Μου αρέσει η ζωγραφική, και επέλεξα κάποιους πίνακες Ελλήνων ζωγράφων, οι οποίοι εμπνεύστηκαν το θέμα τους από την Ύδρα. Οι ζωγράφοι είναι ο Κωνσταντίνος Γραμματόπουλος, ο Aγήνωρ Αστεριάδης, ο Παναγιώτης Τέτσης και ο Πάρις Πρέκας.
Κωνσταντίνος
Γραμματόπουλος
«Ποτέ δεν θεώρησα μεγάλο αξίωμα για έναν ζωγράφο τον τίτλο του Καθηγητή,
γιατί ποτέ δεν πίστεψα ότι η τέχνη διδάσκεται, πράγμα που όσο πέρασαν
τα χρόνια το διαπίστωνα περισσότερο (…) Καλλιτέχνης είναι κανείς από τη
στιγμή που θα πιάσει το μολύβι στα χέρια του, και σπουδαστής μέχρι το
τέλος της ζωής του».
πηγή: www.topontiki.gr
Αγήνωρ Αστεριάδης
«Μ’ ενδιαφέρει η σύνθεση, ο όγκος, το καθαρό χρώμα, και παρ' όλο που
είμαι ένας παραστατικός ζωγράφος, το θέμα είναι για μένα το δευτερεύον,
είναι η αφορμή».
πηγή: www.in2life.gr
Παναγιώτης Τέτσης
«Εγώ έζησα στην Ύδρα μέχρι 12 χρονών. Σε δημοτικό που δεν είχε ούτε νηπιαγωγείο και κάναμε ιχνογραφία. Η δασκάλα ζωγράφιζε μια γατούλα ή μια αγελάδα με την κιμωλία στον πίνακα κι εμείς το φτιάχναμε. Επειδή δεν είχαμε ούτε μπάλα να παίζουμε ποδόσφαιρο, δεν υπήρχανε μπάλες, μερικά παιδιά παίρνανε κουρέλια και υποτίθεται πως αυτή ήταν μπάλα, ή κάποιος που είχε χασάπικο φούσκωνε την κύστη του βοδιού και την έκανε μπάλα. Μη έχοντας λοιπόν τέτοια ευκαιρία να παίξω μπάλα, καθόμουν και έπαιρνα μπογιές από τα παράθυρα, τις πόρτες που έβαφαν για λόγους συντηρήσεως και ήταν 2-3 χρώματα και ζωγράφιζα. Σιγά-σιγά, πήρε ο στραβός κατήφορο.»
πηγή: http://maga.gr
Πάρις Πρέκας
πηγή εικόνας: hydraspoliteia.blogspot.gr
«Σκύβοντας στα σαράντα χρόνια της δουλειάς μου βλέπω ένα παλίμψηστο
γεμάτο με εικόνες, με θάλασσες, με πλοία, με ιππείς, με μάχες, ιπτάμενες
μορφές, τον ίσκιο μιας βελόνας σε επιφάνεια κυρτή. Όλα σύμβολα κάποιων,
άγνωστών μου, προθέσεων. Ναι, είναι η περιπέτειά μου. Τα νησιώτικα
λιμάνια, ο Πλούταρχος, τα άλογα, ο Ίκαρος, τα ποντοπόρα πλοία...»
πηγή: www.megarogyzi.gr
για την επιλογή: Ντίνα Παπαδοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου