28 Μαρτίου 2018

Τώρα διαβάζουμε (124 βιβλίο): Michel Maisonneuve, «'Ενας Τσετσένος σκύλος στη Μασσαλία»

 πρόταση της Ελένης Παπαστεργιάδου
Τετάρτη, 28 Μαρτίου 2018, στις 7:00 μ.μ.
στο Καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Ένας Τσετσένος σκύλος στη Μασσαλία

Νουάρ μυθιστόρημα

Michel Maisonneuve
μετάφραση: Αλίκη Κεραμίδα

Πόλις, 2010


Μια ηλικιωμένη γυναίκα δολοφονείται σε ένα εργατικό προάστιο της Μασσαλίας.Το διαμέρισμά της μοιάζει λεηλατημένο ενώ η γηραιά κυρία έχει βασανιστεί άγρια. Η κηδεία της δεν συγκεντρώνει και πάρα πολύ κόσμο: παρόντες είναι μόνο ο γείτονάς της, ο Νέστωρ Παναγόπουλος, καθώς και ο Ντασί Ελ Αχμέτ, ένας νέος άντρας που διδάσκει ιστορία των μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο, παίζει τον ρόλο του διαμεσολαβητή στο γκέτο, απαγγέλλει στον εαυτό του στίχους του Ομάρ Καγιάμ,του Λάο Τσε και του Ζωρζ Μπρασένς, καπνίζει στριφτά και πίνει τσάι καθισμένος σταυροπόδι πάνω στο χαλί του σαλονιού του. Αλλά και ένας σκύλος. Ο σκύλος της ηλικιωμένης κυρίας.Το σενάριο της ληστείας δεν πείθει τον Ντασί. Οι δολοφόνοι κάτι ψάχνουν. Έχει δίκιο: στην έξοδο του νεκροταφείου δυο μάλλον αντιπαθητικοί Ρώσοι έχουν στήσει καρτέρι μέσα σε μια BMW, και μετά την κηδεία δεν αφήνουν τη συντροφιά απ' τα μάτια τους. Οι Ρώσοι όμως δεν ξέρουν ότι εκείνο που αναζητούν είναι ο σκύλος. Που είναι Τσετσένος, όπως και η ηλικιωμένη κυρία. Δώρο του γιου της από την πατρίδα.

Κοντά στον γοητευτικό Ντασί παρελαύνει ένα πλήθος από υπέροχους χαρακτήρες: ο Χοσίν και η συμμορία του, αλήτες μα και σωματοφύλακες συγχρόνως του Ντασί· ο Απάτσι, που έχει στήσει την ινδιάνικη σκηνή του στην ταράτσα· δυο δημοσιογράφοι που αγαπούν κάπως υπερβολικά το ποτό· η γοητευτική κυρία Σαμίν, πρώην αστέρι του ελεύθερου ρεπορτάζ, ειδική στη γεωπολιτική· μέλη του υπόκοσμου της Μασσαλίας,που ξεπλένουν το χρήμα τους στις πιτσαρίες· μια ηγερία της τοπικής Φιλοζωικής· η Λήδα, κόρη του Παναγόπουλου, μια σαγηνευτική, δυναμική, ξεροκέφαλη κοκκινομάλλα... και βεβαίως ο Τσετσένος σκύλος. 

22 Μαρτίου 2018

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2018: Η Ποίηση της Ξενιτιάς


«Η Ποίηση της Ξενιτιάς»
Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης & Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
(Ποιήματα, κείμενα, τραγούδια για την ξενιτιά 
από την ελληνική και την παγκόσμια Λογοτεχνία.)
Διοργάνωση: 958 της ΕΡΤ3, σε συνεργασία με Λέσχη Ανάγνωσης ΕΡΤ3.
Συνδιοργάνωση: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Υπό την αιγίδα της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης
22 Μάρτη, ώρα 9-11 μ. μ., Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από τον 958, το Πολιτιστικό Ραδιόφωνο της ΕΡΤ3.
Φέτος η εκδήλωση τιμά την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου) αλλά και την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27 Μαρτίου) με την συνεργασία για πρώτη φορά όλων των παραπάνω φορέων Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη σε επίπεδο κοινής εκδήλωσης αλλά και ραδιοτηλεοπτικής παραγωγής.
Στην εκδήλωση, διάρκειας 90 λεπτών, ομάδα 6 ηθοποιών του ΚΘΒΕ, με τη σκηνοθετική επιμέλεια της Άννης Τσολακίδου παρουσιάζει θεατροποιημένα ποιήματα και κείμενα για την ξενιτιά σε διάλογο με τραγούδια ίδιας θεματικής που ερμηνεύουν οι τραγουδιστές Ανδρέας Καρακότας, Ναταλία Λαμπαδάκη, Έλσα Μουρατίδου, Δημήτρης Νικολούδης, και αποδίδουν μουσικά οι Σάκης Κοντονικόλας (πιάνο), Κώστας Ματσίγκος (κιθάρες). Μετέχουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Καρτόκης, Αίγλη Κατσίκη, Νίκος Ορτεντζάτος, Στέφανος Πίττας, Αλκιβιάδης Σπυρόπουλος, Άννη Τσολακίδου.
Στη διάρκεια της παράστασης προβάλλεται βίντεο με φωτογραφίες παρελθόντων χρόνων ξενιτιάς (επιλογή οπτικού υλικού: Γιώργος Τούλας).
Επιλογή ποιημάτων-κειμένων: Γιώργος Καλιεντζίδης, Άννη Τσολακίδου
Επιμέλεια μουσικού μέρους: Δημήτρης Νικολούδης.
Παρουσίαση εκδήλωσης-σχολιασμός για το ραδιόφωνο: Γιώργος Τούλας.
Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά ραδιοφωνικά από τα Α΄ και Β΄ Προγράμματα του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας της ΕΡΤ3, 958 και 102fm και θα μαγνητοσκοπηθεί από την τηλεόραση.

21 Μαρτίου 2018

Ντίνα Παπαδοπούλου: Ρεπορτάζ από το Λονδίνο



Στο Βρεττανικό Μουσείο: Νίκος Χατζηκυριακος-Γκίκας, John Craxton και Patrick Leigh Fermo


Οι Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, John Craxton και Patrick Leigh Fermor γνωρίστηκαν στο τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Μοιράστηκαν την αγάπη τους για την Ελλάδα και αυτό οδήγησε σε φιλίες που διήρκεσαν μέχρι το τέλος της ζωής τους και συνέβαλαν σε ένα "χρυσό αιώνα" Έλληνοαγγλικής πολιτιστικής συνεργασίας.  Η έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο εξερευνά την επίδραση στο έργο τους των συναντήσεων τους στην Ελλάδα και κυρίως στα σπίτια τους στην Ύδρα ( Νίκος Χατζηκυριακος-Γκίκας), Χανιά, Κρήτη (Craxton),  Καρδαμύλη ( Leigh Fermor) και Κέρκυρα (Γκίκας) -το σπίτι του στην ΄Υδρα κάηκε το 1960. Η έκθεση περιλαμβάνει πίνακες των Γκίκα και Craxton, φωτογραφίες και ένα βίντεο από τις συναντήσεις τους, την γραφομηχανή και χειρόγραφα του Leigh Fermor. Ο Craxton για πολλά χρόνια και σ' ένα σημαντικό αριθμό έργων του ζωγράφιζε κατσίκια. Όπως έλεγε, αυτά, σε αντίθεση με τα πρόβατα,  είναι μοναχικά και αντιπροσωπεύουν την ανεξαρτησία και την απόδραση.
Η 4η φωτογραφία είναι από αφίσα του Γκίκα. Οι 5 και 6 πίνακες του Γκίκα, οι 7 και 8 του Craxton και η 9, η 10 και η 11 πορτραίτα τους από τον Γκίκα.
Είναι μια μοναδική έκθεση γεμάτη από αγάπη για την Ελλάδα. Αν τύχει να βρεθείτε στο Λονδίνο επισκεφτείτε την. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Η διάρκεια της είναι μέχρι 15 Ιουλίου 2018.

Ντίνα Παπαδοπούλου

1. Είσοδος του Βρετανικού Μουσείου

14 Μαρτίου 2018

Τώρα διαβάζουμε (123 βιβλίο): Κώστας Μουρσελάς «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά»

 πρόταση του Νίκου Ματενίδη
Τετάρτη, 14 Μαρτίου 2018, στις 7:00 μ.μ.
στο Καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης


Βαμμένα κόκκινα μαλλιά

Κώστας Μουρσελάς

Εκδόσεις Πατάκη, 2014
576 σελ.


Ο Κώστας Μουρσελάς (1932-2017) γεννήθηκε στον Πειραιά. Εκεί τελειώνει και το λύκειο. Το 1951, πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, συνελήφθη ως πρώην στέλεχος της ΕΠΟΝ και δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο της εποχής (υπόθεση Μπελογιάννη). Για χρόνια σπούδαζε βιολί, που το διέκοψε όταν άρχισε να τον θέλγει το θέατρο. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική, αλλά λίγο πριν πάρει την άδεια δικηγόρου εγκατέλειψε τη δικηγορία και το 1959 διορίστηκε ως υπάλληλος στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους όπου εργάστηκε ως το 1969, όταν τον απέλυσε η Χούντα. Έκτοτε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά -και επαγγελματικά πια- στο γράψιμο. Έργα του παίχτηκαν από θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, από το Θέατρο Τέχνης, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και από θιάσους του εξωτερικού (Γαλλία, Γερμανία, Κύπρος). Μερικοί τίτλοι γνωστών θεατρικών έργων του είναι: "Ενυδρείο", "Μαχαίρι στο κόκαλο", "Οι φίλοι", "Το αυτί του Αλέξανδρου", "Η κυρία δεν πενθεί", "Επικίνδυνο φορτίο", "Ω! τι κόσμος μπαμπά!", "Το δίκανο", "Ημιτελής συνουσία", κ.ά. Στο πλατύ κοινό έγινε γνωστός από τηλεοπτικές παρουσιάσεις έργων του ("Μικρές αγγελίες", "Σιγά η πατρίδα κοιμάται", "Το ρολόι") και από την περίφημη τηλεοπτική σειρά "Εκείνος και... Εκείνος", με πρωταγωνιστές τους Β. Διαμαντόπουλο και Γ. Μιχαλακόπουλο (130 θεατρικά μονόπρακτα). Το 1990 επανήλθε στην πεζογραφία εκδίδοντας το μυθιστόρημα "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά" (εκδ. "Κέδρος", οριστική έκδοση: "Ελληνικά Γράμματα", 2006, επανέκδοση: "Πατάκης", 2014), που οι πωλήσεις του ξεπέρασαν, συνολικά, τις διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα, μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και εβραϊκά και μεταφέρθηκε στην τηλεόραση. Ακολούθησαν διηγήματα, νουβέλες, καθώς και το μυθιστόρημα "Το παιχνίδι των τεσσάρων" (1998) που το συνέγραψε με τους Π. Τατσόπουλο, Γ. Σκούρτη και Α. Σουρούνη. Το 1999 εξέδωσε το μυθιστόρημα "Κλειστόν λόγω μελαγχολίας" (Κέδρος, β' έκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2010), που ξεπέρασε τις σαράντα χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Τελευταία του βιβλία ήταν η συλλογή διηγημάτων "Ο πόθος καίει τα σωθικά" ("Κέδρος", 2004) και το μυθιστόρημα "Στην άκρη της νύχτας" (Πατάκης, 2011). Έγραψε, ακόμη, αισθητικά δοκίμια, καθώς και πολλές επιφυλλίδες δημοσιευμένες στην εφημερίδα "Τα Νέα", στη στήλη "Κουβεντιάζοντας". Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 15 Ιουλίου 2017, σε ηλικία 85 ετών.

"Το 1989 ο Κώστας Μουρσελάς, ήδη διακεκριµένος θεατρικός συγγραφέας, εκδίδει τα "Βαµµένα κόκκινα µαλλιά", το πρώτο του µυθιστόρηµα, και µας συστήνει έναν από τους πιο αξιοµνηµόνευτους χαρακτήρες της ελληνικής λογοτεχνίας: Εµµανουήλ Ρετσίνας, ο επονοµαζόµενος Λούης, η µετενσάρκωση του Αλέξη Ζορµπά στη µεταπολεµική Αθήνα, ένας σχεδόν ωραίος, σχεδόν τεµπέλης, σχεδόν αγράµµατος, σχεδόν άθεος. Μαζί µε τον Κωνσταντίνο Μανολόπουλο, τον διανοούµενο, και την ωραία Μάρθα είναι οι ήρωες µιας ιστορίας πάνω στην οποία θα στηθεί η τοιχογραφίας µιας ολόκληρης εποχής.
...ο κατεξευτελισµός της γυναίκας µέσα από την αφήγηση του Μουρσελά. Δεν είναι η στάση του συγγραφέα, είναι η στάση µιας σεξουαλικά πεινασµένης, λυσσασµένης αρσενικής γενιάς, πορνοδίαιτης και βωµολόχας, µιας γενιάς που έλιωσε τα πόδια της στις «µπουρδελότσαρκες» και που µόνο τη µάνα-γυναίκα σεβόταν...
Η σωτηρία αυτής της κοινωνίας ήταν αυτή η σχεδία βίου, το ξυλάρµενο σωσίβιο, το πιάσιµο της καλής, το βόλεµα ή το άρπαγµα της ευκαιρίας. Ένας λαός έρµαιος στον τυχοδιωκτισµό της πολιτικής, ελπίζοντας µόνο στη λαχειοφόρο τύχη και στο δυάρι µε λουτροκαµπινέ."

Κώστας Γεωργουσόπουλος, περ. ΛΕΞΗ τ. 112


"Μου έτυχε να διαβάσω ωραία βιβλία, που όµως όταν ήµουνκουρασµένος µε νύσταζαν. Το βιβλίο αυτό του Μουρσελά, κάποιες φορές που το πήρα, κουρασµένος και νυσταγµένος, µε ξενύσταζε. Φοβερό προσόν και απαραίτητο για ένα βιβλίο, όπου το πολυπρόσωπο της αφήγησης απαιτεί να διαβαστεί γρήγορα, αν δεν θέλει να χαθεί µέσα στον κυκεώνα της αφήγησης και να ξεχάσει το whoiswho των ηρώων..."

Μπάµπης Δερµιτζάκης, περ. Έρευνα


"...σχεδόν όλες οι ηρωίδες καταλήγουν πόρνες, είτε αυθεντικές είτε στο "µπορντέλο της ζωής", πάντως εκδιδόµενες στο ανδρικό έλεος."

Μάρη Θεοδοσοπούλου, εφηµ. Εποχή


"Τα "Βαµµένα κόκκινα µαλλιά" είναι ένα κλασικό πλέον µυθιστόρηµα χαρακτήρων, ένα ψυχολογικό µυθιστόρηµα µε στέρεη κοινωνική σκηνοθεσία και έντονο ερωτισµό."

Άρης Μαραγκόπουλος


"...το χαρακτήρισαν (έχετε και µετράτε): αισθησιακό, ερεθιστικό, χυδαίο, προκλητικό, τρυφερό. Μέσα από τις σελίδες του -λένε- ξετυλίγεται µια πολύχρωµη τοιχογραφία της εποχής µας, από σύγχρονους Άµλετ, Ζορµπάδες, από αγιοποιηµένα κοπρόσκυλα, αυνάνες, νυµφοµανείς, αστούς, µικροαστούς, από πολλούς πρώην προλετάριους και πρώην ιδεολόγους, κάλπηδες, ξεφτίλες, καριερίστες... µια άλλη γεύση του πάντα σεµνού και µετρηµένου Μουρσελά."

ΝΕΑ, Ωτοβλεψίες


"Συναρπαστικό ανάγνωσµα. Το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς, αλλά και ένα κατόρθωµα συνθετικής εργασίας που εγγράφεται αυτοδικαίως στην ιστορία της πεζογραφίας µας... µοιάζει µε πίνακα του Ιερώνυµου Μπος... Το βιβλίο του Μουρσελά δεν περιγράφεται. Διαβάζεται. Απολαµβάνεται. Αποκτήστε το."

Κώστας Σταµατίου, εφ. ΤΑ ΝΕΑ

Πηγή φωτογραφίας και κειμένων: http://www.biblionet.gr/book