"Πυρσός"
Μια ξεχωριστή ομάδα ποδοσφαίρου
Μια ξεχωριστή ποδοσφαιρική ομάδα "γράφει", από το 1997 στη Θεσσαλονίκη, τη δική της ιστορία. Δεν είναι μια συνηθισμένη ομάδα, γιατί οι ποδοσφαιριστές της είναι τυφλοί, εκτός από τον τερματοφύλακα. Είναι η ομάδα ποδοσφαίρου της "Αθλητικής Ένωσης Πυρσός", γνωστή ως Πυρσός. Έχει κατακτήσει πολλές διακρίσεις σε διάφορες χώρες του κόσμου. Πριν από λίγες ημέρες, την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014, στη Λειψία, αναδείχθηκε πρώτη ομάδα στο τουρνουά Saxon Blind footbasll Cup 2014 κατηγορίας B1, δηλαδή παικτών που δεν βλέπουν καθόλου.
Από τα πρώτα "βήματα" της ομάδας στάθηκε δίπλα της ο Ηλίας Κουτσούκος, ως τερματοφύλακας και ως Αρχηγός της. Τα τελευταία χρόνια την ομάδα υποστηρίζει και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κουγιουμτζόπουλος. Για την ομάδα ποδοσφαίρου "Πυρσός" έχει γυριστεί, από την Ελένη Χρυσομάλλη, η μικρού μήκους ταινία VOY - Ένας αγώνας τυφλών, η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ της Θεσσαλονίκης.
Από τα πρώτα "βήματα" της ομάδας στάθηκε δίπλα της ο Ηλίας Κουτσούκος, ως τερματοφύλακας και ως Αρχηγός της. Τα τελευταία χρόνια την ομάδα υποστηρίζει και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κουγιουμτζόπουλος. Για την ομάδα ποδοσφαίρου "Πυρσός" έχει γυριστεί, από την Ελένη Χρυσομάλλη, η μικρού μήκους ταινία VOY - Ένας αγώνας τυφλών, η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ της Θεσσαλονίκης.
Η σύνθεση της ομάδας έχει ως εξής:
Ο Ηλίας Κουτσούκος μας έστειλε από τη Λειψία το δικό του ρεπορτάζ-διήγημα.
Δήμος Ζαχαρός παίκτης
Στράτος Χατζηαποστολίδης παίκτης
Μπάμπης Τοκατλίδης παίκτης
Γιώργος Τοκατλίδης παίκτης
Θοδωρής Σιότας παίκτης
Στέφανος Εφρεμίδης παίκτης
Γιάννης Παπανικολάου παίκτης
Στράτος Εγγλέζος παίκτης
Γιώργος Αμπατζής τερματοφύλακας
Δημήτρης Κουγιουμτζόπουλος οδηγός
Πασχάλης Αμπατζής προπονητής
Ηλίας Κουτσούκος Αρχηγός Αποστολής
Ο Ηλίας Κουτσούκος μας έστειλε από τη Λειψία το δικό του ρεπορτάζ-διήγημα.
Κύπελλο σε φωτεινό σκοτάδι…
-αληθινή
ιστορία-
Στις
26 Οκτωβρίου το μεσημέρι ήμουν στ' αποδυτήρια ενός αθλητικού κέντρου στη Λειψία
κι άκουγα τον Πασχάλη -τον προπονητή των τυφλών ποδοσφαιριστών του Πυρσού- να
δίνει τις οδηγίες του στους οκτώ αθλητές που θα έπαιζαν στον τελικό του
τουρνουά, σε μια ώρα. Είχαμε ήδη νικήσει την Ουγγαρία, την Τσεχία και την
Πολωνία. Στον τελικό είχαμε τη Γερμανία.
Όταν
ο Πασχάλης τελείωσε με τις οδηγίες του, με ρώτησε αν ήθελα να πω κάτι στα
παιδιά -δηλαδή ποδοσφαιριστές τυφλοί από 19 μέχρι 48 χρόνων- και τους μίλησα.
Τους
είπα πως ενώ είμασταν στο προαύλιο πριν μια ώρα και καπνίζαμε, οι Γερμανοί είχαν
βγει απέναντι μας κάνοντας διατάσεις και
επί τόπου τροχάδην και γελούσαν ειρωνικά για εμάς που καπνίζαμε. Φαντάζομαι, τους
είπα,πως θα λέγαν "τι σκατά αθλητές είναι τούτοι οι υπέρβαροι Έλληνες που καπνίζουν και πως διάολο φτάσαν στον
τελικό..." και γελούσαν μαζί μ' έναν ψιλολέλεκα που ήταν ο προπονητής τους…
Για
αυτό και μόνο το λόγο -τους είπα- πως πρέπει να μπείτε μέσα στο γήπεδο και να
τους γαμήσετε και γιατί θέλω να πάρω το κύπελλο ύστερα να το πάω στο δωμάτιο
μου και να το κατουρήσω και μετά να το πλύνω με καυτό νερό κι ύστερα να πίνω σ' αυτό μπύρες μέχρι την άλλη μέρα που θα φύγουμε. Κι επίσης τους τόνισα πως έξω
περίμενε η γερμανική τηλεόραση που δεν μίλησε με κανένα Έλληνα παίκτη, ενώ όλοι οι εκπρόσωποι παίκτες
των άλλων χωρών -ιδιαίτερα οι Γερμανοί- μίλησαν.
Κυρίως
όμως τους τόνισα πως μετά από 17 χρόνια που είμαστε μαζί δικαιούμαι να ζητήσω
αυτό το κύπελλο στη Λειψία, που έγινε η
μάχη των Εθνών το 1813 ,για να το κατουρήσω τώρα τον 2014 Οκτώβριο πάλι και να πίνω από μέσα του.
Άρχισαν
οι φωνές "μεγάλε από τώρα είναι δικό σου", "θα τους σκίσουμε και θα το
πάρουμε" και μετά κάτι άλλα πιο ωραία και ακατονόμαστα.
Ο
αγώνας ήταν επικός για όσους δεν έχουν δει ποδόσφαιρο τυφλών πως ορμούν πάνω
στη μπάλα που 'χει μέσα της κουδουνάκια για να την ακούν οι τυφλοί, πως
παθιάζονται με τον αντίπαλο και χτυπούν πάνω στα προστατευτικά, πως όταν το
βλέπεις αυτό γίνεσαι μέσα σου χάλια –αν δεν είσαι γουρούνι- και λες τι τυχερός
είμαι που έχω αυτή τη γαμημένη βασιλική αίσθηση να βλέπω, ενώ αυτοί δεν
διαμαρτύρονται, δεν μιζεριάζουν κι ορμούν
να βάλουν την μπάλα στο πλεκτό τού μόνου
βλέποντας -σύμφωνα με τους κανονισμούς- τερματοφύλακα.
Νικήσαμε
2-0 τους Γερμανούς που τα είχαν χάσει εντελώς απ' το πάθος του αντίπαλου. Φυσικά
η τηλεόραση τους είχε φύγει.
Ένας
ανάπηρος σε καρότσι βουλευτής της Σαξωνίας, μας έδωσε το κύπελλο και τα
μετάλλια. Το κύπελλο ήταν στα χέρια μου, το κρατούσα σαν μωρό- όπως κρατούσα τον
γιο μου πριν 35 χρόνια- το ανέβασα στο δωμάτιο μου, το κατούρησα κανονικά, μετά το
έπλυνα με καυτό νερό και σαπούνι και το κρατούσα συνέχεια σφιχτά αγκαλιά,δυο
ώρες μέχρι το Βερολίνο και αφού τους πήγαμε ν' ακουμπήσουν ένα κομμάτι του
Τείχους κι αφού τους εξήγησα πόσο μεγάλο είναι το Εβραϊκό κοιμητήριο δίπλα στη
πύλη του Βραδεμβούργου, πήγαμε σε μια ελληνική παμπ και ήπια στο κύπελλο μέσα
πάνω από 10 μπύρες κι αυτοί φώναζαν όλοι
μαζί "πιες απ' την κούπα θα στη χαρίσω σούπα, πιες απ' την κούπα, Ηλία ρούφα απ' την κούπα"…
Αυτό
λέγεται στη δική μου γλώσσα "φωτεινό σκοτάδι" κι όποιος
καταλαβαίνει, καταλαβαίνει...
Ηλίας
Κουτσούκος
Φωτογραφίες από το τουρνουά στο οποίο βγήκε νικητής ο Πυρσός
 |
| Οι παίκτες του Πυρσού αποθεώνουν τον τερματοφύλακα τους ο οποίος δεν δέχθηκε ούτε ένα γκολ κατά τη διάρκεια του τουρνουά |
 |
| Σιότας και Ζαχαρός συνεργάζονται μέσα στην αντίπαλη περιοχή |
 |
| Στιγμιότυπο από τον τελικό |
 |
| Στιγμιότυπο από τον τελικό |
 |
| Ο τεραμτοφύλακας Γιώργος Αμπατζής παραλαμβάνει το κύπελλο και ο Γιάννης Παπανικολάου το μετάλλιο του |
 |
| Απονομή μεταλλίων στην υπόλοιπη ομάδα του Πυρσού |
 |
| Ο αρχηγός της ομάδας Θοδωρής Σιότας σηκώνει το κύπελλο |
 |
Η ομάδα του Πυρσού που συμμετείχε στο τουρνουά με τους διοργανωτές. Από αριστερά όρθιοι με μετάλλια στα στήθη: Γ. Αμπατζής, Σιόττας, Εφρεμίδης, Παπανικολάου, Ζαχαρός, Μ. Τοκατλίδης, Κουτσούκος, Π. Αμπατζής.
Από κάτω είναι οι: Εγγλέζος, Χατζηαποστολίδης, Γ. Τοκατλίδης, Δ. Κουγιουμτζόπουλος
|
Ευχαριστούμε τον Δημήτρη Κουγιουμτζόπουλο για το φωτογραφικό υλικό και τη βοήθειά του .
Φωτογραφικό υλικό από το διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου