Για μερικούς ανθρώπους τα βιβλία είναι καλή παρέα για την παραλία, και για άλλους, πάλι, η καλύτερη παρέα για την παραλία είναι η θάλασσα και το κολύμπι.
Στην περίπτωση όμως που το καλοκαίρι δεν θα βρεθείτε σε κάποια παραλία, ίσως τα βιβλία να είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να πάτε... διακοπές.
Κάντε "διακοπές" από την επικαιρότητα, τις κακές σκέψεις, κάντε "διακοπές" με μερικά καλά βιβλία. Ο ήχος μιας ακόμη σελίδας, καθώς τη γυρίζεις, μπορεί να σβήσει τον ήχο της τηλεόρασης.
Δεν προτείνουμε συγκεκριμένα βιβλία, αλλά προτείνουμε ανεπιφύλακτα το βιβλίο σαν μια καλή λύση στο πρόβλημα: πού να πάω διακοπές;
Η Βίβια Λι (Σκάρλετ ο΄Χάρα) και Κλαρκ Γκέιμπλ (Ρετ Μπάτλερ) στο Όσα παίρνει ο άνεμος
Η ιστορία μας ξεκινά το 1861, τις παραμονές του Αμερικανικού Εμφυλίου (1861-1865), σε ένα αγρόκτημα της Κομητείας Cleyton, στην Πολιτεία Giorgia. Απόσπασμα από το Όσα παίρνει ο άνεμοςτης Μάργκαρετ Μίτσελ, μετάφραση Δ. Ραφτόπουλος, εκδόσεις ΑΘΗΝΑ, 1966. Η ομώνυμη κινηματογραφική ταινία γυρίστηκε το 1939 (πρωτότυπος τίτλος στα αγγλικά:Gone with the Wind), σε σκηνοθεσία Βίκτορ Φλέμινγκ, τρία χρόνια μετά την έκδοση του μυθιστορήματος.
Βρισκόμαστε προς το τέλος του μυθιστορήματος. Η Σκάρλετ, η ηρωίδα της ιστορίας μας, βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καθώς έχει χάσει τις μεγάλες της αγάπες(;), τον Άσλεϋ και τον Ρετ,
Μιλάει ο Ρετ στην Σκάρλετ:
-Πόσο χρονών είσαι, αγαπητή μου; την ρώτησε σκεπτικά. Δεν μου το έχεις πει ποτέ.
-Είμαι είκοσι οκτώ χρονών, απάντησε βραχνά με το μαντήλι στο στόμα.
-Δεν είναι μεγάλη ηλικία. Βγήκες νωρίς στην εκστρατεία να κατακτήσεις τον κόσμο και να χάσεις την ψυχή σου, ε; Μην τρομάζεις, έτσι, δεν μιλάω για την Κόλαση και τα καζάνια της που σε περιμένουν. Μιλάω παραβολικά. Από τότε που σε γνώρισα, δυο πράγματα ποθούσες: Να έχεις τον Άσλεϋ και να έχεις αρκετή περιουσία για να περιφρονείς τον κόσμο. Και να που είσαι πλούσια και που έχεις, αν θελήσεις, τον Άσλεϋ. Μα τώρα δεν σου φτάνουν πια αυτά.
Με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων από το θάνατο του
Χρίστου Τσολάκη, η ΕΡΤ3 τιμά τη μνήμη του αείμνηστου «δασκάλου της καρδιάς», προγραμματίζοντας μία εκπομπή κι ένα
ντοκιμαντέρ με τον ίδιο τον παιδαγωγό να μιλά για την ελληνική γλώσσα την οποία
υπηρέτησε με αγάπη, αφοσίωση και σεβασμό.
Την Τετάρτη, 29
Ιουλίου 2015, στις 21:00, στην «Αρχειοθήκη
3» της ΕΡΤ3, μεταδίδεται η εκπομπή «Εκ
του Πλησίον», στην οποία καλεσμένος του Κώστα Μπλιάτκα, ήταν ο ομότιμος
καθηγητής Νεοελληνικής Γλώσσας του Α.Π.Θ. Ο διακεκριμένος γλωσσολόγος μίλησε
για την αξία της ελληνικής γλώσσας στη σύγχρονη κοινωνία, τις αξίες της
Παιδείας και τις ευθύνες των εκπαιδευτικών και γονέων ενώπιον των προβλημάτων
της νέας γενιάς. Την εκπομπή σκηνοθέτησε ο Γιώργος Μπότσος.
Την Πέμπτη, 30
Ιουλίου 2015, στις 23:00, μεταδίδεται το ντοκιμαντέρ «Εζήτησα να ξυπνήσω ψυχές» από τη σειρά «Ο Αιώνας της Θεσσαλονίκης» σε δημοσιογραφική επιμέλεια Θωμά Σιώμου
και σκηνοθεσία Κώστα Κουμαρίδη, με τη συγκλονιστική αφήγηση του Χρίστου Τσολάκη
για τις ιστορικές στιγμές της Παιδείας στη Θεσσαλονίκη.
Όνειρο είναι να βουτάς το χάραμα σε μια θάλασσα ακίνητη με κρυστάλλινη διαύγεια, να ανοίγεσαι στο πέλαγος. Γύρω σου, πάνω σου όλα γαλανά και πίσω σου το απόλυτο πράσινο του πεύκου με τις πρώτες ηλιαχτίδες! Όνειρο θα μπορούσε να 'ναι αυτός ο Ιούλης με τα δύο φεγγάρια, αν...
Ένα υπέροχο παραμύθι για την αγάπη, την ομορφιά και την αληθινή αξία τού κάθε πολύτιμου δώρου. Απλό σαν κάθε τι πανέμορφο. Λιτό στις αποχρώσεις του. Η εικονογράφησή του μπορεί να μας ταξιδέψει για πολλές πολλές στιγμές στον κόσμο του παραμυθιού, όπου οι παραμυθένιοι ήρωες μπορούν τα πάντα.
"Ένα δολάριο κι ογδόντα επτά σεντς. Μόνο. Κι απ’ αυτά, τα εξήντα σεντς ήταν σε πένες."
Το ιδιαίτερα γοητευτικό βιβλίο "Χρονικό της Τέχνης" του E. H. Gombrich (στο οποίο σε σημαντικό βαθμό βασίστηκε το παρόν εγχειρίδιο) εισάγει τον αναγνώστη στην ιστορία και τη θεωρία της τέχνης. Συγκεκριμένα αναλύεται ο ιστορικός προσδιορισμός των βασικών εννοιών. Γίνεται μία αξιολογική θεώρηση που εμπεριέχει κάθε ιστορική αφήγηση από τη στιγμή που επιλέγει τα συστατικά της μέρη, τα θέματα δηλαδή στα οποία θα αναφερθεί. Τέλος παραθέτει αντιπροσωπευτικά δεδομένα όχι μιας εποχής ή μιας κοινωνίας συλλήβδην, αλλά του τρόπου με τον οποίο σκέφτονται και πράττουν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες σε συγκεκριμένες ιστορικά συνθήκες. Πιο συγκεκριμένα, θα λέγαμε πως η αντιμετώπιση του αντικειμένου της ιστορίας της τέχνης είναι σκόπιμο διότι συμβάλει στο να προχωρά πέρα από το όριο της αισθητικής αποτίμησης, να μην περιορίζεται στην απαρίθμηση αριστουργημάτων και ούτε να αναζητά μεγαλοφυΐες και χαρισματικές προσωπικότητες.
Πρωί στο πολυθόρυβο λιμάνι πάλι βρέθηκα ανάμεσα σε τσιμινιέρες που καπνίζαν, σε γερανούς και σε καμιόνια φορτωμένα.
Στο χέρι χαρτοφύλακα κρατώ γεμάτον με έγγραφα τελωνειακά. Ιούλιος μήνας και ο ήλιος ανάλγητος στην άσφαλτο που λιώνει.
Περπατώντας βιαστικός, με το μαντίλι μουσκεμένο στο λαιμό, ξάφνου διακρίνω ανάμεσα στο δάσος των καταρτιών και των φουγάρων σκαρί ολόλευκο, παράξενα υπερήφανο και ωραίο. Στην πλώρη του με κόπο ξεδιαλύνω συλλαβίζοντας συγκινημένος -τρέμουν τα χείλη μου, υγραίνονται τα μάτια- σε δύστροπη, κυριλλική γραφή, με κόκκινα γράμματα. τ' όνομά του: ΝΙΚΟΛΑ ΒΑΠΤΣΑΡΟΦ. Όνομα όχι ενός άγιου της χριστιανοσύνης, καθώς συνηθίζεται, αλλά ενός όσιου κι ενός μάρτυρα της Ποίησης και της Επανάστασης. Συντετριμμένος παίρνω το μουσκεμένο μου μαντίλι και σφουγγίζω τα δάκρυά μου· στοχάζομαι το παλικάρι. Εκείνος διάβηκε τον σύντομο, έστω, βίο του, φλεγόμενο άστρο και κάηκε τέλος μες στην πίστη του, ωραίος. Δεν ήτανε γραφτό του να επιζήσει και να δει πώς εκποιούνται τα όνειρα, πώς αποφέρει σε συμπαιγνίες στυγερές υπεραξία το αίμα και να πεθαίνει λίγο λίγο σε φριχτή απιστία.
Από την ποιητική συλλογή Η επίσκεψη και άλλα ποιήματα,
Στιγμή μοναδική, του χρόνου λάφυρο. Σε κράτησα νυχτερινή απτή κι όνειρο δεν ήταν πλάνη δεν ήτανε της στέρησης αντικατοπτρισμός της παιδεμένης φαντασίας που μπλέχτηκαν τα σώματά μας που πάλεψαν που ο θάνατος για μια στιγμή μοναδική είχε καταργηθεί.
Ο Νίκος Χουλιαράς (1940-2015) γεννήθηκε στα Γιάννενα. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ζωγράφους. Κατά το χρονικό διάστημα 1965-1970 ασχολήθηκε με τη μουσική. Έγραψε πολλά τραγούδια –που τα τραγούδησε ο ίδιος, καθώς και άλλοι γνωστοί τραγουδιστές– με μεγάλη επιτυχία. Ήταν, επίσης, ο πρώτος που έκανε διασκευές δημοτικών τραγουδιών και παρουσίασε τα ηπειρώτικα στο κοινό της Αθήνας.
Έχουν εκδοθεί τα παρακάτω βιβλία του: Σαράντα Σχέδια, Ώρα 1974, Νεφέλη 1985· Ζωγραφική-Κείμενα, Κέδρος 1978 (Α΄ βραβείο στη Διεθνή Έκθεση της Λειψίας για το καλύτερα σχεδιασμένο βιβλίο στον κόσμο)· Ο Λούσιας, Κέδρος 1979, Νεφέλη 1987· Το Μπακακόκ, Κέδρος 1981, Νεφέλη 1988· Το χιόνι που ήξερα, Κέδρος 1983 (Γ΄ βραβείο στη Διεθνή Έκθεση της Λειψίας για το καλύτερα σχεδιασμένο βιβλίο στόν κόσμο)· Ζωή την άλλη φορά, Νεφέλη 1985· Το άλλο μισό, Νεφέλη 1987· Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος του, Νεφέλη 1989· Μια ιστορία του μακρύ χειμώνα, Νεφέλη 1990· Η μέσα βροχή, Νεφέλη 1991· Νίκος Χουλιαράς - Ζωγραφική 1966-1991, Εκδόσεις Εργαστήρι 1992· Οι λεπτομέρειες του μαύρου, Νεφέλη 1993· Οι ζωγραφιές του νυχτερινού χάρτη, Νεφέλη 1994· Στο σπίτι του εχθρού μου, Νεφέλη 1995· Οι κατοικήσιμοι τόποι της ζωγραφικής, Νεφέλη 1997· Μία μέρα πριν δύο μέρες μετά, Νεφέλη 1998· Εικόνες στο ύψος της ζωής, Νεφέλη 2000· Το εργαστήριο του ύπνου, Νεφέλη 2001· Οι εξοχές του νου, Νεφέλη 2003· Νερό στο πρόσωπο, Νεφέλη 2005·Οι μαύρες ζωγραφιές, Νεφέλη 2006.
Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, τα ιταλικά, τα αγγλικά, τα σουηδικά και τα γερμανικά, ενώ έχουν εκδοθεί στα γαλλικά από τον εκδοτικό οίκο Hatier η συλλογή διηγημάτων Το Μπακακόκ και τα μυθιστορήματα Ο Λούσιας, Ζωή την άλλη φορά, και Στο σπίτι του εχθρού μου.
Το 1996 ήταν υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας με το βιβλίο Στο σπίτι του εχθρού μου.
Έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση διηγήματά του. Το μυθιστόρημά του Ο Λούσιας έγινε τηλεοπτική σειρά και μεταδόθηκε από την ΕΤ-1 το 1989.
Έχει λάβει μέρος σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και εκπροσώπησε την Ελλάδα στην VIII Biennale της Αλεξάνδρειας το 1969, στην έκθεση που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη για την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1985, στη μεγάλη έκθεση του μουσείου του Dallas των Η.Π.Α. το 1990 και στην παγκόσμια έκθεση EXPO ’92 που έγινε στη Σεβίλλη.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Σήμερα ανατρέχουμε στο www.euretirio.com, ένα διαδικτυακό λεξικό
οικονομικών όρων και ορισμών, για να μάθουμε τι ακριβώς σημαίνει ΑΤΜ. Ο όρος ΑΤΜ (Αutomated Τeller Μachine) στα ελληνικά αποδίδεται ως Αυτόματη Ταμειολογιστική Μηχανή. Πρόκειται για ηλεκτρονικές συσκευές που
παρέχουν στους πελάτες ενός χρηματοπιστωτικού ιδρύματος τη δυνατότητα
διεκπεραίωσης οικονομικών συναλλαγών σε δημόσιο χώρο χωρίς την ανάγκη
παρέμβασης υπαλλήλου, ακόμα κι αν η τράπεζα είναι κλειστή.
Τις τελευταίες ημέρες, μια που ο Έλληνας δεν χάνει εύκολα το χιούμορ του, έχουν κάνει την εμφάνιση τους και άλλες εκδοχές στο δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο twitter. Παραθέτουμε μερικές από αυτές:
Μικρό κορίτσι(ψιθυρίζει): Μας έδωσαν Kindlesγια νατα χρησιμοποιούμε στο σχολείο, αλλά εγώ προτιμώτα βιβλία. Έγώ: Τι αγαπάςστα βιβλία; Μικρό κορίτσι( σκέφτεται πολύ): Μου αρέσειπόσο ήσυχαείναι. Έγώ: Ναι; Μικρό κορίτσι: Ναι. Οι ιστορίεςπρέπει να είναι ήσυχες και νασου ψιθυρίζουν μέσα στο κεφάλι σου.
