Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3: «Ο δολοφόνος του μεσονυχτίου» - Δευτέρα 9-1-2017

 ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΣΙΝΕΦΙΛ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟ «ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΥ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ παρουσιάζουν στα πλαίσια του αφιερώματός τους Το ζεύγος και η βία τη Δευτέρα 9 Ιανουαρίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) το καθηλωτικό θρίλερ του Μπράιαν Ντε Πάλμα Ο δολοφόνος του μεσονυχτίου (ΗΠΑ, 1981, έγχρωμη, 107'). Παίζουν: Τζον Τραβόλτα, Νάνσι Άλεν, Τζον Λίθγκοου.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Θόδωρου Γιαχουστίδη. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο μάθημα για τον κινηματογράφο θα είναι: Αναπαράσταση, ζωή, τέχνη, κινηματογράφος.

Ένας ηχολήπτης ηχογραφεί κατά λάθος μια δολοφονία και βρίσκεται στη μέση μιας πολτικής συνομωσίας.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

 

««I didn't hire her for her scream, Jack, I hired her for her tits!»…

Να είσαι ηχολήπτης σε εταιρία παραγωγής b-movie της κακιάς ώρας. Να είσαι όμως άψογος επαγγελματίας. Επειδή αγαπάς αυτό που κάνεις. Και να ηχογραφείς μέσα στην ερημιά ψάχνοντας για αυθεντικούς ήχους, π.χ. μιας κουκουβάγιας. Και να «πιάνεις» στο background έναν πυροβολισμό. Να ανακαλύπτεις κάτι που δεν έπρεπε να ακούσεις. Και να βρίσκεσαι στο μέσο μιας πολιτικής συνωμοσίας, εσύ, ένας άσημος ηχολήπτης, με έναν τεράστιο σκοτεινό μηχανισμό απέναντί σου. Παράλληλα και ταυτόχρονα χρειάζεται άμεσα να βρεις μια γυναικεία κραυγή. Μια κραυγή τρόμου, για να ντύσει μια ακόμα ταινία του κώλου. Η πρωταγωνίστρια της εν λόγω ταινίας έχει υπέροχο, ερεθιστικότατο σώμα, αλλά δεν ξέρει να κραυγάζει! Συμβαίνει! Ισχύει! Κι εσύ να ερωτεύεσαι μια κοπέλα, που προσπαθεί να σωθεί, μπλεγμένη σε κάτι που την ξεπερνά. Μια κοπέλα, που, όπως αποδεικνύεται, έχει υπέροχη κραυγή...

Ο Ντε Πάλμα σε τούτη την ταινία του, την 14η της τεράστιας φιλμογραφίας του, συνεχίζει να δανείζεται δημιουργικά από συναδέλφους του και να «μπλέκει» το σενάριό του με παραπομπές στην πραγματικότητα και δη την πολιτική. Αυτήν τη φορά, ο πλέον χιτσκοκικός και «ηδονοβλεψίας» από όλους τους σκηνοθέτες «κλέβει» τη βασική ιδέα της ταινίας του από τον Αντονιόνι και το «Blow-Up» του. Εκεί, ο Ντέιβιντ Χέμινγκς υποδύεται έναν μοδάτο φωτογράφο στο Λονδίνο της δεκαετίας του '60, που νομίζει (;) πως σε μια φωτογραφία του έχει αποτυπώσει μια δολοφονία! «The eyes Chico, they never lie» θα ακουστεί η περίφημη ατάκα στην επόμενη ταινία του Ντε Πάλμα, το υπέροχο «Ο σημαδεμένος» («Scarface», 1983). Ναι, τα μάτια δεν λένε ψέματα, αλλά μπορεί να πιστέψουν ένα ψέμα. Το ίδιο και τα αυτιά. Στη μεγαλύτερα παραμύθα όλων, τον κινηματογράφο, τα μάτια και τα αυτιά του ανθρώπου που βρίσκεται μέσα στη σκοτεινή αίθουσα βλέπουν και ακούνε ένα ψέμα. Το πιο όμορφο ψέμα από όλα. Σπουδαία ταινία, με αναφορές στη δολοφονία του Κένεντι, το Γουότεργκέιτ, το σκάνδαλο Chappaquiddick. Η ταινία που αγαπά πιο πολύ ο Κουέντιν Ταραντίνο από τη φιλμογραφία του Ντε Πάλμα. Με μαγική φωτογραφία από τον Βίλμος Ζίγκμοντ και υπέροχη μουσική από τον Πίνο Ντονάτζιο. Κι ένα σπουδαίο πεσιμιστικό φινάλε (πολλοί θεώρησαν ότι ήταν υπεύθυνο για την εμπορική αποτυχία της ταινίας στην εποχή της) που δεν θα ξεχάσετε ποτέ!»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟΝ «ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΥ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε τον Δολοφόνο του μεσονυχτίου είναι:

1.      Για την εξαιρετική και έξυπνη πολιτική αντιστοίχισή του με την υπόθεση Τζεφ Κένεντι, που υπήρξε πολύκροτο σκάνδαλο.

2.      Για την απευθείας σινεφίλ αναφορά στον Αντονιόνι και στο Blow-Up.

3.      Για το εύστοχο λογοπαίγνιο των δυο τίτλων Blow-Up και Blow-Out, που ο πρώτος αναφέρεται στη φωτογραφία και ο άλλος στον κινηματογράφο.

4.      Γιατι ο Μπράιαν Ντε Πάλμα ταυτίζεται με τον βασικό πρωταγωνιστή Τζον Τραβόλτα, που ουσιαστικά από ηχολήπτης γίνεται ένας σκηνοθέτης.

5.      Για τον βιωματικό ρόλο της Νάνσι Άλεν.

6.      Για την εξαιρετική και λειτουργική μουσική.

7.      Για την καταπληκτική, για άλλη μια φορά, φωτογραφία του Βίλμος Ζίγκμοντ, που αποδίδει εξαιρετικά σκοτάδια, υποψίες αλλά και επικίνδυνους φωτισμούς.

8.      Για τη μεγάλη αλήθεια του κινηματογράφου, που μετατρέπει τις εικόνες σε κίνηση και τις αξιοποιεί περισσότερο, ενσωματώνοντας σε αυτές ήχους.

9.      Για τη μεγάλη αλήθεια που έχει σχέση με την αναπαράσταση και τη ζωή, πως τίποτα δεν είναι πιο αληθοφανές από το ίδιο το πραγματικό.

10.  Γιατι η ταινία είναι μία από τις πιο σύγχρονες, έξυπνες, διεισδυτικές και αιχμηρές ταινίες της δεκαετίας του '80, εποχή που το αμερικανικό σινεμά αρχίζει τη μεγάλη του κάθοδο.

Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ παρουσιάζουν στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το κλασικό φιλμ νουάρ Ανθρώπινη κόλαση (1947) μαζί με τη βραβευμένη μικρού μήκους ταινία Το Ποτάμι της Κουκουβάγιας (1962).