Στη σειρά εκπομπών της ΕΤ1 "Περιμένοντας την Ανάσταση",
παραγωγής 1987 με σκηνοθέτη το Νίκο Φατούρο,
ο Χρήστος Γιανναράς
αναφέρεται στο Θείο Δράμα στη Μονή Δαφνίου και στη Μεγάλη Βδομάδα.
παραγωγής 1987 με σκηνοθέτη το Νίκο Φατούρο,
ο Χρήστος Γιανναράς
αναφέρεται στο Θείο Δράμα στη Μονή Δαφνίου και στη Μεγάλη Βδομάδα.
Αυτό που λέμε πόλη, είναι αυτό το πλήθος, αυτές οι σφηκοφωλιές οι
απέραντες, οι ατέλειωτες μικρές φωλιές, σε όλα ετούτα τα τσιμεντένια
διαμερίσματα, που μέσα κάποιοι άνθρωποι
πονάνε, χαίρονται, ερωτεύονται, αγαπάνε, παλεύουν... Και που αυτός ο
πόνος, αυτός ο έρωτας, αυτός ο αγώνας, δεν έχει να κάνει τίποτα με τις
γενικότητες, τίποτα με τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό, τίποτα με την
πολιτική στη γενικότητά της.
Φοβάμαι, λοιπόν,ότι ακόμα κι αυτό που λέμε ''η Μεγάλη Εβδομάδα'' κινδυνεύει να είναι μια γενικότητα. Τί θα πει Μεγάλη Εβδομάδα; Για πάρα πολλούς θα πει κάτι για διακοπές,
κάτι για παιδικές αναμνήσεις, έτσι... ρομαντικές, κάποιο φολκλορικό
στοιχείο... τη Μ.Παρασκευή οι λυπητερές καμπάνες, τη νύχτα της Ανάστασης
από έθιμο το κερί στο χέρι και μετά ένα καλό φαγητό, η παραδοσιακή
μαγειρίτσα...
Τί σημαίνουν όλ'αυτά για τη ζωή και το θάνατο;
Τί σημαίνουν όλ'αυτά για τον μοναχικό άνθρωπο, τον χωμένο μέσα σε κάποια
απ'αυτές τις τρύπες τις τσιμεντένιες που μας κυκλώνουν εδώ;
Για την απομαγνητοφώνηση: antifono
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου