15 ΒΙβλίο - Ίαν Μακ Γιούαν, Εξιλέωση / Οι αναγνώσεις μας (1ος χρόνος)

Ίαν Μακ Γιούαν, Εξιλέωση

Ξενόγλωσσος τίτλος: Atonement

Εκδόσεις Νεφέλη, 2008

Μετάφραση: Γιάννης Σκαρπέλος

Επιμέλεια σειράς: Χάρης Βλαβιανός

30/5/2012

Βιβλίο 15ο

Πρόταση της Χριστίνας Βουμβουράκη

Βιολέττα Παπαδοπούλου

Ένα εξαιρετικό βιβλίο, με εσωτερική ένταση, λεπτομερή περιγραφή καταστάσεων, αναλυτική διείσδυση στους χαρακτήρες, τις εμπειρίες τους και τα συναισθήματα που προκαλούν αυτές.

Με κράτησε σε ενδιαφέρον και εγρήγορση από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα του, παρότι κάποιες φορές θα ήθελα να παραλείψω κάποιες εκτενείς αναφορές (π.χ. στις σκηνές του πολέμου), που όμως, παρόλα αυτά τις διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί κάθε λεπτομέρεια σ΄ αυτό το βιβλίο είχε τη σημασία της.

Περιγράφει με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία τις δυσκολίες της μετάβασης από την παιδική στην εφηβική και κατόπιν στην ενήλικη ζωή, στις φαντασιώσεις που δημιουργούνται, λόγω απειρίας, ανασφάλειας και των πρωτοεμφανιζόμενων ερωτικών σκιρτημάτων, και ακόμη παραπέρα, στη θλίψη της τρίτης ηλικίας. Επί πλέον, "κεντάει" στα συναισθήματα ενοχής, συνενοχής, καλυμμένης αντιπαλότητας και στην ανάγκη για συγχώρεση-εξιλέωση, η οποία τελικά  έρχεται μετά τον θάνατο των ηρώων, με την συγγραφή του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος της Βριώνης.

Αφού τελείωσα το βιβλίο, ξαναείδα την ταινία, η οποία, βέβαια, σαφώς υπολείπεται όλων των βαθιών εντυπώσεων που μας αφήνει το βιβλίο, όμως και αυτή είναι εξαιρετικά καλογυρισμένη και πιστή στην ιστορία και τους ήρωές της, με κατά τι διαφορετικό και εξίσου συγκλονιστικό τέλος.

(Οι σκηνές του πολέμου με το καφέ-σκούρο χρώμα τους ήταν όπως ακριβώς τις φανταζόμουν, όταν διάβαζα το βιβλίο).

Κωνσταντίνα Χονδρογιάννη

 Όταν ξεκίνησα το βιβλίο, στην αρχή νόμισα πως ξαναδιαβάζω τη μικρή από το Σκαντζόχοιρο, με τη Βριώνη να πρωτοστατεί, τη μητέρα με τους ιλίγγους, στον κόσμο της κτλ. Στη συνέχεια άρχισε να έχει ενδιαφέρον όλη αυτή η δολοπλοκία που έστησε στον Ρόμπι, και η αγάπη που είχε σε αυτόν μετατράπηκε σε μίσος. Για την ηλικία της ήξερε πολύ καλά πώς να τον εκδικηθεί. Αγάπησα την αδελφή της για την εμπιστοσύνη  που έδειξε στον Πόμπι, που δεν πέρασε καν από το μυαλό της ότι αυτός ήταν ο βιαστής της Λόλας, αντίθετα με την Έμιλυ Τάλις και όλους τους άλλους. Εγώ, επειδή πιστεύω ότι όλα εδώ πληρώνονται, πολύ το ευχαριστήθηκα για όσα πέρασε, αν και δε νομίζω να έπαθε και πολλά καταστρέφοντας δύο ζωές, της Σέλσιλις και του Πόμπι.  Από την άλλη  μεριά, ο πόλεμος και τα επακόλουθα του. Για να μη "τρώω" το χρόνο σας, θα σταθώ σε εκείνην τη στιγμή που πιάσανε τον αεροπόρο, τον φουκαρά, και βγάλανε όλο το μένος τους επάνω του, και ευτυχώς με εκείνο το κόλπο τον γλίτωσαν βέβαια - αυτές οι φρικαλεότητες γίνονται σε κάθε πόλεμο, και όχι μόνο. Τώρα το βιβλίο αν ήταν πιο συμμαζεμένο, ίσως να μην κούραζε τόσο, αλλά έτσι γράφει ο Ιαν Μακ Γιούαν. Η Σεσίλια έζησε την καταστροφή, την εγκατάλειψη, την απώλεια και τελικά το θάνατο. Το θάνατο εκείνο που όλοι φοβούνται, και κανένας ποτέ δε ζήλεψε εκείνον που ποτέ κανένας δεν τόλμησε να απλώσει το χέρι να πάρει. Και όταν μιλάω για θάνατο, δεν εννοώ τη φυσική κατάληξη των ανθρώπων. Για μένα ο θάνατος είναι η κάθε απώλεια. 

Νίκος Ματενίδης

Πώς μισεί κανείς το πρόσωπο που διεκδίκησε και δεν κατέκτησε; Πώς καταλήγει να σκεφτεί; Αφού δεν μου ανήκεις, δεν θα ανήκεις σε κανέναν. Η αρχέγονη αιώνια εχθρότητα μεταξύ των φύλων. Στη σελ. 22, η Βριώνη δηλώνει την ταυτότητα της: «Πώς γίνετε να μην σας αρέσουν τα έργα;» Η ίδια, λοιπόν, με το μυαλό της «κατασκευάζει» έργα. Στην ερώτηση της: «πιστεύεις πως ο Σαίξπηρ απλώς προσποιούνταν;» αποκαλύπτεται  ο συμπαντικός κόσμος της. Στο 1^ο κεφάλαιο (το 2^ο και 3^ο εξυπηρετεί τον εκδότη για ποσότητα) οι εικόνες θυμίζουν Τζέιν 'Ωστιν. Αισθησιακό και ερωτικό ύφος. Τα συναισθήματα σε πλήρη ανάταση, έτοιμα να διαλυθούν σαν πορσελάνινο βάζο. Απαλές προσεγγίσεις και θολή περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

ΥΓ. Ο συγγραφέας γνωρίζει ότι με βρεγμένο εσώρουχο τα οστά της λεκάνης δεν αφήνουν το ρούχο να ακουμπήσει το δέρμα.  ΠΡΟΣΚΥΝΩ.