1 Απριλίου 2014

2/4/2014: Συνάντηση με τον ποιητή και πεζογράφο Μανόλη Ξεξάκη

Συνάντηση:
Τετάρτη 2/4/2014, στις 19:00 
στο Café του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης 

Πρόβλημα δεύτερο                                                                   

Ιππεύς, διανύων 12,5 χιλιόμετρα καθ’ ώραν, καταδιώκει πε-
ζόν, όστις ανεχώρισεν πολλούς αιώνας προ αυτού και πορπα-
τεί ακόμη. Μετά πόσας ώρας ο ιππεύς θα φτάσει τον πεζόν και 
εις ποίαν απόστασιν από του σημείου αναχωρήσεως του θα 
τον φονεύση;

Λύση

Ο πεζός, όλον αυτό το μακρύ καιρό, έχει λιπάνει ένα σωρό βουνά και φύ-
τεψε ρουμάνια δέντρα, αλλά ο ιππέας ούτε καθυστερεί ούτε θαυμάζει. έτσι, 
ο ιππέας, θα φθάσει τον πεζό σε Χί ώρες και θα διανύσει 12,5.Χ χιλιόμε-
τρα.  
Ο θεματοθέτης σκόπιμα δεν μας έδωσε την ταχύτητα του πεζού γιατί αυ-
τός ξεκουράζεται, γιατί αυτός θαυμάζει τα φυτά, τα φουσκωμένα μεσ’ την 
άνοιξη οπωροφόρα δέντρα.
Λοιπόν, ας πάρουμε τον πεζό που βαδίζει κανονικά και σπάνια σαλτέρνει, 
να διανύει 5 χιλιόμετρα την ώρα.
Έχομε 12,5.Χ = 5.(Χ+πολλούς αιώνες). Λύνουμε την εξίσωση.

Σημείωση                                                                                                          

Πολλοί υποστηρίζουν, πώς στο χρόνο που θα διαρρεύσει, θα έχει 
σκληρύνει ο σβέρκος του πεζού και το μαχαίρι του ιππέα θα σκουριάσει. Δεν είναι ό-
μως έτσι.
Αυτοί που νομίζουν πως ίσως δεν δολοφονήσει τον πεζό, δεν ξεύρουν τι 
λέγουν. γιατί ο ιππέας, εστεμμένος και τραγιασκοφόρος, συνήθως δεν 
γνωρίζει το χρόνο που βαδίζει ο πεζός.
Κανείς ιππέας δεν λυπάται το λουλουδάκι του αγρού.


Μανόλης Ξεξάκης, «Ασκήσεις Μαθηματικών», Εκδ. Μπαρμπουνάκης, 1980

[Από την ενότητα Όνειρα] Όνειρο δωδέκατο: Αγγελιοφόρος θερμότητας Ονειρεύομαι και βλέπω ένα χειμώνα με κρύο που εισχωρεί από τις σύγχρονες καθρεπτοτζαμαρίες μαζί με παγοκρύσταλλα στα κτίρια της πόλης. Δεν έχουμε ψυγεία για ποτά και τρόφιμα. Κάθε δωμάτιο, θάλαμος ψυκτικός. Ο κόσμος τρέφεται με κρύα φαγητά και ζει σε παγωμένα σπίτια. Ένα σαλόνι δίπλα μας είναι φωλιά των πάγων. Αλλού, εκεί που κατοικούν τυριά, θάλαμος της γραβιέρας. Τα μπρι, οι παρμεζάνες και τα καμαμπέρ είναι αναποφάσιστα. Ψάχνουν αριστοκρατικά προάστια αχιόνιστα να εγκατασταθούν... Διαλαλώ, μας απειλούν νυχθημερόν πολλών αιώνων κρύα. Σκοτάδια ασύλληπτα αγριεμένων ημερών, νύχτες αραβικές, αιμάτινες έρχονται για την παγωμένη ευρωπαϊκή οντότητα, τώρα που ζει με τις επιλογές του λογχοφόρου γίγαντα της υφηλίου. Από τη συγκεντρωτική έκδοση Μανόλης Ξεξάκης, ποιήματα 1972-2006 (2008)


Σε ένα ποίημά σας λέτε πως ο ποιητής είναι παραβατικός και, όταν γράφει, αναζητά και άλλους συνωμότες. Φαίνεται πως εξίσου με τη γραφή ενός ποιήματός σας ενδιαφέρει και η κοινοποίησή του...

Είναι τόσο μικρό αυτό το ποίημα που θα σας το πω, για να κουβεντιάζουμε σε πραγματική βάση. Λέει: “Ο ποιητής δεν είναι άγιος/ μα κρημνοβάτης παραβατικός./ Και όταν γράφει, φαίνεται,/ αναζητά και άλλους συνωμότες...”. Λοιπόν, σημαίνει πως αυτό που παρέχεται στον ποιητή, όταν ασκεί την τέχνη του, δηλαδή η σοφία, δεν είναι το ίδιο με την αγιότητα. Ο ποιητής βαδίζει κοντά στον γκρεμό. Και είναι σκανταλιάρης παραβατικός, επειδή η ποίηση είναι μια συνωμοσία για την ισχυροποίηση της φωνής του ανθρώπου. Ο ποιητής την αποδέχεται πρώτος. Αφήνεται να πνιγεί. Και επιπλέον προσκαλεί και άλλους να πνιγούνε μαζί του στον ωκεανό ωραίων και δραστικών λέξεων.
Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ημερομηνία: 19/10/2008
Συνέντευξη: Βασίλης Πάγκαλος
Σελίδα εκτύπωσης
Σχετικά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου