Στη θέση της λέξης «καλτσάκια» η Έφη φαντάστηκε τη
λέξη «παπουτσάκια». Είτε με τη μια είτε με την άλλη λέξη το κείμενο γεννά τρυφερότητα και ερωτισμό.
 |
Πέτρινες πατούσες του Iain Blake |
«Βγάζαμε
τα καλτσάκια μας, ξαπλώναμε χάμω τ` ανάσκελα και κολνούσαμε τις γυμνές πατούσες
μας. Δε βγάζαμε άχνα, σφαλνούσα τα μάτια κι ένιωθα τη ζεστασιά της Εμινές να
περνάει από τις πατούσες της στις πατούσες μου, ανηφορίζει σιγά σιγά στα γόνατά
μου, στην κοιλιά, στο στήθος, να με γεμίζει, ένιωθα μιαν τόσο βαθιά ηδονή που, θαρρώ
θα λιποθυμούσα... Ποτέ, σε όλη μου τη ζωή, η γυναίκα δε μου ’δωκε χαρά δριμύτερη,
ποτέ δεν ένιωσα τόσο βαθιά το μυστήριο της ζέστας του γυναικείου κορμιού. Και τώρα,
ύστερα από εβδομήντα χρόνια, σφαλνώ τα μάτια και νιώθω από τις πατούσες ν` ανεβαίνει
και να διακλαδίζεται, σε όλο μου το κορμί, σε όλη μου την ψυχή, η ζεστασιά της
Εμινές».
Απόσπασμα: Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο, εκδ. Ελένη Καζαντζάκη, 1965, σελ. 56.
για την επιλογή: 'Εφη Πέτρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου