Η λέξη του μήνα: Ηλιοβασίλεμα 4.7

 Η Ελένη Παπαστεργιάδου ανατρέχει στο TripAdvisor.com.gr,  μια  ιστοσελίδα
που παρέχει πληροφορίες σχετικές με ταξίδια, για να εντοπίσει
συγκλονιστικά ηλιοβασιλέματα ανά τον κόσμο.

 

Ανάμεσα τους το φημισμένο ηλιοβασίλεμα της Οίας:

 

Η λέξη του μήνα: Ηλιοβασίλεμα 4.6

Λένε οι καλλιτέχνες φωτογράφοι πως μια "καρποσταλική" φωτογραφία δεν είναι καλλιτεχνική. Μπορεί να έχουν και δίκιο μα εμένα λίγο με απασχολεί, γιατί εκείνη την ώρα που ο ήλιος θα βάψει τα νερά πορτοκαλοχρυσαφιά, διάφορα συναισθήματα ξεχειλίζουν από μέσα μου και νιώθω σαν σε όνειρο. Βέβαια για μένα ηλιοβασίλεμα και θάλασσα είναι σχεδόν συνυφασμένα, γιατί στη θάλασσα  είσαι λιγάκι πιο κοντά στο όνειρο. Κι όταν αισθάνεσαι έτσι... δεν είναι εύκολο να μην σηκώσεις τη φωτογραφική μηχανή, είναι δύσκολο να ξεφύγεις απ' την νύχτα που σίγουρα θα σε βρει μεσοπέλαγα.

Παντελής Τρακίδης 

Είπαν: Gabriel Garcia Marquez

"Βυθίστηκα στη ρομαντική λογοτεχνία, που είχα αποκηρύξει όταν η μητέρα μου θέλησε να μου την επιβάλει με το ζόρι, και από αυτή συνειδητοποίησα πως η ακατανίκητη δύναμη που κάνει τη Γη να γυρίζει δεν είναι οι ευτυχισμένοι έρωτες, αλλά όσοι συναντούν εμπόδια."

Gabriel Garcia Marquez, 1927-2014, Κολομβιανός συγγραφέας, Νόμπελ 1982

Αναρτήσεις μας σχετικές με τον Gabriel Garcia Marquez εδώ:
Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανένα να του γράψει
Αντίο
Μάρκες - Σαραμάγκου

ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα: "Υπεράνω κάθε υποψίας"

ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΟΙ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΟΝ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ»

Ο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ

«ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

 29/09/2014 , ώρα 21:00

Κινηματογράφος "ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ"

Υπεράνω κάθε υποψίας

του Έλιο Πέτρι
------------------------------------

Η λέξη του μήνα: Ηλιοβασίλεμα 4.5

"Ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις" 

από την Ανθή Καραμανλή.

φωτογραφίες: Ανθή Καραμανλη

Giannis Makridakis, Sun with teeth / Our readings (1st year)

Giannis Makridakis, Sun with teeth 

                                                                                                              (possible title in translation)

                                          

                                                                              2-11-2011

                                                                                                                Book 2nd

                                                                       A suggestion of Anthi Karamanli

                                                                                                     The book has not been translated

Extracts of book reviews

translated by
Cristina Kelesidou

Maria Ntontzi

A story in search of his lost innocence, the minimum guarantees of relationships, which are also lost and a request to find Love. Within a deadly environment, the abandonment of the main character, highlight the alienation from his environment, which intense other people’s hostility towards him and he is continuously searching the presence of others, without being able to meet the person next to him. [...] When the hero is fulfilled with dangerous experiences and is justified when his isn’t there anymore.

Δικά μας: Δύο νέα ποιήματα του Ηλία Κουτσούκου

Μπορείς μόνος σου να φτιάξεις θεατρικό σκηνικό

Ф. М.ДОСТОЕВСКИЙ В ПЕТЕРБУРГЕ. ОСЕНЬ.1985 г.
 (πηγή φώτο: http://www.liveinternet.ru )

Μπορείς να βαδίζεις στη Τσιμισκή με ψιλή βροχή

και να πέσεις πάνω στον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

που μόλις του ανοίγει την ομπρέλα ο Μίσκιν,

ενώ μπροστά τους βαδίζουν καυγαδίζοντας

οι αδερφοί Καραμαζόφ για το προκλητικό φουστάνι

που φοράει η Γκρούσενγκα…

Μπορείς στρίβοντας στην πλατεία Αριστοτέλους

να δεις τον Στάινμπεκ ν' αγοράζει σταφύλια της οργής

από ένα γύφτο που έχει χρυσά δόντια

κι ανεβαίνοντας προς την Εγνατία

να συναντήσεις τον Μπουκόβσκι που σου χαμογελά

κρατώντας μια μπύρα στ' αριστερό του χέρι

και στο δεξί του μια συλλογή του Φροστ

και να σου λέει 'δες πως μαζεύει γύρω του

 τα μαυροπούλια ο αθεόφοβος'

δείχνοντας σου έναν ντυμένο μες στα μαύρα κύριο
τον Έντγκαρ Άλαν Πόε...

Η λέξη του μήνα: Ηλιοβασίλεμα 4.4

 Η Αρχοντούλα Διαβάτη, αγναντεύοντας και ταξιδεύοντας στην Ιθάκη, τον Αύγουστο του 2014, σιγοψιθυρίζει το ποίημα του Κ. Κρυστάλλη, Ηλιοβασίλεμα και φωτογραφίζει δυο στιγμές του δειλινού.

Το ποίημα που ακολουθεί είναι το πρώτο μέρος του ομότιτλου ποιήματος του Κώστα Κρυστάλλη, το οποίο περιλαμβάνεται στη συλλογή O τραγουδιστής του χωριού και της στάνης (1893). O Κ. Κρυστάλλης, στηριζόμενος στην παράδοση των δημοτικών μας τραγουδιών και χρησιμοποιώντας τη γλώσσα και το ρυθμό τους, τραγουδά την άδολη ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου και την αγνότητα των ανθρώπων του αγροτικού μόχθου.

Δικά μας: Διαβάζοντας Ντοστογιέφσκι το καλοκαίρι

Το ανάγνωσμα του φετινού καλοκαιριού για την Λέσχη μας ήταν ο Ηλίθιος του Φιοντόρ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι (Идиот, Фёдор Михайлович Достоевский), ένα βιβλίο που συγκαταλέγεται στα έργα της κλασικής λογοτεχνίας και που ήδη βρισκόταν στις βιβλιοθήκες των περισσότερων από εμάς. Η ποικιλία σε εκδόσεις και μεταφράσεις ήταν η μεγαλύτερη που συνατήσαμε μέχρι σήμερα σε τρεις πλήρεις κύκλους αναγνώσεων, που μας έφεραν σε επαφή με 56 βιβλία.

Τα βιβλία μας -άλλο κληροδότημα της μάνας (Χριστίνα Κ), άλλο αγοραμένο με τον πρώτο μισθό (Ντίνα)- όλα ογκώδη και στιβαρά, τα πήραμε μαζι μας σε θάλασσες και βουνά, ή σε μακρινές πολιτείες και τα διαβάσαμε, καποιοι τα ξαναδιαβάσανε μετά απο πολλά χρόνια απο την πρώτη ανάγνωση, κόντρα στην ρήση του αμερικανού συγγραφέα Μαρκ Τουαίην "Κλασικό είναι ένα βιβλίο το οποίο όλοι υμνούν, αλλά κανείς δεν το έχει διαβάσει".  

ΕΡΤ και ΕΡΤ3 - Δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα: "Ο κυνηγός των επτά συμμοριών"

 22/09/2014 , ώρα 21:00

«θερινή αίθουσα»,  Αγγελάκη 14
μπροστά στο κτίριο της ραδιοφωνίας της ΕΡΤ-3

Ο κυνηγός των επτά συμμοριών

του Τονίνο Βαλέρι

----------------------------------------------

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ- ΣΠΑΓΓΕΤΙ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ

Εξαιρετική συνέχεια στις προβολές της Ταινιοθήκης των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3, στο αφιέρωμα Όταν ξέσπασε η βία , στο ιταλικό πολιτικό σινεμά, αποτελεί το αριστούργημα του Τονίνο Βαλέρι Ο κυνηγός των επτά συμμοριών (Il prezzo del potere, έγχρωμο, Ιταλία- Ισπανία, 1969)

Η λέξη του μήνα: Ηλιοβασίλεμα 4.3

Η Χριστιάνα Βέλου μας δείχνει τον ήλιο κάτω και πάνω από τα σύννεφα...

Φώτογραφία της Χριστιάνας από την ακτή της Σάνη,
με τον ήλιο κάτω από τα σύννεφα

Σαν σήμερα

Τα σημαντικότερα γεγονότα 

της 21ης Σεπτεμβρίου ανά τους αιώνες

480 πΧ: Ο Πέρσης στρατηγός Μαρδόνιος καταλαμβάνει την Αθήνα, που είχε εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους της πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Πυρπολεί την Ακρόπολη και το άστυ. Προτείνει στους Αθηναίους να επιστρέψουν στην πόλη και να τους βοηθήσει στην ανοικοδόμηση, αν δεχτούν ανακωχή. Εκείνοι απορρίπτουν την πρόταση.

1520: Ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής γίνεται σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Rhea Galanaki, "Eleni, or Nobody" / Our readings (1st year)

Eleni, or Nobody

 by Rhea Galanaki (Author)

David Connolly (Translator)

Northwestern University Press, 2002

18/4/2012

Book 12th

A suggestion of Alexandra Sakellaropoulou

Extracs of book reviews 

translated by 

Christiana Vellou

Stefania Veldemiri

After the first 2-3 pages I was sure that I wouldn't like the book. It seemed to me that it's rather the description of a language, rather than a true language. In my opinion, it seems like a true story, embellished with some romantic imagination.

What I got from the book is that it doesn't matter if you are a woman or living in Greece in the 1800's. As long as your father is a shipowner and has money, you can become a painter, have illegitimate children, work or even tutor the queen's children without facing any problems.

Γιώργος Μήλιας, "Το λάμδα της λέξης" και "Γίνε σκοτάδι"

Πηγή προσωπογραφίας: http://eccoci.pblogs.gr

Ο Γιώργος Μήλιας γεννήθηκε στη Ραψάνη το 1947. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες. Για πολλά χρόνια διατηρούσε το βιβλιοπωλείο ΘΥΜΕΛΗ, στην οδό Εθνικής Αμύνης. Ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει δημοσιεύσει ποιήματά του σε λογοτεχνικά περιοδικά.

Τα ποιήματα που ακολουθούν δημοσιεύονται για πρώτη φορά

Ρεπορτάζ από Νέα Υόρκη - Columbia University

Της Χριστίνας Βουμβουράκη

Μια που αρχίσαμε επισήμως χθες τον νέο μας κύκλο αναγνώσεων, ευκαιρία να ταξιδέψουμε για λίγο στην Νέα Υόρκη και να πάρουμε μια γεύση από έναρξη ακαδημαϊκού έτους στο Columbia University, όπως αποτυπώθηκε με φωτογραφίες την Παρασκευή 05/09/2014.

Η λέξη του μήνα: Ηλιοβασίλεμα 4.2

 

Hλιοβασίλεμα, Τσαρλς Μπουκόφσκι

Πηγή φωτογραφίας: http://katerinakantsou7

Αλέξης Τραϊανός, "Μετέωρο σπίτι"

Αλέξης Τραϊανός (1944-1980)

Πηγή φωτογραφίας: https://el-gr.facebook.com/

pages/Αλέξης Τραϊανός

Μετέωρο σπίτι

27 Βιβλίο - Αλμπέρ Καμύ, "Ο ξένος" / Οι αναγνώσεις μας (2ος χρόνος)

Αλμπέρ Καμύ, Ο ξένος,

μετάφραση: Νίκη Καρακίτσου - Ντουζέ, Μαρία Κασαμπαλόγλου - Ρομπλέν,

Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2005

6-2-2013

Βιβλίο 27ο

Πρόταση του Νίκου Μυλόπουλου

                                   

Νίκος Μυλόπουλος

Στον Ξένο ο Καμύ περιγράφει τον ήρωα του με έναν εντελώς δικό του τρόπο, που ο καθένας μπορεί να τον χαρακτηρίσει σαν κυνικό, απαισιόδοξο ή απλοϊκό σίγουρα πάντως έξω από τα συνηθισμένα. 

Στην πράξη βρισκόμαστε μπροστά σε μία σπάνια, στεγνή, καθαρά περιγραφική γραφή, χωρίς συναισθηματικές φορτίσεις, που επιτρέπει στον αναγνώστη να ερμηνεύσει από μόνος του τα γεγονότα, κάτι που αποτελεί, ίσως, την πιο δημιουργική μορφή Τέχνης, η συμμετοχή δηλαδή και η διαδραστική στάση του «μη καλλιτέχνη».

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_"δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα": "Ο ανθρωπάκος"

Ο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ «ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Η Ταινιοθήκη των τριών ραδιοφώνων της ΕΡΤ-3 στο μεγάλο αφιέρωμά της Όταν ξέσπασε η βία (με αναφορές σε πολλών μορφών βίας) ενθέτει ένα τρίπτυχο αφιέρωμα στο ιταλικό πολιτικό σινεμά, που έχει σχέση με το θέμα.

Η λέξη του μήνα: Ηλιοβασίλεμα 4.1

Η Κλεοπάτρα Τσάκουρη, που πρότεινε τη λέξη Ηλιοβασίλεμα για το μήνα Σεπτέμβριο, καταθέτει τους δικούς της ορισμούς-ποιήματα, όπου ένα φυσικό φαινόμενο, αέναα επαναλαμβανόμενο, μεταμορφώνεται σε πηγή έμπνευσης. 

Ηλιοβασίλεμα

1) Η Καρδιά μου πλημμυρίζει από ατελείωτη αγάπη, μοναδικό έρωτα, στο ασύγκριτο μεγαλείο του Ήλιου, που αποχαιρετά τη μέρα ολόλαμπρος, μεγαλοπρεπής, αφήνοντας μια γλυκιά θλίψη, μια αόριστη μελαγχολία, για τη μέρα που φεύγει, για την ομορφιά που σιγά-σιγά εξαφανίζεται.

2) Κάθε μέρα πιο όμορφο, κάθε μέρα ξεχωριστό το ηλιοβασίλεμα συνοδεύει τις μέρες μας.Τις μέρες του καλοκαιριού, τις μέρες της θάλασσας, του παιχνιδιού.

3) Ηλιοβασίλεμα, γαλήνη της ψυχής, χαρά των ματιών, πίστη, ελπίδα της ζωής.  

Πηγή φωτογραφίας: https://www.google.gr

Κλίκ εδώ για να μάθεις τι είναι "η λέξη του μήνα";

Ρεπορτάζ από τη Ζάτουνα Αρκαδίας - Μουσείο "Μίκης Θεοδωράκης"

Διεθνές Κέντρον Μίκης Θεοδωράκης

"Μουσείον''

Της Ντίνας Παπαδοπούλου

Τον Αύγουστο βρέθηκα στην ορεινή Αρκαδία και στο χωριό Ζάτουνα. Με συγκίνηση ανακάλυψα πως έχει δημιουργηθεί στο παλιό δημοτικό σχολείο Μουσείο "Μίκη Θεοδωράκη". Σας στέλνω τις φωτογραφίες που τράβηξα καθώς και πληροφορίες για το μουσείο, που τις άντλησα από το βιβλίο του Νικολή Π. Φίλη  Η παιδεία στη Ζάτουνα από την τουρκοκρατία έως το 1973, έκδοση της εφημερίδας "Ζάτουνα" ΑΘΗΝΑ 2012.

Αποχαιρετούμε το καλοκαίρι

"Πρόσεχε να προφέρει καθαρά τη λέξη θάλασσα έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια"

Από το ποίημα Θάνατος και Ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου
Οδυσσέας Ελύτης, ΤΑ ΕΤΕΡΟΘΑΛΗ, 
 Ίκαρος Εκδοτική Εταρία, Α' Έκδοση: 1974

Το πρώτο καλοκαίρι της Λέσχης μας.

Μια χρονιά γεμάτη βιβλία μόλις είχε περάσει.
Βιβλία που τα διαβάσαμε και "μας διάβασαν",
βιβλία που "τα μιλήσαμε",
άλλοτε τα "συμφωνίσαμε"  κι άλλοτε όχι, 
βιβλία που, όμως, μας έφεραν κοντά.

47 Βιβλίο - Άντριου Ντέιβιντσον, " Τα δαιμόνια" / Οι αναγνώσεις μας (3ος χρόνος)

Άντριου Ντέιβιντσον, Τα δαιμόνια

Μετάφραση: Δέσποινα Λάμπρου
Εκδόσεις Τόπος, 2008

5/2/2014

Βιβλίο 47ο

 Πρόταση του Παντελή Τρακίδη

Παντελής Τρακίδης

Για μένα είναι ένα βιβλίο που τα έχει όλα.  Είναι καλογραμμένο, διαβάζεται ευχάριστα –αν και μεγάλο–, με μια ιστορία παράξενη θα έλεγε κανείς. Το βιβλίο του Ντέιβιντσον παίζει σε πολλά επίπεδα -για όποιον μπορεί να τα δει και να τα καταλάβει βέβαια. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο αυτοσαρκασμό και αντιθέσεις,  με πρώτο απ’ όλα τον ήρωα του βιβλίου. Έναν άντρα με κορμί σαν αρχαίου αγάλματος που κερδίζει τη ζωή του αποκλειστικά απ’ αυτό κάνοντας πορνοταινίες,  που καταλήγει κυριολεκτικά σ’ ένα αποκαΐδι με απανθρακωμένο εντελώς το βασικό εργαλείο της δουλειάς του. Εναλλάσσει την ωμή, ανατριχιαστική περιγραφή με την απόλυτη τρυφερότητα μ’ ένα μοναδικό τρόπο -θυμηθείτε το κοριτσάκι στο θάλαμο με τους εγκαυματίες- και την υπερβατική  σύγχρονη  ιστορία με αυτήν του Μεσαίωνα. Εξ ίσου υπέροχες είναι και οι ιστορίες που διηγείται η Μαριάνε, που σε ταξιδεύουν σε διάφορες εποχές, σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Μου αρέσει ακόμη γιατί είναι ολοφάνερο πως για να χτιστεί αυτό το βιβλίο, απαίτησε πολύ κόπο και πολύ έρευνα από τον συγγραφέα. Ένα έργο που παρέχει απλόχερα γνώση σε πολλαπλά επίπεδα, από τις μεθόδους σύγχρονης αποθεραπείας ενός εγκαυματία, από τις μουσικές αναφορές –που για όποιον γνωρίζει καταλαβαίνει αμέσως  πως δεν είναι ξεκάρφωτα ονόματα συγκροτημάτων και μουσικών κομματιών αλλά συμβαδίζουν με το ρυθμό και την ένταση  που διακατέχει την ηρωίδα κατά την ώρα της εκστατικής δουλειάς της. Ακόμη υπάρχουν εκτενείς αναφορές για θρησκευτικά ρεύματα, για σπάνια βιβλία, για μεθόδους βιβλιοδεσίας που έπαψαν να υπάρχουν, δείχνοντας μας ή καλύτερα θυμίζοντας μας τον κόπο που χρειαζόταν κάποτε για να γίνει ένα βιβλίο.  Φυσικά μας ξεναγεί στον κόσμο των τρομακτικών Γκαρκόιλ, των αγαλμάτων με την ιδιαίτερη εικαστική εμφάνιση. Άξιες λόγου βέβαια είναι και οι αναφορές και οι παραλληλισμοί που γίνονται συνεχώς με το περίφημο βιβλίο  «Η Κόλαση του Δάντη». Νομίζω ακόμη πως θα πρέπει ν’ αναφερθώ και στους ήρωες του βιβλίου, που αποδίδονται μ’ ένα φανταστικό τρόπο, δημιουργώντας μας συναισθήματα γι’ αυτούς και κάνοντάς μας να τους μισήσουμε ή να τους συμπαθήσουμε. Θυμίζω: την αντιπαθέστατη της Γερτρούδη και τη βοηθό της στο σκριπτόριουμ, την συμπαθέστατη και ντροπαλή γιαπωνέζα Σαγιούρι. Μας κάνει να θαυμάσουμε την τόλμη και την αυτοθυσία τους –αναφέρομαι στην ιστορία των Βίκιγκ –, αλλά και  να παίξει ακόμη τόσο εύκολα με τα συναισθήματα μας, κάνοντάς μας τη μια στιγμή να αντιπαθούμε την Τζακ, με  την περίεργη εμφάνιση και τρόπους, μάνατζερ της Μαριάνε, και την άλλη στιγμή να την συμπαθούμε.

Νομίζω πως, για πρωτόλειο έργο, το βιβλίο είναι υπέροχο και θα είχε ενδιαφέρον  να γίνει κινηματογραφική ταινία.

Δικά μας: Γιώργος Καλιεντζίδης στο "Λογοτεχνία στον πεζόδρομο"

Το καφέ μπαρ "Έντεχνον" (Δέλλιου 4, Πλατεία Συντριβανίου) και το Βιβλιοπωλείο/εκδόσεις "Το Κεντρί" παρουσιάζουν την εκδήλωση λόγου "λογοτεχνία στον πεζόδρομο, μέρος 2ο", την Τετάρτη, 10 Σεπτεμβρίου 2014, στις 8:00 μ.μ., με την παρουσίαση κειμένων από 8 συγγραφείς της πόλης μας.

Δικά μας; Κάλλια Παπαδάκη, "September"

Ειδική προβολή στο Κτήμα Γεροβασιλείου (www.gerovassiliou.gr) της ταινίας  «September» (http://cinepivates.gr), της Πέννυς Παναγιωτοπούλου, την Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2014, στις 20.30. Το σενάριο της ταινίας συνυπογράφει μαζί με την σκηνοθέτρια η Κάλλια Παπαδάκη. 

ΕΡΤ και ΕΡΤ3_ "δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα": "Άγρια Συμμορία"

Τώρα διαβάζουμε: Ο ηλίθιος / Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Pierre Assouline, Les invités / Lisez notre (3ème année)

Pierre Assouline, Les Invites

50eme livre
30/4/2014

Une proposition de Dina Papadopoulou

Extraits de nos critiques du livre, 
traduit par Antigone Papadaki

Dina Papadopoulou 

Ce livre de Pierre Assouline me rappelle le film de Boniuel ' Le charme discret de la bourgeoise'. Enchantee de son style, je suis d accord  avec lui, sur la plupart de ses points de vue, mais je me demande pourquoi ne nous donne pas plus clairement son point de vue sur le sujet de l excision du clitoris . Il le depasse en le comparant avec la circoncision. Il s agit d un affrontement injuste et faux. 

Φωτογραφικό Αρχείο Γαλλικού Στρατού

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν και τα πληροφοριακά στοιχεία τους προέρχονται από την ηλεκτρονική διεύθυνση του Υπουργείου Πολιτισμού και Επικοινωνίας της Γαλλίας. Όπως βλέπετε, οι φωτογραφίες χρονολογούνται από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και δείχνουν στιγμές από τη ζωή του γαλλικού στρατού σε περιοχές της Ελλάδας. 

Πληκτρολογείτε για αναζήτηση στο διαδίκτυο την ηλεκτρονική  διεύθυνση  http://www.culture.gouv.fr/public/  ή την χρησιμοποιείτε ως έχει, πατώντας πάνω της με το "ποντίκι". Τότε εμφανίζεται η παρακάτω φόρμα.

	Base Mémoire : Archives photographiques

---

21 ΒΙβλίο - Αντώνης Σουρούνης, "Κυριακάτικες ιστορίες"

 Αντώνης Σουρούνης, Κυριακάτικες Ιστορίες

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2002

17/10/2012

Βιβλίο 21ο

Πρόταση της Βιολέτας Παπαδοπούλου

Βιολέττα Παπαδοπούλιου

Από το πρώτο βιβλίο που είχα διαβάσει πριν χρόνια του Αντώνη Σουρούνη, τους Συμπαίχτες, μου είχε κάνει εντύπωση το ελεύθερο πνεύμα του, η αντρική ματιά του στις καταστάσεις, συνοδευόμενη, όμως, με μια απίστευτη τρυφερότητα και η ανεξαρτησία τής σκέψης του και του τρόπου ζωής του.

Όλα τα παραπάνω τα βρήκα στις Κυριακάτικες  Ιστορίες, όπου επιπλέον  συνδυάζεται το προσωπικό του χιούμορ, με μια ωριμότητα και μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης (που κατά τον ίδιο ήρθε  γύρω στα πενήντα του χρόνια), η οποία τον έκανε να γράφει και να σχολιάζει και τις πιο δύσκολες  ανθρώπινες  στιγμές, σαν να κρατάει,  αντί για πένα, βαμβάκι απαλό.

Πού να πρωτο-σταματήσει κανείς;

Στην αγάπη του για τις γυναίκες, που εκφράζεται τόσο όμορφα όπως στην ιστορία της γριάς Κατίνας (Όλες γυμνές, όλες πανέμορφες), που έπλαθε τον εαυτό της καθημερινά, όπως το φρέσκο ψωμί,  κι έτσι ήταν πάντα κι εκείνη φρέσκια κι ευωδιαστή, και  γιατί οι γυναίκες που πλάστηκαν απ’ το χάδι του άντρα καμαρώνουν και χαίρονται το κορμί τους μέχρι το τέλος;

Στην αγάπη του Υδραίου Σταμάτη (Σταμάτη, τι γυρεύεις εσύ, ένας Υδραίος στην Ύδρα;) στα καΐκια και στο καροτσάκι που κουβαλούσε ο πατέρας του στη μαναβική, που του ρίχνει χόρτα και φρούτα και είναι σαν να το ζωγραφίζει, γιατί με τα λεφτά δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ενώ χωρίς λεφτά μπορεί να κάνει  τα πάντα;

Στην Καλή Ανάσταση, όπου με τόση αγάπη μάς λέει  πώς με την επαφή του με τη φύση στην Επίδαυρο, μέσα στο καταχείμωνο, αναστήθηκε και ο ίδιος κι ο καθένας μπορεί ν‘ αναστηθεί όποτε θέλει, φτάνει να ασπαστεί και να καταλάβει τον εαυτό του; (κάτι που γράφεται και στην περίπτωση της θεραπείας του  Άγγλου Ασθενή)

Στην σάτιρά του για τον τρόπο λειτουργίας του Δημοσίου και της Εκκλησίας; (Εποχή απωλειών - για την σφραγίδα με τον ΑΦΜ, Η καμπάνα, Η επιστολή που δεν εγράφη - προς τον Αρχιεπίσκοπο)

Για τους λόγους που έγινε συγγραφέας, γιατί αν δεν έγραφε θα πέθαινε, και γιατί κανείς δεν ξέρει να σου πει τι πρέπει να κάνεις, παρά μόνον ο εαυτός σου, όπως τον συμβουλεύει ο κυρ- Μήτσος στην Τήνο;

Για τον μποέμικο τρόπο που βλέπει τη ζωή, ζώντας το σήμερα, ξεκινώντας για κάπου για μια μέρα και μένοντας χρόνια, ακούγοντας την καρδιά του ή μην έχοντας σπίτια κι αυτοκίνητα, παρά μόνο τις μεγάλες του αγάπες, το τσίπουρο, τη φύση, τους φίλους, τις γυναίκες και τα ζώα;

Στην προτροπή στους νέους να μην φοβηθούν ν’ αφήσουν τη βολή τους, για να μάθουν τι θα πει ζωή, γιατί τα γεγονότα που γράφουν το όνομά σου σε περιμένουν στις γωνιές του κόσμου να σε συναντήσουν;

Στον εντυπωσιακό  και μοναδικό του τρόπο που έχει να παρατηρεί το παραμικρό, από μια παπαρούνα ως ένα πινέλο, και να φιλοσοφεί πάνω σ’ αυτό; ( Για ένα μαδημένο πινέλο)

Για όλα τα παραπάνω, ευχαριστώ τον συγγραφέα  που με ταξίδεψε με τα μάτια του σε έναν κόσμο όμορφο, απλό, αθώο, ανέμελο, όπως θα έπρεπε να είναι ο κόσμος που ζούμε και που με έκανε να θυμηθώ  πως τα πάντα είναι το τώρα, αγαπώντας και πονώντας μαζί με ό,τι αγαπούμε.

Η λέξη του μήνα / ηλιοβασίλεμα (4)

Η "λέξη του μήνα" είναι μια λέξη -έννοια ή αντικείμενο, που επιλέγει ένα μέλος της Λέσχης κάθε μήνα. Μια αφορμή για να θυμηθούμε και να μοιραστούμε ποιήματα, αποσπάσματα  κειμένων, ζωγραφιές, φωτογραφίες, ταινίες ή μουσικές, που αναφέρονται στη λέξη αυτή.

Τον Σεπτέμβρη θα μας εμπνεύσει το "ηλιοβασίλεμα",
μια λέξη που μας πρότεινε η Κλεοπάτρα Τσάκουρη.

Πηγή φωτογραφίας: http://el.inter-pix

51 ΒΙβλίο - Πιέρ Ασουλίν, Οι προσεκλημένοι" / Οι αναγνώσεις μας (3ος χρόνος)

 Πιέρ Ασουλίν, Οι προσεκλημένοι

Ξενόγλωσσος τίτλος: LES INVITES

Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη 

Εκδόσεις: Πόλις, 2012

  

30/4/2014 

Βιβλίο 51ο

  Πρόταση της Ντίνας Παπαδοπούλου

Lire extraits de nos opinions

à la fin du poste

Traduit de l' Antigone Papadakis

                                                                       

Ντίνα Παπαδοπούλου

Το διάβασα μόλις κυκλοφόρησε έχοντας την εμπειρία του πρώτου του βιβλίου,  Ξενοδοχείο Lutetia, που μου είχε αρέσει πολύ. Διαβάζοντάς το σκέφτηκα πως θα είναι η επόμενη πρότασή μου για τη λέσχη. Τα έχει όλα, και προσεγγίζει καίρια τα προβλήματα της εποχής μας με πολύ κομψό τρόπο. Ένα βιβλίο σύγχρονο, που δεν ηθικολογεί αλλά απλά τοποθετείται στον υφέρποντα ρατσισμό, στην κοινωνική υποκρισία, στους νεόπλουτους, στο θέμα της άρνησης του Ολοκαυτώματος, στις κοινωνικές συναλλαγές.

Ξεκινά με τις σχέσεις της Σόνιας με την κυρία- Nτι και τα αυστηρά καθορισμένα όριά της. (Σελ. 14) Η Σόνια το ήξερε. Η κυρία-Nτι ήξερε ότι η Σόνια το ήξερε και συνεχίζει καταλήγοντας: Επιτρέπεται η συνομιλία αλλά όχι η ανταλλαγή απόψεων, αυτό θα σήμαινε οικειότητα και θα έθιγε τη σχέση εξουσίας. Αργότερα τοποθετεί τους προσκεκλημένους απέναντι στη Σόνια, με άγριες διαθέσεις, που η Σόνια όμως τις αντιμετωπίζει με ηρωισμό και ψυχραιμία, θα έλεγα. 

Μιλά για τις σχέσεις της κυρίας-Ντι και γενικότερα για τη χρησιμότητα των σχέσεων στην παριζιάνικη κοινωνία -και γιατί όχι και αλλού;- και αναφέρεται (σελ. 17) σε μια γνωριμία της από το πανεπιστήμιο, που τη χαρακτηρίζει σαν λογαριασμό στην Ελβετία, που δε νοιώθουμε την ανάγκη να τον βλέπουμε καθημερινά, έχουμε όμως ανάγκη να ξέρουμε ότι υπάρχει. Και παρακάτω (σ. 125) αναφέρεται στους κυρίους με τα καρνέ διευθύνσεων, οι οποίοι κάνουν ταχυδακτυλουργίες με τα δίκτυα των γνωριμιών τους ακόμα και όταν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Λαθρέμποροι επιρροής χαρακτηρίζονται.

Μου άρεσε ο ειρωνικός, δηκτικός, σαρκαστικός και με λίγη  δόση black humor τρόπος που  μιλά για τις καταστάσεις και τις συμπεριφορές της υψηλής λεγόμενης κοινωνίας, μια παντρεμένη γυναίκα την αναγνωρίζεις (σ. 87) από τα διαμάντια της και τους πονοκεφάλους της. Για τον Κοστιέρ (σ. 101) το υπουργείο παιδείας τού γύρισε πρόωρα την πλάτη και παρακάτω συνέχιζε να λέει πως τοποθετούσε τους πίνακες στον τοίχο, ταυτίζοντας το κρέμασμα ενός πίνακα με μια χρηματοοικονομική πράξη. Και όταν αναφέρεται το όνομα του Ζενέ, η Συμπίλ, η σύζυγος Κοστιέρ, ρωτά ποιος είναι αυτός. Αναφέρεται στις πλαστικές επεμβάσεις της (σ. 42). Όταν η Συμπίλ του ζήτησε φωτιά, έμεινε αποσβολωμένος. Γιατί η Συμπίλ ήταν σε τέτοιο βαθμό επιδιορθωμένη και ξανά-επιδιορθωμένη, που ακόμα και οι φωνητικές χορδές ηχούσαν σαν πιάνο κουρδισμένο την προηγούμενη μέρα. Ήταν νεο-γυναίκα.  Κριτικάρει διαμέσου της Κριστίν τις ενδυματολογικές επιλογές  ανδρών και γυναικών (σ. 58) και δεν καταλάβαινε αυτήν τη συνήθεια των ανδρών να ντύνονται σαν ιδιοκτήτες γραφείου τελετών και παρακάτω:  Όμως η παράδοση δεν είχε προβλέψει ότι, κάποια μέρα, οι γυναίκες θα επινοούσαν μια εμφάνιση εξίσου πένθιμη με εκείνη των ανδρών, η οποία θα μακροημέρευε τόσο.

Είναι ενδιαφέρουσα η αναφορά στη λέξη προσκεκλημένοι, δίνοντάς της μιαν ιδιαίτερη ερμηνεία και σημασία (σελ. 130). Οι Εβραίοι, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι προσκεκλημένοι στον κόσμο, γιατί η μακραίωνη εξορία τους τους προσάρμοσε σε αυτή την κατάσταση. Θα έπρεπε να τους έχουμε ως πρότυπο. Να μάθουμε να είμαστε προσκεκλημένοι οι μεν των δε, μακριά από κάθε θρησκευτικό φανατισμό και άλλες τέτοιες μπούρδες (σ. 159). Πολύ χαρακτηριστική η συζήτηση της Σόνιας με τον Μπανόν: Δεν παύουμε να’αγαπάμε τη χώρα μας επειδή κάποιοι από τους κατοίκους της έχουν πάψει να είναι αξιαγάπητοι. Όμως εδώ θα σας θεωρούν πάντα προσκεκλημένη. Το ίδιο και αλλού. Παντού όπου και αν πάω. Έτσι είναι καλύτερα να ζω εκεί όπου νοιώθω λιγότερο προσκεκλημένη. Η ψυχή της Γαλλίας ήταν πάντα οι ξένοι της....οι ξένοι της τραβούν τη χώρα προς τα πάνω.

Και εκεί που γέλασα πολύ (σ. 170) ήταν με τα σοκολατάκια και τα μεγάλα ταξίδια που κάνουν κάποια από αυτά τα κουτιά.  Μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια και κάποια παρόμοια περιστατικά.

Θα έλεγα πως η αφήγησή του είναι πολύ κομψή, με διαβρωτική ειρωνεία και  σαρκασμό. Είναι εύρημα η παρουσία της Σόνιας, που δρα σαν καταλύτης στη συγκέντρωση με πολύ ενδιαφέρουσες εξελίξεις και αποκαλύψεις. Μου θύμισε Μπουνιουέλ και την ταινία «Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας», όπως  κάπου αναφέρεται άλλωστε. Δεν κρύβω ότι με γοήτευσε η γραφή του, ίσως γιατί συμφωνώ μαζί του στα περισσότερα. Ένα μόνο σημείο δεν με βρίσκει σύμφωνη και μου δημιούργησε ερωτηματικά, γιατί δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του, με το θέμα της κλειτοριδεκτομής. Σα να το προσπερνά συγκρίνοντάς το με την περιτομή, πράγμα που  είναι άδικο και αναληθές.