31 Αυγούστου 2014

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_"δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα": "Ο δράκος του Ντίσελντορφ"

 1/09/2014 , ώρα 21:00

«θερινή αίθουσα»,  Αγγελάκη 14
μπροστά στο κτίριο της ραδιοφωνίας της ΕΡΤ-3
Ο δράκος του Ντίσελντορφ
του Φριντζ Λαντζ
-----------------------------------------------------


ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3
 Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΪΜΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ
 ΣΤΟΝ «ΔΡΑΚΟ ΤΟΥ ΝΤΙΣΕΛΝΤΟΡΦ»





30 Αυγούστου 2014

Η λέξη του μήνα: γιοφύρια 3.7

Η Έφη Πέτρου συναντά την Ερατώ, τη Μούσα της λυρικής ποίησης, και μαζί της τα γιοφύρια, με ένα ποίημα της. Πηγή έμπνευσης τα γιοφύρια που είδε. Μπορεί  και το γιοφύρι της φωτογραφίας, που έρχεται να κάνει συντροφιά τους γλυκόπικρους στίχους της. 


Γιοφύρια οι ψυχές

Γιοφύρια οι ψυχές, αγάπη μου,
π`ανοιγοκλείνουν όμως
και σαν ανοίγουν και περνούν
τα ρεύματα, οι δονήσεις
σπάνιες χαρές στους ταπεινούς
και στους υποψιασμένους, ακόμα σπανιότερες.
Μα πιότερο μένουν κλειστά 
και μεις φτωχοί και μόνοι
χωρίς τα πλούτη τ`άφθαρτα
τ`αληθινά προικιά μας
βαδίζουμε στην ερημιά.
Κι`άλλη ζωή χαμένη.

28 Αυγούστου 2014

Η λέξη του μήνα: γιοφύρια 3.6

Θυμήθηκα την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, μόλις αναφέρθηκε η λέξη γιοφύρια. Δεν θα ήθελα να προσθέσω κάποιο "ιστορικό" κείμενο από κάποια "πηγή", γιατί δεν μου αρέσει η "Ιστορία" καθόλου. Μου αρέσουν όμως οι ιστορίες που μου έλεγε ο παππούς μου ο Σίμος Βελδεμίρης, αντάρτης ο ίδιος και που είναι μέσα στο κεφάλι μου. Το τραγούδι "Ήρωες" είναι ένα από τα τραγούδια που με είχε νανουρίσει μικρή, πολλές πολλές φορές. Τι καλά να τους θυμόμασταν όλοι, πιο συχνά, τους ήρωες...
Στεφανία

27 Αυγούστου 2014

Δικά μας: STRATOS NTONTSIS

Μικρές στιγμές αμφιβολίας, οι μέρες μες τα χρόνια,
κι ώρες οι μικρότερες που σαν να μην υπάρχουν,
βουρκὼνουν μες τα μὰτια οι "δευτερὸλεπτες εικὸνες".


Έτσι, ολιγόλογα μα περιεκτικά, μας καλωσορίζει ο Στράτος Ντόντσης στην προσωπική του σελίδα http://stratosntontsis.blogspot.gr/ όπου μπορούμε να ανατρέξουμε για να βρούμε βιογραφικά στοιχεία και δείγματα της δουλειάς του.

26 Αυγούστου 2014

Elias Koutsoukos, Eat by yourselfs / Our readings (1st year)

 Elias Koutsoukos, Eat by yourselves 
(possible title in translation)

16-11-2011
Book 3th
A suggestion of George Kalientzidis

The book has not been transleted





Extracts of book reviews
translated by
Xristina Kelesidou

Ifigeneia Theodoridou


The author using minimalist realism tells the story of a teenager, who criticize the world that surrounds him, reflecting our adolescence or at least most of us. A puberty full of rage, anxiety, reaction, romance, innocence, guilt ... as is every puberty more or less.

25 Αυγούστου 2014

Η λέξη του μήνα: γιοφύρια 3.5

Η Χριστίνα Βουμβουράκη  "σχεδιάζει"  και  "ζωγραφίζει"  τις  δικές  της  γέφυρες, εστιάζοντας στην κοινωνική τους διάσταση, αυτήν που μας διαφεύγει από την επιβλητικότητα και το θαυμασμό των κατασκευών, αλλά και από την τριβή της καθημερινότητας.

Οι γέφυρες είναι κατασκευές που αποκαθιστούν την χωρική ασυνέχεια. Έχουν απολύτως σαφή λειτουργικότητα και κατασκευαστική δομή, ανήκουν μάλιστα στα κορυφαία τεχνικά έργα μια που προάγουν την εξέλιξη της Μηχανικής.
Συχνά, εξαιτίας της δυναμικής τους παρουσίας στο χώρο και της εντυπωσιακής εικόνας τους, ή της ασύλληπτης στατικής τους λειτουργίας, ή ακόμα και λόγω της βαρύνουσας σημασίας τους στην οικονομικό-κοινωνική ζωή και ανάπτυξη της περιοχής που εξυπηρετούν, αποτελούν τοπόσημα πόλεων και δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα. Πέρα όμως από τη σημασία τους ή την συγκίνηση που προσφέρουν, ας ρίξουμε μια ματιά στο πως συσχετίζονται οι άνθρωποι με αυτές στην καθημερινότητα τους, όχι τόσο σε σχέση με το εδώ και το εκεί που έχουν φτιαχτεί για να συνδέουν, αλλά με το πάνω και κάτω που εκ των πραγμάτων προκύπτει να δημιουργούν. 

24 Αυγούστου 2014

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_"δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα": "Η Κραυγή που σκοτώνει"

 25/08/2014 , ώρα 21:00


«θερινή αίθουσα»,  Αγγελάκη 14
μπροστά στο κτίριο της ραδιοφωνίας της ΕΡΤ-3
Η Κραυγή που σκοτώνει
του Γιέρζι Σκολιμόφσκι
-----------------------------------------------------

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3
« Η ΚΡΑΥΓΗ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ»
ΕΚΘΑΜΒΩΤΙΚΗ, ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ, ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ





23 Αυγούστου 2014

Αντίο στον Εμμανουήλ Κριαρά

Αποχαιρετισμός

Έφυγε από τη ζωή χθες, 22 Αυγούστου 2014, ο σπουδαίος καθηγητής μεσαιωνικής ελληνικής φιλολογίας  Εμμανουήλ Κριαράς. Σημαντική  η συνεισφορά του τόσο στην αναγνώριση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους όσο και στην καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος γραφής.
Σημαντική ήταν η συνεισφορά του τόσο στην αναγνώριση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους όσο και στην καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος γραφής. Πηγή: www.lifo.gr
Σημαντική ήταν η συνεισφορά του τόσο στην αναγνώριση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους όσο και στην καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος γραφής. Πηγή: www.lifo.gr
Σημαντική ήταν η συνεισφορά του τόσο στην αναγνώριση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους όσο και στην καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος γραφής. Πηγή: www.lifo.gr
πηγή: www.iefimerida.gr/news
http://www.efsyn.gr


Στιγμές ζωής
Η γέννηση. Στον Πειραιά στις 29 Νοεμβρίου 1906
Η επιλογή για σπουδές φιλολογίας (1924)
Η συνάντηση με τη σύντροφο της ζωής του Αικατερίνη Στριφτού στα 1935
Η απόλυση από τη χούντα (1968)
Η απώλεια της συντρόφου (Μάιος 2000)

πηγή: www.istologos.gr/


Περισσότερα  για τη ζωή και το έργο του: http://el.wikipedia.org

22 Αυγούστου 2014

Θώμη Σαββοπούλου, Αρχαιολογική Περιήγηση στο Νομό Κιλκίς

Θώμη Σαββοπούλου,  Αρχαιολογική Περιήγηση στο Νομό Κιλκίς


Εκδόσεις: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση 
Κιλκίς, 1998

Πηγή φωτογραφίας:
http://www.eidisis.gr

Η αρχαιολόγος Θώμη Σαββοπούλου, της ΙΣΤ΄ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης, παρουσιάζει τους αρχαιολογικούς θησαυρούς του Νομού Κιλκίς με πρωτότυπο τρόπο. Τα στοιχεία από την πολύχρονη ανασκαφική έρευνα, το φυσικό περιβάλλον, η γεωμορφολογία της περιοχής, η ιστορική τοπογραφία, η θρησκευτική ζωή και λατρεία των κατοίκων, η παρουσίαση του αρχαιολογικών χώρων, η διαχρονική πορεία και το είδος των ευρημάτων, όπως σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου η συγγραφέας, δίνουν τη 
«δυνατότητα στον ενδιαφερόμενο [αναγνώστη] να αντιληφθεί με άμεση εποπτεία τη διαχρονική κατοίκηση και την ιστορική εξέλιξη των οικισμών». Για την έκδοση του βιβλίου αναφέρει ότι αυτή «ανταποκρίνεται στη βαθύτερη επιθυμία για γνώση του ιστορικού παρελθόντος και της ιδιαιτερότητας της πολιτιστικής φυσιογνωμίας του τόπου». Τα σχέδια που εμπλουτίζουν το βιβλίο είναι δημιουργία του αρχιτέκτονα της ΙΣΤ' Εφορείας Γιάννη Γιαννάκη, καθώς και μέρος των φωτογραφιών που δημοσιεύονται. Η έκδοση είναι δίγλωσση, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα -μετφρ. Ντέμπορα Γουαϊτχάους-, και πραγματοποιήθηκε από την τέως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κιλκίς.

21 Αυγούστου 2014

Στα Αρχαία Στάγειρα, στην πατρίδα του Αριστοτέλη

Τον Μάρτιο του 2014, ο Αριστοτέλης εμφανίστηκε σε πολλά δημοσιεύματα ως η διασημότερη προσωπικότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας, σύμφωνα με την κατάταξη του Tεχνολογικού Iνστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), το οποίο συγκέντρωσε και ανέλυσε δεδομένα σχετικά με την ιστορία και τον πολιτισμό σε όλο τον πλανήτη, από το 4.000 π.Χ. έως το 2010. (βλ. www.athensvoice.gr
Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη, περίπου 500 μ. νοτιοανατολικά του χωριού Ολυμπιάδα, πάνω σε μια μικρή, ορεινή χερσόνησο, η οποία ονομάζεται "Λιοτόπι", βρίσκεται ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους τής Χαλκιδικής, τα Αρχαία Στάγειρα, η γενέτειρα του Αριστοτέλη. 
Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού  http://odysseus.culture.gr/, του Δήμου Αριστοτέλη www.dimosaristoteli.gr και στη σελίδα http://www.hotelsline.gr/ μπορούμε να βρούμε ιστορικά δεδομένα για τα Στάγειρα, καθώς και πληροφορίες για την ανασκαφή και τις αναστηλωτικές επεμβάσεις που έχουν γίνει.

Την Παρασκευή, 22 Αυγούστου 2014 θα εορταστούν τα Αριστοτέλεια 2014 - Στα βήματα του Αριστοτέλη, στον χώρο των Αρχαίων Σταγείρων. Την εκδήλωση διοργανώνει ο Σύλλογος Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Ποιότητας Ζωής σε συνεργασία με την  ΙΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων


Θυμόμαστε, επ' ευκαιρία της αυριανής εκδήλωσης, την επίσκεψη της Λέσχης μας στον αρχαιολογικό χώρο των Αρχαίων Σταγείρων.  Στις 5 Ιουλίου 2014  είχαμε τη χαρά να βρεθούμε στα Στάγειρα και να ξεναγηθούμε από τον αρχιτέκτονα Γιάννη Γιαννάκη, διευθύνοντα των εργασιών ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου, και τη Θώμη Σαββοπούλου, αρχαιολόγο της ΙΣΤ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Τους ευχαριστούμε θερμά. 


Αρχαία Στάγειρα 2014
φώτο: Χριστίνα Βουμβουράκη
Στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου Σταγείρων, στην πατρίδα του Αριστοτέλη

φώτο: Χριστίνα Βουμβουράκη

Επειδή η εμπειρία αυτή ήταν μοναδική, το τοπίο μαγευτικό, όπως φαίνεται και από το φωτογραφικό υλικό που παραθέτουμε, και η θάλασσα κρυστάλλινη, προτείνουμε την πραγματοποίηση μιας ολοήμερης εκδρομής, καθώς συνδυάζει ιστορία, φυσική ομορφιά και απόλαυση. •Όπως σε κάθε καλοκαιρινή επίσκεψη σε αρχαιολογικό χώρο, καλό είναι να φορέσετε άνετα κλειστά παπούτσια –και μακρύ παντελόνιΞεκινήστε νωρίς, γιατί ο ήλιος καίει το μεσημέρι, βάλτε αντιηλιακή κρέμα και μην ξεχάσετε να πάρετε καπέλο κι ένα μπουκαλάκι νερό!

Προσηλωμένοι, γύρω από τους ξεναγούς μας, τη Θώμη και τον Γιάννη
φώτο: Αρχοντούλα Διαβάτη




Εν κινήσει. Στο βάθος το απέραντο γαλάζιο.

Εκ των πραγμάτων, δεν ξέρεις προς τα πού να πρωτο-κοιτάξεις.
φώτο: Αρχοντούλα Διαβάτη

Το είπε και ο Αριστοτέλης:"Τρία πράγματα χρειάζεται η εκπαίδευση: τη φύση, τη μάθηση και την άσκηση".
φώτο: Ντίνα Παπαδοπούλου


(Στην Αγορά) ο Συντονιστής μας αγορεύει

φώτο: Ντίνα Παπαδοπούλου

Η αράχνη λιάζεται και η ομάδα τραβά στην ανηφόρα...
φώτο: Αρχοντούλα Διαβάτη

...αλλά η θάλασσα, δροσερή, μας περιμένει!
φωτό: Στεφανία Βελδεμίρη

Και για το τέλος, λίγα λόγια για τους "ξεναγούς" μας:

Θώμη Σαββοπούλου
Αρχαιολόγος, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην Προϊστορική Αρχαιολογία, Τμηματάρχης Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων   και αναπληρώτρια προϊσταμένη της  ΙΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από γονείς μικρασιατικής καταγωγής, είναι παντρεμένη με τον αρχιτέκτονα Γιάννη Γιαννάκη  και  έχουν δύο παιδιά.
Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην περιοχή του νομού Κιλκίς, του οποίου υπήρξε υπεύθυνη επί σειρά ετών με κύρια ερευνητικά προγράμματα της Ευρωπού και του Παλαιού Γυναικοκάστρου. Αποτέλεσμα των ερευνών αυτών ήταν και η συγγραφή του πρώτου αρχαιολογικού οδηγού για το νομό Κιλκίς –Θώμη Σαββοπούλου, Αρχαιολογική περιήγηση στο ν. Κιλκίς από την αρχαιότητα μέχρι τα παλαιοχριστιανικά χρόνια, Εκδόσεις Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Νομού Κιλκίς, 1988-, σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί αφενός ο αρχαιολογικός πλούτος  και η πολιτιστική κληρονομιά και  αφετέρου να προβληθούν  οι φυσικές ομορφιές του τόπου.
Συμμετείχε στην οργάνωση πολλών διεθνών εκθέσεων ελληνικών Αρχαιοτήτων στην Κίνα, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία , Γαλλία, αλλά και σε εκθέσεις εσωτερικού .
Συμμετείχε ακόμη με ανακοινώσεις και μελέτες σε επιστημονικά συνέδρια, ημερίδες, σε τιμητικούς τόμους και συλλογικές εργασίες. 

Γιάννης Γιαννάκης
Γεννήθηκε στην Ίμβρο. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Είναι υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού (ΥΠΠΟΤ) με βαθμό τμηματάρχη και με αντικείμενο εργασίας τη σύνταξη και επίβλεψη μελετών, που αφορούν την προστασία και ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων και μνημείων.

Συμμετείχε  στην οργάνωση αρχαιολογικών εκθέσεων, τόσο στο Μουσείο  Θεσσαλονίκης  όσο  και στα Μουσεία Πολυγύρου και  Κιλκίς, καθώς και σε εκθέσεις του εξωτερικού, όπως στην Αυστραλία (Αδελαΐδα Μελβούρνη), Λουξεμβούργο,  Ιταλία  ( Μπολόνια) κα.

Συμμετείχε  ως εκλεγμένος εκπρόσωπος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βορ. Ελλάδας του ΥΠΠΟΤ στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων του ΥΠΠΟΤ για πολλά   χρόνια. Είναι εκλεγμένο τακτικό  μέλος του υπηρεσιακού συμβουλίου τεχνικών ΥΠΠΟΤ.

Από το 1978 ασχολείται συστηματικά με τα προβλήματα των Ιμβρίων και υπήρξε επί πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ιμβριακής Ένωσης, του οποίου χρημάτισε γενικός γραμματέας και αντιπρόεδρος. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της έκδοσης του περιοδικού “Ιμβριώτικα”, στο οποίο διατηρούσε, για πολλά χρόνια, μόνιμη στήλη.   Επίσης, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρίας Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου, στην οποία διετέλεσε πρόεδρος για 6 χρόνια. Σήμερα είναι Γενικός Γραμματέας της. Επί τετραετία υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου τού Πατριαρχικού  Ιδρύματος Πατερικών Μελετών.

Ιδιαίτερη ενασχόληση του αποτελεί η αρχιτεκτονική και πολιτιστική παράδοση της Ίμβρου.

20 Αυγούστου 2014

Η λέξη του μήνα: γιοφύρια 3.4

Η Χριστίνα Κελεσίδου, θυμάται τον τόπο της, την Ξάνθη, και με την βοήθεια της ιστοσελίδας του ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΡΑΔΙΟΤΑΞΙ EUROTAXI ΞΑΝΘΗΣ απ' όπου αντλεί πληροφοριακό υλικό (φωτογραφίες και κείμενο) μας δείχνει τα γιοφύρια της...

Τα παραδοσιακά γιοφύρια του νομού Ξάνθης

Τα περισσότερα από τα παλιά γεφύρια της Ξάνθης βρίσκονται στην ορεινή περιοχή και χρονολογούνται από το 18ο-19ο αιώνα ενώ υπάρχουν και κάποια νεώτερα. Μέχρι πρόσφατα, τα γεφύρια αυτά αποτελούσαν απαραίτητο συμπλήρωμα του οδικού δικτύου. Το σημείο όπου θα κτίζονταν ένα γεφύρι καθορίζονταν από τη διαμόρφωση της κοίτης των ποταμών, έτσι ώστε η όλη κατασκευή να θεμελιώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η θέση τους ήταν κομβική – σημείο συνάντησης κεντρικών δρόμων και μονοπατιών. Εξαιτίας της σπουδαιότητας των γεφυριών, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο κοντά τους να κτίζονται χάνια, μύλοι και στρατιωτικά φυλάκια. 


Για την κατασκευή των παραδοσιακών γεφυριών εργάζονταν ειδικευμένοι μάστορες. Με βασικό δομικό υλικό την πέτρα, άρχιζαν να χτίζουν ταυτόχρονα και από τις δύο πλευρές προχωρώντας σιγά σιγά προς την κορυφή. Τα παραδοσιακά γεφύρια του Νομού Ξάνθης ποικίλλουν ώς προς το μέγεθος, τη μορφή τους και ώς προς τον αριθμό των τόξων τους. Τα κεντρικά τόξα είναι ημικυκλικά ή οξυκόρυφα ενώ υπάρχουν και τα λεγόμενα «ανακουφιστικά τόξα» ή «παράθυρα» που αποστολή τους έχουν να μειώνουν το βάρος του γεφυριού και να διευκολύνουν τη διέλευση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας. Το πιο ανθεκτικό τμήμα των γεφυριών είναι, βέβαια, η βάση τους. Στα σημεία έδρασης στους βράχους χρησιμοποιούνται συνήθως μεγαλύτερες πέτρες, ενώ στις μεγάλες κατασκευές σχηματίζεται ένα είδος «πρύμνης» η οποία προστατεύει το όλο οικοδόμημα από τη σφοδρότητα του νερού. Στο πάνω μέρος των γεφυριών παρατηρούμε ότι το οδόστρωμα θυμίζει τα καλντερίμια των μονοπατιών, με πλατειές επίπεδες πέτρες. 


Τα περισσότερα παραδοσιακά γεφύρια του Νομού Ξάνθης βρίσκονται στον ποταμό Κόσυνθο και στον ποταμό Κομψάτο. Στο 5ο χιλιόμετρο του δρόμου Ξάνθης–Σταυρούπολης συναντάμε ένα μεγάλο σε μήκος, αλλά όχι και σε ύψος γεφύρι, από το οποίο διασώζονται δύο μεγάλες καμάρες. Ένα χιλιόμετρο πιο μετά, στον ίδιο δρόμο, βλέπουμε σε ένα παραπόταμο του Κόσυνθου ένα μικρό μονότοξο πέτρινο γεφύρι. Στο 7ο χιλιόμετρο υπάρχει μία νεώτερη μεγάλη γέφυρα, που είναι σε χρήση και στο σημερινό οδικό δίκτυο, ενώ στο 8ο χιλιόμετρο συναντάμε τα ερείπια από το μονότοξο γεφύρι που παρασύρθηκε από το νερό σε πρόσφατες πλημμύρες. Ακολουθώντας την ίδια πορεία, συναντάμε μικρά μονότοξα γεφύρια στο 8ο, 11ο, 20ο χιλιόμετρο προς τη Σταυρούπολη. Στον ποταμό Κομψάτο, συναντάμε αρκετές γέφυρες, που εντυπωσιάζουν με την αρχιτεκτονική τους τελειότητα. Αρχίζοντας από τις Θέρμες συναντάμε σε λίγο τη μεγάλη γέφυρα της Μέδουσας και μία ακόμη συνεχίζοντας το χωματόδρομο προς Κοττάνη. 


Αν ακολουθήσουμε το μονοπάτι προς Κούνδουρο και Τσαλαπετεινό θα οδηγηθούμε,  μετά από πεζοπορία δύο ωρών, σε μία επιβλητική γέφυρα με μία κεντρική αψίδα και μικρότερα τόξα στις άκρες. Στην περιοχή Σατρών υπάρχουν τέσσερεις ακόμα γέφυρες. Μία νεώτερη κατασκευή του αιώνα μας, λίγο έξω από το χωριό, μία παλιά γεφύρα μέσα στις Σάτρες, μία αρκετά ψηλή στο χωματόδρομο που οδηγεί προς τον οικισμό Ακραίος και μία μικρή στο δρόμο προς το χωριό Τέμενος. Η σημαντικότερη γέφυρα του Κομψάτου, βέβαια, είναι η βυζαντινή γέφυρα του Ιάσμου στην γειτονική περιοχή του Νομού Ροδόπης, πραγματικό στολίδι για όλη τη Θράκη.


Στο Νομό Ξάνθης υπάρχουν,  επίσης, μικρότερα γεφύρια, συχνά μέσα σε οικισμούς, όπως εκείνα στη Σιδηρόπετρα, στο Καλότυχο, στις Θέρμες και στο Κάτω Καρυόφυτο (κτισμένο το 1813).

Πηγή φωτογραφιών και κειμένου:  http://xanthi

19 Αυγούστου 2014

Κλείτος Κύρου: "Η απέναντι όχθη"

Κλείτος Κύρου (1921-2006)
Φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος


Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ έζησε 56 χρόνια στη γη
Η μητέρα μου 86 και δεν κουράστηκε
Αθροίζω τα χρόνια που έζησαν
Και τα διαιρώ δια του 2
Έτσι λοιπόν βγάζω τη σημερινή  μου ηλικία


        έχουμε ζήσει τόσο πιο πολύ απ' όσο
        μας μένει να ζήσουμε και παρ' όλα
        αυτά ακόμα δεν ξέρουμε ακόμα δεν
        μάθαμε τα όρια των πραγμάτων που
        μπορούμε να κάνουμε ή να ζήσουμε


Οι άνθρωποι συνήθως αργούν να καταλάβουν
Προσφεύγουν σ' επιχειρήματα κάποιων άλλων εποχών
Αγωνίζονται να για κοινωνικές ή όποιες άλλες επελευθερώσεις
Δεν υποπτεύονται πως η ελευθερία είναι κατά βάθος μια
      δουλεία δίχως αντιπαροχή
Τώρα βρίσκομαι στην απέναντι όχθη μας χωρίζουμε 
Μίση αβυσσαλέα που κάποτε θα ξεχαστούν
Η φωνή μου περνώντας μέσ' από τους φωταγωγούς
Και τα θυροτηλέφωνα φτάνει βραχνή κι απρόσωπη
Στ' αυτιά σας μέσα σ' αυτά τ' αποφόρια που βλέπετε
Αναπηδούσαν κάποτε θηρία ανήμερα
Το δυναμικό της ζωής κάθε στιγμή αφανίζει
Δεν τελειώνει ποτέ


Στην έξοδο συνωστισμός

(1992)

   Σημείωση: Οι στίχοι με πλάγια στοιχεία από το θεατρικό έργο 
του Έντρουαρντ Άλμπυ Μια ευαίσθητη ισορροπία (πράξη 3η).



Κλείτος Κύρου, Ο πρωθύστερος λόγος,
εκδόσεις Αίγειρος, Θεσσαλονίκη, 1996




















18 Αυγούστου 2014

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_"δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα": Όταν περνούν οι γερανοί

18/08/2014 , ώρα 21:00


«θερινή αίθουσα»,  Αγγελάκη 14
μπροστά στο κτίριο της ραδιοφωνίας της ΕΡΤ-3
Όταν περνούν οι γερανοί
του Μιχαήλ Καλατόζοφ
-----------------------------------------------------

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3
 Η ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ  Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ
«ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ»




Η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 συνεχίζει το κορυφαίο αφιέρωμα του καλοκαιριού  με θέμα Όταν ξέσπασε η βία, όπου ανιχνεύονται διάφορες μορφές βίας.
Οι προβολές με την καλλιτεχνική επιμέλεια και τη συμπαράσταση του ΚΕΜΕΣ γίνονται κάθε Δευτέρα στις 21:00  στη θερινή «αίθουσα» της Αγγελάκη 14  πάντα με δωρεάν είσοδο.
Οι πολυπληθείς σινεφίλ που μένουν στο τέλος συμμετέχουν σε μακρά συζήτηση για το θέμα και της προβληματική της προβληθείσας ταινίας.

Τη Δευτέρα, λοιπόν, 18 Αυγούστου παρουσιάζει το βραβευμένο αριστούργημα του Μιχαήλ Καλατόζοφ Όταν περνούν οι γερανοί (ασπρόμαυρο, Σοβιετική Ένωση, 1957) σε σενάριο από θεατρικό έργο. Πρωταγωνιστούν Τατιάνα Σαμοΐλοβα, Αλεξέι Μπατάλοφ.

Η ταινία κέρδισε Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες και τιμητική διάκριση για την Τατιάνα Σαμοΐλοβα.
Η βία στο συγκεκριμένο φιλμ αφορά σ’ αυτή του πολέμου, που διαλύει τις σχέσεις. Βρισκόμαστε στα 1941. Η πανέμορφη Βερόνικα κάνει όνειρα για τη ζωή μαζί με τον αγαπημένο της. Όταν ξεσπάει ο πόλεμος, εκείνος φεύγει για το μέτωπο. Κάποτε μαθαίνουν πως είναι αγνοούμενος. Ο εξάδελφός του, που έχει πάρει αναβολή από το στρατό, τη βιάζει. Εκείνη θα περιμένει πάντα τον αγαπημένο της.

Μια εκπληκτική, ποιητική, ρωσική ταινία, που είναι από τις πρώτες που αμφισβητούν το σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Εκπληκτικές, εξπρεσιονιστικές λήψεις, σπουδαία φωτογραφία, κορυφαίοι ρόλοι με τη Σαμοΐλοβα να ξεχωρίζει. Σκληρή κριτική αλλά και αγάπη για την πατρίδα και φυσικά ύμνος στον πραγματικό έρωτα.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Ρίτσαρντ Πένια.  Η κριτική του Ρίτσαρντ Πάνια είναι η ακόλουθη:

«Στα τελευταία χρόνια του Στάλιν και του σταλινισμού ο σοβιετικός κινηματογράφος είχε πραγματικά εξαφανιστεί. Η συνεχιζόμενη οικονομική εξαθλίωση που προκλήθηκε από τον πόλεμο καθώς και ο γενικός φόβος που κυριαρχούσε στην καθημερινή ζωή ανάγκασαν τα κάποτε σπουδαία σοβιετικά στούντιο να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Μετά το θάνατο του Στάλιν το 1953, άρχισε σιγά-σιγά να ξεπροβάλλει ένας αναγεννημένος σοβιετικός κινηματογράφος. Η ταινία που έγινε σύμβολο αυτής της αναγέννησης είναι το Όταν Περνούν οι Γερανοί του Μιχαήλ Καλατόζοφ . Φαινομενικά, είναι ένα πολεμικό  ρομάντζο (ντυμένο τον μανδύα της αντιπολεμικής ταινίας θα προσθέταμε εμείς) που κάνει λόγο για δύο εραστές, τον Μπόρις και τη Βερόνικα, οι οποίοι χωρίζουν λίγο μετά την έναρξη του πολέμου. Όμως, η ταινία αψήφησε όλα τα κλισέ του είδους (εξ ου καταρχάς και ο χαρακτηρισμός της ως αντιπολεμική). Αντί να εξυμνεί τις ένδοξες νίκες του Κόκκινου Στρατού, επικεντρώνεται σε κάποιες από τις σκοτεινότερες στιγμές του πολέμου, όταν η ικανότατη και τρομερή γερμανική μηχανή κατατρόπωνε εύκολα τον κακά οργανωμένο και φτωχά εξοπλισμένο (αν και ηρωικό) ρωσικό στρατό.
Στο μέτωπο κυριαρχούν η απόγνωση και η αίσθηση του επικείμενου θανάτου.  Ωστόσο, οι Σοβιετικοί θεατές αγάπησαν αυτήν τη μελέτη των πολεμικών εμπειριών τους. Πιθανότατα είχαν κουραστεί από την προπαγάνδα και γνώριζαν καλά ότι στην πραγματικότητα ο πόλεμος είχε αναδείξει λίγους ήρωες. Ο Μπατάλοφ και η Σαμοΐλοβα είναι υπέροχοι, σέξι και γλυκύτατοι ως νεαρό ζευγάρι. Όμως αληθινός σταρ της ταινίας είναι ο διευθυντής φωτογραφίας Σεργκέι Ουρουζένσκι. Με τα συγκλονιστικά πλάνα του με γερανό ή με κινητή κάμερα ο Ουρουζένσκι (ο οποίος είχε δουλέψει με τον Ντοβζένκο στο θαυμάσιο πολεμικό ντοκιμαντέρ Η Μάχη της Ουκρανίας) δίνει την αίσθηση ενός κόσμου που είχε χάσει τα στηρίγματά του ή οποιοδήποτε άλλο σταθερό σημείο αναφοράς, ηθικό, πολιτικό κτλ. Αργότερα ο Ουρουζένσκι δημιούργησε με τον Καλατόζοφ το Είμαι η Κούβα (1964). Όμως, αν εκείνη η ταινία φαίνεται σε κάποιους υπερβολικά μπαρόκ, το Όταν Περνούν οι Γερανοί δεν χρησιμοποιεί οπτικά εφέ για εντυπωσιασμό. Πρέπει να σημειώσουμε ότι ήταν η πρώτη σοβιετική ταινία του Ψυχρού Πολέμου, που προβλήθηκε ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες».


Υ.Γ. Την άλλη Δευτέρα 25 Αυγούστου θα προβληθεί το βραβευμένο αριστούργημα του Γιέρζι Σκολιμόφσκι Η κραυγή που σκοτώνει.

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε την ταινία είναι οι ακόλουθοι:



  1. Για την εκπληκτική, τεφρόχρωμη φωτογραφία της
  2. Για τη συγκλονιστική κίνηση της ποίησης (αυτό που λέει το αμερικανικό τραγούδι poetry in motion)
  3. Για την υποκριτική μονομαχία Τατιάνας Σαμοΐλοβα και Αλεξέι Μπατάλαφ. Είναι συγκλονιστικοί και οι δυο τους.
  4. Για τα λειτουργικά πλάγια καδραρίσματα
  5. Για τη δυναμική αξιοποίηση του  εξπρεσιονισμού
  6. Για την έξυπνη ανατροπή του σοσιαλιστικού ρεαλισμού
  7. Για την αιώνια αναμονή. Αυτό που αγάπησες πάντα το περιμένεις, το προσδοκάς.
  8. Για την καταγγελία των στρεβλώσεων του υπαρκτού σοσιαλισμού
  9. Για τη δυναμική ενός θεατρικού έργου που γίνεται έξοχη ταινία  χάρις στα ντεκουπάζ και τη γεωγραφία των κάδρων.
  10. Για τους γερανούς που λειτουργούν ως ένα πολύπλοκο σύμβολο ταυτόχρονα φυγής, αναμονής, προσδοκίας και έλευσης.