30 Απριλίου 2015

Η λέξη του μήνα: φως 11.10

 Για τη  Λέξη του μήνα,  της Έφη Πέτρου


φωτογραφία της Najia Islam Jisa

Όταν τα πηγάδια τ' ανήλιαγα άνοιγαν και σε κατάπιναν,
όταν η ίδια η αγκαλιά σου περίσσευε να σ' αγκαλιάσει,
τόσο μικρή γινόσουν.
Όταν τα χρώματα γίνονταν μαύρα,

28 Απριλίου 2015

Η λέξη του μήνα: φως 11.9

26 Απριλίου 2015

Η λέξη του μήνα: φως 11.8

 Για τη Λέξη του μήνα
φωτογραφία και σημείωμα:
Παντελής Τρακίδης.




Σίγουρα το φως είναι ζωή, αλλά είναι και η πένα του φώτο-γράφου. Να, λοιπόν, ένα προχθεσινό δείγμα της γραφής μου.



25 Απριλίου 2015

Τώρα διαβάζουμε: "Η πόλη και τα σκυλιά" / Μάριο Βάργκας Λιόσα



Η πόλη και τα σκυλιάΜάριο Βάργκας Λιόσα

Ξενόγλωσσος τίτλος: La ciudad y los perros
Μετάφραση από τα ισπανικά: Αγγελική Αλεξοπούλου
Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση, 1999
(σελ. 504)

Πρόταση της Άννας Παντζή

Πηγή: http://www.biblionet.gr
Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 2010

24 Απριλίου 2015

Ουζερί Τσιτσάνης, τα γυρίσματα της ταινίας

Στο γενικό κάλεσμα για κομπάρσους, στο πλαίσιο των γυρισμάτων της ταινίας "Ουζερί Τσιτσάνης" του Μανούσου Μανουσάκη, βασισμένης στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, ανταποκρίθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι. Με την ματιά του κομπάρσου λοιπόν, ένα μίνι φωτορεπορτάζ από την 2η μέρα γυρισμάτων, στον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό. 

Η σκηνή αφορούσε τον αποχωρισμό-αποχαιρετισμό των ερωτευμένων ηρώων. Ο κομπάρσοι αναπαριστούσαν το πλήθος των Εβραίων της πόλης, κατά τη στιγμή της επιβίβασης τους στα βαγόνια του τρένου για το Άουσβιτς, ενώ οι ίδιοι νόμιζαν πως μετανάστευαν. Να σημειωθεί πως τα βαγόνια που χρησιμοποιήθηκαν στα γυρίσματα, είχαν χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό αυτό κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής.


22 Απριλίου 2015

3o Spring Bazaar για την ενίσχυση του συμβουλευτικού κέντρου της Μέριμνας στη Θεσσαλονίκη

Η άνοιξη έφτασε και οι Φίλοι της Μέριμνας Θεσσαλονίκης, πιστοί στο ραντεβού τους μαζί σας, ετοίμασαν για μία ακόμη χρονιά το Spring Bazaar, που τείνει να αποτελέσει θεσμό για την πόλη.

Αντλώντας βοήθεια και δύναμη από τις δικές σας προσφορές, οι ΦΜΘ είναι έτοιμοι να σας υποδεχθούν το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Απριλίου στην Αποθήκη Γ’ στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, από τις 11 το πρωί ως τις 7 το απόγευμα, για να κάνετε συμφέρουσες αγορές, να διασκεδάσετε παρέα με τα παιδιά σας και παράλληλα να ενισχύσετε το συμβουλευτικό κέντρο της Θεσσαλονίκης.


21 Απριλίου 2015

67 Βιβλίο - Boualem Sansal, "Ο Γερμανός μουτζαχεντίν ή το ημερολόγια των αδερφών Σίλλερ" (4ος χρόνος)

Boualem Sansal,  Ο Γερμανός μουτζαχεντίν
Μετάφραση: Ευγενία Γραμματικοπούλου
Εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2010
11-3-2015
Βιβλίο 67ο
Πρόταση της Αντιγόνης Παπαδάκη



  
                          
 Αλέξης Αλεξίου
     Το βιβλίο μου άρεσε.
 Μου άρεσε γιατί περιείχε διαχρονικές αλήθειες και μηνύματα που αγγίζουν βαθιά κάθε σκεπτόμενη συνείδηση.
    Το μυθιστόρημα, αν και έχει χρονική αναφορά την περίοδο της Αλγερινής επανάστασης, εκτείνεται και σε ένα δεύτερο χρονικό πλαίσιο, την περίοδο της γερμανικής βαρβαρότητας, συνδέοντας με έξυπνο τρόπο τη φρίκη του πολέμου της Αλγερίας τη δεκαετία του 1990 και τη φρίκη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Δεν αρκείται όμως σ’ αυτό. Διαρκώς πετάγεται, δήθεν σαν παρέκβαση, στο σήμερα όπου συναντά και σχολιάζει το ίδιο πρόσωπο του κακού, την ίδια τη βία, που απλά τώρα έχει  καινούργιο όνομα: ξενοφοβία, ιδεολογική μισαλλοδοξία, θρησκευτικό φανατισμό, ρατσισμό κλπ.
    Μου άρεσε το έξυπνο εύρημά του συγγραφέα, να αναπτύξει το μυθιστόρημα μέσα από αποσπάσματα δύο ημερολογίων, των αδελφών Σίλλερ, που είναι και ο υπότιτλος του βιβλίου. Κι ενώ δίνει στον Ρασέλ τον ρόλο του προοδευτικού, του σκεπτόμενου με άγρυπνη και ανελέητη συνείδηση που τον οδηγεί μέχρι την αυτοκτονία, για αμαρτήματα που δεν αφορούν τον ίδιο αλλά τον νεκρό πατέρα του,  για τον Μάλριχ, καίτοι  λιγότερο εκλεπτυσμένος, λιγότερο ευαίσθητος και μορφωμένος,  κρατάει τον ρόλο του αφηγητή.
     Ο συγγραφέας πλάθει  δύο τραγικούς ήρωες, ανόμοιους  φαινομενικά μεταξύ τους αλλά και τόσο όμοιους  στο να αντιλαμβάνονται, ο καθένας με τον τρόπο του, την αλήθεια των πραγμάτων και της ζωής  πολλές φορές με πίκρα  και συχνά με απόγνωση, ώστε ο Μάλριχ  κάπου να λέει σχεδόν με φυσικότητα “ο θάνατος εκφράζει καλύτερα την αλήθεια των πραγμάτων από ό,τι η ζωή”.

20 Απριλίου 2015

Η λέξη του μήνα: φως 11.6

Για τη Λέξη του μήνα,  από την Ανθή Καραμανλή 


ΦΩΤΟΑΛΛΕΡΓΕΙΑ: αλλεργική αντίδραση (εξανθήματα και κνησμός) που προκαλείται στα σημεία του δέρματος που δέχονται ακάλυπτα ηλιακή ακτινοβολία.
Δια ταύτα και από μέρους όλως των φωτοαλλεργικών της γης επιτρέψτε μου να αναφωνήσω: ΖΗΤΩ ΤΟ ΗΜΙΦΩΣ!  Ενδώστε στην αβάσταχτη γοητεία του σκοταδιού!
Και για να σοβαρευτούμε:
Λεπτομέρεια απο το έργο
Ο Άγιος Ματθαίος και ο Άγγελος
του Caravaggio
,  1602
πηγή: http://myvenetianmask.tumblr.com

ΤΟ ΦΩΣ

19 Απριλίου 2015

Η λέξη του μήνα: φως 11.5

Επιλογή: Βιολέττα Παπαδοπούλου

Οδυσσέας Ελύτης
Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ
(1971)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ

Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας
ο πετροπαιχνιδιάτορας

18 Απριλίου 2015

17 Απριλίου 2015

Έκθεση (17/4/2015-14/7/2015) της κορεάτισσας εικαστικού Ηijo Nam: "Hijo Nam: In dialog with Greek History" στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης




Εγκαίνια έκθεσης της κορεατισσας εικαστικού hijo nam
«Hijo Nam: Ιn dialog with Greek History»
την παρασκευή 17 Απριλίου και ώρα 20.00
στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Διάρκεια έκθεσης:  17 Απριλίου 2015 - 14 Ιουλίου 2015

Το ναυάγιο των Αντικυθήρων στο Μορφωικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΜ-θ 18/4/2015




Τα πιο πρόσφατα ευρήματα από την υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στο ναυάγιο των Αντικυθήρων θα παρουσιάσουν τρεις αρχαιολόγοι, μέλη της ανασκαφικής ομάδας, το Σάββατο 18 Απριλίου, στις 11 π.μ., στο Μορφωτικό  Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης.



Στην εκδήλωση με τίτλο: «Ταξίδι στον χρόνο και τη γνώση: Το ναυάγιο των Αντικυθήρων», ο επιστημονικός υπεύθυνος της ανασκαφής Θεοτόκης Θεοδούλου θα αναφερθεί στην ιστορία της συγκεκριμένης αρχαιολογικής έρευνας από το 1900 ως σήμερα, ο Δημήτρης Κουρκουμέλης θα παρουσιάσει επιλεγμένα παλαιότερα και  νέα ευρήματα που έφερε στην επιφάνεια η ανασκαφική ομάδα, ενώ ο Αλέξανδρος Τούρτας θα μιλήσει για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων και τη χρήση της τεχνολογίας στην ενάλια αρχαιολογία.
Η δράση αυτή του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΜ-Θ είναι ενταγμένη στην  Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Αρχαιολογικών Χώρων, που όπως καθιερώθηκε από την UNESCOεορτάζεται κάθε χρόνο στις 18 Απριλίου.

16 Απριλίου 2015

Θεατρική παράσταση : 'Αρρώστια Θανάτου", στο Θέατρο "Έξω από τα Τείχη", από 17 Απριλίου 2015

«Αρρώστια Θανάτου»,
Της Marguerite Duras.
Από την Παρασκευή 17 Απριλίου,
Στο Θέατρο Έξω από τα Τείχη.

17APR- 19Η παράσταση Αρρώστια Θανάτου στο Θέατρο Έξω από τα Τείχη

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Με ένα βαθιά ποιητικό ερωτικό έργο, την “Αρρώστια του Θανάτου” της Μαργκερίτ Ντυράς, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νεράντζη συνεχίζει το ρεπερτόριό του για τη θεατρική σαιζόν 2014 – 2015 το Θέατρο Έξω από τα Τείχη.
Η ιστορία: Μια αντισυμβατική ερωτική σχέση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Εκείνος την προσλαμβάνει να μείνει μαζί του σε ένα ξενοδοχείο δίπλα στη θάλασσα, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίσει την αγάπη. Εκείνη αποδέχεται την πρόταση, αυτή τη σύμβαση, παρόλο που πολύ νωρίς διαπιστώνει ότι ο άνδρας αυτός δεν είναι ικανός να αγαπήσει καθώς έχει προσβληθεί από την «αρρώστια του θανάτου», την εμμονή δηλαδή, του να χάνει κάθε στιγμή του, κυνηγώντας πάντα μια επόμενη στιγμή που δεν έρχεται ποτέ …
Ένας απροσδιόριστος και αφηρημένος έρωτας ανάμεσα σε μία γυναίκα και έναν άντρα που φοβάται να αγαπήσει. Ένας δραματικός θεατρικός διάλογος που αρχίζει και τελειώνει σε έναν εντελώς άγνωστο τόπο, χωρίς ονόματα, ταυτότητες και προσδιορισμούς. Μία ερωτική πράξη που καθηλώνει όπως οι κοφτές «πινελιές», οι υπαινικτικές φράσεις και οι αλλεπάλληλοι συμβολισμοί. Το κείμενο της Ντυράς με ελλειπτικά σχήματα, σιωπές και υπονοούμενα, απαιτεί όπως η ίδια λέει μια σχεδόν ερωτική συνενοχή ανάμεσα στο κείμενο και τον αναγνώστη-θεατή, που να ξεπερνάει την απλή κατανόηση των προτάσεων και μόνο.
«Ρωτάει: πως θα μπορούσε να γεννηθεί το συναίσθημα της αγάπης…; Σας απαντά: από ένα λάθος, από μια ρωγμή στη λογική του σύμπαντος, ποτέ από τη θέληση…».
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Γιώργος Νεράντζης
Σκηνικά-κοστούμια: Αγγελική Ρελάκη
Φωτισμοί: Ελένη Χούμου
Παίζουν: Ελευθερία Τσάκουρη, Γιάννης Περδίκης
Info: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, στο Θέατρο Έξω από τα Τείχη, Πανεπιστημίου 2 – Ευαγγελίστρια.
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21:10
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Κανονικό 10€, Φοιτητικό και ανέργων 7€
ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ: 2310-210308 και 6937234894
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 60 λεπτά (χωρίς διάλειμμα).

15 Απριλίου 2015

Η λέξη του μήνα: φως 11.4

Έχουμε εδώ την αμεσότητα, την οικειότητα του ρεμπέτικου, που σαν δροσερό αεράκι απλοποιεί τα πράγματα της ζωής, εκφράζοντας την ανθρώπινη ουσία τους (με συνθέτη τον Γιάννη Παπαιωάννου, στιχουργό τον Χαράλαμπο Βασιλειάδη και ερμηνεύτρια τη Σωτηρία Μπέλλου) λυτρωτικά με το τραγούδι αυτό τη δύσκολη καθημερινότητα της σχέσης.

Αρχοντούλα Διαβάτη



14 Απριλίου 2015

ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα:«Μια μορφή στο παράθυρο»

ΓΟΤΘΙΚΟΣ ΤΡΟΜΟΣ, ΣΤΙΛ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ
 ΣΤΟ «ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ»
 ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3



14/4/2015, ώρα 21:00
cine ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ,  Εθνικής Αμύνης 1
«Μια μορφή στο παράθυρο»
του Τζακ Κλέιτον


Με μια εκπληκτική, ποιοτική ταινία του «φανταστικού» συνεχίζει τις προβολές της η Ταινιοθήκη της ΕΡΤ-3 την  Τρίτη 14 Απριλίου στις 21:00 στον Αλέξανδρο με ελεύθερη είσοδο, πάντα στο αφιέρωμα Ταυτότητες, ρόλοι, σχέσεις εξουσίας.

Είναι το Μια μορφή στο παράθυρο (The innocents, 1961, ασπρόμαυρο, Μ. Βρετανία-ΗΠΑ, διάρκεια 96’ ) του Τζακ Κλέιτον σε σενάριο από το πολύκροτο μυθιστόρημα του Χένρι Τζέιμς Το στρίψιμο της βίδας. Παίζουν Ντέμπορα Κερ, Πάμελα Φράνκλιν, Μάικλ Ρέντγκρέιβ.

Η ευγενική χορηγία της αίθουσας είναι της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας- Κέντρο Πολιτισμού και η συνδιοργάνωση γίνεται με την καλλιτεχνική επιμέλεια του ΚΕΜΕΣ.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου έντυπη ανάλυση θα διανεμηθεί στο κοινό, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με τους θεατές ως ένα είδος άτυπου λαϊκού πανεπιστημίου.

Παράλληλα, στα θέματα του λαϊκού πανεπιστημίου για τον κινηματογράφο το προς ανάπτυξη και συζήτηση θέμα είναι: Κινηματογράφος και λογοτεχνία: Η ιδιαίτερη περίπτωση του Χένρι Τζέιμς.

Μια γκουβερνάντα την περίοδο της βικτωριανής Αγγλίας αναλαμβάνει να προσέχει και να αναθρέψει δύο ορφανά αδελφάκια. Το σπίτι, όμως, κρύβει κάποια μυστικά και τα μικρά ισχυρίζονται πως βλέπουν παράξενες μορφές και διάφορα άλλα φαινόμενα, κάτι που δεν αντιλαμβάνεται η γκουβερνάντα.  Η κλιμάκωση των εξελίξεων θα φέρει απρόσμενα γεγονότα. Από την πένα του Χένρι Τζέιμς και την ικανότητα του Κλέιτον προκύπτει ένα εκπληκτικό φιλμ, εσωτερικού, ψυχολογικού αλλά και κοινωνικού τρόμου, το οποίο μιμήθηκαν πολλοί.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Πάνω στην καλά δομημένη συνταγή του γοτθικού τρόμου βρετανικού τύπου και χάρις στη διεισδυτική γραφή του Χένρι Τζέιμς προκύπτει ένα εκπληκτικό, αμφίσημο, ατμοσφαιρικό φιλμ. Ο Τζέιμς διαθέτει πάντα την ικανότητα να διεισδύει στις λεπτές αποχρώσεις των διαστροφικών καταστάσεων και ο Κλέιτον εδώ τις διαχειρίζεται με το μέγιστο σεβασμό έτσι ώστε προκύπτει κάτι το σπουδαίο, που υπερβαίνει μια ταπεινή ταινία τρόμου.
Η μις Γκίντενς αναλαμβάνει από το θείο δύο ορφανών παιδιών  ένα σπίτι και την ανατροφή τους. Αρχικά γνωρίζεται με την αξιαγάπητη Φλόρα, ενώ αργότερα φθάνει και ο Μάικλ που τον έχουν αποβάλει από το σχολείο του. Υπάρχει και ένα τέταρτο πρόσωπο στο σπίτι, η οικονόμος κ. Γκρόουζ, που αφηγείται στην γκουβερνάντα την κακή τύχη των δύο προηγούμενων ενοίκων.
Η κ. Γκίντενς μεγαλώνει τα παιδάκια με ελευθερία και τους δίνει ευκαιρίες και πρωτοβουλίες. Και τότε αρχίζει ένα παράξενο παιγνίδι. Τα παιδιά ισχυρίζονται πως το σπίτι είναι στοιχειωμένο από τους προηγούμενους ενοίκους, βλέπουν μορφές, επηρεάζονται. Αρχίζει η σύγκρουση δύο οπτικών και δύο λογικών: Της γκουβερνάντας που δεν νιώθει, δεν βλέπει, δεν αισθάνεται τίποτα απ’ όλα αυτά και των παιδιών που ισχυρίζονται άλλα.
Με ελάχιστες τυπικές σκηνές τρόμου ο Κλέιτον παράγει ένα εκπληκτικό, ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα, όπου ο φόβος είναι καθαρά εσωτερικός, καλά κρυμμένος, ενώ σταδιακά γίνεται διάχυτος. Το τέλος είναι εκπληκτικό και παρακάμπτει τα προβλεπόμενα.
Αν είναι να την κατατάξουμε αυτή την ταινία στην κατηγορία των δημιουργιών με στοιχειωμένα σπίτια, θα την αδικήσουμε. Χάρις στον Χένρι Τζέιμς, στη φωτογραφία του διακεκριμένου μετρ Φρέντι Φράνσις  αλλά και στον Κλέιτον έχουμε ένα μίνι κλασικό πάνω στο τρόμο των χώρων, της κοινωνικότητας και τη δύναμη της παιδικής ψυχής να επικοινωνήσει με το άλλο. Ως εκ τούτου, το αμείωτο ενδιαφέρον, η μελαγχολία, η απώλεια, το χαμένο όνειρο μας κατακλύζουν με μια συγκλονιστική, πικρή διαδικασία. Οι ταυτότητες λιώνουν, οι ρόλοι αλλάζουν, οι σκεπτομορφές ζωντανεύουν. Ανυπέρβλητο!»

Υ. Γ. Προτάθηκε για BAFTA, κέρδισε βραβεία ήσσονος σημασίας.
Του Χένρι Τζέιμς 16 μυθιστορήματα έγιναν ταινίες. Ταινίες που μοιάζουν πολύ με το φιλμ είναι: Οι άλλοι του Αλεχάντρο Αμεναμπάρ κι ακόμα ο Άνθρωπος της νύχτας του Μάικλ Γουίνερ. Δείτε οπωσδήποτε και το The turn of the screw (1992), που είναι το μέτριο ριμέικ του Μια μορφή στο παράθυρο.



ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ «ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ»

Εξάλλου, δέκα λόγοι για να μην χάσετε το Μια μορφή στο παράθυρο είναι οι ακόλουθοι:

1.    Για να απολαύσετε το εξαιρετικό λογοτέχνημα του Χένρι Τζέιμς, το οποίο 70 χρόνια μετά έγινε μετριότατο ριμέικ.
2.    Για την εκπληκτική ατμοσφαιρική φωτογραφία του Φρέντι Φράνσις, που είναι η μισή ταινία
3.    Για τον αριστοτεχνικό τρόπο που ο Κλέιτον χτίζει την αφήγηση.
4.    Για τα αργά, μεγάλα, σταθερά πλάνα, που βαθμιαία σε υποβάλλουν.
5.    Για τους έξοχους ρόλους
6.    Για το παράξενο και υποβλητικό τραγουδάκι της αρχής
7.    Για τον τελικά διαφορετικό τρόμο που εκλύεται από το φιλμ, και δεν έχει καμιά σχέση με τις ταινίες της σειράς.
8.    Για τον σεβασμό στο κλασικό κείμενο του Τζέιμς, όπου παρά τις παρεμβάσεις, όλα γίνονται έντεχνα.
9.  Για την ανάδειξη της «κοινωνικότητας» των χώρων και της ψυχαναλυτικής αξίας των καταστάσεων
10.  Για τη ψηλάφηση του κακού μέσα από σύνθετες διαδικασίες

Υ.Γ. Η επόμενη ταινία στο ίδιο αφιέρωμα είναι το κομψοτέχνημα του Αλέν Ρενέ Providence  (έγχρωμο, Γαλλία- Ελβετία-Ηνωμένο Βασίλειο, 1977). 

Διπλή απώλεια. Αντίο στον Εντουάρντο Γκαλεάνο και στον Γκίντερ Γρας


Εντουάρντο Γκαλεάνο (1940-2015)
Πηγή εικόνας: http://www.lifo.gr


Βιογραφία και βιβλιογραφία
(πηγή: http://www.biblionet.gr)
Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο γεννήθηκε το 1940 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Εκεί κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο των έντυπων μέσων δημοσιεύοντας γελοιογραφίες και χρονογραφήματα στο περιοδικό "El Sol". Το 1961 γίνεται διευθυντής της καθημερινής εφημερίδας "Epoca" και αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας επιθεώρησης "Marcha". Το 1973 εξορίζεται εξαιτίας των ιδεών του και καταφεύγει στην Αργεντινή, όπου ιδρύει το λογοτεχνικό περιοδικό "Crisis". Μετά το πραξικόπημα του 1976 αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα και εγκαθίσταται στην Ισπανία. Το 1985, ύστερα από την πτώση της δικτατορίας, επιστρέφει στο Μοντεβιδέο. Στο έργο του συγκλίνουν η λογοτεχνική αφήγηση και το δοκίμιο, η ποίηση και το χρονικό. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και βιβλίων για τη Λατινική Αμερική, μεταξύ των οποίων γνωστότερα είναι τα: "Su majestad el futbol" ("Η αυτού μεγαλειότης το ποδόσφαιρο", 1968), "Las venas abiertas de America Latina" ("Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής", 1971, ελλ. εκδ. Θεωρία, 1982· Κουκκίδα, 2008), "Cronicas latinoamericanas" ("Λατινοαμερικανικά χρονικά", 1972), "Dias y noches de amor y de guerra" ("Μέρες και νύχτες αγάπης και πολέμου", 1978, ελλ. εκδ. Εξάντας, 1978), "La trilogia, Memoria del fuego" ("Τριλογία: Μνήμες φωτιάς", 1982-1986, ελλ. εκδ. Εξάντας, χ.χ.· Πάπυρος, 2009), "El libro de los abrazos" ("Το βιβλίο των εναγκαλισμών", 1989, ελλ. εκδ. Κέδρος, 2001), "Patas arriba" ("Ένας κόσμος ανάποδα", ελλ. εκδ. Στάχυ, 2000· Πιρόγα, 2008), "El futbol a sol y sombra" ("Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου", 1995, ελλ. εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1998), κ.ά. Το 1975 και το 1978 τιμήθηκε με το μεγαλύτερο βραβείο της Λατινικής Αμερικής, το Casa de las Americas, το 1989 με το American Book Award για τις "Μνήμες φωτιάς" (Washington University, ΗΠΑ) και το 1999 με το Βραβείο Cultural Freedom Award, που του απονεμήθηκε από το Ίδρυμα Lannan Foundation (Σάντα Φε, ΗΠΑ).

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2014)Η ανάσταση του παπαγάλου, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
(2014)Οι λέξεις ταξιδεύουν, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
(2012)Μνήμη της φωτιάς: Ο αιώνας του ανέμου, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
(2012)Οι μέρες αφηγούνται, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
(2011)Μνήμη της φωτιάς: Τα πρόσωπα και οι μάσκες, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
(2009)Καθρέφτες, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
(2009)Μνήμη της φωτιάς: Η αρχή, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
(2008)Ένας κόσμος ανάποδα, Πιρόγα
(2008)Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής, Κουκκίδα
(2008)Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής, Κουκκίδα
(2006)Ένας μαγικός θάνατος για μια μαγική ζωή, The Monthly Review Imprint
(2001)Το βιβλίο των εναγκαλισμών, Κέδρος [κείμενα, εικονογράφηση]
(2000)Ένας κόσμος ανάποδα, Στάχυ
(1998)Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου, Ελληνικά Γράμματα

Γκίντερ Γρας (1927-2015)(φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)
Το 2012 έγραψε το ποίημα "Η ντροπή της Ευρώπης", εμπνεόμενος από την περιπέτεια της Ελλάδας:

"Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.
Όσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.
Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.
Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.
Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.
Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.
Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμων εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.
Σ' Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ' όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.
Όμως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.
Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ως επάνω.
Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Όλυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν' απαλλοτριώσει.
Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, δημιούργησε".

Πηγή ποιήματος και φωτο:http://www.avgi.gr


Βιογραφία και εργογραφία
(πηγή:http://www.biblionet.gr)


Ο Γκύντερ Γκρας γεννήθηκε το 1927 στην ελεύθερη πόλη του Ντάντσιχ, το σημερινό Γκντανσκ της Πολωνίας, από πατέρα Γερμανό και μητέρα Πολωνέζα. Για να ξεφύγει από τα ασφυκτικά πλαίσια της "καθολικής μικροαστικής οικογένειάς του", όπως έχει πει ο ίδιος, προσελήφθη στα 15 του χρόνια στην Κρατική Υπηρεσία Εργασίας και δύο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1944, κατατάχθηκε στα διαβόητα Waffen SS, όπως εξομολογήθηκε στην (πρόσφατη) αυτοβιογραφία του. Τον Μάρτιο του 1945, υπηρετώντας στη 10η Μεραρχία των Panzer SS, ο Γκρας τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε από τους Αμερικανούς. Μετά τον πόλεμο έκανε διάφορες δουλειές, από ανθρακωρύχος ως λιθοξόος. Φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσελντορφ και στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Βερολίνου, όπου σπούδασε γλυπτική και γραφιστική και έζησε λίγα χρόνια στο Παρίσι ερχόμενος σε επαφή με λογοτεχνικούς κύκλους. Το 1956 ο Γκρας έκανε την πρώτη λογοτεχνική του εμφάνιση με μια συλλογή ποιημάτων. Μετά τον πόλεμο, ο Γκρας δραστηριοποιήθηκε στο πλαίσιο της "Ομάδας 47" -μαζί με τον Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, τον Μάρτιν Βάλζερ, τον Ζίγκφριντ Λεντς, την Ίνγκεμπορ Μπάχμαν, κ.ά.- μια ομάδα διανοούμενων που κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν το πρόβλημα της συλλογικής συνείδησης στη μεταναζιστική Γερμανία. Απέκτησε παγκόσμια φήμη με την "Τριλογία του Ντάντσιχ": "Το τενεκεδένιο ταμπούρλο" (1959, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φόλκερ Σλέντορφ, είκοσι χρόνια αργότερα), "Γάτα και ποντίκι" (1961), "Σκυλίσια χρόνια" (1963). Ακολούθησαν μεταξύ άλλων "Ο Μπουτ, το ψάρι" (1979), "Δυσοίωνα κοάσματα (1992), "Ένα ευρύ πεδίο" (1995), "Ο αιώνας μου" (1999), "Σαν τον κάβουρα" (2002) και φυσικά η αυτοβιογραφία του "Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι" (2006). Σε όλη την πορεία του παρέμεινε -και παραμένει- έντονα πολιτικοποιημένος, υποστηρίζοντας το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών τη δεκαετία του 1960 (υπήρξε σύμβουλος του Βίλι Μπραντ), φιλειρηνιστής με πύρινα άρθρα στον Τύπο εναντίον των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία και της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, αλλά και κατά του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, μεταξύ άλλων. Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.


Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2012)Γάτα και ποντίκι, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2009)Ιστορίες σκοτεινού θαλάμου, Οδυσσέας
(2008)Σαν τον κάβουρα, Οδυσσέας
(2008)Το τενεκεδένιο ταμπούρλο, Οδυσσέας
(2007)Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι, Οδυσσέας
(2007)Το τενεκεδένιο ταμπούρλο, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη
(2005)Γράφοντας μετά το Άουσβιτς, University Studio Press
(1999)Ο αιώνας μου, Οδυσσέας
(1998)Σκυλίσια χρόνια, Διογένης
(1996)Ένα ευρύ πεδίο, Οδυσσέας
(1995)Η πρόβα της εξέγερσης των πληβείων, Δωδώνη Εκδοτική ΕΠΕ
(1994)Δυσοίωνα κοάσματα, Οδυσσέας
(1992)Ο Μπουτ, το ψάρι, Οδυσσέας

Κατακλυσμός, Δωδώνη Εκδοτική ΕΠΕ

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2007)Τέσσερις νομπελίστες ποιητές, Λεξίτυπον
(2005)Λέγοντας ιστορίες, Εκδόσεις Καστανιώτη