Στέφαν Τσβάιχ
μετάφραση: Γιώργος Σημηριώτης, Νίκος Σημηριώτης
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1989
|
μετάφραση: Δημήτρης Δημοκίδης επιμέλεια: Τατιάνα Λιάνη επιμέλεια σειράς: Τατιάνα Λιάνη Ροές, 2004 |
113 βιβλίο
28/6/2017
πρόταση Παντελή Τρακίδη
Αρχοντούλα Διαβάτη
Από τα λογοτεχνικά βιβλία που δεν
ξεχνιούνται, τουλάχιστον η αίσθηση που άφησαν -τα διάβασα ως φοιτήτρια- ήταν η
«ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΥΜΠΟΝΙΑ», που επανεκδόθηκε πρόσφατα με διαφοροποιημένο τίτλο.
Αργότερα διάβασα τη «ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΝΟΥΒΕΛΑ» (1942), το τελευταίο του έργο και
πρόσφατα τον «ΜΟΝΤΑΙΝΙΟ». Η τελευταία ταινία που είδα φέτος, είχε τίτλο:
«Στέφαν Τσβάιχ, αποχαιρετισμός στην Ευρώπη», σε σκηνοθεσία Μαρίας Σράντερ,
βιογραφία του λογοτέχνη, βασισμένη στο βιβλίο, «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ- ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΕΝΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ», εκδ. printa, όπου τίθενται επίκαιρα ερωτήματα για το αν είναι
υποχρεωμένος ο καλλιτέχνης να σχολιάζει τα ιστορικοπολιτικά γεγονότα της εποχής
του, αν οφείλει να πάρει θέση, ή το έργο του είναι η καλύτερη απάντηση. Ένα
βιβλίο που θα ήθελα εξάλλου να διαβάσω το καλοκαίρι είναι για τον Τσβάιχ,
«ΟΣΤΑΝΔΗ 1936-Το καλοκαίρι πριν απ’ το σκότος», Άγρα 2016.
«ΣΤΟ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ», η
γυναικεία αντίσταση κάμπτεται και το πάθος επικρατεί. Τα στερεότυπα και οι
προκαταλήψεις ανατρέπονται, καθώς ο αφηγητής δέχεται την εξομολόγηση της
ηλικιωμένης κυρίας, κι αυτή είναι η νουβέλα. Ένα ψυχογράφημα που είχα διαβάσει
και παλιότερα και θυμάμαι μόνο την ενότητα για τα χέρια πάνω στην πράσινη
τσόχα. Το βιβλίο με τον πιασάρικο τίτλο δεν ξέρω γιατί μου θύμισε βίπερ ΝΟΡΑ,
μια επίδειξη δεξιοτεχνικής γραφής και γνώσης του γυναικείου ψυχισμού. Πράγματι,
γνωρίζει ο συγγραφέας τον ψυχισμό της γυναίκας και η ανάλυση είναι αληθοφανέστατη.
Πέραν τούτου γιατί το βρήκα κραυγαλέο και επιδεικτικό, δεν ξέρω. Πάντως η
μελετήτρια* συμπεραίνει ότι «ο Τσβάιχ παρέμεινε εκτός του ακαδημαϊκού
λογοτεχνικού κανόνα, αγνοήθηκε συστηματικά από τους κριτικούς και τα έργα του
απορρίφθηκαν ως ξεπερασμένα ή επιφανειακά¨», παρόλη τα
τελευταία χρόνια τη διεθνή αναγέννηση του έργου του, που αποστομώνει όσους το βρίσκουν
εύπεπτο και ψυχαγωγικό.
Ευχαριστώ τον Παντελή που πρότεινε ένα
βιβλίο του αγαπημένου μου συγγραφέα και έτσι ξαναμπήκα μέσα στο κλίμα του.
Βιολέττα Παπαδοπούλου
Αφήγηση γεμάτη ένταση, φωτιά, δύναμη.
Συγκλονιστικές οι καταβυθίσεις στους χαρακτήρες των ηρώων, στα κρυμμένα πάθη
τους, στο πόσο εύκολα παραμονεύει ο όλεθρος και η καταστροφή τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου