Μια κατ΄εξοχή αντρική υπόθεση, οι καντάδες, ήταν ένα ακόμη μέσο του αντρικού πληθυσμού για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των γυναικών ή να εκφράσουν το θαυμασμό τους προς συγκεκριμένο πρόσωπο ή γενικώς. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι με τους στίχους των τραγουδιών, οι κατανταδόροι επιχειρούν να εκπέμψουν μηνύματα: λατρείας του ωραίου, αυταπάρνησης, υπόσχεσης θυσίας -θυμηθείτε το Εγώ θα κόψω το κρασί... ή το [...] ψαράς θα γίνω στη στεριά με δίχτυα μπαλωμένα / για να ψαρέψω μια καρδιά που δεν πονά για μένα. Τα υπερεαλιστικά στοιχεία στην υπηρεσία του έρωτα. Μία από τις εκδοχές αντιπαράθεσης του έρωτα με το κρασί μας θυμίζει η Βιολέττα Παπαδοπούλου.
πηγή εικόνας: www.akous.gr |
Σαν το κρασί δεν είσ΄ εσύ,
'ο,τι κι αν λένε.
Δεν έχει μάτια το κρασί
να ψευτοκλαίνε.
Και την αγάπη δεν πουλά,
μα την χαρίζει
κι αν καμιά γυναίκα σ΄άφησε,
για δέκα το κρασί αξίζει !
Παλιά καντάδα από την Νάουσα Ημαθίας,
κατ' εξοχήν τόπο του κρασιού
Για την επιλογή: Βιολέττα Παπαδοπούλου
κάνε εδώ κλικ για να διαβάσεις τι είναι η "λέξη του μήνα"
κάνε εδώ κλικ για να διαβάσεις τι είναι η "λέξη του μήνα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου