26 Ιουλίου 2014

Η λέξη του μήνα / βάρκα (2.5)

Τη λέξη βάρκα η Αντιγόνη μάς την λέει τραγουδιστά,
μέσα από ένα βιβλίο και από ένα θεατρικό έργο.

3 τραγουδια:

Μες σ' αυτή τη βάρκα
(στίχοι, μουσική: Μάνος Χατζιδάκις - τραγούδι: Αλίκη Βουγιουκλάκη, για την ταινία του Ντίνου Δημόπουλου, Μανταλένα, 1960

 πηγή: www.hadjidakis.gr




Με βάρκα την Ελλάδα
Γιώργος Νταλάρας
(στίχοι: Αντώνης Ανδρικάκης, μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος, τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας)

 πηγή:www.stixoi.info


Σε καινούργια βάρκα μπήκα
Τραγούδι με προέλευση από το Μιχαλίτσι Νικομηδείας, από την περιοχή της Βιθυνίας στα μικρασιατικά παράλια της Προποντίδας. Ο ρυθμός του κομματιού είναι 8/8 (3-3-2) και χορεύεται ως "ΣΥΡΤΟΣ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑΣ".




Ένα Βιβλίο: 

Τρεις σε μια βάρκα
(Χωρίς να πούμε και για το σκύλο)
του Jerome Jerome, σε μετάφραση της Αλίκης Βρανά, από τις εκδόσεις Λυχνάρι


Πόσο φαιδρή μπορεί να είναι μια απλή βαρκάδα στο ποτάμι από τρεις φίλους, νέα παιδιά, που σε μια στιγμή βαριεστιμάρας αποφασίζουν να «ζήσουν» την Περιπέτεια ή τουλάχιστον κάποια περιπέτεια, για λίγες μέρες; Αφάνταστα φαιδρή όταν αυτά τα τρία παιδιά είναι ο Τζωρτζ, ο Ουΐλλιαμ Σάμιουελ Χάρρις κι εγώ, δηλαδή ο αφηγητής αυτής της εκστρατείας, όταν το ποτάμι είναι ο Τάμεσης κι όταν οι τρεις επιβάτες της βάρκας είναι τέσσερις, γιατί βέβαια θα πρέπει κάποια στιγμή να αναφέρουμε και το σκύλο, τον Μόνμορενσυ, που η συμβολή του στο όλο εγχείρημα είναι μεγάλη. Πέρα απ’ όλα αυτά, θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας πως οι τρεις (για τους φιλόζωους που υπεραμύνονται της νοημοσύνης των σκύλων, τέσσερις) θαλασσόλυκοι ξεκίνησαν μια σημαδιακή μέρα (ήταν Σάββατο) και το πιο σπουδαίο, από την περίφημη παραλία του Κίνγκστον.
Το τι επακολούθησε θα το απολαύσετε σ’ αυτό το πρωτότυπο χρονικό αν δεν ήσαστε ένα μονόχνωτος, στριμμένος και κακορίζικος άνθρωπος κι επιπλέον διαθέτετε από πάνω και το στοιχειώδες χιούμορ!
 πηγή:www.lyhnari.gr

Ένα θεατρικό έργο: 

Βάρκα δίχως ψαρά 
του Alejandro Casona
Σε ένα από τα κορυφαία έργα θεατρικής φιλοσοφίας του 20ού αιώνα, ο Αλεχάντρο Κασόνα εξετάζει το ζήτημα της ηθικής της πρόθεσης. Παραπέμπει στον Φάουστ, αλλά "σκάβει" σε βαθύτερα και σκοτεινότερα ένστικτα του ανθρώπου, που τον οδηγούν στο έγκλημα δίχως ίχνος ηθικής αναστολής, και μάλιστα με τα ταπεινότερα των ελατηρίων. Ο Κασόνα, όμως, επιλέγει να κλείσει το δράμα με ένα αισιόδοξο μήνυμα: ότι, στο βάθος της ανθρώπινης συνείδησης υπάρχει πάντα -εν υπνώσει, έστω- το καλό. Κι αυτό είναι που στο τέλος θριαμβεύει!
Ο δημιουργός ισορροπεί αριστουργηματικά ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, με τη δεύτερη συνιστώσα να εκφράζεται με την αποθέωση του παράλογου: ο ίδιος ο Διάβολος, σε ρόλο τέλειου ηθικολόγου, διδάσκει στον άνθρωπο το καλό και την αρετή, δίνοντάς του ένα ανεπανάληπτο μάθημα ηθικής!


για την επιλογή: Αντιγόνη Παπαδάκη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου