Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3: «Η έντιμη κυρία και ο χαρτοπαίκτης» - Δευτέρα 6-2-2017

 ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΕΟΓΟΥΕΣΤΕΡΝ «Η ΕΝΤΙΜΗ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΤΟΠΑΙΚΤΗΣ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ παρουσιάζουν στα πλαίσια του αφιερώματός τους Το ζεύγος και η βία τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) το νεογουέστερν του Ρόμπερτ Όλτμαν Η έντιμη κυρία και ο χαρτοπαίκτης (ΗΠΑ, 1971, έγχρωμη, 120'). Παίζουν: Γουόρεν Μπίτι, Τζούλι Κρίστι, Ρενέ Ομπερζονουά, Γουίλιαμ Ντιβέιν.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Βρεττού Λιάπη από το Cine.gr. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο μάθημα για τον κινηματογράφο θα είναι: Το διαχρονικό μοντέλο του γουέστερν που κρίνει το οικονομικό σύστημα.

Μια πόρνη και ένας χαρτοπαίκτης γίνονται συνέταιροι σε μια μικρή πόλη της Άγριας Δύσης και έρχονται αντιμέτωπο με μια ακόμα μεγαλύτερη επιχείρηση.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

 

«Ο Ρόμπερτ Όλτμαν είναι ένας βίαιος, αναρχικός, ωμός ποιητής του ρεαλισμού, ένας σκηνοθέτης που λατρεύει να επικεντρώνει τις εικόνες του στους βασανισμένους και προβληματικούς πρωταγωνιστές του, αφαιρώντας τους συχνά το δικαίωμα κάποιας διαφυγής. Το φιλμ Η έντιμη κυρία και ο χαρτοπαίκτης, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Έντμουντ Νότον, βαδίζει επάνω σε αυτά τα πρότυπα του προσωπικού του κόσμου.

Ένας μυστηριώδης επιχειρηματίας (Τζον ΜακΚέιμπ / Γουόρεν Μπίτι) εγκαθίσταται σε ένα χωριό του Αμερικάνικου Βορρά ανοίγοντας ένα πορνείο, τις επιχειρηματικές υποθέσεις του οποίου αναλαμβάνει η Αγγλίδα μαντάμ Κόνστανς Μίλερ (Τζούλι Κρίστι). Οι δουλειές πηγαίνουν καλά, ενώ ο έρωτας μεταξύ των δυο δεν θα αργήσει να ανθίσει. Η άρνηση του ΜακΚέιμπ, ωστόσο, να ενδώσει στις πιέσεις τοπικών μεγαλοεπιχειρηματιών για πώληση του πορνείου, θα οδηγήσει σε μεγάλες εντάσεις που θα θέσουν ακόμη και την ίδια του τη ζωή σε κίνδυνο.

Μέσα από μια μελαγχολική ιστορία που υποστηρίζεται αιθέρια από την ομόθυμη μουσική επένδυση του Λέοναρντ Κοέν, ο Όλτμαν ξαναφέρνει στη ζωή την πρωτόγονη και άγρια Αμερική των αρχών του 20ου αιώνα που γεννά μέσα από τα σπλάχνα της τις πρώτες σπίθες του καπιταλισμού. Στήνοντας το θέατρο των αντι-ηρώων του, ρίχνει κλεφτές ματιές και στο παρόν, κατακεραυνώνοντας το αμερικάνικο όνειρο που θάβεται κάτω από τους σκληρούς κανόνες μιας κοινωνίας που έχει χτιστεί για τους ισχυρούς και οικονομικά ανεξάρτητους. Ο Μπίτι και η Κρίστι συνθέτουν ένα από τα πιο ταιριαστά ντουέτα της οθόνης - με την δεύτερη να τιμάται με μια υποψηφιότητα από την Ακαδημία - ενώ η φωτογραφία του Βίλμος Ζίγκμοντ αποτυπώνει με χρώματα ρεαλισμού μια ατμόσφαιρα που φέρνει έντονα στο νου τους Δυο Ληστές του Τζορτζ Ρόι Χιλ. Οι χιουμοριστικές νότες κατά διαστήματα ραγίζουν το μελαγχολικό σκηνικό μιας ιστορίας ρομαντικά παλιομοδίτικης και σαγηνευτικά επίπονης, μετουσιωμένης σε εικόνες με στιλ από έναν εκ των σημαντικότερων σκηνοθετών. »

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ «ΕΝΤΙΜΗ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΤΟΠΑΙΚΤΗ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε την Έντιμη κυρία και τον χαρτοπαίκτη είναι:

1.      Για την αριστοτεχνική σκηνοθεσία του Όλτμαν που απωθεί συνεχώς τη δράση και με ατμοσφαιρικούς ρυθμούς μας κάνει να νιώσουμε πως η ταινία του οδηγείται πέρα από εκείνη.

2.      Για το εξαιρετικό, διεισδυτικό σενάριο που συνδυάζει στοιχεία γουέστερν, πολιτική ταινία και οικονομική ανάλυση.

3.      Για τους δυο φανταστικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους των Γουόρεν Μπίτι και Τζούλι Κρίστι.

4.      Για τα φανταστικά, εκπληκτικά ντεκόρ που λειτουργούν με κοινωνική αντίστιξη στο δοσμένο χώρο.

5.      Για την εξαιρετική και λειτουργική φωτογραφία του Βίλμος Ζίγκμοντ στους τόνους του καφέ και του άσπρου, συμπαραδήλωση θανάτου και αποξένωσης.

6.      Για τα εκπληκτικά τραγούδια του Λέοναρντ Κοέν, που ακολουθούν την ιστορία και τη σχολιαζουν, γεμίζοντας το φιλμ με μια υπέροχη μελαγχολική ποίηση.

7.      Για το ενδεικτικό τέλος του διδύμου: ο ιδεαλισμός πεθαίνει και η απάθεια και ο συμβιβασμός επιβιώνουν.

8.      Γιατί ο μέγας Αμερικανός σκηνοθέτης ουσιαστικά μας μιλάει για τη σκληρή φύση ενός ανελέητου οικονομικού συστήματος.

9.      Για τη διαχρονικοτητα των νοημάτων και των ιδεών της ταινίας: από τη μια μεριά είναι οι αδηφάγες ελεύθερες αγορές και το πρόσχημα των επενδύσεων και από την άλλη οι μεμονωμένες μικρές επιχειρήσεις που επείγεται να εξοντωθούν.

10.  Για τις μεγάλες ανατροπές που επιχειρεί ο σκηνοθέτης στο παραδοσιακό μοντέλο του γουέστερν όπου ναι μεν αξιοποιεί πολλά στοιχεία και στερεότυπά του αλλά συνεχώς τα υπονομεύει ιδεολογικά.

Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ παρουσιάζουν στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το βραβευμένο νεονουάρ του Αλέν Κορνό Ο σκληρός νόμος του Επιθεωρητή Φερό (1976).