Ρεπορτάζ από την Αθήνα: Θέατρο "Μυστικοί αρραβώνες" του Γρηγορίου Ξενόπουλου

Μυστικοί αρραβώνες 

του Γρηγορίου Ξενοπούλου 

ΘΕΑΤΡΟ REX - ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»

του Γιώργου Καλιεντζίδη

Η υπόθεση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ερωτική, αν και ο έρωτας ή η ερωτική ιστορία είναι το "όχημα" για να μας μεταφέρει ο συγγραφέας, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, στα "ενδότερα" της αστικής ή της υπό διαμόρφωση αστικής κοινωνίας των Αθηνών, στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα, αμέσως μετά τους δύο Βαλκανικούς Πολέμους. Ο συγγραφέας αυτοβιογραφείται, καθώς το μυθιστόρημά του στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα της ίδιας του της ζωής: της ερωτικής σχέσης τού 36χρονου συγγραφέα με τη 18χρονη Θεώνη Δρακοπούλου, που έγινε γνωστή με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Μυρτιώτισσα, τη σημαντικότερη Ελληνίδας ποιήτρια του μεσοπολέμου. Ο Ξενόπουλος ήταν ήδη παντρεμένος για δεύτερη φορά. Οι επιστολές τής Θεώνης, τής πραγματικής ζωής, παίζουν καταλυτικό ρόλο και στη θεατρική εκδοχή τους. Η λύση του τέλους μια επιθυμητή εξέλιξη, της ζωής πιο σκληρή, όπως, σχεδόν, πάντα. 
Ο συγγραφέας ακτινογραφεί την αστική κοινωνία, όπου κυριαρχεί η υποκρισία και ένας εκτός πραγματικότητας ευδαιμονισμός. Ο αστικός χώρος διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό από εκείνον του αγροτικού. Τα δυτικά πρότυπα, η ευφορία από τις πρόσφατες νίκες των δύο Βαλκανικών πολέμων, λογικά θα μπορούσαν να δώσουν στον συγγραφέα τη δυνατότητα ενός άκρατου ενθνοκεντρισμού. Ο συγγραφέα το αποφεύγει. Επιλέγει το μέτρο και επανατοποθετεί τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Ο θάνατος είναι που τραβά τις άκρες από τα νήματα που περισσεύουν, που είναι περιττά.  Ένα κερί αναμμένο σ΄ένα δίσκο με κόλυβα ανοίγει την αυλαία. Οι νεκροί των δύο Βαλκανικών Πολέμων είναι ακόμη "παρόντες". Η εμπλοκή των στρατιωτικών στην πολιτική ζωή, η διαμάχη δημοτικιστών και καθαρευσιάνων, η αστικοποίηση μέρος του πληθυσμού και η στροφή του ενδιαφέροντος  από την ύπαιθρο στην πόλη.  Ο παραλληλισμός με ανάλογες καταστάσεις της ελληνικής κοινωνίας της προ οικονομικής κρίσης, την οποία βιώνουμε τώρα, είναι αναπόφευκτος. Ο έρωτας είναι αναγκασμένος να υποκύψει στα παιγνίδια της μοίρας και τις συμβάσεις. Σε αυτό το σημείο η θεατρική και πραγματική ζωή δεν απέχουν πολύ.  

Η παράσταση είχε τα χαρακτηριστικά μιας εικόνας η οποία συντίθεται με υλικά τού χθες και του σήμερα. Ο σκηνικός χώρος βοηθούσε στη σύνθεση αυτή και έδινε την εντύπωση μιας αδιάκοπης χρονικής και χωρικής ροής, καθώς σε λίγες μόνο περιπτώσεις χρειάστηκε το ζευγάρι των ψυχοπομπών να παρέμβει στη διαμόρφωση του σκηνικού. Πολλές στιγμές της παράστασης θύμιζαν περισσότερο μια φωτογραφική αποτύπωση σε σέπια, με τα ομιλούντα πρόσωπα να δρουν, ενώ τα υπόλοιπα να δίνουν την εντύπωση ότι είναι ακίνητα, ότι αφήνουν τους επί σκηνής πρωταγωνιστές να ξεδιπλώσουν την πλοκή και το ταλέντο τους. Η σκηνική αυτή παρουσία λειτουργεί ευεργετικά και στην επικέντρωση της προσοχής στα "δρώντα" πρόσωπα. 
Η φίλη μας Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, υποδύεται τη μητέρα του κεντρικού ήρωα, του επιτυχημένου και περιζήτητου ζωγράφου Νάσου Ανάστη (Άλκης Κούρκουλος). Η Αλεξάνδρα ήταν υπέροχη. Φορές είχα την εντύπωση ότι συγκρατεί το θεατρικό της ταμπεραμέντο -η αύρα της συνέχιζε και μετά το τέλος της ατάκας της. Περιορίζομαι στην Αλεξάνδρα και μόνο, γιατί δεν κατέχω τους κώδικες κριτικής θεάτρου. Όλα όσα διαβάσατε μπορείτε να τα εκλάβετε ως μια άποψη-γνώμη ενός απλού θεατή και μόνο. 

Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του  Εθνικού Θεάτρου:

" Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου σε μια  διασκευή του θεατρικού συγγραφέα Άκη Δήμου. Έρωτες, αμφιβολίες, μυστικά και ψέματα μιας Αθήνας που θυμίζει το σήμερα και προκαλεί το ενδιαφέρον του σύγχρονου θεατή. 

Στα αθηναϊκά σαλόνια της μπελ επόκ, ο γοητευτικός ζωγράφος Νάσος Ανάστης, είναι περιζήτητος στους κύκλους των φιλότεχνων αστών. Πλούσιοι έμποροι, δικαστικοί, τραπεζίτες, αλλά και όμορφες δεσποινίδες επιδιώκουν τη συναναστροφή του. Ανάμεσα σε αυτές, η νεαρή Θάλεια, του εξομολογείται με τόλμη τον έρωτά της. Στην αλληλογραφία που ακολουθεί ανάμεσά τους, το πάθος δεν μπορεί να μείνει κρυφό. Ο Νάσος ερωτεύεται παράφορα την Θάλεια, και βάζει σε κίνδυνο τον μυστικό του αρραβώνα με την Καίτη. Η επιταγή του καθήκοντος, αλλά και μια μεγάλη παρεξήγηση, οδηγούν τον Νάσο σε μια επιλογή που θα τον βυθίσει στη δυστυχία και θα τον οδηγήσει στην καλλιτεχνική μετριότητα". 

• Θεατρική διασκευή Άκης Δήμου
• Σκηνοθεσία Σωτήρης Χατζάκης
• Σκηνικά - κοστούμια Έρση Δρίνη
• Μουσική Θοδωρής Οικονόμου
• Χορογραφία Κική Μπάκα
• Φωτισμοί Αντώνης Παναγιωτόπουλος
• Βοηθός σκηνοθέτη Ανδρομάχη Δαυλού

Διανομή:

• Κυρία Καστρίτη Ντίνα Αβαγιανού
• Γιώργος Μαράνος Δημήτρης Αλεξανδρής
• Οδυσσέας Καστρίτης Μελέτης Γεωργιάδης
• Αλέξανδρος Στρατίδης Αλέξης Γεωργούλης
• Κυρία Δημάδη Κατερίνα Γιαμαλή
• Ανδρέας Φιλιππίδης Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος
• Ορέστης Διβάνης Δημήτρης Γκοτσόπουλος
• Κυρία Πηλίδη Ανδρομάχη Δαυλού
• Θάλεια Δημάδη Μαρίνα Καλογήρου
• Αλέξανδρος Πηλίδης Δημήτρης Καραμπέτσης
• Νάσος Ανάστης Άλκις Κούρκουλος
• Λένα Μαράνου Λίλα Μπακλέση
• Ευανθία Αλεξία Μπεζίκη
• Αριστόβουλος Αργύρης Παυλίδης
• Στρατηγός Δημάδης Βασίλης Ρίσβας
• Αμβροσία Ψάθη Ευδοκία Ρουμελιώτη
• Αθηνά Ανάστη Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου
• Καίτη Καστρίτη Δανάη Σκιάδη
• Πολύβιος Δημάδης Γρηγόρης Σταμούλης

Πηγή φωτογραφιών και ταυτότητα παράστασης: http://www.n-t.gr/el/Εθνικό Θέατρο