"Πάρθεν" του Κ.Π. Καβάφη, "Πήραν την Πόλη, πήρανε" και "Πάρθεν η Ρωμανία"
 |
| Πηγή_ http://www.kavafis.gr |
Πάρθεν
Aυτές τες μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια,
για τ’ άθλα των κλεφτών και τους πολέμους,
πράγματα συμπαθητικά· δικά μας, Γραικικά.
Διάβαζα και τα πένθιμα για τον χαμό της Πόλης
«Πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη».
Και την Φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν,
«ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης»,
ακούσθηκε κ’ είπε να πάψουν πια
«πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα βαγγέλια»
πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη.
Όμως απ’ τ’ άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα
το Τραπεζούντιον με την παράξενή του γλώσσα
και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.
Μα αλίμονον μοιραίον πουλί «απαί την Πόλην έρται»
με στο «φτερούλν’ αθε χαρτίν περιγραμμένον
κι ουδέ στην άμπελον κονεύ’ μηδέ στο περιβόλι
επήγεν και εκόνεψεν στου κυπαρίσ’ την ρίζαν».
Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν
«Χέρας υιός Γιανίκας έν» αυτός το παίρνει το χαρτί,
και το διαβάζει κι ολοφύρεται.
«Σίτ’ αναγνώθ’ σίτ’ ανακλαίγ’ σίτ’ ανακρούγ’ την κάρδιαν.
Ν’ αοιλλή εμάς, να βάι εμάς, η Pωμανία πάρθεν.»
-----------------------------------------------------------------------------------------
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
Πάρθεν (ανάγνωση)
(διαβάζει: Σαββίδης Γ. Π., Ανέκδοτη ηχογράφηση, Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη Ηρακλείου, 1990)
Πηγή: http://www.kavafis.gr
Πήραν την Πόλη, πήρα την
Πήραν την Πόλη, πήραν την, μωρέ πήραν τη Σαλονίκη
Πήραν κι την Αγιά Σοφιά, το μέγα μαναστήρι,
μι τιτρακόσια σήμαντρα, μ’ ιξήντα δυο καμπάνις
πάσα καμπάνα κι παπάς, πάσα παπάς κι διάκος.
Nα κι η κυρά η Παναγιά, στην πόρτα πάει και στάθη
και στους μαστόρους έλεγε και στους μαστόρους λέει.
"Mαστόροι μη δουλεύετε, μη χάνετε τον κόπο
κι εδώ ’κκλησιά δε γίνεται κι μέγα μαναστήρι·
θα γίνει τούρκικο τζαμί να προσκυνούν οι κλέφτις
να προσκυνάει Aλή πασάς με τους σκλάβους δεμένους".
μι τιτρακόσια σήμαντρα, μ’ ιξήντα δυο καμπάνις
πάσα καμπάνα κι παπάς, πάσα παπάς κι διάκος.
Nα κι η κυρά η Παναγιά, στην πόρτα πάει και στάθη
και στους μαστόρους έλεγε και στους μαστόρους λέει.
"Mαστόροι μη δουλεύετε, μη χάνετε τον κόπο
κι εδώ ’κκλησιά δε γίνεται κι μέγα μαναστήρι·
θα γίνει τούρκικο τζαμί να προσκυνούν οι κλέφτις
να προσκυνάει Aλή πασάς με τους σκλάβους δεμένους".
Youtube: https://www.youtube.com
Πηγή: http://www.stixoi.info
Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν' από την Πόλην'
ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια,
επήγεν και-ν εκόνεψεν και σου Ηλί' τον κάστρον.
Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμαν βουτεμένον,
εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον.
Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης
έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.
Σίτ' αναγνώθ', σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν.
«Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!»
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια
κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπάται.
- Μη κλαις, μη κλαις, Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι.
- Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία ‘πάρθεν.
- Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.
Πηγή: http://users.sch.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου