22 Αυγούστου 2016

ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3 / Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα: «Στον ανεμοστρόβιλο των παθών» - Δευτέρα 22-8-2016

ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΚΥΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ «ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3



Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 παρουσιάζει στο κλείσιμο του επιτυχημένου αφιερώματός της Αξέχαστα Κλασικά Ρομάντζα τη Δευτέρα 22 Αυγούστου στις 21:00 στο θερινό σινεμά ΑΠΟΛΛΩΝ (Σαρανταπόρου 4, κάθετη στη Βασιλέως Γεωργίου, τηλ. 2310828642) το κλασικό ερωτικό δραμα του Tζακ Κλέιτον Στον ανεμοστρόβιλο των παθών (Βρετανία, 1959, ασπρόμαυρη, 115'). Παίζουν: Λόρενς Χάρβεϊ, Σιμόν Σινιορέ, Χίδερ Σίαρς.

Η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια γίνονται από το ΚΕΜΕΣ. Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου έντυπη ανάλυση θα διανεμηθεί στους θεατές, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο θα είναι: Στον ανεμοστρόβιλο των παθών: μια ταινία - κρίσιμη καμπή στην ιστορία του ευρωπαϊκού σινεμά.

Σε μια πόλη στην Αγγλία, ένας λαϊκός τύπος που έχει βάλει στόχο την κόρη του αφεντικού του, ερωτεύεται με πάθος μια μεγαλύτερή του γυναίκα. Ακολουθούν εντάσεις και διλήμματα.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Σε μια πόλη στην Αγγλία. Ο Τζο, ωραίος και στιλάτος, είναι ένας λαϊκός τύπος που έχει βάλει στο στόχο την κόρη του αφεντικού του, τη Σούζαν. Ερωτεύεται, όμως, με πάθος την Άλις, μια μεγαλύτερή του γυναίκα. Ακολουθούν εντάσεις και διακυμάνσεις και ιδίως διλήμματα και εκβιασμοί.
Κορυφαίο αριστούργημα του ’50, που κατέκτησε πολλά βραβεία και προτάθηκε για περισσότερα Όσκαρ απ’ όσα κέρδισε. Πάνω απ’ όλα, όμως, μετράει το μαγικό, φιλμικό άγγιγμα. Με μια καταθλιπτική, ασπρόμαυρη φωτογραφία, με ρόλους που συγκλονίζουν, έχουμε την οπτική ενός μελοδράματος τονισμένου με έντονα ταξικά στοιχεία. Σε ανάλογα ιταλικά ή ελληνικά μελοδράματα δεν είδαμε ποτέ άλλοτε την κοινωνική ιδεολογική ματιά με την οποία ανατέμνεται η ψυχογραφία ενός μη συνειδητοποιημένου οπορτουνιστή, που μπορεί να μην είναι κακός άνθρωπος, αλλά δρα υπολογιστικά και παρασύρεται από τα γεγονότα. Το συνταραχτικό φινάλε ξεφεύγει από το διδακτισμό και μετατρέπεται σε πικρή αυτογνωσία και χρυσή παγίδα.
Όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτά, αν δεν είχαμε δύο κορυφαίους ρόλους και την ευαίσθητη, ντελικάτη σκηνοθεσία του Κλέιτον, ανάλαφρη και σκληρή ταυτόχρονα. Το μοντάζ οριοθετείται όχι τόσο από τη διαδοχή των γεγονότων όσο από των ανατροπών τους. Ένα τυπικό τρίγωνο μετατρέπεται σε ιδεολογικό μανιφέστο για τη σχέση φιλοδοξία, πλούτος, κατεστημένο, κοινωνία της αφθονίας, ένταξη, διαχείριση, χρησιμοποίηση, αφασία. Ο Τζο είναι ένας άνθρωπος της εποχής του, ένας τύπος που το συναίσθημά του κυκλοφορεί ως μετοχή στις ελεύθερες αγορές. Η αφήγηση δανείζεται στοιχεία από το νουάρ και κλιμακώνεται σε μια ασυνήθιστη ένταση, επικίνδυνη. Είναι ουσιαστικά ένα οδοιπορικό προς τον κάθε λογής θάνατο, συναισθηματικό, ερωτικό, της ανεξαρτησίας, της άποψης του ανθρωπισμού και της αξιοπρέπειας. Μιλάμε, λοιπόν, σε τρίτο επίπεδο για ένα αριστούργημα που θα μπορούσε να έχουν υπογράψει  Βισκόντι και Λόουζι και που σαφώς προσανατολίζεται πολιτικά.»
 
ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ «ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε το Στον ανεμοστρόβιλο των παθών είναι:

1.    Για τους συγκλονιστικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους, που ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλον.
2.    Για τους εξαιρετικούς υποδειγματικούς δεύτερους ρόλους.
3.    Για την εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Φρέντι Φράνσις, που αποδίδει με τεφρά χρώματα μια μη φωτογενή βρετανική πόλη.
4.    Για την ταξική ματιά πάνω στον έρωτα μέσα από τις δομές ενός μελοδράματος.
5.    Γιατί ο Κλέιτον καταφέρνει η ταινία να λειτουργεί τόσο σε ένα επίπεδο ερωτικής ιστορίας, όσο και σκληρής ταξικής ματιάς μέσα από τη διαδικασία των σχέσεων.
6.    Για το ιδεολογικό υπόβαθρο που καλύπτει όλη την ταινία.
7.    Γιατί δείχνει πως η οικονομική εκδίκηση και ο εκβιασμός διαλύουν τα πάντα.
8.    Για την ανάδειξη του προδρομικού αριβίστα της σύγχρονης εποχής.
9.    Για το συγκλονιστικό τέλος, όπου η συνειδητοποίηση έρχεται κατόπιν εορτής.
10.  Γιατί αυτή η ταινία, γυρισμένη στο μεσοδιάστημα δύο εποχών, προαναγγέλλει τις ανάγκες για νέες ανατροπές .και αναμορφώσεις στο κοινωνικό γίγνεσθαι που θα έρθουν τη δεκαετία του '60, που φέρνει μαζί της και τα νέα αντικομφορμιστικά ρεύματα του ευρωπαϊκού σινεμά.



Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 29 Αυγούστου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 παρουσιάζει ως άνοιγμα του νέου της αφιερώματος Γαλλικό Νουάρ - Τιμή στον Αλαίν Ντελόν το θρυλικό Μεροκάματο του τρόμου του Ανρί Ζορζ Κλουζό (1953).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου