30 Απριλίου 2016

Χριστός Ανέστη, σα να 'ταν χθες


Σήμερα, γινόμαστε πάλι παιδιά μέσα από τις σελίδες παλαιών αναγνωστικών.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι:

Από τα "ΚΡΙΝΟΛΟΥΛΟΥΔΑ",
της Β' Δημοτικού
www.lifo.gr/

Από την "ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ"
της Β' Δημοτικού
www.lifo.gr/
Από τα "ΠΑΙΔΑΚΙΑ"
www.lifo.gr/


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ


Εδώ θα βρείτε διαθέσιμα να τα ξεφυλλίσετε αναγνωστικά :
Παλιά Σχολικά Αναγνωστικά σε pdf (free download)

28 Απριλίου 2016

84 Βιβλίο - Διδώ Σωτηρίου, "Ματωμένα χώματα"

Διδώ Σωτηρίου, Ματωμένα χώματα, Κέδρος 1962
17-2-2016
Βιβλίο 84ο
Πρόταση της Ελένης Παπαστεργιάδου

Ελένη Παπαστεργιάδου
Επηρεασμένη από την επικαιρότητα και το προσφυγικό, θυμήθηκα και πάλι την γιαγιά και τις ιστορίες της. «Μωρί  Ελένη έλα νταγιάντισε να σου πω..», ..να σου δώκω το μπαξίσι σου,..μια μπουκουνιά» και τόσες άλλες χαριτωμένες λέξεις που φυσιολογικά χρησιμοποιούσε από γεννησιμιού της. Δεν τις καταλάβαινα, μπερδευόμουν και από πάνω γελούσα κιόλας. Εκείνη όχι μόνο δεν θύμωνε, αλλά με στωικότητα και υπομονή ξεκινούσε τις ιστορίες για την όμορφη πατρίδα την Σμύρνη. Από τη μια τα παστρικά ασβεστωμένα σπίτια τους, οι πλεκτοί σεμέδες, τα αρώματα που λάτρευε ως τον καημό για την ειρηνική συνύπαρξη με «τσι τουρκαλάδες». Στην ερώτηση «γιατί φύγατε γιαγιά», κάθε φορά βούρκωνε αυτόματα και αναφέρονταν στις γλαφυρές περιγραφές του διωγμού που άκουσε από την μάνα της.  Αυτό ήταν που μου έκανε και μου κάνει ακόμη εντύπωση,πώς βίωσε ένα βρέφος ενός  έτους  την προσφυγιά μέσα από τα μάτια της μάνας του! Μιλούσε για κομμένα κεφάλια, χέρια ,πόδια δεξιά και αριστερά, αίματα, φωνές, κλάματα, φωτιές. Μπήκαν σε μία βάρκα τρύπια και σώθηκε από ένα Αρμενάκι όπως είπε, που φώναζε μέσα στον πανικό  τίνος είναι το μωρό. Με τα λίγα χρήματα κρυμμένα στις φασκές ξεκίνησαν την ζωή τους εδώ, μέσα σε έναν νέο διωγμό.
Το βιβλίο το αναζήτησα, ψάχνοντας  να ενώσω το παζλ  στο μυαλό μου. Ιστορικά γεγονότα, μαρτυρίες της γιαγιάς, γνωριμία με τις ρίζες, για να μην ξεχνώ.


Κρατάω την δίψα και τον αγώνα για την ζωή και την επιβίωση, όπως και ότι η πατρίδα μας είναι η μνήμη.


 Βιοεργογραφικά στοιχεία 

Η Διδώ Σωτηρίου (1909-2004) ήταν μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας, κόρη του Ευάγγελου Παππά και της Μαριάνθης Παπαδοπούλου. Το 1919 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Σμύρνη και μετά την καταστροφή του 1922 κατέφυγαν στην Ελλάδα. Στην Αθήνα ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της με δασκάλους μεταξύ άλλων τους λογοτέχνες Κώστα Παρορίτη και Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη. Φοίτησε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και το 1937 παρακολούθησε για λίγους μήνες μαθήματα γαλλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Από το 1936 στράφηκε επαγγελματικά προς τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με το περιοδικό "Γυναίκα" (ως αρχισυντάκτρια) και τις εφημερίδες "Νέος Κόσμος" και "Ριζοσπάστης" (αρχισυντάκτρια από το 1944), ενώ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής συνεργάστηκε με τις Μέλπω Αξιώτη, Έλλη Αλεξίου, Έλλη Παππά, Τιτίκα Δαμασκηνού, Ηλέκτρα Αποστόλου, Χρύσα Χατζηβασιλείου και άλλες ελληνίδες της αντίστασης. Πήρε μέρος στο συνέδριο της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη το 1935, όπου γνωρίστηκε με τη σύντροφο του Λένιν Αλεξάνδρα Κολοντάι και στο ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών το 1945 στο Παρίσι. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1959 με την έκδοση του μυθιστορήματος "Οι νεκροί περιμένουν". Έργα της μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Ένα κομμάτι του έργου της έχει γνωρίσει επιτυχία στο εξωτερικό, και ιδιαίτερα στην Τουρκία. Η Διδώ Σωτηρίου ανήκει στους Έλληνες πεζογράφους του μεσοπολέμου. Το έργο της κινείται στο πλαίσιο του ρεαλισμού με έντονη την παρουσία του αυτοβιογραφικού στοιχείου και της συναισθηματικής συμμετοχής του συγγραφέως στις περιπέτειες των ηρώων της, και αντλεί τη θεματολογία του από τη μικρασιατική καταστροφή, την περίοδο του εμφυλίου και την μετά τον εμφύλιο περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Με τα "Ματωμένα χώματα" η Σωτηρίου εγκαινίασε την πορεία της προς μια γραφή που συνδυάζει τη μυθιστορηματική τεχνική με μια προοπτική εξέτασης των θεμάτων της από ιστορική σκοπιά, πορεία που συνέχισε και στα δύο επόμενα μυθιστορήματά της την "Εντολή", με θέμα την υπόθεση Μπελογιάννη και το "Κατεδαφιζόμεθα". Τιμήθηκε με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί, το 1983, με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, το 1989, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, το 1990 και με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος, το 1995. Το 2001 η Εταιρεία Συγγραφέων καθιέρωσε προς τιμήν της το βραβείο "Διδώ Σωτηρίου", το οποίο απονέμεται "σε ξένο ή Έλληνα συγγραφέα που με τη γραφή του αναδεικνύει την επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών μέσα από την πολιτισμική διαφορετικότητα". Πέθανε στην Αθήνα στις 23 Σεπτεμβρίου του 2004. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Διδώς Σωτηρίου βλ. Αλέξης Ζήρας, "Σωτηρίου Διδώ", στο "Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό", τ. 9β, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988· Βαγγέλης Κάσσος, "Διδώ Σωτηρίου", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67", τ. Ζ΄, Αθήνα, Σοκόλης, 1988, Δημοσθένης Κούρτοβικ , "Διδώ Σωτηρίου", στο "Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς: ένας κριτικός οδηγός", Αθήνα, Πατάκης, 1995 και Μιχάλης Μ. Μερακλής, Δώρα Μέντη, "Σωτηρίου Διδώ" στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007. 

(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, γεννημένων από τον 18ο αιώνα έως το 1935, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)



Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ


(2014)Ηλέκτρα, Κέδρος
(2011)Κατεδαφιζόμεθα, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη
(2011)Τα παιδιά του Σπάρτακου, Κέδρος
(2009)Ματωμένα χώματα, Κέδρος
(2009)Τα πρώτα βήματα του ψυχρού πολέμου, Κέδρος
(2008)Κατεδαφιζόμεθα, Κέδρος
(2008)Ματωμένα χώματα, Κέδρος
(2008)Ματωμένα χώματα, Κέδρος
(2008)Οι νεκροί περιμένουν, Κέδρος
(2004)Τυχαίο συναπάντημα και άλλες ιστορίες, Κέδρος
(2000)Εντολή, Κέδρος
(2000)Μέσα στις φλόγες, Κέδρος
(1999)Ηλέκτρα, Ελληνικά Γράμματα
(1997)Farewell Anatolia, Κέδρος
(1997)Οι επισκέπτες, Κέδρος
(1996)Terres de sang, Kauffmann
(1996)Η μικρασιατική καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο, Κέδρος
(1995)Θέατρο, Κέδρος


Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2010)Ο Οκτώβρης και η εποχή μας, Τόπος
(1997)Ιστορική πραγματικότητα και νεοελληνική πεζογραφία 1945-1995, Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας [εισήγηση]

27 Απριλίου 2016

Κρίνετε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του; ( ΜΕΡΟΣ 1ο)

Απονεμήθηκαν την Πέμπτη 14 Απριλίου τα Βραβεία Γραφιστικής & Εικονογράφησης (ΕΒΓΕ) 2016.

Βιβλία που βραβεύτηκαν:  



ΤΟ ΧΩΡΙΟ / ΕΒΓΕ (βιβλίο) 

Καρλόπουλος Γιάννης – Ελλάδα / ΑΘΗΝΑ 
Συγγραφέας -Φωτογράφος: Γιάννης Κωσταρής


Πρόκειται για ένα βιβλίο με φωτογραφίες και αφηγήσεις σε τρία κεφάλαια. Ο δημιουργός του βιβλίου, μεταφέρει και καταγράφει ιστορίες κατοίκων του χωριού του (Καλαμωτή Χίου). Συγχρόνως τούς φωτογραφίζει και αναμιγνύει τα πορτραίτα τους με φωτογραφίες που του εμπιστεύθηκαν από το παρελθόν, πλαισιωνοντάς τες με σκηνές και νέες ιστορίες που άκουσε ο ίδιος από την καθημερινή ζωή του χωριού. Περισσότερα: ΕΒΓΕ 2016





Συμβιώσεις / Έπαινος (βιβλίο)   

Γιώργος Ρυμενίδης - Μιχάλης Σοφτάς – Ελλάδα
Σχεδιασμός: Γιώργος Ρυμενίδης, Μιχάλης Σοφτάς, Επιμέλεια: Ζήσης Κοτιώνης, Γιώργος Τζιρτζιλάκης
  

Στο βιβλίο “Συμβιώσεις” συγκεντρώνονται και παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των τεσσάρων χρόνων λειτουργίας (2009–2013) του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) “Συμβιώσεις” του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλία.
Περισσότερα: ΕΒΓΕ 2016




Ναζισμός και Γερμανικός Χαρακτήρας / ΕΒΓΕ
(εξώφυλλο βιβλίου

Βασιλείου Ιφιγένεια – Ελλάδα / Athens 


Ναζισμός και Γερμανικός Χαρακτήρας, Δοκίμιο πάνω στην κατάρρευση του πολιτισμού Το θέμα του βιβλίου αυτού πραγματεύεται ένα θέμα εξαιρετικά δύσκολο, αυτό της γενοκτονίας των Εβραίων από τους Ναζί. Περισσότερα: ΕΒΓΕ 2016



Σειρά Ανθρωπιστικών Επιστημών / Έπαινος (εξώφυλλο βιβλίου

Βασιλείου Ιφιγένεια – Ελλάδα / Athens



Στη σειρά αυτή έγινε μια προσπάθεια ενοποίησης διαφορετικών υποσειρών βιβλίων των ΠΕΚ. Έτσι με μικρές διαφοροποιήσεις, ανάλογα την θεματική ενότητα αλλά και άλλες παραμέτρους όπως τις ανάγκες εκτύπωσης -κάποιες από αυτές γίνονται σε ευρεία ανατύπωση, άλλες σε περιορισμένα αντίτυπα ψηφιακής εκτύπωσης- όλα ακολουθούν μια ενιαία αισθητική γραμμή. Περισσότερα: ΕΒΓΕ 2016






Maria Papadimitriou - Why Look At Animals? Agrimiká. / Έπαινος (εξώφυλλο βιβλίου

Βασιλική-Μαρία Πλαβού – Ελλάδα / Τρίκαλα
Επιμέλεια: Μαρία Παπαδημητρίου, Θεόφιλος Τραμπούλης, Σχεδιασμός: Βασιλική-Μαρία Πλαβού, Συντονισμός: Θεόφιλος Τραμπούλης, Μεταφράσεις: Μέμη Κατσώνη, Αντρέας Μπλουμ, Τώνυ Μόζερ, Γλωσσική Επιμέλεια: Έφη Γιαννοπούλου, Αndrea Gilbert, Εκτύπωση: ALTA GRAFICO Α.Ε., Έκδοση: postmedia books




Why Look At Animals? Agrimiká. Ο καλλιτεχνικός κατάλογος Why Look At Animals? Agrimiká. αποτελεί την κεντρική έκδοση που συνοδεύει το ομώνυμο έργο της Μαρίας Παπαδημητρίου στην 56η Διεθνή Έκθεση Τέχνης - La Biennale di Venezia, ως εθνική συμμετοχή. Το έργο επαναδιαπραγματεύεται τη σχέση ζώου και ανθρώπου σε μια σύγχρονη μη-ανθρωποκεντρική συνθήκη θέτοντας ευρύτερα ζητήματα σχετικά με το παρόν και την σκληρότητα, την κουλτούρα των ερειπίων και την «άγρια σκέψη», τη διάχυση του φόβου και την πολιτική αλληγορία.  Περισσότερα: ΕΒΓΕ 2016.




Συνεργαστήριον και Συνεργάται / Χρυσό Γραφιστικής, ΕΒΓΕ (αυτοέκδοση

Γεωργίου Βασίλης – Ελλάδα / Αιγάλεω
Art Director: Μανώλης Αγγελάκης, Art Director: Χρύσανθος Αγγελάκης, Art Director: Βασίλης Γεωργίου, Art Director: Κώστας Θεοχάρης, Art Director: Μαριέττα Καλοννά, Art Director: Σέργιος Κοτσόβουλος, Art Director: Πάρις Κούτσικος, Art Director: Ολυμπία Λιόνη, Art Director: Χρήστος Μακρυδάκης, Συνεργάτης: Μάριος Αντωνόπουλος , Συνεργάτης: Βαγγέλης Πέτικας, Συνεργάτης: Στέλιος Σπανουδάκης, Συνεργάτης: Σιμόνη Φιλίππου, Συνεργάτης: Μάρκος Ζουριδάκης


Τα κακά νέα – τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Τα καλά νέα – τίποτα δεν κρατάει για πάντα» Το Συνεργαστήριον –μοντέρνο ατελιέ σχεδιασμού, καλλιγραφίας, επιγραφοποιείο, εκτυπωτικό εργαστήριο και εκθετήριο– συμμετείχε στην δράση «Traces of commerce» σε ένα από τα καταστήματα της Στοάς Εμπόρων, στην οδό Βουλής, από τον Δεκέμβριο του 2014 έως τον Ιούλιο του 2015. Ήταν μια συμπληρωματική δράση ανταλλαγής δυνατοτήτων, ικανοτήτων και γνώσεων. Περισσότερα:  ΕΒΓΕ 2016. 

 Εδώ θα βρείτε αναλυτικά τα βραβεία ανά κατηγορία: www.elculture.gr/ ΕΒΓΕ 2016

22 Απριλίου 2016

Το ιστολόγιό μας σε απεργία

Πηγή εικόνας: https://left.gr



Το ιστολόγιό μας "σιωπά", συμμετέχοντας στην απεργία των δημοσιογράφων για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Διεκδικούν: τη διατήρηση του ταμείου ασφάλισής τους και την ένταξη σε αυτό όλων των εργαζομένων στα μμε, τη διασφάλιση του αγγελιόσημου και την επέκτασή του και στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης.

21 Απριλίου 2016

Η λέξη του μήνα (23.4): "Ο Πόντος" της Χριστιάνας Βέλλου



Και οι τέσσερις πίνακες είναι έργα της Λίας Ελευθεριάδου. Στα δύο πρώτα βλέπουμε την  Ιερά Μονή Αγίου Περιστερεώτα ή Περιστερά, που βρίσκεται 28 χλμ. από την Τραπεζούντα του Πόντου, στο όρος Πυργί Γαλίαινας Ματσούκας.  Η Λία Ελευθεριάδου έχει αποτυπώσει στιγμές και τόπους από την ζωή του Πόντου, τόσο στους πίνακές της όσο και στα υφαντά της.












19 Απριλίου 2016

Τώρα διαβάζουμε και γνωρίζουμε τον Ισίδωρο Ζουργό


Ισίδωρος Ζουργός
Πηγή φωτό: http://www.vakxikon.gr
Την Τετάρτη, 20 Απριλίου 2016, στις 7 μ.μ., στο Καφέ του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (εντός ΔΕΘ), τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης 
συναντούν τον συγγραφέα Ισίδωρο Ζουργό,
και μιλούν για τα βιβλία του και το ταξίδι της γραφής. 

Το βιοεργογραφικό και τα εξώφυλλα των βιβλίων προέρχονται από τη βάση της βιβλιονέτ.




Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964. Σπούδασε Παιδαγωγικά και υπηρετεί στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δάσκαλος. Έχει δυο παιδιά και σήμερα εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με διάφορα περιοδικά δημοσιεύοντας ποίηση και πεζογραφία, καθώς και βιβλιογραφικά κριτικά σημειώματα. Έχει επίσης ασχοληθεί με θέματα διδασκαλίας της λογοτεχνίας στο δημοτικό σχολείο και ιστορίας της εκπαίδευσης. Το 1996 συμμετείχε στη συλλογική έκδοση κειμένων για την εκπαίδευση, με τον τίτλο "Αναπνέοντας κιμωλία -γραφές εκπαιδευτικών", από τις εκδόσεις Σαββάλα. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: "Φράουστ" (Λιβάνης, 1995/Πατάκης, 2010), "Αποσπάσματα από το βιβλίο του ωκεανού" (Πατάκης, 2000/2007), "Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού" (Πατάκης, 2002/2010), "Στη σκιά της πεταλούδας" (Πατάκης, 2005), "Η αηδονόπιτα" (Πατάκης, 2008), "Ανεμώλια" (Πατάκης, 2011 - Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ). Επίσης, συμμετείχε στη συλλογική έκδοση "Ζωολογία του πάνω και του κάτω κόσμου" (Πατάκης, 2009), στη σειρά "Hotel-Ένοικοι Γραφής", που επιμελείται ο Μισέλ Φάις.



Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2014)Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο, Εκδόσεις Πατάκη
(2012)Ανεμώλια, Εκδόσεις Πατάκη
(2011)Ανεμώλια, Εκδόσεις Πατάκη
(2010)Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού, Εκδόσεις Πατάκη
(2010)Φράουστ, Εκδόσεις Πατάκη
(2008)Η αηδονόπιτα, Εκδόσεις Πατάκη
(2007)Αποσπάσματα από το βιβλίο του ωκεανού, Εκδόσεις Πατάκη
(2005)Στη σκιά της πεταλούδας, Εκδόσεις Πατάκη
(2002)Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού, Εκδόσεις Πατάκη
(2000)Αποσπάσματα από το βιβλίο του ωκεανού, Εκδόσεις Πατάκη
(1995)Φράουστ, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2014)Ιστορίες ταχυδρομείου, Ελληνικά Ταχυδρομεία
(2011)Τάξη + αταξία, Ακρίτας
(2009)Ζωολογία του πάνω και του κάτω κόσμου, Εκδόσεις Πατάκη

18 Απριλίου 2016

ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3 / Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα: «Η εξομολόγηση ενός αστυνομικού» - Δευτέρα 18-4-2016

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ «EΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ»  ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3


Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3, στα πλαίσια του αφιερώματός της Ευρωπαϊκό Πολιτικό Σινεμά, παρουσιάζει τη Δευτέρα 18 Απριλίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665) 45 χρόνια μετά τη βράβευσή του στο Φεστιβάλ Μόσχας το συνταρακτικό πολιτικό δράμα του Νταμιάνο Νταμιάνι Η εξομολόγηση ενός αστυνομικού (Ιταλία, 1971, έγχρωμη, 101'). Παίζουν: Φράνκο Νέρο, Μάρτιν Μπάλσαμ, Λουτσιάνο Κατενάτσι, Μαριλού Τόλο.

Η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια γίνονται από το ΚΕΜΕΣ. Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Κώστα Τσιναρίδη. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο θα είναι: Η σχέση νομιμότητας και προστασίας των οικονομικών συμφερόντων.

Η έρευνα πίσω από την προμελετημένη απόπειρα δολοφονίας ενός μεγαλοεργολάβου οδηγεί σε έναν λαβύρινθο αποκαλύψεων με πολιτικές προεκτάσεις.


Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Το αστυνομικό φιλμ είναι ένα αναγνωρίσιμο κινηματογραφικό είδος με πάρα πολλούς οπαδούς. Με την κατάλληλη σκηνοθετική καθοδήγηση μπορεί να προσφέρει μια ποιοτική διασκέδαση στους σινεφίλ. Ωστόσο, το νήμα που συνδέει την αστυνομική πλοκή με τον πολιτικό προβληματισμό δε γίνεται πάντοτε αντιληπτό. Ο παραγνωρισμένος διανοούμενος Νταμιάνο Νταμιάνι κατόρθωσε να το συνδέσει πολλές φορές, όπως στην Εξομολόγηση ενός Αστυνομικού.
Ο Επιθεωρητής της Αστυνομίας Μποναβία (Μάρτιν Μπάλσαμ) πετυχαίνει την αποφυλάκιση ενός γκάνγκστερ με την ελπίδα ότι θα στραφεί ενάντια στο πρώην αφεντικό του, τον αδίστακτο μεγαλοεργολάβο Λομούνο (Λουτσιάνο Κατενάτσι). Όταν το σχέδιό του αποτυγχάνει, ο έντιμος όσο και ιδεολόγος Εισαγγελέας Τραϊνι (Φράνκο Νέρο) καλείται να ερευνήσει την υπόθεση. Η αποκάλυψη ενός λαβυρίνθου στοιχείων θα έχει οδυνηρές συνέπειες για όλους.
Βασισμένη σε αληθινό περιστατικό, η ταινία υιοθετεί αρχικά το στυλ της γκανγκστερικής περιπέτειας για να συνεχίσει με στοιχεία θρίλερ (οι σκηνές στο ψυχιατρείο) και να καταλήξει στο κοινωνικό δράμα. Η δεξιοτεχνία του Νταμιάνι είναι εμφανής, αφού χειρίζεται άνετα την κάμερα και τους ηθοποιούς σε μακρές λήψεις (η σκηνή της ιδεολογικής διαφωνίας Τραϊνι- Μποναβία), ενώ καταφέρνει να διατηρεί την ίδια ένταση σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους. Οι ήρωές του κινούνται μέσα σε ένα περιβάλλον διεφθαρμένο οικονομικά και πολιτικά, που έρχεται σε αντίθεση με την εμμονή τους στο σεβασμό του νόμου (Τραϊνι) ή στις αληθινές αλλά παραγκωνισμένες αξίες (Μποναβία). Η δυναμική όσο και μελαγχολική μουσική επένδυση του Ριτς Ορτολάνι και η λαδί φωτογραφία του Κλαούντιο Ραγκόνα τονίζουν την πορεία τους προς το πικρό τέλος με την ταυτόχρονη διάλυση κάθε ψευδαίσθησης για το πολιτικό και νομικό σύστημα το οποίο υπηρετούν.
Εντύπωση προκαλεί η απουσία του μαζικού κινήματος, γεγονός παράξενο για πολιτική ταινία. Η ταξική πάλη εμφανίζεται ως μακρινή ανάμνηση μέσα από φλας-μπακ, με μοναδικό θετικό πρότυπο τον δολοφονημένο συνδικαλιστή φίλο του Μποναβία. Είναι η εποχή που το εργατικό κίνημα αρχίζει και κατακαθίζει, αφού το πανίσχυρο Ιταλικό ΚΚ, στο οποίο ανήκε και ο οξυδερκής Νταμιάνι, ολοκληρώνει την απάρνηση των αρχικών επαναστατικών του οραμάτων με τη διατύπωση του “ιστορικού συμβιβασμού”. Ακόμα και έτσι όμως, οι ήρωες δε θα μπορούσαν να αλλάξουν στρατόπεδο, αφού έχουν ήδη στιγματιστεί ως “εχθροί”. Όσο για τη Μαφία, όσο περιθωριακή και αν φαντάζει, είναι άρρηκτα δεμένη με την επιχειρηματικότητα. Τα παραπάνω δεικτικά σχόλια οδήγησαν την ταινία να βραβευτεί στο πιο πολιτικοποιημένο διεθνές φεστιβάλ, αυτό της Μόσχας.
Η ταινία είναι η πιο αντιπροσωπευτική των προβληματισμών του Νταμιάνι, ο οποίος δικαιώνει πλήρως τον χαρακτηρισμό που του απέδωσε ο Παζολίνι ως “σκληρού ηθικολόγου που αναζητά χαμένες παραδοσιακές αξίες”. 45 χρόνια μετά, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Αν ο Νταμιάνι σκηνοθετούσε τώρα την ταινία του, δεν θα άφηνε ανοιχτό το τέλος της, του οποίου η έκβαση λειτουργεί εντέλει ως σχόλιο για την προσωπική ηθική του Τραϊνι παρά ως πολιτική προτροπη προς τους συναδέλφους του.»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε την Εξομολόγηση ενός αστυνομικού είναι:

1.    Για το συνδυασμό πολιτικού προβληματισμού και αστυνομικής περιπέτειας.
2.    Για την περιγραφή του ιταλικού “οικοδομικού θαύματος”, που έχει πολλές ομοιότητες με το ελληνικό.
3.    Για την ανάδειξη της σχέσης εξουσίας και υποκόσμου με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων.
4.    Για τις αναφορές στο σινεμά του Φραντσέσκο Ρόζι.
5.    Για την ερμηνεία του Φράνκο Νέρο, που ξεκινάει με δυναμισμό και καταλήγει στη συντριβή.
6.    Για τον ρόλο του Μάρτιν Μπάλσαμ, που συνδυάζει κυνισμό και πικρία.
7.    Για τη μουσική του Ριτς Ορτολάνι, που συνδυάζει την ένταση με τη μελαγχολία.
8.    Για την επιτηδευμένα μουντή και κιτς φωτογραφία του Κλαούντιο Ραγκόνα.
9.    Για την σειρά των γεγονότων που οδηγούν στη διάλυση κάθε ψευδαίσθησης για το πνεύμα του νόμου.
10.  Για το ότι ο Νταμιάνι μας ξαφνιάζει ακόμα και στο τέλος.


Υ.Γ. Τη Μεγάλη Δευτέρα 25 Aπριλίου η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 παρουσιάζει στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το υπαρξιακό πολιτικό δράμα του Φραντσέσκο Ρόζι Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι (1979).


17 Απριλίου 2016

Η λέξη του μήνα (23.3): "Ο Πόντος" της Ανθής Καραμανλή




ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ,
πηγή εικόνας: https://pontiakilelapa.wordpress.com


πόντος:  
Ι - ανοιχτή θάλασσα - πέλαγος
ΙΙ - εκατοστόμετρο
ΙΙΙ - υπαινιγμός
IV - υποθετικό σημείο που έχουν ως μονάδα μέτρησης στα χαρτοπαίγνια
V - μικρή θηλειά (βροχίδα) των βελόνων πλεξίματος

Πόντος:   
Ι - Γιος της Γαίας και του Αιθέρος, προσωποποίηση της θάλασσας.
ΙΙ - Προσηγορικό όνομα των θαλασσών που ήδη από τον Ηρόδοτο περιορίζεται στον Εύξεινο Πόντο. Κατά τον Ξενοφώντα: η περιοχή που βρέχεται από τα νότια παράλια του Εύξεινου Πόντου, εκτείνεται από την Φασίδα ως τον Άλυο ποταμό και τη Σινώπη και χωρίζεται από την Μικρά Ασία από τις οροσειρές του Παρνάδρου (Μπαρχάλ Νταγ) και του Σκυδίσου (Καπάν Νταγ).