Συνάντηση 3/9/2012: "Τα σταφύλια της οργής" / Τζον Στάινμπεκ. Προσκεκλημένοι της Ντίνας

Θα σας περιμένω κατά τις 7.00. Θα σας παρακαλούσα μόνο να μ' ενημερώσετε πόσοι θα έρθετε για να ξέρω περίπου. Θα συνεχίσουμε με κρασάκι και κάτι να τσιμπήσουμε μαζί. Όσες και όσοι κρυώνουν, καλά θα κάνουν να πάρουν και κάτι να ρίξουν πάνω τους γιατί το βράδυ έχει δροσιά στη βεράντα.

Καλή αντάμωση,
Ντίνα

Με αφορμή τη σημερινή συνάντηση για το βιβλίο "Οι προσκεκλημένοι" του Πιέρ Ασουλίν, το οποίο πρότεινε η Ντίνα, θυμόμαστε την όμορφη βραδιά που περάσαμε στο σπίτι της ως προσκεκλημένοι της, στην έναρξη της 2ης χρονιάς αναγνώσεων της Λέσχης μας.  

Δικά μας: Συναυλία FREEDOM FROM FEAR -Νικήστε το φόβο!

Tην Τεταρτη 30/4
στην πλατεία χημείου στο ΑΠΘ
η συναυλία συμπαράστασης

FREEDOM FROM FEAR- Νικήστε το φόβο!
 
ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ - ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ - ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
στον αγώνα των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της ΕΡΤ 3 
και των ΑΠΕΡΓΩΝ της coca cola Θεσ/νίκης  

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα:

28/04/2014 , ώρα 20:00

cine ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ,  Εθνικής Αμύνης 1

Ήταν κάποτε η επανάσταση

του Σέρτζιο Λεόνε

-----------------------------------------------------

ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΛΕΟΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3 

Στις 30 Απριλίου συμπληρώνεται ένα τέταρτο του αιώνα από τότε που έφυγεστα  60 του  ο  μέγας  οραματιστής  Ιταλός  δημιουργός  Σέρτζιο  Λεόνε,  πουθεωρήθηκε ως ο πατριάρχης του γουέστερν- σπαγγέτι.

Η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 τιμάει τη δυσαναπλήρωτη απώλειά  του,  προβάλλοντας  ως πρώτη ταινία  του αφιερώματος  Τιμή στο γαλλικό Μάη το κορυφαίο αριστούργημά του Ήταν κάποτε η επανάσταση (έγχρωμο, 1971, διάρκειας 2 ώρες και 32).  Η εξαιρετική μουσική είναι  του Ένιο Μορικόνε, ενώ πρωταγωνιστούν οι Τζέιμς Κόπμπουρν, Ροντ Στάιγκερ.

Η  προβολή  (σε  καλλιτεχνική  επιμέλεια  του  ΚΕΜΕΣ και  με  την  ευγενική παροχή της αίθουσας από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας- Κέντρο Πολιτισμού) θα αρχίσει στον  Αλέξανδρο (Εθνικής Αμύνης 1) ακριβώς στις 20:00 με δωρεάν είσοδο.

 

Τονίζεται πως η ταινία στην αναπαλαιωμένη κόπια της που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ Κανών του 2009 (με ευκαιρία τα 20 χρόνια από το θάνατο του δημιουργού) παρουσιάζεται σ’ αυτή τη μορφή για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αποτελεί κορυφαίο, πολιτιστικό γεγονός. 

* για την Ελένη

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

(απόσπασμα)
Κική Δημουλά 
Ο πληθυντικός αριθμός
Το λίγο του κόσμου, 1971 

 

Σα να παλεύει ο ουρανός και το νερό να κλέψουν χρώμα από τον ήλιο.

Σα να παλεύει η μνήμη να κλέψει λίγο χρόνο απ' τα χρόνια.

Oi φωτογραφίες τραβηγμένες από τον Παντελή Τρακίδη στην Πορτογαλία 
- λίγο πιο νότια από την Λισαβόνα - και μπροστά ο απέραντος Ατλαντικός.

7 Βιβλίο - Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, Ο οβολός και άλλα διηγήματα / Οι αναγνώσεις μας (1ος χρόνος)

Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, Ο οβολός και άλλα διηγήματα

Εκδόσεις Νεφέλη, 2004

25-01-2012

Βιβλίο 7ο

Πρόταση της Μαρίας Ντόντση

Ελένη Παπαστεργιάδου

Αληθινές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων σε διαφορετικές περιόδους. Απλές και σταράτες, με λεπτομέρειες που δεν κουράζουν. Θλίψη, πόνος, αγάπη, τρυφερότητα, σκληρότητα και τόση αλήθεια. Φτιάχνω εικόνες οικογενειακές με αγαπημένα ή όχι πρόσωπα, που αφηγούνται τα κουτσομπολιά της ημέρας με την  γειτόνισσα, το κακό που βρήκε τον τάδε και την τύχη που είχε ο δείνα… κάπου εκεί κάθεται η γιαγιάκα μου, μου λείπει πολύ και ειδικά οι ιστορίες για τους Γερμαναράδες. Συγκινούμαι, δακρύζω στο «μπαλόνι»... (Εκείνο το χάσαμε, μου λέει, αλλά τώρα έχουμε εδώ αυτό). Σκέφτομαι ότι η ευτυχία είναι στο τώρα, σε αυτήν εδώ την στιγμή και όταν χάνεται κάτι, κερδίζεται κάτι άλλο. Νιώθω τόσο λίγη στο πολύ των «τυφλών» (Τι κρύβουν μέσα στην καρδιά;). Eχουν πολλά να μου διδάξουν. Στον «οβολό» χαμογελώ συνωμοτικά στο «μάνα, η μανταρινιά μας ζει!» και σκέφτομαι ότι υπάρχει ζωή μετά!

Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες Και Ζοζέ Σαραμάγκου - Αληθινή Μαρτυρία του Ηλία Κουτσούκου

Το 1999 στη 1^η του Γενάρη πετάξαμε μ ένα παλιό σαραβαλιασμένο Αντόνοφ απ την Αβάνα στο Σαντιάγκο ντι Κούμπα -που ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού -και το βράδυ θα μιλούσε ο Φιντέλ σε μια μικρή πλατεία με το θέμα ’40 χρόνια επανάσταση,40 χρόνια εμπάργκο’.

 

Πιάσαμε θέσεις από νωρίς-αφού περάσαμε από εξονυχιστικό έλεγχο κάμερες και μικρόφωνα.

 

Μέτρησα 27 συνεργεία τηλεόρασης απ όλο τον κόσμο αλλά φρόντισα να έχω την καλύτερη θέση,τριάντα περίπου μέτρα από εκεί που θα μιλούσε ο Φιντέλ και μπροστά μου στα δέκα μέτρα καθόταν ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες κι ο Ζοζέ Σαραμάγκου.

 

΄Ημουν μεθυσμένος μέσα σ αυτή την βραδινή ατμόσφαιρα ανάμεσα σε προσωπικότητες, στρατιωτικούς, καλεσμένους αξιωματούχους και δημοσιογράφους, δίπλα μου ήταν ένας ΄Αγγλος κουμουνιστής, άκουσουν-άκουσον, ο Στηβ Γουήλκινσον ο οποίος μου μετέφραζε απ τα ισπανικά το λόγο του Φιντέλ που ευτυχώς κράτησε μόνο μια ώρα…

 

Μόλις τελείωσε ο Φιντέλ κι ανακρούστηκε ο εθνικός ύμνος, οι δημοσιογράφοι άρχισαν να φωνάζουν ‘Γκάμπο, Γκάμπο’ στον Μάρκες που χαμογελούσε κι εγώ φώναξα δυνατά στα αγγλικά ‘εδώ θα μείνουμε 100 χρόνια στη μοναξιά μας αν δεν μας μιλήσεις…’

 

Γύρισε προς το μέρος μας και ήρθε μαζί με τον Σαραμάγκου, δεν θυμάμαι γιατί είχαν πέσει κάπου τριάντα δημοσιογράφοι πάνω μου αλλά ο οπερατέρ μου που ήταν πανύψηλος μπόρεσε και πήρε το κεφάλι του και τη δήλωση του κι εγώ είχα μείνει ενεός που έσφιξα το χέρι του τεράστιου αυτού συγγραφέα, μαγεμένος μέχρι που ο οπερατέρ μου είπε ‘εντάξει τα καταφέραμε...’

 

Όταν γύρισα στην πατρίδα δεν θέλαν να παίξουν το ντοκιμαντέρ για 7 μήνες και τελικά μετά από ένα σωρό παρακάλια το έπαιξαν στις 1.30 νύχτα και μόνο ο Φώτης Γεωργιάδης ο Πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης, τόβαζε για χρόνια να παίζει σε μια οθόνη στο φεστιβάλ της ΚΝΕ.

 

Σκασίλα μου, εγώ έσφιξα το χέρι του Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες και του Ζοζέ Σαραμάγκου και μίλησα μαζί τους με τρεμουλιαστά αγγλικά κι αυτοί χαμογελούσαν…

Ηλίας Κουτσούκος

Δημοσιευμένο στις 18/04/2014  στην http://bibliotheque.gr/

6 Βιβλίο - Σεμπάστιαν Μπάρυ, Η μυστική Γραφή / Οι αναγνώσεις μας (1ος χρόνος)

Σεμπάστιαν Μπάρυ, Η μυστική Γραφή

Ξενόγλωσσος τίτλος: THE SECRET SCRIPTURE
Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ
Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009

11-1-2012
Βιβλίο 6ο
Πρόταση της Κωνσταντίνας Χονδρογιάννη

                                   

 

Γιώργος Καλιεντζίδης

Τώρα, θαρρώ ότι μπορώ να γράψω για το βιβλίο του Μπάρυ, κρατώντας μιαν απόσταση ασφαλείας, απ’ όλα εκείνα που θα μπορούσαν να με κάνουν να λοξοδρομήσω από το πραγματικό νόημα, την ουσία της υπόθεσης.

Δεν έχω διαβάσει άλλα βιβλία του, και αυτό το έρμο το άφησα στη μέση, οπότε θα έχει όλα τα δίκια, να στοιχειώσει στα όνειρά μου και να πετάγεται κάθε τόσο η αιωνόβια Ροσίν, να μου ιστορεί τα πάθη της, έστω και με την επιτηδευμένη γλώσσα της, την αφύσικη για έναν άνθρωπο της ηλικίας της, ανεξαρτήτου μορφώσεως. Πιο πολύ θα της ταίριαζαν οι σιωπές, τα γκελ στην αφήγησή της, οι παρασπονδίες της σκέψης, οι επαναλήψεις. Εκτός και εάν ο συγγραφέας ή ο μεταφραστής θέλησε να συνδυάσει τη καθαρή σκέψη και το γάργαρο-ανεμπόδιστο λόγο της νιότης με τη σοφία και την καρτερικότητα του χρόνου. Θα μπορούσε, λέω, ο συγγραφέας, εφ' όσον είχε επιλέξει αυτήν τη μορφή γλώσσας, να χρησιμοποιήσει έναν ενδιάμεσο, ας πούμε ακροατή, ο οποίος καταγράφει την εξομολόγηση της Ροσίν και συμπληρώνει ή διορθώνει τα λεγόμενά της. 

Η χθεσινή συζήτηση τα είχε όλα. Ήρθε και  η επίσκεψη του Ανέστη Ευαγγέλου για να μας υπενθυμίσει ότι αναπάντεχα, εκεί που δεν το περιμένεις, συναντάς ένα πλοίο στο λιμάνι με το όνομα του Νικόλα Βαπτσάρωφ. Αν ξέρεις ότι ο Βαπτσάρωφ  ήταν επαναστάτης και ποιητής  και δολοφονήθηκε από τους φασίστες, τότε το πλοίο παύει να είναι ένα απλό πλοίο, μεταμορφώνεται σε φορέα μνήμης (όλα τα πλοία έχουν μνήμη). Μπορεί να σου καταθέσει, εάν το θες, τη δική του εξομολόγηση, όπως και η Ροσίν. Γιατί η σχέση μας με τη μνήμη είναι αξεδιάλυτο παιγνίδι. Πάντα αναρωτιέμαι γιατί θυμάμαι ετούτο και δε θυμάμαι το άλλο. Επιλεκτική μνήμη; Σημασία δεν έχει ο χαρακτηρισμός, η λειτουργία έχει σημασία.

Επιστροφή στη μυστική γραφή του Μπάρυ. Ηρωίδα του βιβλίου του δε μου φαίνεται να είναι η Ροσίν αλλά η ίδια η Ιρλανδία, οπότε και εξηγείται το παράδοξο της νεανικής μνήμης και του εκλεπτυσμένου λόγου της Ροσίν. Ο Μπάρυ αγαπά τόσο πολύ την Ιρλανδία γι αυτό και θέλει να ακούει τη φωνή μιας νέας γυναίκας, κι ας ξέρει ότι τα χρόνια της είναι πολλά. Μπορεί ηρωίδα να είναι η ομορφιά.

Μια ακόμη αδυναμία του βιβλίου εδράζεται στα επιστημονικά δεδομένα της εποχής. Την περίοδο στην οποία τοποθετείται η ιστορία, στον ψυχιατρικό κόσμο κυριαρχούσε η θεραπεία με το ηλεκτροσόκ, που είχε ως σκοπό την εξαφάνιση από τη μνήμη του παρελθόντος, οπότε…

Οι επισημάνσεις αυτές απλώς είναι μια άλλη ανάγνωση, κι ας έρχονται σε αντίθεση με άλλες απόψεις για το βιβλίο.

Είπαν: Κικέρων

Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται.

Κικέρων  

( Ρωμαίος φιλόσοφος, πολιτικός, δικηγόρος, ρήτορας, ύπατος και συνταγματολόγος. Βλ.wikipedia ) 

 

φωτογραφία: Secret Garden, του Harry Hartanto

Στίγμες

  Του Παντελή Τρακίδη

Στο Φάληρο

Η πλήξη ψες μας είχε ξαναφέρει

στο Φάληρο, σε κάποια αμμουδιά,

ερωτικό μας κάποτε λημέρι.

Πιο πέρα μες την έρημη βραδιά

πιασμένα τρυφερά, χέρι με χέρι

δυο ερωτευμένα κάθονταν παιδιά

Μα εμάς του κάκου ζήταγε η καρδιά

παλιές χαρές στη θύμηση να φέρει

κι ώς άρχισε η ψυχρούλα να πληθαίνει

" τι θέμε " μουπες " εδώ τέτοιο καιρό "

κι φύγαμε κι δυο μετανιωμένοι 

Έκανε, στ' αλήθεια κρύο τσουχτερό

στ' ακροθαλάσσι, τη βραδιά εκείνη

Μα το ζευγάρι τ' άλλο είχε απομείνει

(Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, «Ώρες Αγάπης», Φλάμμα 1934) Πηγή: www.lifo.gr

(Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, «Ώρες Αγάπης», Φλάμμα 1934) Πηγή: www.lifo.gr

Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, 

«Ώρες Αγάπης», Φλάμμα 1934)

Ευρήματα: http://www.kasetophono.com

Σήμερα ακούμε μελοποιημένη ποίηση στο www.kasetophono.com.

Το «Κασετόφωνο» είναι ένα μουσικό blog, όπου θα βρείτε μια συλλογή playlist ελληνικών και ξένων τραγουδιών κατηγοριοποιημένων ανάλογα με τη διάθεση, τον καιρό ή κάποιο συναίσθημα. Έτσι, εκτός απο μελοποιημένη ποίηση μπορεί να βρει κανείς από μουσική για Χαλαρά Απογεύματα ή τραγούδια για τη Θεσσαλονίκη μέχρι μουσική υπόκρουση για τσίπουρο και λακέρδα.

Στιγμές

 της Αρχοντούλας Διαβάτη  

Στην παραλία με ήλιο την ΑΝΟΙΞΗ 2014

Χρήστος Γιανναράς, Περιμένοντας την Ανάσταση (1987, ET 1)

 

Στη σειρά εκπομπών της ΕΤ1 "Περιμένοντας την Ανάσταση",
παραγωγής 1987 με σκηνοθέτη το Νίκο Φατούρο,
ο Χρήστος Γιανναράς
αναφέρεται στο Θείο Δράμα στη Μονή Δαφνίου και στη Μεγάλη Βδομάδα.

Αυτό που λέμε πόλη, είναι αυτό το πλήθος, αυτές οι σφηκοφωλιές οι απέραντες, οι ατέλειωτες μικρές φωλιές, σε όλα ετούτα τα τσιμεντένια διαμερίσματα, που μέσα κάποιοι άνθρωποι πονάνε, χαίρονται, ερωτεύονται, αγαπάνε, παλεύουν... Και που αυτός ο πόνος, αυτός ο έρωτας, αυτός ο αγώνας, δεν έχει να κάνει τίποτα με τις γενικότητες, τίποτα με τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό, τίποτα με την πολιτική στη γενικότητά της.

Φοβάμαι, λοιπόν,ότι ακόμα κι αυτό που λέμε ''η Μεγάλη Εβδομάδα'' κινδυνεύει να είναι μια γενικότητα. Τί θα πει Μεγάλη Εβδομάδα; Για πάρα πολλούς θα πει κάτι για διακοπές, κάτι για παιδικές αναμνήσεις, έτσι... ρομαντικές, κάποιο φολκλορικό στοιχείο... τη Μ.Παρασκευή οι λυπητερές καμπάνες, τη νύχτα της Ανάστασης από έθιμο το κερί στο χέρι και μετά ένα καλό φαγητό, η παραδοσιακή μαγειρίτσα...

Τί σημαίνουν όλ'αυτά για τη ζωή και το θάνατο;

Τί σημαίνουν όλ'αυτά για τον μοναχικό άνθρωπο, τον χωμένο μέσα σε κάποια απ'αυτές τις τρύπες τις τσιμεντένιες που μας κυκλώνουν εδώ;

 Για την απομαγνητοφώνηση:  antifono

16 Βιβλίο - Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει / Οι αναγνώσεις μας (1ος χρόνος)

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει

Ξενόγλωσσος τίτλος: VIVIR PARA CONTARLA
Μετάφραση: Κλαίτη Σωτηριάδου- Μπαράχας

Εκδόσεις: ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ

 Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ, 1983

13-6-2011
Βιβλίο 16ο

Πρόταση του Ηλία Κουτσούκου

                        

Μαρία Τριανταφυλλίδου

Είχα απ’ την αρχή την αίσθηση πως ο Gabriel Garcia Marquez περιέγραφε τον εαυτό του.

Αργές οι κινήσεις, σιωπηλές, προσεκτικές, σοβαρές, στοχαστικές, αξιοπρεπείς, δείχνουν έναν άνθρωπο που προσπαθεί με αγωνία ανομολόγητη να ζήσει τη ζωή του μέχρι το τέλος της. Η ελπίδα που δε λέει να σβήσει, η προσμονή που δίνει αντοχή, που αφήνει το χρόνο να κυλά, που ξοδιάζεται, που επαναστατεί για την ψυχή που έχει ένα πετεινάρι... «τον ανατρίχιασε ο ζεστός και βαθύς παλμός του ζώου. Σκέφτηκε πως ποτέ δεν είχε κρατήσει ένα πράγμα τόσο ζωντανό μες στα χέρια του» (σελ. 81) και μάλιστα όταν «Αυτή η κηδεία είναι μεγάλο γεγονός... Είναι ο πρώτος που πεθαίνει από φυσικό θάνατο εδώ και πολλά χρόνια» (σελ. 13) Βρίσκει τον τρόπο ο συγγραφέας να μας τοποθετήσει στον τόπο, στο χρόνο, στις συνθήκες.

Όμως, με τα δυο νομίσματα που έμειναν απ’ τη ραπτομηχανή του γιου τους, η ζυγαριά έγειρε πάλι στον πετεινό: «Αγόρασε το καλαμπόκι. Ο Θεός θα βρει έναν τρόπο να μας βοηθήσει» (σελ. 31) είπε η γυναίκα· και όμως, το είπε!

Ζόρικα πράγματα, αναρωτιέμαι για μας... παρηγοριά... «κανείς δεν πεθαίνει σε τρεις μήνες» είπε ο συνταγματάρχης (σελ. 48) Σε τέσσερα, πέντε χρόνια όμως; Άραγε σε πόσα; Πόσο αντέχει ο άνθρωπος; αναρωτιέμαι για μας...

Κι έρχονται στιγμές που η ζωή, αυτή που αγκομαχάει να κρατηθεί, συναπαντιέται με τον θάνατο σε «κάτι μικρά και στρογγυλά μάτια νυχτερίδας. Μέσα σ’ ένα λεπτό ένιωσε εκείνα τα μάτια να τον καταπίνουν, να τον λιώνουν, να τον χωνεύουν και να τον ξερνούν» (σελ. 76) η αξία της ζωής σε τέσσερις λέξεις!

Αλλά γρήγορα συνέρχεται και αστειεύεται: «Θα πρέπει να είναι πολύ νόστιμα τα γουρούνια που πάχυναν με τριαντάφυλλα» (σελ. 78)

Σαράντα πέντε μέρες ακόμα μέχρι την απελπισία και εβδομήντα πέντε χρόνια της ζωής του, για να ομολογήσει «σκατά». Η ομολογία της ζωής του· κι «ένιωσε αγνός, σαφής, ανίκητος». (σελ. 90)  Χόρτασε; Ποιος νοιάζεται πια... Νίκησε!

Η γραφή του συγγραφέα ανεπιτήδευτη, γοργή, περιγράφει ωστόσο μια ατμόσφαιρα τελματωμένη, χαύνη, πνιγηρή· δε χάνεται όταν λεπτολογεί, «όσο περιεργαζόταν τη βλάστηση που ξέσπαγε σε χτυπητά πράσινα, τα μικροσκοπικά τσαντίρια των σκουληκιών στη λάσπη ο συνταγματάρχης ένιωσε ξανά τον καταραμένο μήνα στα σπλάχνα του» (σελ. 10). Και αλλού, «Ήταν ένας νωχελικός Ανατολίτης ντυμένος απ’ την κορφή ως τα νύχια μ’ ένα λείο και τεντωμένο δέρμα, με αργές κινήσεις πνιγμένου» (σελ. 79) και πόσα άλλα σημεία...

Χειρίζεται με μαεστρία τις λέξεις, «σε μια θαυμάσια ώρα καμωμένη από ένα φως αμεταχείριστο ακόμα» (σελ. 79) και κυριολεκτεί! Φιλοσοφεί με τον τρόπο του «Οι ψευδαισθήσεις δεν τρώγονται· δεν τρώγονται, αλλά τρέφουν» (σελ. 59) «Όποιος μπορεί να περιμένει πολύ, μπορεί να περιμένει και λίγο ακόμα» (σελ. 42)

Ένας άνθρωπος στη μοναξιά του που τη βιώνει στάλα στάλα σε έναν περίγυρο πολύβουο.

Ένας άνθρωπος μονάχος να παίζει στη σκηνή, στο σπίτι του, στου κουμπάρου, στην αρένα, στο λιμάνι, με ένα μόνο χαρακτηριστικό αντικείμενο σε κάθε χώρο από αυτούς, μόνος, κατάμονος, ο μόνος ηθοποιός να συνδιαλέγεται με τις προβολές γύρω του, με τους επίπεδους ανθρώπους της οθόνης, πίσω του, δεξιά, αριστερά του. Στην τελευταία του λέξη σιγούν τα πάντα, παγώνουν οι σκηνές, φωτίζεται έντονα μόνον αυτός.   

Adiós

Πέθανε ο συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες - πολιτισμός - Το Βήμα Online

Από το translatum.gr ποιήματα για το Πάσχα, την Ανάσταση, τη Λαμπρή, τον Επιτάφιο

Έξοδος

H τελετή γινόταν στη μεγάλη σάλα, μόλις μ' είχαν ξεκρεμάσει απ' το ηλιοβασίλεμα, με τύλιξαν μ' ένα σεντόνι, μα οι πληγές φάνηκαν στον τοίχο, το πλήθος συνωστίζονταν στις σκάλες, ζητούσε ν' αναστηθώ, μα εγώ έπρεπε να μείνω αγνός από θαύματα, και κρυβόμουν πίσω απ' τα παλτά των ξένων στο διάδρομο, τρώγοντας τα φύλλα από παλιά ημερολόγια,
    το ξημέρωμα ήταν ωχρό πίσω απ' τις μπουκάλες, βγήκα στο δρόμο και γονάτισα στον πρώτο περαστικό, «γιατί το 'κανες;» με ρωτούσε ο Θεός, «είναι ο καιρός της βασιλείας μου, Kύριε, πώς ν' αρνηθώ;» και τότε ο Θεός μού 'βαλε στο χέρι αυτό το κλειδί, έτσι μπορώ τώρα ν' ακούω ήρεμος το ανελέητο βήμα πίσω απ' τον τοίχο, αθέατος μέσα σε όποια θεία εικόνα.
    Ήμουν τόσο μονάχος, που τα σκυλιά που με γάβγισαν στο δρόμο ανέβαιναν τώρα μαζί μου στον ουρανό.

Τάσος Λειβαδίτης, από την Ποίηση. Tόμος Δεύτερος 1972-1977, Kέδρος 1987

Περισσότερα  ποιήματα στο www.translatum.gr

Kαλή Ανάσταση σε όλους.

Kαφές στην έκθεση la mamart 2014

H Ντίνα Παπαδοπούλου με τις πέτρες της καρδιάς της ήταν στο la mamart 2014. Εκεί χθές, τελευταία ημέρα της έκθεσης, βρήκαμε την ευκαιρία για μια ακόμη μάζωξη για καφέ και πολλές πασχαλινές ευχές. 

Και του χρόνου!

Τώρα διαβάζουμε: Οι προσεκλημένοι / Πιέρ Ασουλίν

Οι προσεκλημένοι / Πιέρ Ασουλίν 

Ξενόγλωσσος τίτλος: LES INVITES

Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη 

Εκδόσεις: Πόλις, 2012

(σελ:194)

μια πρόταση της Ντίνας Παπαδοπούλου

Σχετικά:

• biblionet
• tovima 

Δικά μας: [ΤΟ ΚΕΙΟΝ ΝΟΜΙΜΟΝ] της Αρχοντούλας Διαβάτη

Δημοσιευμένο στις 13/04/2014
στο bibliotheque.gr

Όταν θα γίνουμε γέροι, έτσι της είχε πεί εκείνος, τότε μόνο, στη σύνταξη, θέλω να αρχίσουμε να ξεφυλλίζουμε τα άλμπουμ, να βλέπουμε και να σχολιάζουμε τις παλιές φωτογραφίες από τα ταξίδια και τις εκδρομές με φίλους ή με τα παιδιά . Αλλά τυπικά η ώρα αυτή είχε φτάσει και καμιά όρεξη δεν είχαν – ούτε αυτή ούτε εκείνος – να πιαστούν στο δόλωμα καμιάς νοσταλγίας ή γλυκιάς απόσυρσης. Με τη συντροφιά των φίλων, αυτών των λίγων δύσκολα αποκτημένων φίλων που τους εμπνέανε ακόμα – μόλο που η συνεννόηση μεταξύ τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη – έτσι εγωκεντρικοί που είχαν γίνει όλοι τους με τα χρόνια, σαν να ζητούσαν αναγνώριση, καταξίωση, θαυμασμό και ποιος ξέρει τι άλλα θυμιάματα. Ταξίδευαν έξω και μέσα τους με τους φίλους να τους λυτρώνουν από τον εαυτό τους, αναζητούσαν τη φιλία αλλά και τον έρωτα, την ηδονή ακόμα – λειασμένη και οικεία με το θεσμικό τους ταίρι, καθόλου αυτονόητη με τα χρόνια- επινοώντας συνέχεια τον εαυτό τους και τον άλλο.

Έτσι, το τελευταίο καλοκαίρι, όταν βγήκανε από το φέρυ στο μπροστινό λιμάνι και ένα σωρό σηκωμένα αυτοσχέδια χαρτονένια λάβαρα τους προϋπάντησαν, «ενοικιάζονται δωμάτια» «ξενοδοχείον Μπριλλάντε», «ρουμς του λετ», και « ROOMS TO LET”, πέρασαν ανάμεσα από τα υψωμένα λάβαρα – ξίφη και πήραν τον περιφερειακό δρόμο που αγκάλιαζε σφιχτά το νησί οδηγώντας στη χώρα και τα ορεινά χωριά. Πρώτη τους φορά στο κυκλαδίτικο νησί, αλλά είχανε μελετήσει πορείες και διαδρομές στο διαδίκτυο – και το ξενοδοχείο τους που έμοιαζε παραδοσιακό και καλόγουστο, όχι το πιο ακριβό, για κάποιους μεσοαστούς όπως αυτοί – έτσι το είχανε κλείσει.

Broken Mirror/Evening Sky,του Bing Wrigh.
Φωτογραφίες από ηλιοβασιλέματα όπως αντανακλώνται
μέσα από από θραύσματα καθρέπτη
( περισσότερα στο thisiscolossal )

Στιγμές

Του Παντελή Τρακίδη

Έρωτας στον Λευκό Πύργο

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα:

ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΡΙΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3, ένας καταξιωμένος πλέον θεσμός για τον κινηματογράφο, ανακοίνωσε το πρόγραμμά της για τις ημέρες των γιορτών του Πάσχα, που περιλαμβάνει τρία αριστουργήματα, ως εξής:

• Μεγάλη Δευτέρα 14 Απριλίου 21:00 Αλέξανδρος (Εθνικής Αμύνης 1) Μοντέρνοι Καιροί (Modern Times, 1936)  του Τσάρλι Tσάπλιν. Οι οργανωτές συνιστούν έγκαιρη προσέλευση του κοινού, λόγω της μεγάλης φήμης του φιλμ.

• Τρίτη ημέρα του Πάσχα 22 Απριλίου 21:00 Αλέξανδρος (Εθνικής Αμύνης 1) Ο γκρεμός (Whirlpool, 1949), ενταγμένος  στην υποενότητα για τον Πρέμινγκερ, στο αφιέρωμα Μαύρα μαργαριτάρια.
• Δευτέρα 28 Απριλίου ΠΡΟΣΟΧΗ 20:00 ακριβώς Αλέξανδρος (Εθνικής Αμύνης 1) στην έκτακτη προβολή ως τιμή στο γαλλικό Μάη Ήταν κάποτε η επανάσταση (1972, έγχρωμο, διάρκειας 2 ωρών και 32 λεπτών) του Σέρτζιο Λεόνε. Ειδικά για το συγκεκριμένο φιλμ τονίζεται πως θα κλείσουν οι πόρτες ευθύς μετά την έναρξή του.

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα:

«Χριστός Ανέστη κυρ Αλέξανδρε: Πάσχα με τον Παπαδιαμάντη» στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης από τους εργαζομένους της ΕΡΤ3  

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και οι αλληλέγγυοι ακροατές από όλη την Ελλάδα διαβάζουν τα Πασχαλινά Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη υπό τους ήχους της φυσαρμόνικας του Αλέξανδρου Τριανταφύλλου. Τη Μεγάλη Δευτέρα 14 Απριλίου, στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης (Εθν. Αμύνης 27), στις 20:00 (τηλ. 2310 374808)

Μια ονειρική διαδρομή βασισμένη στον διαχρονικό λόγο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη που διαχέεται στην ατμόσφαιρα της Άνοιξης και στο κλίμα των ημερών του Πάσχα.

Οι αφηγητές και ο Αλέξανδρος Τριανταφύλλου, εργαζόμενοι της ΕΡΤ και αλληλέγγυοι, σπάζουν το μαύρο της κρίσης και της εποχής και προσεγγίζουν απλά και απέριττα τον μαγικό λόγο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, σκορπίζοντας χρώματα, μηνύματα, ήθη και έθιμα των γιορτών της Πασχαλιάς πλεγμένα με τη διαχρονική αξία της Αγάπης και της Ελπίδας της Ανάστασης.

Θα παρουσιαστούν τα διηγήματα:
Παιδική Πασχαλιά (Μαριάννα Καλαϊτζή-Άννα Γιαννακίδου),
Εξοχική Λαμπρή (Δημήτρης Μακρής),
Η Άκληρη (Βάσω Φιλιπποπούλου),
Τ' Αερικό στο Δέντρο (Γιάννης Τσολακίδης),
Υπό την Βασιλικήν Δρυν (Σοφία Νέζη-Αλληλέγγυα-Κήθυρα),
Χωρίς Στεφάνι (Χρυσή Κοσμάτου-Δημοσιογράφος ΕΡΑ Πάτρας),
Πάσχα Ρωμέϊκο (Θανάσης Βικόπουλος).
Μουσική-Φυσαρμόνικες: Αλέξανδρος Τριανταφύλλου.
 
Είσοδος Ελεύθερη.

Δικά μας: Θεματική Εκπομπή για το ραδιόφωνο

Για το ραδιόφωνο που αγαπήσαμε.

Πώς να διαβάζουμε... χωρίς να ξοδεύουμε 1

Με όσους θέλουν να διαβάζουν, χωρίς να ξοδεύουν πολλά, μοιραζόμαστε τη λίστα των βιβλιοθηκών της πόλης μας, που βρήκαμε στο http://forfree.gr/thess/.

Βιβλιοθήκη Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου

Γ. Βαφόπουλου 3, 2310 424132-3

Δημοτικές Βιβλιοθήκες
Κεντρική Βιβλιοθήκη
Εθνικής Αμύνης 27, 2310374800
Παράρτημα Κ. Τούμπας "Γ. Ιωάννου"
Αρτάκης 14, 2310919039

Παράρτημα Πάνω Πόλης
Κρίσπου 8, 2310544851

Παράρτημα Ξηροκρήνης
Χατζητσίρου και Πελειάδη , 2310514780

Παράρτημα 40 Εκκλησιών
Γ. Βιζυηνού 57, 2310203443

Παράρτημα Κωνσταντινουπόλεως
Κωνσταντινουπόλεως 152, 2310315100

Παράρτημα Χαριλάου
Νικάνορος 3 και Στ. Νούκα, 2310324666

Παράρτημα Άνω Τούμπας
Γρ. Λαμπράκη 187, 2310950370

Παιδικές Βιβλιοθήκες

Παιδική Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης

Κλαυθμώνος 37, 2310200537
Παιδική Βιβλιοθήκη Δελφών
Δελφών 208 και Ορεστιάδος 3,310324090
Παιδική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας
Αρχαιοτήτων 13, 2310616076
Παιδική Βιβλιοθήκη Ξηροκρήνης
Γρηγορίου Κολωνιάρη 23, 2310514780
Παιδική Βιβλιοθήκη Ορέστου
Χαλκιδικής και Ορέστου 33, 2310852384
Παιδική Βιβλιοθήκη Σιδηροδρομικού Σταθμού
Αναγνωσταρά 9-11, 2310545796
Πρότυπη Σχολική Βιβλιοθήκη
Κασσάνδρου 17-19, 2310274708
Παιδική Κινητή Βιβλιοθήκη
Δελφών 208 και Ορεστιάδος 3, 2310324090

Αναλυτικές πληροφορίες (περιγραφή, χάρτης, ωράριο λειτουργίας, κανόνες δανεισμού), οι οποίες αφορούν  αυτές αλλά και πολλές ακόμη βιβλιοθήκες της πόλης μας, βρίσκουμε στον ιστότοπο http://www.thelib.gr/, ενώ στη διεύθυνση  http://lib.thessaloniki.gr/ έχουμε στη διάθεση μας τον Δημόσιο Κατάλογο του Δικτύου Βιβλιοθηκών του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Καλές αναγνώσεις,
Χριστίνα Βουμβουράκη