ένας πραγματικός Ουμανιστής

17.15-18.35 Η προσφυγική κρίση στην ΕΕ
Συντονίζει ο Σάββας Μαυρίδης, αναπληρωτής καθηγητής Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων, ΑΤΕΙΘ

17.15-17.35
Κώστας Χατζηκωνσταντίνου, ομότιμος καθηγητής Νομικής Σχολής, ΑΠΘ
Πρόσφυγες: Νομικά προβλήματα και πιθανές λύσεις

17.35-17.55
Δρ. Σοφία Καϊτατζή-Γουίτλοκ, καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης και Πολιτικής Επικοινωνίας, Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ, ΑΠΘ
Η Ευρώπη του 21ου αιώνα: Έκρηξη ανισοτήτων, Έκρηξη Ρατσισμών,  Ή We Are All Refugees

17.55-18.15
Παύλος Νεράντζης, δημοσιογράφος, ντοκιμαντερίστας
Η υποκρισία των ευρωπαϊκών ελίτ στο προσφυγικό: αίτια και αποτελέσματα

18.15-18.35
Γιώργος Τσιάκαλος , ομότιμος καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος, ΑΠΘ
Κυβερνητικές πολιτικές, ο ρόλος των ΜΚΟ και των αλληλέγγυων στο προσφυγικό

18.35-18.50 Διάλειμμα

18.50-20.15 Συζήτηση στρογγυλής τράπεζας
«Ευρώπη quo vadis?» Σύγχρονες προκλήσεις και προβληματισμοί για το μέλλον της ΕΕ
Συντονίζει η Μάρνη Χατζηεμμανουήλ, δημοσιογράφος, αντιπρόεδρος του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΜΘ

18.50-19.05
Μαρία Στρατηγάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινωνικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο, αντιδήμαρχος Δήμου Αθηναίων

19.10-19.25
Κώστας Χρυσόγονος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Νομικής Σχολής, ΑΠΘ

19.25-19.40
Σωκράτης Δεληβογιατζής, καθηγητής Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, ΑΠΘ, εκδότης περιοδικού «Φιλοσοφείν»

19.40-19.55
Κρυσταλία Πατούλη, δημοσιογράφος

19.55-20.15
Παρεμβάσεις

20.15-20.35
Κριστιάνε Παπαδημητρίου, σύζυγος του Ζήση Παπαδημητρίου
Ο δικός μου Ζήσης
Αλέξης Παπαδημητρίου, γιός του Ζήση Παπαδημητρίου
Η ομιλία του στην κηδεία του Ζήση Παπαδημητρίου στην Φρανκφούρτη

Οργανωτική επιτροπή: Παναγιώτης Αβραμόπουλος, Δρ. Αναστασία Δεληγκιαούρη, Παύλος Νεράντζης, Κριστιάνε Παπαδημητρίου
Δελτία Τύπου: Λέλα Κεσίδου, δημοσιογράφος
Τεχνική υποστήριξη, ηχοληψία: Βασίλης Παπαγεωργίου και Δημήτρης Νικολόπουλος (Δήμος Θεσσαλονίκης)

Τα βιβλία του Ζήση Παπαδημητρίου (και οι συμμετοχές του σε εκδόσεις) θα διατίθενται στην εκδήλωση από το βιβλιοπωλείο “Γιάφκα”.



24 Σεπτεμβρίου 2016

Ελληνικές ταινίες... σκέτο ποίημα!

         Ποιος μπορεί να λησμονήσει τον εκφραστικότατο ποιητή Φανφάρα; 
(Γιώργο Μιχαλακόπουλο);

Απόσπασμα απο την ταινία «Ξύπνα Βασίλη» (1969),
 που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Δαλιανίδης

Ποιος δεν έχει θαυμάσει το μεγαλειώδες «Ήσυχο, ήσυχο το ποταμάκι»
του Αυγερινού (Θανάση Βέγγου); 

 Απόσπασμα απο την ταινία  «Τύφλα να' χει ο Μάρλον Μπράντο »
(
1963),
που σκηνοθέτησε ο Ορέστης Λάσκος

Λιγότερος διάσημος, ο αριστουργηματικός ποιητικός αυτοσχεδιασμός
του κυρ-Προκόπη (Βασίλη Αυλωνίτη): 

 
 Απόσπασμα απο την ταινία «Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός »
(
1958),
που σκηνοθέτησε ο Τζανής Αλιφέρης.


Και σίγουρα δεν "βγαίνει" πάντα η ρίμα (Γκιωνάκης):

 Απόσπασμα απο την ταινία  «Μπετόβεν και μπουζούκι »
(
1965),
που σκηνοθέτησε ο Ορέστης Λάσκος


Η δεν σου "βγαίνει" γενικώς... (Βουγιουκλάκη);

 Απόσπασμα απο την ταινία  «Το Δόλωμα»
(
1964),
που σκηνοθέτησε ο Αλέκος Σακελλάριος 

Ό,τι και να γίνει μην σταματάς να μου μιλάς για ποίηση: 

 Απόσπασμα από την  «Φτηνά τσιγάρα»
(2000
),
που σκηνοθέτησε ο Ρένος Χαραλαμπίδης